Στις πλάτες των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αποφάσισε να φορτώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τόσο τις αρνητικές παρενέργειες που αναμένεται να προκαλέσουν στην ελληνική οικονομία τα πρόσφατα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη στις ΗΠΑ, όσο και τις όποιες αποτυχίες στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών (υστέρηση εσόδων και υπέρβαση των δαπανών) κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς. Την πρόθεσή της αυτή, φρόντισε να την κάνει σαφή, προαναγγέλλοντας τις κατευθυντήριες γραμμές οικονομικής πολιτικής για το 2002, με τα 2 σχέδια του νέου προϋπολογισμού που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα. Οσο κι αν ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών προσπάθησε χτες με δηλώσεις του «να χρυσώσει το χάπι» και να εμφανίσει την κυβέρνηση ότι δίνει έμφαση στην ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων και της «κοινωνικής» της πολιτικής, τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο «καλό» και το «κακό» σενάριο για τον προϋπολογισμό του 2002, τον διαψεύδουν.

Τόσο με βάση το κανονικό σενάριο για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2002 (δεν πήρε υπόψη του τις αρνητικές επιπτώσεις που αναμένεται να προκαλέσουν στην παγκόσμια οικονομία τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη), όσο και με το εναλλακτικό σενάριο (πήρε υπόψη αυτά τα γεγονότα)- η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προϋπολογίζει:

• Να αυξήσει τα έσοδα του κράτους κατά 6,2% ή κατά 2.846,4 εκατ. ευρώ (846,4 δισ. δραχμές), ποσοστό που είναι υπερδιπλάσιο των κυβερνητικών προβλέψεων για τον πληθωρισμό. Τα «σπασμένα» από την αύξηση των κρατικών εσόδων θα κληθούν να τα πληρώσουν και πάλι τα πλατιά λαϊκά στρώματα με τις τσουχτερές αυξήσεις των άμεσων και έμμεσων φόρων (8%), με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας (ταχύτερο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ και άλλων κρατικών επιχειρήσεων) κλπ.
• Να συγκρατήσει την αύξηση των δαπανών του κράτους σε 3,7% ή κατά 1.619 εκατ. ευρώ (551,7 δισ. δραχμές), με την εφαρμογή εισοδηματικών πολιτικών που θα κινούνται στον αστερισμό της λιτότητας, καθώς θα περιορίζουν τις ονομαστικές αυξήσεις των μισθών και συντάξεων κάτω από τον πληθωρισμό, το «πάγωμα» ή την παραπέρα περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα κλπ.
• Να μειώσει τα κρατικά ελλείμματα κατά 37,6% ή κατά 923 εκατ. ευρώ (314,5 δισ. δραχμές). Και το «καλό» και το «κακό» σενάρια - που προβλέπουν ότι το συνολικό έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού του 2002 θα διαμορφωθεί στα 1.535 εκατ. ευρώ (523,1 δισ. δραχμές) - μας πληροφορούν ότι αυτή η «μαύρη τρύπα» του μισού τρισεκατομμυρίου δραχμών αποτελεί ...μελλοντική φορολογία, την οποία θα κληθούν να πληρώσουν τα «υποζύγια του προϋπολογισμού», που δεν είναι άλλοι, παρά οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Δεν αποκλείεται, όμως, να υπάρξει και τρίτο, ακόμη χειρότερο, σενάριο. Αν η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δε φέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα - αν, για παράδειγμα, αποφασίσει να ξοδέψει περισσότερα για επιχορηγήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες (τους χρυσοπληρώνει για να κάνουν επενδύσεις), για την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους (με πρόσχημα την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας»), για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, κλπ. - αυτό, είναι κάτι που θα το πληροφορηθούμε το Νοέμβρη, όταν κατατεθεί στη Βουλή το οριστικό σχέδιο του προϋπολογισμού 2002.

Αν βέβαια και σε ποιο βαθμό θα καταφέρει η κυβέρνηση να φορτώσει και αυτή τη φορά τα βάρη στα πλατιά λαϊκά στρώματα, αυτό θα εξαρτηθεί από το συσχετισμό δυνάμεων. Δηλαδή, από το βαθμό συσπείρωσης και αντίστασης των εργαζομένων.