Τη λειτουργία του στρατεύματος με τα περιλάλητα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με γενικό άξονα την κάλυψη ΝΑΤΟικών αναγκών και προταγμάτων, «λαμβάνοντας υπόψη (...) τη γενικότερη αστάθεια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», βάζει ως γενικό προσανατολισμό το κομμάτι του προϋπολογισμού που αφορά τις λεγόμενες αμυντικές δαπάνες. Ταυτόχρονα, τάζει στους επιχειρηματίες νέα πεδία δραστηριοποίησης και κερδοφορίας μέσω ΣΔΙΤ.

Ενδεικτικά, η κυβέρνηση σημειώνει πως «για το έτος 2018 προγραμματίζονται ή έχουν ήδη δρομολογηθεί»:

Η «συνέχιση του προγράμματος σταδιακής παραχώρησης οικονομικών δραστηριοτήτων των Στρατιωτικών Εκμεταλλεύσεων εξυπηρέτησης προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) σε εξωτερικούς φορείς...», δηλαδή η ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών.

Η «κατάρτιση διμερών συμφωνιών για την ανάπτυξη/ απόκτηση αμυντικών δυνατοτήτων με κοινή χρηματοδότηση, προς εξοικονόμηση εθνικών κονδυλίων». Μια έμμεση παραπομπή στο ευρωενωσιακό πρόγραμμα PESCO, ώστε η ΕΕ να ενισχύσει τις δυνατότητές της στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για την εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

«Αξιοποίηση της τεχνογνωσίας και της αποτελεσματικότητας του ιδιωτικού τομέα προς ικανοποίηση αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων μέσω Συμπράξεων Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)», άλλη μια υπόσχεση στο κεφάλαιο για διάνοιξη νέων πεδίων κυκλοφορίας.