Η είσοδος της αλγερινής νεολαίας στο κεντρικό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Boumediene, τραγουδώντας τον ύμνο της επανάστασης αφιερωμένο στα 2.000.000 θύματα του απελευθερωτικού αγώνα, σήμανε και την έναρξη της τελετής λήξης. Μια τελετή που σήμανε το πέρασμα στην ιστορία του 15ου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών. Η τελετή λήξης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, μια τελετή «δύο ταχυτήτων» καθώς στο αμφιθέατρο βρέθηκαν μόνο εκπρόσωποι των ξένων, αλλά και της αλγερινής αντιπροσωπείας καθώς, όπως είναι φυσικό, ήταν αδύνατο να χωρέσουν όλοι. Κατά τη διάρκεια της τελετής, που ήταν επίσημη πέραν του δέοντος σε κάποια μέρη της, στην αρχή μίλησε εκ μέρους της αλγερινής Οργανωτικής Επιτροπής, ο Αμπντελαζίζ Μπελαΐτ, επισημαίνοντας στην ομιλία του ότι «είμαστε υπερήφανοι που πήραμε μέρος σε αυτό το Φεστιβάλ και κυρίως που γίναμε η χώρα υποδοχής, όλων των ξένων αντιπροσωπειών» και ότι η επιτυχία αυτού του Φεστιβάλ «δεν είναι μόνο επιτυχία της Αλγερίας, αλλά ολόκληρης της αφρικανικής ηπείρου» και ευχαρίστησε τον πρόεδρο Αμπντελακρίμ Μπουτεφλίκα για τη συμβολή της επίσημης κυβέρνησης στην επιτυχή διεξαγωγή αυτού του Φεστιβάλ. Πάντως, δεν ξέχασε κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας ομιλίας του να αναφερθεί και στις υπέρμετρες δυσκολίες που παρουσιάζονταν συνεχώς πριν, κατά τη διάρκεια αλλά πιθανώς και μετά τη λήξη των εργασιών. Κατά τον Μπελαΐτ ήταν πολλοί που θα ήθελαν να καταρρεύσει τόσο ο θεσμός όσοι και η ίδια η διοργάνωση του Φεστιβάλ, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε», ενώ κλείνοντας την ομιλία του αναφέρθηκε στη διεθνιστική αλληλεγγύη και το κυριότερο ότι αυτή έγινε πράξη σε αυτό το Φεστιβάλ, τονίζοντας παράλληλα ότι η Αλγερία είναι και θα είναι στο πλευρό όλων των χωρών που διεκδικούν το αναφαίρετο δικαίωμά τους, για ελευθερία και ανεξαρτησία, κάνοντας, όπως ήταν αναμενόμενο, ειδική μνεία στον αγώνα που διεξάγει ο παλαιστινιακός λαός για την εγκαθίδρυση του κράτους του αλλά και στη Δυτική Σαχάρα.
Αμέσως μετά οι ολίγοι εντός των «τειχών» ενώθηκαν με τους εκτός των τειχών, αλλά η πανηγυρική τελετή μάλλον δεν ευτύχησε. Καταρχήν, η κάποιου είδους φημολογία που υπήρξε ότι θα υπάρξει βομβιστική επίθεση, έκανε τους οικοδεσπότες να λάβουν δρακόντεια μέτρα ασφαλείας με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία ασφυκτική κατάσταση, τέτοια που σε ορισμένες περιπτώσεις απέτρεψε για λόγους ασφαλείας αρκετές αντιπροσωπείες να βρεθούν στο δεύτερο μέρος, και πανηγυρικό, της τελετής λήξης, που ήταν ανοιχτή και για το αλγερινό κοινό για πρώτη φορά από τη στιγμή που άνοιξε τις πύλες του Φεστιβάλ- με συναυλία και παράσταση από τη φυλή των Τουαρέγκ, δηλαδή τις φυλές της ερήμου στα νότια της χώρας.