Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε, την περασμένη Παρασκευή, η εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Χίου του ΚΚΕ, στην πλατεία Βουνακίου, με θέμα «100 χρόνια ΚΚΕ - Πρωτοπόρο στην πάλη για τη φιλία των λαών Ελλάδας - Τουρκίας. Ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό».

Την εκδήλωση άνοιξε η Μαρίνα Κυριακού, Γραμματέας της ΤΕ Χίου του ΚΚΕ, ακολούθησαν χαιρετισμός της Μπουρτσάκ Οζογλου, μέλους του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, και ομιλία του Ελισαίου Βαγενά, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του Κόμματος.

Η εκδήλωση έκλεισε με ένα ιδιαίτερο μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα, με έμφαση στην περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής, στο ρόλο του ΣΕΚΕ, μετέπειτα ΚΚΕ, στην πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για το σοσιαλισμό. Στο χώρο λειτούργησαν βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» καθώς και έκθεση με φωτογραφίες και ταμπλό.

Στην ομιλία του, ο Ελ. Βαγενάς παρουσίασε τις θέσεις του ΚΚΕ για τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Τι είναι εκείνο που εμποδίζει δύο λαούς, που ζούνε σε δυο χώρες που βρέχονται από τη θάλασσα του Αιγαίου, να ζήσουν δίπλα - δίπλα ειρηνικά; Οι αιτίες δεν είναι άλλες από τις σχέσεις που διαμορφώνουν οι κυρίαρχες και στις δύο χώρες τάξεις. Οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Τουρκίας. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα κατεξοχήν ταξικό ζήτημα.

Σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις χαρακτηρίζονται πότε από τη συνεργασία, με τα "λεφούσια" των κυβερνητικών παραγόντων και επιχειρηματιών να περιδιαβαίνουν στις διάφορες συνεδριάσεις του "Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Τουρκίας - Ελλάδας", και πότε από τον ανταγωνισμό.

Κι εδώ, σ' αυτό το δεύτερο σκέλος βλέπουμε, από τη μια, τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Ελλάδας να αναβαθμίσει τις θέσεις της στα Βαλκάνια και στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, επωφελούμενη και από τη δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν αυτήν την περίοδο οι σχέσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με την Τουρκία και, από την άλλη, βλέπουμε τις φιλοδοξίες που έχει η αστική τάξη της Τουρκίας. Η τελευταία επιδιώκει να παίξει έναν ισχυρότερο ρόλο στις εξελίξεις, όχι μόνο περιφερειακό, αλλά ακόμη και παγκόσμιο.

Στη βάση αυτή, η αστική τάξη της Τουρκίας όχι μόνο αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, επιδιώκοντας να βάλει στο χέρι τμήμα του ενεργειακού πλούτου που υπάρχει, όχι μόνο αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου, επιδιώκοντας και την "ντε γιούρε" διχοτόμηση της Κύπρου, αλλά σήμερα έχει εισβάλει και διατηρεί στρατούς κατοχής σε 3 χώρες, εκτός της Κύπρου, στο Ιράκ και πρόσφατα στη Συρία. Στέλνει στρατεύματα και φτιάχνει στρατιωτικές βάσεις εκτός της Τουρκίας, όπως στο Κατάρ, στη Σομαλία, στην Αλβανία. Από την άλλη, επιδιώκει να αξιοποιήσει για τα σχέδιά της τα ζητήματα του θρησκεύματος και των μειονοτήτων.

Το Κόμμα μας έχει διαχρονικά τονίσει πως ο λαοί, τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας, δεν πρέπει να τρέφουν καμία ελπίδα από αυτά τα περιφερόμενα ελληνοτουρκικά υπουργικά επιτελεία, που το μόνο που επιδιώκουν είναι η αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών, μέσα από τη ληστεία των κόπων των εργαζομένων. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι κινδυνεύουν και από την επικίνδυνη εμπλοκή σε πολεμικούς σχεδιασμούς, από τους οποίους μόνοι χαμένοι είναι οι λαοί, γιατί αυτοί είναι που "πληρώνουν το μάρμαρο" σ' αυτές τις περιπτώσεις».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του τόνισε: «Επιπλέον, δεν μπορούμε να εξετάσουμε σωστά τις εξελίξεις και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εάν δεν γίνει κατανοητό πως αυτές αποτελούν μια "ψηφίδα" των γενικότερων πολύ επικίνδυνων εξελίξεων, που σήμερα βλέπουμε να χαρακτηρίζουν ολόκληρο το ιμπεριαλιστικό σύστημα. Γιατί τη "σκιά" της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ρίχνει και η εμπλοκή των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, καθώς και ο σκληρός ανταγωνισμός των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τα μερίδια των αγορών, τα κοιτάσματα του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο και τους δρόμους μεταφοράς».

Αναφερόμενος στις ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σημείωσε πως «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι έκθετη γιατί, εκτός των άλλων, καλλιεργεί στον ελληνικό λαό ένα κλίμα εφησυχασμού, λέγοντας πως τα προβλήματα επιλύονται μέσω του διαλόγου, όπως τώρα με τη συμφωνία των Πρεσπών».

Κλείνοντας, ο Ελισαίος Βαγενάς αναφέρθηκε στην κοινή δράση του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρκίας, σημειώνοντας: «Σχετικά πρόσφατα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, μπροστά στη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά, κάλεσαν τους λαούς των δύο χωρών και της περιοχής μας να δυναμώσουν την κοινή πάλη ενάντια στις αστικές κυβερνήσεις και την αντιλαϊκή πολιτική, στο κεφάλαιο και την εξουσία του. Να καταδικάσουμε μαζικά τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και να αναπτύξουμε την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για το σοσιαλισμό, που είναι το μέλλον των λαών.

Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ και το ΚΚΤ, που συνεργαζόμαστε στενά και στο πλαίσιο της πάλης για την επαναστατική ανασυγκρότηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, υποστηρίξαμε τη θέση για μη αλλαγή των συνόρων και των Συνθηκών που τα καθορίζουν και παλεύουμε για απεμπλοκή των δύο χωρών από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από ΝΑΤΟικές και άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων, απαιτούμε να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Τα δύο κόμματά μας εκτιμούν πως οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους. Εχουν συμφέρον να διεκδικήσουν να ζούνε ειρηνικά και να παλεύουν για το δικό τους μέλλον, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Στον σύντομο χαιρετισμό της, η Μπ. Οζογλου, αφού εξέφρασε την αλληλεγγύη του ΚΚΤ στον ελληνικό λαό για τα θύματα των πρόσφατων δολοφονικών πυρκαγιών, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Είμαι σήμερα εδώ σαν γείτονάς σας από τη Μικρά Ασία, σαν αδελφή σας από την περιοχή του Αιγαίου και σαν σύντροφός σας στην πάλη για το σοσιαλισμό. Σας χαιρετώ σήμερα, σε αυτήν τη μέρα που γιορτάζετε τα 100 χρόνια της επαναστατικής πρωτοπόρας πάλης σας, εκ μέρους του Κόμματός μου, του ΚΚ Τουρκίας (ΚΚΤ).

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το KKE ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι του στην εξουσία του κεφαλαίου. Ηταν πάντα ένα Κόμμα αγωνιστικής δράσης, με βαθιές ρίζες στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα γενικά, αφιερωμένο στην πάλη για το σοσιαλισμό».

Το στέλεχος του ΚΚ Τουρκίας αναφέρθηκε στις βαθιές ρίζες της αδελφικής σχέσης ανάμεσα στα δυο Κομμουνιστικά Κόμματα, ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές της περιόδου 1990 - 1991, «όταν τα δύο Κόμματά μας έκαναν μία συμμαχία αντίστασης ενάντια στη διάλυση των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, στις χώρες μας. Το ΚΚΤ και το ΚΚΕ, ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, θεωρούσαν τη σοσιαλιστική επανάσταση επίκαιρη και επείγουσα και τοποθετούσαν το προλεταριάτο ως την πρωτοπορία της».

Στη συνέχεια, αναφερόμενη στις πρόσφατες εκλογές στη χώρα της, σημείωσε ότι το κόμμα της «θέτει ως προτεραιότητα την οργάνωση του λαού, που έχει εκφράσει βαθιά δυσαρέσκεια με αυτήν την κοινωνική τάξη πραγμάτων, όμως ακόμη δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη για την ολοκληρωτική ανατροπή της» και ευχαρίστησε για την αλληλεγγύη και τη στήριξη του ΚΚΕ στην καμπάνια «Αυτή η Κοινωνική Τάξη Πραγμάτων Πρέπει να Αλλάξει», στην πάλη του ΚΚΤ για το σοσιαλισμό. Εκλεισε υπογραμμίζοντας: «Ξέρουμε ότι η συνεργασία μεταξύ των Κομμάτων μας θα γίνει ακόμη βαθύτερη στις πιο δύσκολες μέρες που έρχονται».