Η κορύφωση της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη «αξιολόγηση» «πλέκεται» με διάφορα σενάρια για πολιτικές εξελίξεις, που δεν καταγράφονται παντού με τον ίδιο τρόπο, αλλά φανερώνουν ότι οι διεργασίες στο παρασκήνιο δίνουν και παίρνουν. Για παράδειγμα, με ένταση γράφεται αυτές τις μέρες ότι η Εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ στα τέλη Απρίλη θα κρίνει εν πολλοίς τη συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα για την Ελλάδα, που αν δεν καταληχθεί, θα προκαλέσει «ντόμινο εξελίξεων» και σε πολιτικό επίπεδο. Αλλα δημοσιεύματα υπενθυμίζουν με νόημα ότι τρίτη σε δύναμη κοινοβουλευτική ομάδα είναι πλέον η Δημοκρατική Συμπαράταξη, η οποία, στο ενδεχόμενο «παραίτησης» της σημερινής κυβέρνησης, αναλαμβάνει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή, με δεδομένη την άρνηση της ΝΔ να αναλάβει αυτή τη διερευνητική εντολή, αφού επιμένει να γίνουν εκλογές. Η εξέλιξη αυτή συνδέεται με «φωνές» μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν αναπροσανατολισμό της κυβερνητικής συνεργασίας προς το ΠΑΣΟΚ, αντί των ΑΝΕΛ. Αλλα προβάλλουν το ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης μέσα στο καλοκαίρι, αν ζορίσουν τα πράγματα με τις δανειακές υποχρεώσεις του κράτους, παρακολουθώντας στενά τις εξελίξεις τόσο στη ΝΔ, όσο και στο χώρο της λεγόμενης «κεντροαριστεράς». Αν κάτι επιβεβαιώνεται απ' όλα τα παραπάνω (και ανεξάρτητα από το δρόμο που θα πάρουν τελικά τα πράγματα), είναι ότι τα αστικά επιτελεία «έχουν πάρει φωτιά» σε σχεδιασμούς και σενάρια για την εξασφάλιση εναλλακτικής και διάδοχης κατάστασης στη διακυβέρνηση, κάτω από το βάρος των δυσκολιών στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα. Διεργασίες που όλες, βέβαια, κινούνται στην κατεύθυνση του εγκλωβισμού της λαϊκής δυσαρέσκειας...