H εκτίμηση του AKEΛ είναι ότι το κυπριακό πρόβλημα βρίσκεται στη χειρότερη θέση που ήταν ποτέ. Πληροφορίες οι οποίες δεν απορρίπτονται από κυβερνητικούς κύκλους ούτε από τον ελληνικό παράγοντα μιλούν για μια προσπάθεια να διεξάγονται συνομιλίες, στην πορεία των οποίων θα έχουμε ως αποτέλεσμα το συγκερασμό θέσεων μεταξύ ομοσπονδίας και συνομοσπονδίας και να φτάσουμε σε ένα πλαίσιο λύσης που θα μας προσφερθεί λίγο πριν την ένταξη της Κύπρου. Και ότι ο κυπριακός λαός μπορεί να βρεθεί προ εκβιαστικών διλημμάτων. Δεχτείτε αυτό το σχέδιο, για να δεχτούμε την Κύπρο στην EE. H θέση μας είναι ξεκάθαρη. O κυπριακός λαός δεν μπορεί να αποδεχτεί μια τέτοια λύση.

H θέση μας, η οποία πιστεύω ότι είναι και γενικότερη θέση της κυπριακής ηγεσίας και του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι ότι πρέπει να πιεστεί η Τουρκία και ο Ντενκτάς να αλλάξουν φιλοσοφία και να τιμήσουν την υπογραφή τους στις Συμφωνίες Κορυφής που μιλούν για μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, για ένα κράτος, μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα. Ενα κράτος στο οποίο θα αποκατασταθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος όλων των προσφύγων να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Και να γίνει προσπάθεια πριν από την ένταξη της Κύπρου να λυθεί το πρόβλημα πάνω σε αυτή τη βάση. Μια δίκαιη λύση μέσα από την οποία οι E/κ και οι T/κ να γίνουν μέρος της EE. Αυτό είναι το νόημα της αλλαγής θέσης του AKEΛ από τη θέση εναντίον της ένταξης στην EE στη θέση υπέρ της ένταξης. Αυτή είναι μια βασική προϋπόθεση για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού. Διαφορετικά έχουμε πολλούς λόγους για να συνεχίσουμε να είμαστε εναντίον της ένταξης. Και όμως το AKEΛ είναι ένα ευέλικτο κόμμα που για το καλό των εθνικών συμφερόντων και χάριν της επανένωσης της Κύπρου είναι έτοιμο να προχωρήσει σε αλλαγές στις θέσεις του, γιατί πάνω απ' όλα θέτει το συμφέρον της χώρας και του λαού και τα ταξικά συμφέροντα και οι θέσεις μας έρχονται δεύτερα.

H EE πιστεύουμε πρέπει να ενεργοποιήσει τη θέση ότι η λύση του Κυπριακού δεν είναι προϋπόθεση για την ένταξη της Κύπρου και όσο είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία και ο κ. Ντενκτάς είναι το εμπόδιο, λόγω των απαράδεκτων θέσεών τους που είναι αντίθετες με τα ψηφίσματα των HE και τις Συμφωνίες Κορυφής. Διαφορετικά, η Κύπρος θα παραμείνει όμηρος της Τουρκίας για πολλοστή φορά ουσιαστικά με την ανοχή και την έγκριση της διεθνούς κοινότητας. Οχι σε εκβιασμούς, ναι σε ειρηνική λύση. Το πρόβλημα πάντα ήταν πολιτικό πρόβλημα ποτέ δεν ήταν στρατιωτικό. Ομως, η λύση είναι η δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία, η οποία να στηρίζεται σε βασικές αρχές και να αποκαθιστά την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και φυσικά τα ανθρώπινα δικαιώματα του κυπριακού λαού.

Οσον αφορά αυτό με το οποίο ασχολείται ο κ. Λάακσο, την έκθεση για την αλλαγή του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου. O δημογραφικός χαρακτήρας της Κύπρου έχει σαν χαρακτηριστικό του το ότι οι E/κ και οι T/κ ζουν μαζί διασκορπισμένοι σε όλη της Κύπρο. Με τη βία των όπλων έχουν εκδιώξει 160.000 E/κ από τις περιουσίες τους και υποχρέωσαν τους T/κ με τη βία των όπλων να μετακινηθούν από την Πάφο, τη Λεμεσό και τη Λάρνακα και να εγκατασταθούν στα σπίτια των Ελληνοκυπρίων που εκδίωξαν. Αλλά δεν έμειναν μόνο σε αυτό. Δε σταμάτησαν εκεί. Από το 1976 - 1977 άρχισαν ένα σχέδιο κλασικού εποικισμού. Αρχές του 21ου αιώνα, τη νέα χιλιετία, υπό τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας μεταφέρουν Τούρκους από την Ανατολία και άλλες περιοχές της Τουρκίας, τους εγκαθιστούν στα Κατεχόμενα και τους μετατρέπουν σε πολίτες της ούτω καλούμενης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Εν τω μεταξύ οι συνθήκες και η πολιτική στα Κατεχόμενα είναι καταπιεστικές, οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες είναι κακές και οι T/κ που είναι συνηθισμένοι με την κυπριακή νοοτροπία αναγκάζονται να φύγουν, επειδή τους βλέπουν σαν πολίτες δεύτερης τάξης. Αυτοί, στο όνομα των οποίων εισέβαλαν στην Κύπρο, αναγκάζονται να φύγουν από την Κύπρο και να μεταναστεύσουν στην Αγγλία, όπου υπάρχει μεγάλη κοινότητα E/κ και T/κ, λόγω των περασμένων αποικιοκρατικών δεσμών, στην Αυστραλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στις HΠA επίσης. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Την ημέρα της εισβολής υπήρχαν 120.000 T/κ. Με βάση τα δημογραφικά κριτήρια ( τη χαμηλότερη θνησιμότητα κ.ά. ) θα έπρεπε να υπήρχαν 150 με 160 χιλιάδες σήμερα. Τι έχουμε σήμερα; Εχουμε μόνο 70.000 T/κ και 85.000-90.000 Τούρκους έποικους. Οι οποίοι δε νιώθουν ότι η Κύπρος είναι η πατρίδα τους. Ερχονται εδώ από τη Μερσίνα. Γι' αυτό και οι T/κ εξεγείρονται εναντίον αυτού του φαινομένου και κάνουν μαζικές κινητοποιήσεις εναντίον αυτής της τουρκικής πολιτικής και του Ντενκτάς και ζητούν ομοσπονδία, επανένωση της Κύπρου και του λαού της και φυσικά απαλλαγή από τον σφιχτό κλοιό και εναγκαλισμό της Τουρκίας.

Τελειώνοντας, έχοντας υπόψη αυτά που είπα αντιλαμβάνεστε ότι η δική σας αλληλεγγύη και υποστήριξη αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία και σας ευχαριστούμε γι' αυτό.