Η απόφαση του υπουργού Γεωργίας, Γ. Ανωμερίτη, για δραστική μείωση, κατά 700.000 στρέμματα της βαμβακοκαλλιέργειας, έχει προκαλέσει σάλο στον αγροτικό κόσμο, που ξεσηκώνεται για ν' αποτρέψει το ξερίζωμα της πλέον δυναμικής καλλιέργειας στη χώρα μας.

Ο Γ. Ανωμερίτης δε βρίσκεται μόνο στο στόχαστρο των αγροτών, αλλά δέχεται σφοδρά τα πυρά κι από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό χώρο, ακόμα και από κυβερνητικούς βουλευτές αγροτικών περιοχών και ιδιαίτερα της Θεσσαλίας. Οι τελευταίοι αντιδρούν όχι, βεβαίως, γιατί «τους έπιασε ο πόνος» για τους αγρότες, αλλά διότι - όπως δηλώνουν - η απόφαση του υπουργού Γεωργίας «δίνει φτερά» στις κινητοποιήσεις των αγροτών που βρίσκονται σε εξέλιξη και δημιουργεί πρόσθετο πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση, η οποία, με προεκλογικές υποσχέσεις και ψευτοπαροχές, πασχίζει να μειώσει όσο είναι δυνατόν το φυλλορρόημα αγροτικών ψήφων από το κυβερνών κόμμα στις επερχόμενες εκλογές.

Φυσικά οι αντιδράσεις είναι πολύ μεγαλύτερες στα απλά μέλη και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι για να δείξουν την αντίθεσή τους, συμμετέχουν μαζικά και δυναμικά στις αγροτικές κινητοποιήσεις, όπως έδειξαν και τα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν στην Καρδίτσα και στα Τρίκαλα την προηγούμενη βδομάδα και στη Λάρισα χτες. Οι αγρότες που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι ο Γ. Ανωμερίτης εξελίσσεται σε «αχόρταγο νεκροθάφτη» της ελληνικής αγροτιάς και δηλώνουν πως δεν έχουν καμιά διάθεση να τον «συγχωρήσουν», επειδή ανήκει στο κόμμα τους, υπενθυμίζοντας με νόημα την «τύχη», που είχαν όλοι, σχεδόν, οι υπουργοί Γεωργίας του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ, που θέλησαν να τα βάλουν τους αγρότες...

Το σύνολο των βαμβακοπαραγωγών αντιδρούν ιδιαίτερα στην απόφαση του υπουργού να ισχύσει αμέσως, από τη φετινή καλλιεργητική περίοδο η μείωση της βαμβακοκαλλιέργειας, επισημαίνοντας ότι πάρα πολλοί παραγωγοί που έχουν ήδη νοικιάσει χωράφια για να τα σπείρουν με βαμβάκι, πληρώνοντας, μάλιστα, ακριβό νοίκι κι έχουν ξοδέψει για λιπάσματα, φυτοφάρμακα κι άλλα αγροτικά εφόδια, τώρα, αναγκαζόμενοι να περικόψουν στρέμματα, χάνουν τα έξοδά τους. Πολλά λεφτά θα χάσουν επίσης και όσοι έχουν αγοράσει βαμβακοσυλλεκτικές μηχανές - παραγωγοί και συνεταιρισμοί - που, λόγω της μείωσης της καλλιέργειας δε θα τις χρειάζονται, όπως και εκείνοι που έκαναν μεγάλες επενδύσεις, ειδικά για τη βαμβακοκαλλιέργεια, σε καλλιεργητικά μέσα (τρακτέρ, σπορείς, σωλήνες ποτίσματος, γεωτρήσεις, εγκαταστάσεις πομονών ή ηλεκτρικού ρεύματος κ. ά.)

Οι αγρότες ζητούν από τον Γ. Ανωμερίτη να τους εξηγήσει τι θα γίνουν τα 700.000 στρέμματα που περικόπτονται από τη βαμβακοκαλλιέργεια, δεδομένου ότι δεν μπορούν, είτε λόγω παρέλευσης της σπαρτικής περιόδου, είτε λόγω των περιορισμών που ισχύουν και για τ' άλλα προϊόντα, να τα σπείρουν με άλλες καλλιέργειες. Απαιτούν, δε, να δεσμευτεί ο υπουργός Γεωργίας ότι δε θ' αποδεχτεί πρόταση, ή και εντολή της ΕΕ, αυτά τα 700.000 στρέμματα να περάσουν στην αγρανάπαυση.

Η επιχείρηση να πληγεί η βαμβακοκαλλιέργεια στη χώρα μας ξεκίνησε το 1995, με την εφαρμογή του κανονισμού της ΕΕ για το βαμβάκι, τον οποίο ο τότε υπουργός Γεωργίας του ΠΑΣΟΚ, Γ. Μωραΐτης, επιχείρησε να παρουσιάσει σαν επιτυχία της Ελλάδας! Είναι χαρακτηριστικά μερικά στοιχεία που δείχνουν τ' αποτελέσματα αυτής της επιχείρησης. Το 1994 - πριν την εφαρμογή του κανονισμού - ασχολούνταν με τη βαμβακοκαλλιέργεια 136.000 Ελληνες αγρότες. Το 1999 μειώθηκαν στους 98.794, δηλαδή κατά 32.206 βαμβακοκαλλιεργητές, που αντιστοιχεί στο 27,5%, περίπου. Το 1994 οι εισροές από την ΕΕ για το βαμβάκι στη χώρα μας ανέρχονταν στα 221,09 δισ. δρχ. και το 1998 έπεσαν στα 199,31 δισ. δρχ., μια μείωση κοντά στο 10%. Η μέση ενίσχυση κατά κιλό βαμβακιού ήταν το 1992 218,81 δρχ. και το 1998 κατέβηκε στις 164,45 δρχ., μείωση 25%, περίπου. Και η πορεία της καταστροφής συνεχίζεται, καθώς τα τρία τελευταία χρόνια οι βαμβακοπαραγωγοί έχασαν πάνω από 60 δρχ. ανά κιλό στην τιμή του βαμβακιού - σ' αυτό συντέλεσε και η μείωση της εμπορικής τιμής του προϊόντος, για την οποία ευθύνεται ο διεθνής ανταγωνισμός στην «ελεύθερη» αγορά, ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Αυστραλία κι άλλες χώρες, χωρίς καμία παρέμβαση της ΕΕ στον ΠΟΕ, ή διαμαρτυρία, ώστε να προστατευτεί το ευρωπαϊκό βαμβάκι - που θα μειωθεί κι άλλο μετά την απόφαση της ΕΕ, με τη συμφωνία και του Γ. Ανωμερίτη, ν' αυξηθεί κατά 20% το πρόστιμο συνυπευθυνότητας για τον Ελληνα βαμβακοπαραγωγό.