«Αγωνίες» και απαιτήσεις του κεφαλαίου μετέφερε με την ομιλία του ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, ανταγωνιζόμενος τον Αλ. Τσίπρα για το ποιος είναι ο καλύτερος εκφραστής του στο αστικό πολιτικό σκηνικό.

«Η κατάσταση στη χώρα είναι πολύ ανησυχητική, η κοινωνία βράζει, η οικονομία βυθίζεται», είπε στην έναρξη της πρωτολογίας του, επιχειρώντας να βάλει στο ίδιο κάδρο τις «ανησυχίες» του κεφαλαίου με τους λαϊκούς αγώνες. Παράλληλα, στη γραμμή μιας σειράς αστικών επιτελείων που ζητούν συναίνεση των πολιτικών τους δυνάμεων στα βασικά, έψεξε τον Αλ. Τσίπρα ότι ενώ πρέπει «οι πολιτικοί να ενώνουν την κοινωνία, να μην προκαλούμε την κοινωνία με τυφλές και ανούσιες αντιπαραθέσεις», ο πρωθυπουργός κάνει το «αντίθετο».

Σε αυτήν τη βάση επιτέθηκε στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι είναι «η πιο επιβλαβής κυβέρνηση στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας», που οδήγησε «τη χώρα ένα βήμα πριν την έξοδο από την Ευρωζώνη», στρατηγική επιλογή των εγχώριων μονοπωλίων, και υπονόμευσε «το κύρος της χώρας στο εξωτερικό».

Αναφερόμενος στην κυβερνητική πρόταση για το Ασφαλιστικό, έκανε λόγο για «πρόχειρο και μη κοστολογημένο» σχέδιο. «Η άρνηση και η αδυναμία σας να κοστολογήσετε το σχέδιο προκαλεί καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση, η οποία όλοι θέλουμε να ολοκληρωθεί», σημείωσε.

Υπερασπιζόμενος το μείγμα διαχείρισης της διακυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, επέμεινε ότι «αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές της 25/1 τα πράγματα στη χώρα θα ήταν πολύ καλύτερα». Οπως επίσης υπερασπίστηκε τους αντεργατικούς - ασφαλιστικούς νόμους Σιούφα και Πετραλιά και όσα έκανε στο πεδίο της Ασφάλισης η διακυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Κι αυτό για να υποστηρίξει, επίσης, ότι «το τέλος του '14 δεν υπήρχε καμία ανάγκη περικοπής κύριων συντάξεων», ότι «τα κενά δημιουργήθηκαν από τη δική σας διαχειριστική ανικανότητα (...) Αν δε ήταν η τραγική σας διαπραγμάτευση το πρώτο επτάμηνο του 2015 δε θα είχαμε αυτό το αποτέλεσμα στο Ασφαλιστικό». Επιχειρηματολογία που αναπαράγει την καραμέλα περί «βιωσιμότητας ή μη» του Ασφαλιστικού, «κουκουλώνοντας» την ταξική ουσία της νέας επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση, με γνώμονα τα κέρδη του κεφαλαίου.

Αλλωστε, ως λύση στο Ασφαλιστικό και γενικότερα, υπερασπίστηκε την ανάγκη «δίκαιων» και «δύσκολων» μεταρρυθμίσεων, αναδιαρθρώσεων που χρειάζεται σήμερα το κεφάλαιο. Πρότεινε και ισοδύναμα τύπου νέων περικοπών στο μισθολογικό των δημοσίων υπαλλήλων και «προσέλκυση επενδύσεων». Να σημειωθεί, επίσης, η υπεράσπιση εκ μέρους του Κυρ. Μητσοτάκη στην περιβόητη αντιασφαλιστική «μεταρρύθμιση Γιαννίτση», αναφορά που - εκτός των άλλων - δε φαίνεται να είναι άσχετη με τις διεργασίες στο χώρο της λεγόμενης «κεντροαριστεράς».

Στο ίδιο μοτίβο, επιτέθηκε στο κυβερνητικό σχέδιο λέγοντας ότι «πολεμά την επιχειρηματική Ελλάδα, ενσωματώνει μια ιδεοληψία, μια ταξική αντίληψη μιας κυβέρνησης που επιτίθεται σε όποιον δραστηριοποιείται και επιτυγχάνει στον επιχειρηματικό τομέα». Εκεί ακριβώς, ανταγωνιζόμενος πάλι με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος εκφράζει καλύτερα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, διακήρυξε ότι «η ΝΔ θα συνεχίσει να εκφράζει τις δυνάμεις της δημιουργίας, της υγιούς επιχειρηματικότητας και της παραγωγής».

Ακριβώς σε ένα τέτοιο πλαίσιο παρουσίασε ως «βασικά χαρακτηριστικά για ένα δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα» να είναι συμβατό με το «μακροοικονομικό περιβάλλον όπου εφαρμόζεται» - την πορεία δηλαδή της καπιταλιστικής οικονομίας - και «να ενθαρρύνει την εργασία», παραπέμποντας έτσι ευθέως σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Πρόσθεσε άλλωστε ότι «το Ασφαλιστικό δεν πρόκειται να λυθεί ποτέ πραγματικά αν δεν επανέλθει η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης», όταν η καπιταλιστική ανάκαμψη προϋποθέτει ακριβώς το παραπέρα φτήνεμα της εργατικής δύναμης...

Σημειωτέον, προειδοποίησε την κυβέρνηση ότι η εγχώρια καπιταλιστική οικονομία δεν αντέχει να ξαναζήσει τις μέρες του καλοκαιριού του 2015, μεταφέροντας στη Βουλή άλλη μιαν έγνοια του κεφαλαίου, να κλείσει γρήγορα η περιλάλητη «αξιολόγηση», ώστε να διασφαλιστούν χρηματοδοτικές ροές του από το εξωτερικό.

Στη δευτερολογία του, ο Κυρ. Μητσοτάκης επιτέθηκε στον Αλ. Τσίπρα για το γεγονός ότι έφερε τρίτο μνημόνιο, αποσιωπώντας ότι το ψήφισε και η παράταξή του. Εσπευσε εξάλλου να κρατήσει αποστάσεις τόσο από το ΔΝΤ όσο «και από τα τρακτέρ»...