Σημαντικό πρόβλημα αντιμετωπίζουν χιλιάδες οικογένειες της Αττικής που βλέπουν τα παιδιά τους να μη γίνονται δεκτά στους παιδικούς σταθμούς, εξαιτίας της αδυναμίας των δήμων να ανταποκριθούν στις ανάγκες που προκύπτουν. Οι σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και κτιριακή υποδομή των Κρατικών Παιδικών Σταθμών που μεταφέρθηκαν υποχρεωτικά στους δήμους από τις αρχές Απρίλη 2001, μεταφράζονται σε αποκλεισμό σημαντικού αριθμού παιδιών από την προσχολική αγωγή, σε υποβάθμιση του ίδιου του έργου που γίνεται ή πρέπει να γίνεται στους παιδικούς σταθμούς και σε παραπέρα οικονομική επιβάρυνση των γονέων που στρέφονται σε ιδιωτικούς σταθμούς.

Αυτές είναι και οι σημαντικότερες διαπιστώσεις από τα μέχρι τώρα στοιχεία που έχουν φτάσει στην Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ) από 22 δήμους του Λεκανοπεδίου. Δηλαδή καταγράφονται:

• Σημαντικές ελλείψεις προσωπικού και αδυναμία κάλυψης κενών θέσεων (λόγω συνταξιοδότησης, αναρρωτικών αδειών ή αδειών τοκετού και μητρότητας, αλλά και χρονοβόρας διαδικασίας πρόσληψης).
• Ακατάλληλες κτιριακές υποδομές, καθώς η πλειονότητα των κρατικών παιδικών σταθμών στεγάζεται σε παλιά και μισθωμένα κτίρια, χωρίς αυλές και αίθουσες (συνήθως σε μια αίθουσα γίνονται όλες οι δραστηριότητες, από την ψυχαγωγία μέχρι το συσσίτιο).
• Ελλιπής κρατική χρηματοδότηση.

Η πρώτη συνέπεια των παραπάνω είναι οι δήμοι να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις αιτήσεις των γονέων, αλλά και όσα τελικά παιδιά φιλοξενούνται να μην τους προσφέρονται οι υπηρεσίες που πρέπει. Μια δεύτερη συνέπεια είναι οι γονείς να επιβαρύνονται με καταβολή τροφείων, στα οποία καταφεύγουν κάποιοι δήμοι για να αντιμετωπίσουν την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος της κυβέρνησης: Να μεταφέρει το κόστος μέσω των δήμων στους γονείς και γενικότερα στους δημότες. Γι' αυτό και οι οι Περιφέρειες ορθά - κοφτά υποδεικνύουν στους δήμους να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα χρήματα με «εισπράξεις από το αντίτιμο των παρεχόμενων πραγμάτων ή υπηρεσιών».

Σ' αυτό το πλαίσιο, που θέλει το κράτος να αποποιείται των ευθυνών του για κοινωνική πολιτική - την οποία έχουν πληρώσει οι δημότες μέσω της φορολόγησης τού εισοδήματός τους - δεν κατοχυρώνονται νομικά οι πόροι που χρειάζονται για να λειτουργήσουν οι υπάρχοντες κρατικοί παιδικοί σταθμοί, πόσο μάλλον να αναβαθμιστεί το έργο που επιτελούν. Χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα στη χώρα λειτουργούν 1.450 παιδικοί σταθμοί, ενώ με βάση τις ανάγκες έπρεπε να είναι 6.500. Η συγκεκριμένη κατάσταση, όπως γίνεται φανερό, αποβαίνει σε βάρος των φτωχότερων στρωμάτων και δήμων. Και στο σημείο αυτό η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας έχει σοβαρότατες ευθύνες, καθώς συναίνεσε σε αυτήν την κατάσταση, προσπερνώντας τις φωνές που ζητούσαν νομοθετική κατοχύρωση των πόρων που χρειάζονται για να λειτουργήσουν οι υπάρχοντες και για να δημιουργηθούν νέοι παιδικοί σταθμοί

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Δήμου Αθηναίων, στους παιδικούς σταθμούς του οποίου εκκρεμούν 1.400 αιτήσεις γονέων. Εκκρεμεί επίσης το αίτημα προς το υπουργείο Εσωτερικών για την πρόσληψη 250 ατόμων και η έγκριση κονδυλίου για έξοδα μισθοδοσίας και λειτουργικές δαπάνες. Επιγραμματικά και ενδεικτικά σημειώνουμε ορισμένα προβλήματα, όπως αναφέρονται στα στοιχεία των δήμων:

Στο Χαϊδάρι υπάρχουν 22 κενές οργανικές θέσεις σε 5 παιδικούς σταθμούς, ενώ οι πιστώσεις δεν καλύπτουν τις ανάγκες.

Στη Μεταμόρφωση οι παιδικοί σταθμοί στεγάζονται σε κοντέινερ.

Στις Σπέτσες εκκρεμούν 43 αιτήσεις γονέων. Ο ένας παιδικός σταθμός έχει επιχορηγηθεί με 13,9 εκατομμύρια δραχμές, ενώ ο προϋπολογισμός του για το 2001 είναι 23 εκατομμύρια.

Στο Καματερό υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα κτίρια, λόγω των υψηλών ενοικίων.

Στην Πετρούπολη τα κτίρια είναι διώροφα και επικίνδυνα, ενώ οι αυλές είναι μικρές έως ανύπαρκτες.

Και μέσα σε αυτό το χάλι, ο υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης αποφάσισε να καλέσει τους δήμους να καταθέσουν τις προτάσεις τους για τη συνέχιση της λειτουργίας υπηρεσιών που χρηματοδοτήθηκαν από το Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και για τη δημιουργία νέων υπηρεσιών στην Αττική. Οι υπηρεσίες αυτές είναι φύλαξης βρεφών, νηπίων και παιδιών, «Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών», «Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες» και «Μονάδες Κοινωνικής Μέριμνας».

Μπορεί το υπουργείο να χαρακτηρίζει «νέο και σημαντικό βήμα» για την «προσπάθεια αναβάθμισης των κοινωνικών δομών και υπηρεσιών της χώρας μας» το σχετικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να καλύψει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης και σε αυτόν τον τομέα. Πρέπει να σημειωθεί πως το πρόγραμμα αυτό υλοποιήθηκε για πρώτη φορά στα πλαίσια του Β' ΚΠΣ, πριν μετατεθεί η ευθύνη των παιδικών σταθμών στους δήμους. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι δημιουργεί διάφορα κέντρα χωρίς να εγγυάται τη συνέχιση της χρηματοδότησης τής λειτουργίας τους και της απασχόλησης του προσωπικού. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα εντάσσεται στο πλαίσιο της εφαρμογής του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Απασχόληση και Επαγγελματική Κατάρτιση», του Γ' ΚΠΣ και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. Ο προϋπολογισμός του προγράμματος είναι 23 δισ. δραχμές, για 400 περίπου τέτοιες υπηρεσίες, ενώ προβλέπεται η δημιουργία 2.000 θέσεων εργασίας και 7.500 θέσεων φύλαξης παιδιών.