«Σ' αυτές ασφαλώς δεν περιλαμβάνονται οι γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες σε μερικές περιπτώσεις προσομοιάζουν με χωρίς όρους και όρια εκποιήσεις δημοσίου πλούτου, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων και μετατροπή των νέων ιδιοκτητών τους σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως επίσης και στη μείωση του ποσοστού συμμετοχής του Δημοσίου σε κορυφαίες επιχειρήσεις (π.χ. ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, Εθνική Τράπεζα, κ.ά.)».

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τη διακήρυξη, που έδωσαν τις προάλλες στη δημοσιότητα οι συνδικαλιστές - μέλη του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσά τους οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, πολλών Ομοσπονδιών, σωματείων, κλπ.

Την παραμονή της συνέντευξης Τύπου των συνδικαλιστών, η κυβέρνηση, διά στόματος Γ. Παπαντωνίου, είχε εξαγγείλει την «εμβάθυνση» των ιδιωτικοποιήσεων ή, με άλλα λόγια, το γενικό ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων και περιουσίας, ανάμεσά τους και στρατηγικής σημασίας. Τι έκαναν γι' αυτό, όλοι αυτοί οι - κατηγορηματικώς διαφωνούντες, υποτίθεται - πρόεδροι πρωτοβάθμιων, δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων; Τίποτε. Απολύτως τίποτε.