Με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Π. Πολάκη, δεν θα άξιζε να ασχοληθεί κανείς, αν σε συνέντευξή του την Κυριακή δεν αναπαρήγαγε όλη την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι με την πολιτική του ανοίγει τάχα δρόμους για βαθύτερες αλλαγές προς όφελος του λαού, έστω κι αν αναγκάζεται τώρα να πάρει κάποια επώδυνα μέτρα λόγω της συγκυρίας. Λέει, λοιπόν, ο Πολάκης ότι «δεύτερος συμβιβασμός δεν είναι ανεκτός ούτε από εμάς, ούτε από την κοινωνία», ότι «στην ιστορία της ταξικής πάλης δεν υπάρχουν μονόδρομοι», ότι «το παλιό σύστημα κάνει απέλπιδα προσπάθεια να μας ρίξει» και ότι «δηλώνουμε παρών όχι για να διαχειριστούμε καλύτερα την κατάσταση, αλλά για να αλλάξουμε την πορεία της ιστορίας». Αν κάτι αποδείχτηκε πιο καθαρά στο δίχρονο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρξει και ότι η ανάκαμψη της κερδοφορίας των μονοπωλίων είναι ασυμβίβαστη με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αυτό το ζουν από πρώτο χέρι τα λαϊκά στρώματα και στον τομέα της Υγείας, όπου η κατάσταση είναι κυριολεκτικά άθλια, εξαιτίας των περικοπών των κρατικών δαπανών, της εμπορευματοποίησης του κρατικού τομέα και της παραπέρα ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών, που αθροίζονται στις προϋποθέσεις για ανάκαμψη. Οσο για το «δεύτερο συμβιβασμό» που «δεν είναι ανεκτός», μάλλον έχει χάσει το μέτρημα ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική τους ήταν ανέκαθεν συμβατή με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αυτή είναι η βάση των αλλεπάλληλων συμβιβασμών που επεδίωκαν και έκαναν με τους «θεσμούς». Το ίδιο (καθ' ομολογία τους) αναζητούν και τώρα...