Την ανησυχία της για το εάν η «νέα Ευρώπη» θα αποτελέσει «προσαρμογή στις νέες συνθήκες» και «άνοιγμα στο μέλλον» και όχι «απαρχή εγκατάλειψης του οράματος της ενοποίησης» με «επαναφορά στις εθνικές περιχαρακώσεις» εκφράζει η «Αυγή», με αφορμή τη Σύνοδο της Ρώμης, την ώρα που ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε σε ομιλία του στην ιταλική πρωτεύουσα ότι «η αριστερά και οι προοδευτικές δυνάμεις δίνουν μάχη να μετακινήσουν την ΕΕ από την οπισθοδρομική τροχιά που έχει πάρει», λόγω του νεοφιλελευθερισμού, σύμφωνα με την ανάλυσή τους. Κατά τον ίδιο τρόπο, στην επιστολή του προς τους Γιούνκερ, Τουσκ και άλλους, ο Αλ. Τσίπρας ...θρηνούσε για την εξαίρεση της Ελλάδας από το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο» και τις «βέλτιστες πρακτικές» στα Εργασιακά. Για να έρθει ο ΥΠΕΞ της Γερμανίας, Ζ. Γκάμπριελ, να μιλήσει για έναν «ασταθή κόσμο», απέναντι στον οποίο «δεν πρέπει να φυλλορροήσουμε (ως ΕΕ) αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη δύναμη και την επιρροή μας» και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Αντ. Ταγιάνι, να διευκρινίσει ότι «κανένα κράτος δεν διαθέτει την ισχύ από μόνο του να διαπραγματευτεί με την Κίνα, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, αλλά μόνο μαζί μπορούμε να ασκήσουμε πραγματικά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Η ωμότητα και ο κυνισμός των δυο Ευρωπαίων αξιωματούχων προδίδει το πραγματικό περιεχόμενο της συζήτησης γύρω από το μέλλον και τη συνοχή της ΕΕ. Ταυτόχρονα, όμως, αποκαλύπτει το μέγεθος της κοροϊδίας που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, εξωραΐζοντας την ΕΕ των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των εύθραυστων συμβιβασμών, που γίνονται με αποκλειστικό κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου.