Από δελτίο της ελληνικής πρεσβείας στις Βρυξέλλες: «Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της τράπεζας ING, μία ενδεχόμενη έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ (Brexit) θα κόστιζε στη βελγική οικονομία πτώση του ΑΕΠ κατά 0,5%, ήτοι κατά πλησίον των 2 δισ. ευρώ, κατατάσσοντας το Βέλγιο στην τέταρτη θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης που θα δέχονταν τα μεγαλύτερα πλήγματα από την εν λόγω αποχώρηση, πίσω από τις Ιρλανδία, Μάλτα και Ολλανδία. Κατά την έρευνα, μία ενδεχόμενη έξοδος της Βρετανίας θα προκαλούσε επίσης σημαντικότατη συρρίκνωση της απασχόλησης στο Βέλγιο, καθώς το 2,8% των συνολικών θέσεων εργασίας στη χώρα (περίπου 120.000 απασχολούμενοι) σχετίζεται είτε οικονομικά ή εμπορικά με τη Βρετανία. Η έρευνα διευκρινίζει ότι φυσικά ένα ενδεχόμενο Brexit δεν θα σημάνει εξαφάνιση των εν λόγω θέσεων εργασίας, ωστόσο θα σηματοδοτήσει περίοδο εργασιακής αστάθειας και αβεβαιότητας για τους απασχολούμενους στους θιγόμενους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας». Μονοπώλια και κυβερνήσεις τους στην ΕΕ μετρούν κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα από τα μεταξύ τους παζάρια, ανταγωνισμούς, κομπρεμί. Διαδικασίες όπου στο τέλος, πέρα από επιμέρους διαφοροποιήσεις και χασούρες, μόνο ωφελημένο βγαίνει, συνολικά, το μεγάλο κεφάλαιο, με το λογαριασμό να φορτώνεται στους λαούς.