Με τις ψήφους των κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εγκρίθηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής το κυβερνητικό πολυνομοσχέδιο για τη Δημόσια Διοίκηση. Το νομοσχέδιο περιέχεται στα απαιτούμενα του τρίτου μνημονίου και επιταχύνει τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στον κρατικό μηχανισμό, προκειμένου να συμβάλει πιο αποτελεσματικά στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου κυβέρνησης - κεφαλαίου για την ανάκαμψη της οικονομίας, με στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Το ομολόγησε, άλλωστε, ο ίδιος ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Παπαηλιού, απαντώντας στην «κριτική» της ΝΔ που καταψήφισε το νομοσχέδιο. Οπως είπε, «σε πείσμα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης ότι η Δημόσια Διοίκηση πρέπει να διευκολύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία απλώς εφαρμόζοντας όσα αυτή επιτάσσει», το νομοσχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει ότι «η Δημόσια Διοίκηση οφείλει εκ του Συντάγματος να διευκολύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία, στο πλαίσιο των νόμων και της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος»...

Το νομοσχέδιο προβλέπει:

-- Τη δημιουργία Εθνικού Μητρώου Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, από όπου θα γίνεται η «άντληση στελεχών για θέσεις ευθύνης». Σ' αυτό θα συμμετέχει και ο ΣΕΒ.

-- Την αξιολόγηση των δομών, του έργου και των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης και των υπαλλήλων. Θα «σκιαγραφείται» η εικόνα του κάθε υπαλλήλου ατομικά και θα «αναδεικνύονται πλήρως οι προσωπικές ικανότητες σε σχέση με τα καθήκοντα που καλείται να αναλάβει». Ανάμεσα στα καθήκοντα είναι και ο καθορισμός στόχων, δομών και υπουργείων. Δηλαδή, ο υπάλληλος θα αξιολογείται τόσο για τους στόχους που τέθηκαν, όσο και για το πόσο συνέβαλε στην επίτευξή τους!

-- Βαθμολόγιο και σύστημα προαγωγών, άμεσα συνδεδεμένα με την αξιολόγηση.

-- «Συμμετοχή» των υπαλλήλων στην «κοινωνική λογοδοσία», διαδικασία που θα διενεργείται με τη σύγκληση της ολομέλειας των τμημάτων και των διευθύνσεων.

Το ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο. Οπως ανέδειξε χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, Θανάσης Παφίλης, από την αιτιολογική έκθεση ακόμα γίνεται σαφές ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η «πλήρης στήριξη του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και του πυρήνα του που λέγεται κράτος».

Αυτό που προωθείται, είπε, είναι «η αντιδραστική αναδιοργάνωση του αστικού κράτους. Θέλουν πιο αποτελεσματικό κράτος σήμερα στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάπτυξης και μάλιστα σε τέτοιες συνθήκες κρίσης, περιμένοντας μια ανάκαμψη όταν και αν έρθει». «Το κράτος θα είναι πιο ταξικό και πιο αυταρχικό. Σε αυτές τις αλλαγές συμφωνούν και η ΝΔ και τα άλλα κόμματα που υποστηρίζουν το σύστημα», πρόσθεσε.

Κάνοντας αναφορά στην αξιολόγηση, σημείωσε: «Ας πάμε, παραδείγματος χάριν, στα οικονομικά υπουργεία. Πώς θα κρίνονται τα στελέχη και οι υπάλληλοι; Δεν θα κρίνονται με το αν προωθούν γρήγορα τις ιδιωτικοποιήσεις; Με το αν ξεμπλοκάρουν πολύ γρήγορα το απίστευτο χρήμα που δίνεται στα μονοπώλια και στους επιχειρηματικούς ομίλους; Δεν θα κρίνονται με το αν άρουν γρήγορα διάφορα εμπόδια για να προχωρήσει γρήγορα η καπιταλιστική ανάπτυξη; Στα ονομαζόμενα κοινωνικά υπουργεία: Πώς θα κρίνονται στα νοσοκομεία οι διοικητικοί υπάλληλοι; Με το αν καταφέρνουν να ξοδεύουν όλο και λιγότερα».

«Εμείς - είπε - λέμε ότι φιλολαϊκό κράτος με τα μονοπώλια και την αστική τάξη στην εξουσία ούτε υπήρξε ιστορικά, ούτε και πρόκειται να υπάρξει. Αν δεν αλλάξει η εξουσία, δεν ανατραπεί δηλαδή αυτό το σύστημα, αν η οικονομία δεν περάσει στα χέρια του λαού, αν δεν κινείται με γνώμονα τις ανθρώπινες ανάγκες, δεν πρόκειται να υπάρξει φιλολαϊκό κράτος».

Η Διαμάντω Μανωλάκου επισήμανε ότι «το αστικό κράτος δεν είναι φιλολαϊκό ούτε ουδέτερο, είναι ταξικό. Συνεπώς, όσες αξιολογήσεις και να κάνετε, σε καμιά περίπτωση δεν έχετε στόχο να ικανοποιήσετε τις λαϊκές ανάγκες. Απλώς χρησιμοποιείτε νέα εργαλεία για την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, με μία σάλτσα ξανασερβιρισμένη και από προηγούμενους με "τομές", "αξιοκρατία", "αποκομματικοποίηση", "αποτελεσματικότητα". Η ουσία είναι ότι το αστικό κράτος εξυπηρετεί τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, που τώρα έχει την εξουσία μέσω των κομμάτων του, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, χτες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.ο.κ.».

Ο Μανώλης Συντυχάκης τόνισε ότι το νομοσχέδιο είναι ευθυγραμμισμένο με τη στρατηγική της ΕΕ και την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ και σημείωσε: «Το προπαγανδιστικό, επικοινωνιακό μοτίβο της αποκομματικοποίησης και αποπολιτικοποίησης, το πρόσταγμα της κοινωνικής λογοδοσίας, αξιοποιείται ως φύλλο συκής, για να κρύψει ότι η διοικητική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης όχι μόνο δεν κόβει, αλλά αντιθέτως θρέφει τον ομφάλιο λώρο του κράτους με την οικονομία και την πολιτική στον καπιταλισμό, για την προσαρμογή του κράτους και των εργασιακών συνθηκών των δημοσίων υπαλλήλων στις ανάγκες του κεφαλαίου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη παθογένεια του κράτους και δεν θεραπεύεται. Αντιθέτως, ανατρέπεται».