Οσο πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι ολοκληρώνεται η ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, τόσο πιο προκλητική γίνεται και η - εξίσου ΝΑΤΟικής κοπής - προπαγάνδα που διακινεί η κυβέρνηση. Εγραφε για παράδειγμα η «Αυγή» της περασμένης Κυριακής ότι «η πραγματική διαχωριστική γραμμή είναι η εξής: "Ναι στη συμφωνία" σημαίνει ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή μας, ανακοπή των εθνικισμών, εμπόριο και οικονομική συνεργασία. "Οχι στη συμφωνία" σημαίνει πολιτική υποταγή στην πατριδοκαπηλία». Καταλαβαίνουμε, βέβαια, ότι η βιάση της κυβέρνησης - για λογαριασμό της αστικής τάξης - να διευθετήσει μια ώρα αρχύτερα τις «εκκρεμότητες» με την ΠΓΔΜ για την ένταξη της γείτονος σε ΝΑΤΟ - ΕΕ και να πρωτοστατήσει στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στα Βαλκάνια, προκαλεί αλλοφροσύνη. Αλλά το να βαφτίζεις «παράγοντα ασφάλειας και σταθερότητας» τα ευρωατλαντικά σχέδια που ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, να υπόσχεσαι «ανακοπή των εθνικισμών» με τη ΝΑΤΟική συμφωνία, που, όπως όλα δείχνουν, θα παραπέμπει στις καλένδες τις όποιες εγγυήσεις για απάλειψη των αλυτρωτισμών, και να παρουσιάζεις ως «οικονομική συνεργασία» τα σχέδια των μονοπωλίων για τους δρόμους της Ενέργειας και των μεταφορών, που είναι στρωμένοι με εκμετάλλευση και αίμα, ε, όσο να 'ναι, ξεπερνάει τα όρια της πρόκλησης...