Με επίκεντρο τα Ελληνοτουρκικά και τις προκλήσεις της Αγκυρας σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων κινήθηκε η συνέντευξη που παραχώρησε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, στο ρ/σ «Στο κόκκινο». Ο ίδιος, ωστόσο, πατώντας πάνω σε υπαρκτή βάση - ότι αντικειμενικά στο επίκεντρο της προσοχής της Αγκυρας είναι στην παρούσα φάση η Μέση Ανατολή - συνέχισε τις προσπάθειες εφησυχασμού του λαού.

Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι ότι οι εντεινόμενοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και σχεδιασμοί, οι κλιμακούμενες επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Ανατολικής Ευρώπης, ανοίγουν αντικειμενικά ζητήματα αλλαγής συνόρων και αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε όλο αυτό το τόξο, ματώνοντας τους λαούς.

Οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά συνδέονται άμεσα με την ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενώ η εμπλοκή του λαού και της χώρας σε αυτούς βαθαίνει από την πρεμούρα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να διεκδικήσει ενεργότερο ρόλο στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Επαναφέροντας τη θεωρία περί «νευρικής δύναμης», ο Ν. Κοτζιάς είπε για την Τουρκία: «Εχει πάρα πολλές αντιθέσεις και αντιφάσεις. Εχει θρησκευτικές, έχει οικονομικές, έχει κοινωνικές, έχει εθνοτικές, έχει ένα περιβάλλον γύρω της όπου υπάρχει πολλή αναταραχή και πόλεμος. Ιδιαίτερα αναφέρομαι στη Συρία και στο Ιράκ. Και όλα αυτά τα προβλήματα κάνουν την κυβέρνηση της Τουρκίας νευρική».

«Στην Τουρκία υπάρχουν αναθεωρητικές δυνάμεις» πρόσθεσε, «που επιθυμούν να αλλάξουν το status quo και μάλιστα, να αλλάξουν διεθνείς συμφωνίες.

Σε ένα βαθμό υπάρχουν δυνάμεις στην Τουρκία και εκφράστηκαν από μια σειρά δηλώσεων του ίδιου του Προέδρου της Τουρκίας, οι οποίες ονειρεύονται τον αναθεωρητισμό των συμφωνιών του 20ού αιώνα που προσδιόρισαν και όρισαν τα ίδια τα σύνορα της μεταοθωμανικής Τουρκίας».

Η κλιμάκωση των τοποθετήσεων από την τουρκική πλευρά, βέβαια, δεν υποδηλώνει ότι όλα αυτά προωθούνται απλά από «κάποιες δυνάμεις», αλλά επιβεβαιώνει ότι αποτελούν πάγιες επιδιώξεις της τουρκικής αστικής τάξης.

Εκτιμώντας ότι για την ώρα η Αγκυρα εστιάζει το ενδιαφέρον της στη Μ. Ανατολή, ο Ν. Κοτζιάς παραδέχεται ότι στο στόχαστρο βρίσκεται πάντα και το Αιγαίο: «Κάνουν λάθος που αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λοζάνης και αυτό δεν το κάνουν κοιτώντας προς την Ελλάδα αυτή τη στιγμή - στο μυαλό τους έχουν πάντα και τα ζητήματα του Αιγαίου ασφαλώς - αλλά κοιτάνε τη Μοσούλη, την οποία διεκδικούσαν από τις αρχές του 20ού αιώνα (...) Εκεί που είναι οι μεγάλες πηγές πετρελαίου και υπάρχουν και τουρκογενείς πληθυσμοί. Και βέβαια αυτό συνδέεται, επίσης, με μια προσπάθεια αποτροπής να διαμορφωθεί μια κομβική ζώνη, από το Ιράκ στη Συρία και από τη Συρία μέχρι τη Μεσόγειο, που θα επέτρεπε να υπάρξουν μεγάλοι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου που να μην διασχίζουν την Τουρκία, μολονότι προέρχονται από τα ανατολικά της.

Γιατί μέχρι τώρα όπως ξέρετε όλοι οι αγωγοί, με την εξαίρεση ενός, βγαίνουν μέσω της Τουρκίας προς την Ευρώπη. Εντούτοις, αν φτιαχτεί ένα Ιράκ και μια Συρία, τα οποία είναι λειτουργικά κράτη ενσωματωμένα στο διεθνές σύστημα και υπάρχει μάλιστα και μια κομβική ζώνη σε αυτά τα δυο, είναι ολοφάνερο ότι υπάρχουν εναλλακτικοί δρόμοι για τους αγωγούς και αυτό επιτείνει τη νευρικότητα της Τουρκίας».

Απέναντι σ' όλα αυτά που και ο ίδιος αναγνώρισε ως υπαρκτούς κινδύνους, επέμεινε, ωστόσο, στην προσπάθεια εφησυχασμού από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Εφτασε να ισχυριστεί ότι «η ελληνική εξωτερική πολιτική αυτό που κάνει είναι να μην αφήσει αυτή η νευρικότητα (σ.σ: της Τουρκίας) να εκφραστεί στην εξωτερική πολιτική»!

«Χρειάζεται να υιοθετούμε μετριοπαθή προσέγγιση και να μην είμαστε υπερβολικοί» ανέφερε, σημειώνοντας ωστόσο ότι «δεν πρέπει και να υποτιμηθεί η σημασία αυτού του είδους του αναθεωρητισμού»...

Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον πόλεμο στη Συρία, ο υπουργός Εξωτερικών προχώρησε σε μια σειρά αναλύσεις για το ρόλο των «ξένων παραγόντων», «αποχρωματισμένες» ωστόσο από τον ίδιο τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της επέμβασης και τα μονοπωλιακά συμφέροντα που διακυβεύονται από την έκβαση της σύγκρουσης, αλλά και «αποχρωματισμένες» από τις ευθύνες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που προσυπογράφει όλες τις σχετικές αποφάσεις του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της «Διεθνούς Συμμαχίας» του ευρωατλαντικού άξονα, διαλαλεί τη σημασία των βάσεων στην Ελλάδα για τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους, ενώ συμβάλλει και στην παραγωγή «άλλοθι» για τις επεμβάσεις τους...

Σε αυτό το πλαίσιο, αφού σημείωσε ότι «έχουν εμπλακεί εννέα διαφορετικές χώρες στην ίδια χώρα που βομβαρδίζουν», ανέφερε ότι «δεν υπάρχει τέλος στον εσωτερικό εμφύλιο», επειδή «ξένοι παράγοντες συνεχώς τροφοδοτούν το εσωτερικό της Συρίας με νέα όπλα, με νέα πυρομαχικά κ.ο.κ.», ενώ παράλληλα «έρχονται στρατεύματα από τρίτες χώρες, ή "μαχητές" - σε εισαγωγικά - τρομοκράτες από πάρα πολλές περιοχές της Δύσης».

«Αρα χρειάζεται μια πάρα πολύ συνειδητή αντιπολεμική πολιτική, μια πολιτική που να οδηγήσει σε ειρήνευση τις διαφορετικές πλευρές», κατέληξε, την ώρα που αποδεικνύονται όλο και πιο δύσκολοι και όλο και πιο «εύθραυστοι» οι όποιοι ενδοϊμπεριαλιστικοί συμβιβασμοί.

Σε ό,τι αφορά, τέλος, τη συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό, ανέφερε ότι οι μεν Τούρκοι «είναι πάντα δύσπιστοι έναντι της ΕΕ», ως προς την υλοποίηση της συμφωνίας και την αξιοποίησή της ως εργαλείου πίεσης από την ΕΕ, ενώ από την άλλη μεριά «στην ΕΕ υπάρχουν ορισμένα κράτη (...) που πιστεύουν, ή ελπίζουν, ότι αυτή η συμφωνία δεν θα εφαρμοστεί, ή που επιδιώκουν να μην εφαρμοστεί».

Υπερασπιζόμενος και πάλι την απαράδεκτη συμφωνία που εγκλωβίζει στην Ελλάδα δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, ο Ν. Κοτζιάς τόνισε ότι «η φροντίδα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι να μην αφήνει περιθώρια στην Τουρκία να ακυρώσει αυτήν τη συμφωνία, αλλά ούτε να επιτρέψει σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να αναιρέσουν την κοινή απόφαση».