ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του πολυαγαπημένου μας συντρόφου και πατέρα ΘΑΝΑΣΗ ΒΑΪΟΥ, που «έφυγε» από κοντά μας, τόσο πρόωρα, η γυναίκα του Αννα και η κόρη του Γεωργία προσφέρουμε 50 ευρώ για ενίσχυση του «Ριζοσπάστη». Ο σ. Θανάσης Βάιος υπήρξε παράδειγμα αταλάντευτου και σεμνού κομμουνιστή που ποτέ δεν υποχώρησε, δεν λοξοδρόμησε από την πίστη και την πάλη για τα ιδανικά του ΚΚΕ. Μέσα από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, αγωνίστηκε, πολλά χρόνια, για την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων, την υπεράσπιση των ταξικών συμφερόντων της εργατικής τάξης, για να γίνει πραγματικότητα το όνειρο μιας άλλης κοινωνίας, σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής.

***

ΦΩΤΟ

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ «έφυγε» από τη ζωή στις 10/7/2015 μετά από 16,5 μήνες ηρωικής μάχης με τον καρκίνο. Γεννήθηκε στην Τασκένδη στις 4/9/1955 από γονείς αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, τον Γιαννούλα Βασίλη (1921 - 1963) με καταγωγή από το Κυπαρίσσι Γρεβενών και την Γιαννούλα (Τέντα) Αγγελική - Κούλα (1929 - 2005) από το Δασύλλιο Γρεβενών. Στην Τασκένδη σπούδασε και εργάστηκε έως το 1985 που επαναπατρίστηκαν με τη μητέρα του και την αδελφή του. Εζησε στη Θεσσαλονίκη, στην Κάτω Τούμπα, και εργάστηκε στο Δήμο Θεσσαλονίκης μέχρι το 1991 που μετακόμισε στην Αθήνα. Εζησε για πέντε χρόνια στην Καλλιθέα και μετά στο Γαλάτσι, εργαζόμενος στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Οποια δουλειά και να έκανε (σε οικοδομές, τεχνίτης - μαρμαράς, οδοντοτεχνίτης, εργάτης, μεταφορέας) ήταν εργατικός, δημιουργικός και αποτελεσματικός, έψαχνε την καλύτερη και σωστότερη λύση.

Ηταν συναισθηματικός, υπομονετικός, εσωστρεφής, άνθρωπος της προσφοράς, δοτικός και φιλότιμος. Λες και ήρθε στη ζωή μόνο για να προσφέρει, να υπηρετεί, να φροντίζει τους άλλους, να χαίρεται μόνο με τη χαρά των άλλων και οι άλλοι έτρεχαν να ξεφορτωθούν τα προβλήματά τους επάνω του. Η προσφορά του και η απέραντη αγάπη του ήταν ανιδιοτελής και απεριόριστη, έτρεχε συνέχεια να τα προλάβει όλα.

Η φωτεινή ανάμνηση του Παναγιώτη ας ζήσει στις καρδιές όλων των συγγενών, φίλων, γνωστών, που ήταν συνεπιβάτες στο τρένο της ζωής του.

Καλό ταξίδι, αδελφέ μου, μονάκριβε και λατρεμένε, αγαπημένε μου Παναγιώτη.