Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Οτι οι ενεργειακές ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας όσων δικαιούνται ΚΟΤ είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εκπτωτικές παροχές του προγράμματος, με αποτέλεσμα η υπέρβαση της φτηνής κατανάλωσης να συσσωρεύει χρέη. Δεύτερο, ότι οι δικαιούχοι ΚΟΤ είναι σε τέτοια κατάσταση φτώχειας, που αδυνατούν να ξεπληρώσουν τα χρέη που δημιουργούνται στη ΔΕΗ, ακόμα και με ρύθμιση. Επομένως, το πρόγραμμα είναι πέρα για πέρα ανεπαρκές και αυτό που θα έπρεπε να συζητιέται είναι η ενίσχυση και η επέκτασή του και όχι η συρρίκνωση και οι περικοπές. Αντ' αυτού, κυβέρνηση και ΔΕΗ ετοιμάζουν το μεγάλο μαχαίρι, υλοποιώντας και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, στο όνομα της παραπέρα «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας και της διασφάλισης του ανταγωνισμού, ο οποίος απειλείται ακόμα και από αυτές τις ψευτοπαροχές που απέμειναν να δίνει η κυβέρνηση στα πιο φτωχά από τα λαϊκά στρώματα.