Ενα από τα βασικά επιχειρήματα αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων για να εγκλωβίσουν την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε λογικές στήριξης των αντιλαϊκών σχεδίων, είναι ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη θα φέρει νέες θέσεις εργασίας και θα μειώσει την ανεργία. Η αλήθεια είναι ότι στη φάση της ανάκαμψης κάποιες νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν. Αλλά κι αυτές θα είναι κακοπληρωμένες, με άθλιους όρους, πολύ πίσω κι από αυτούς που ίσχυαν πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, με βάση τους αντεργατικούς νόμους. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που παρουσιάζει ο ίδιος ο ΣΕΒ για τη συνεισφορά των προηγούμενων «αναπτυξιακών νόμων» στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με αυτά, την περίοδο 1982 - 2009, οι τέσσερις «αναπτυξιακοί νόμοι» (1982, 1990, 1998 και 2004) έφεραν επενδύσεις ύψους 11,6 δισ. ευρώ, από τα οποία 38% ήταν κρατικές ενισχύσεις, χωρίς να υπολογίζονται άλλα προνόμια, όπως φοροαπαλλαγές, εκπτώσεις, επιδοτούμενα δάνεια κ.ά. Από αυτές τις επενδύσεις προέκυψαν μόλις 160.206 θέσεις εργασίας μέσα σε 27 χρόνια! Αντίστροφα, από το 2009 έως το 2014, καταγράφηκαν 800.000 νέοι άνεργοι, 160.000 κατά μέσο όρο κάθε χρόνο. Δηλαδή, όσες θέσεις εργασίας δημιούργησαν οι επενδυτικοί νόμοι σε 27 χρόνια, τόσες θέσεις χάθηκαν μόλις στον ένα χρόνο της καπιταλιστικής κρίσης...