Σε ανακοίνωσή του για τη λαοθάλασσα που πλημμύρισε πάνω από 250 πόλεις της χώρας, το ΠΑΜΕ τονίζει:

«Σήμερα πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη εργατική - λαϊκή κινητοποίηση των τελευταίων δεκαετιών!

Σε πάνω από 250 πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό φούσκωσε η λαοθάλασσα της οργής και της απαίτησης.

Η συμμετοχή στη γενική απεργία ήταν καθολική.

Εκατομμύρια λαού διαδήλωσαν οργανωμένα και με αποφασιστικότητα. Οι εικόνες στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλης της Ελλάδας είναι ανεπανάληπτες.

Σήμερα ο λαός οργανωμένα έδειξε ότι δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στα κόμματα του σάπιου συστήματος, στη Δικαιοσύνη και τους θεσμούς που το υπηρετούν.

Το μήνυμα είναι εκκωφαντικό. Τέρμα πια στην πολιτική που έχει μετατρέψει τις ζωές μας σε μια απέραντη "κοιλάδα των Τεμπών". Καμία ανοχή, το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί. Θα τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι έχουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες.

Ο αγώνας συνεχίζεται, ακόμα πιο μαζικά και αποφασιστικά. Ο λαός έχει τη δύναμη να ανατρέψει το σύστημα το οποίο σκοτώνει για το κέρδος. Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους για να ζήσουν τα παιδιά μας σε μια κοινωνία που θα έχει στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Μετά την ολοκλήρωση της συγκλονιστικής απεργιακής συγκέντρωσης, στήθηκε το γνωστό θέατρο σκιών των επεισοδίων, που αξιοποιεί η κυβέρνηση για να περάσει κλίμα τρομοκρατίας και καταστολής. Για να δώσει τροφή στα Μέσα Χειραγώγησης που διαθέτει και στους διάφορους "Πορδοσάλτε", μήπως και καταφέρουν να αποκρύψουν το πλήθος και τα μηνύματα της σημερινής ιστορικής γενικής απεργίας για την Ελλάδα. Μάταιος ο κόπος τους!

Η επόμενη μέρα των ακόμα πιο δυνατών εργατικών - λαϊκών αγώνων, της αντεπίθεσής μας, είναι ήδη εδώ! Ολοι στα συνδικάτα! Ολοι μια γροθιά!

ΜΟΝΟ Ο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ, ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ».

Σε δήλωσή του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, από τη συγκλονιστική απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος τόνισε:

«Σήμερα μιλάει ο ελληνικός λαός, μιλούν τα εργατικά σωματεία, οι σύλλογοι των επαγγελματιών, των επιστημόνων, των φοιτητών, των γυναικών, των μαθητών, όλη η ελληνική κοινωνία. Μιλάνε οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών. Αυτή είναι η ώρα!

Καμία συγκάλυψη, εδώ και τώρα να πάει βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο, να αποκαλυφθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες για αυτήν τη μεγάλη τραγωδία, σήμερα που βρίσκεται όλος ο λαός της Ελλάδας στους δρόμους σε πάνω από 200 πόλεις και χωριά, αλλά και σε όλη την Ευρώπη, σε όλη την υφήλιο.

Οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης και όσων κυβέρνησαν μέχρι σήμερα είναι τεράστιες. Δεν θα αφήσουμε σε χλωρό κλαρί κανέναν, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται. Η τιμωρία πρέπει να είναι αμείλικτη, για να μην ξαναζήσουμε άλλα Τέμπη για εμάς και τα παιδιά μας».

Σε ανακοίνωσή του για τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Χαιρετίζουμε το πάνω από ένα εκατομμύριο από απεργούς, εργαζόμενους και κυρίως νέους ανθρώπους, που πλημμύρισε τις πλατείες σε όλη τη χώρα, αλλά και στο εξωτερικό. Οι τεράστιες συγκεντρώσεις έστειλαν, 2 χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, το μήνυμα της δικαίωσης ενάντια στην πολιτική του κέρδους που στερεί το "οξυγόνο" από τον λαό.

Τίποτα δεν μπορεί να ακυρώσει τις τεράστιες απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα, ούτε να "θολώσει" το μήνυμά τους. Τίποτα δεν μπορεί και να εμποδίσει τον αποφασισμένο και αγωνιζόμενο λαό. Ούτε η προσπάθεια να αλλοιωθεί το περιεχόμενο των συγκεντρώσεων, ούτε η στάση της αστυνομίας που επέλεξε για μια ακόμη φορά να πνίξει με χημικά τους χιλιάδες διαδηλωτές, ούτε εκείνοι οι μηχανισμοί που έπαιξαν το παιχνίδι της κυβέρνησης, της καταστολής, της συκοφάντησης και του αποπροσανατολισμού, για λίγα λεπτά στα κεντρικά δελτία ειδήσεων και τελικά απομονώθηκαν και αποδοκιμάστηκαν από τους ίδιους τους διαδηλωτές.

Το λαϊκό ποτάμι θα δυναμώσει ακόμη περισσότερο μέχρι ο λαός να επιβάλει το δίκιο του».

Εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί διαδηλωτές, λαός και νεολαία κατέκλυσαν κάθε πόλη, από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι τη Ρόδο.

Εργάτες από κλάδους που παράτησαν τις δουλειές τους και δήλωσαν: «Σήμερα απεργώ»!

Μικροί επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι που κατέβασαν ρολά στα καταστήματά τους και νέκρωσαν γειτονιές σε όλη τη χώρα.

Βιοπαλαιστές αγρότες, που μέχρι πριν από λίγες μέρες ήταν στα μπλόκα με τα τρακτέρ τους, έδωσαν την Παρασκευή νέα πνοή στην πάλη τους.

Φοιτητές και μαθητές που έκλεισαν σχολεία και σχολές και διαδήλωσαν μαζί με τους γονείς τους.

Μαζί τους οι συνταξιούχοι που δίνουν τον αγώνα μαζί με παιδιά και εγγόνια.

Ολοι ήταν μια γροθιά, συγκροτημένοι με τα πανό των σωματείων και των συλλόγων τους, με τα συνθήματά τους βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο, αφού ένα «δίλημμα» κυριάρχησε και την Παρασκευή στα χείλη όλων: «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!».

Διεκδικώντας αποκλειστικά δημόσιες, ασφαλείς μαζικές μεταφορές, κόντρα στις πολιτικές ιδιωτικοποίησης και «απελευθέρωσης» της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων. Διεκδικώντας μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για να μη θρηνεί η εργατική τάξη άλλους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες.

2025 The Associated Press. All

«Οξυγόνο μας ο μαζικός οργανωμένος αγώνας, ενάντια στις κοιλάδες των Τεμπών», ήταν το κάλεσμα αγώνα και κλιμάκωσης της πάλης που έστειλαν οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, με τον οργανωμένο λαό να βγαίνει στο προσκήνιο, δείχνοντας την καθοριστική του δύναμη, δηλώνοντας ότι «απέναντι στα κέρδη τους, επιλέγουμε τις ζωές μας!».

Η συγκλονιστική αυτή κινητοποίηση έβαλε για μια ακόμα φορά στο «εδώλιο» την αντεργατική πολιτική που υπερασπίζεται τα κέρδη των καπιταλιστών, που γεννούν το άδικο για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, την προσπάθεια όχι μόνο να κρύψει η κυβέρνηση τις δικές της ευθύνες. Εβαλε στο «εδώλιο» την προσπάθεια να κρυφτεί ότι οι πολιτικές τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων υπηρετούν τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ που υποθηκεύουν το μέλλον των εργαζομένων και των παιδιών τους. Γι' αυτό και ένα από τα συνθήματα που ακούστηκε δυνατά ήταν το «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία».

Eurokinissi

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Eurokinissi

Eurokinissi

Eurokinissi

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΠΑΤΡΑ

Ασφυκτικά γεμάτη η Αμαλίας και ο Αγνωστος Στρατιώτης, μπροστά από την εξέδρα

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μπλοκ ξεκίνησαν να πυκνώνουν σχεδόν μία ώρα πριν από τις 11 π.μ. που θα ξεκινούσε η συγκέντρωση στο Σύνταγμα, ενώ χιλιάδες κόσμου κατέφθαναν κατά κύματα με το μετρό στους σταθμούς «Ακρόπολη», «Μοναστηράκι» και «Ομόνοια», ακόμα και μέχρι τη 1 μ.μ.!

Οι διαδηλωτές απλώνονταν σε πυκνή διάταξη σε όλη τη Λεωφόρο Αμαλίας, από το «Μεγάλη Βρετάνια» μέχρι και τη Συγγρού, φτάνοντας μέχρι και τα γραφεία της «Hellenic Train».

Επίσης, στη Λ. Βασιλίσσης Σοφίας από τη Βουλή μέχρι το Χίλτον. Γεμάτη με κόσμο ήταν η Πανεπιστημίου, από την πλατεία Συντάγματος μέχρι και την Πατησίων, με κόσμο να απλώνεται μέχρι και στο Πολυτεχνείο, ενώ η Σταδίου ήταν γεμάτη μέχρι τα Χαυτεία.

Διαδηλωτές απλώνονταν και στη Φιλελλήνων μέχρι τη στροφή που ενώνεται με την Αμαλίας.

Ασφυκτικά είχε γεμίσει η πλατεία Συντάγματος (στο Συντριβάνι) ενώ διαδηλωτές είχαν γεμίσει την Ερμού, τους παράλληλους δρόμους (Μητροπόλεως και Καραγιώργη Σερβίας), όπως και τις καθέτους τους μέχρι το ύψος της Καπνικαρέας.

Αποψη από τη Λ. Αμαλίας

Eurokinissi

Eurokinissi

Αμαλίας

Πανεπιστημίου

Η Β. Σοφίας γεμάτη με κόσμο

Αντικείμενο συζήτησης στους οικοδόμους ήταν η υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ, μετά από σκληρό αγώνα, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Οπως είπε στον «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, ο κλάδος έφτασε στην υπογραφή της Σύμβασης μετά από έξι απεργιακές μάχες σε λιγότερο από τρεις μήνες!

Και την Παρασκευή, οι οικοδόμοι απήργησαν καθολικά. Με τα φωσφοριζέ γιλέκα και τα πανό τους, πήραν θέση από νωρίς πάνω στην Αμαλίας. Ξέρουν άλλωστε καλά από «Τέμπη», αφού κάθε χρόνο θρηνούν δεκάδες συναδέλφους τους που χάνονται στο μεροκάματο, εξαιτίας της έλλειψης μέτρων υγείας και ασφάλειας, με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας.

Για απεργιακή θάλασσα έκανε λόγο ο Βάλσαμος Συρίγος, γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και πρόεδρος του συνδικάτου στο εργοτάξιο του Ελληνικού. «Οι οικοδόμοι, όπως και άλλοι κλάδοι, απεργούν στο 100%», είπε και πρόσθεσε ότι «αυτό είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα αυτού του μεγάλου συλλαλητηρίου».

Λίγο πιο πίσω, οι μεταλλεργάτες, με τα δικό τους πανό και τη συγκροτημένη παρουσία τους. Επίσης πολύ υψηλά τα ποσοστά συμμετοχής στην απεργία, με μαζική συμμετοχή απεργών και στο συλλαλητήριο. «Από το πρωί έχουμε βρεθεί σε μια σειρά από εργασιακούς χώρους οι οποίοι έχουν "νεκρώσει"», αναφέρει ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Αττικής και Εργαζομένων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, και συμπληρώνει:

Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά βγήκε από μια πλούσια δράση για την προετοιμασία της απεργίας, αποκορύφωμα της οποίας ήταν η μαζική συγκέντρωση την Πέμπτη για την προπαγάνδιση της απεργιακής κινητοποίησης. «Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας απέναντι στην κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς», είπε στον «Ριζοσπάστη» ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, προσθέτοντας ότι «τα τελευταία δύο χρόνια υπάρχουν πάνω από 300 νεκροί από εργατικά δολοφονικά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς».

Λιμενεργάτες του Πειραιά μαζί με συναδέλφους τους από άλλες χώρες, την Παρασκευή στο Σύνταγμα

Συγκεκριμένα, στο Σύνταγμα βρέθηκαν αντιπροσωπείες από το λιμάνι του Αμβούργου (Verdi Λιμενεργατών), από τις Ομοσπονδίες Λιμενεργατών Κύπρου και Τουρκίας, καθώς και σωματεία λιμενεργατών της USB Ιταλίας, από τα λιμάνια της Γένοβας, του Λιβόρνο, της Τεργέστης, της Νάπολης και άλλοι συνδικαλιστές. Την αλληλεγγύη της εξέφρασε και η γαλλική CGT.

«Είμαστε εδώ για να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στο ΠΑΜΕ και τον ελληνικό λαό, γιατί συναντάμε τα ίδια προβλήματα και στη Γαλλία, δηλαδή τις ιδιωτικοποιήσεις σε όλους τους τομείς, την "απελευθέρωση", που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των εργαζομένων. Ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν και στη Γαλλία χωρίς καμία αλλαγή. Είμαστε εδώ για να πούμε ότι ο λαός πρέπει να παλεύει για να αλλάξουν αυτά τα πράγματα!» δήλωσε ο Σερζ Αλέγκρ, ΓΓ της Ομοσπονδίας εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία (FNIC-CGT) της Γαλλίας.

«Ενώνουμε τους αγώνες μας και σε διεθνές επίπεδο», τόνισε ο Γιοζέ Νιβόι, συνδικαλιστής από την Ενωση Συνδικάτων Βάσης της Ιταλίας (USB), που βρέθηκε στη χώρα μας εκπροσωπώντας ειδικά τους λιμενεργάτες της Γένοβα, ενός από τα μεγάλα βιομηχανικά λιμάνια της Μεσογείου, από όπου καθημερινά διακινούνται εμπορεύματα εκατομμυρίων ευρώ, αλλά εκείνοι που τα «κινούν», δεν ξέρουν αν θα γυρίσουν καν όρθιοι σπίτια τους.

Οπως έγινε - μας θύμισαν - με έναν 29χρονο που καταπλακώθηκε από κοντέινερ στην Τσιβιταβέκια (κοντά στη Ρώμη)... Κι αυτό ενώ, μόλις μια μέρα πριν, ένας 58χρονος είχε πνιγεί στη θάλασσα, όπου κατέληξε μαζί με το περονοφόρο όχημα που οδηγούσε.

«Είμαστε εδώ, όπως και συνάδελφοι της ΕΝΕΔΕΠ βρέθηκαν στο Αμβούργο όταν εμείς δίναμε τη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών μας (...) Δίνουμε τη μάχη για περισσότερη ασφάλεια στις Μεταφορές, για περισσότερη ασφάλεια γενικά, για όλους τους εργαζόμενους», δήλωσε ο Μάλτε Κλίνγκφορ, λιμενεργάτης και συνδικαλιστής από το τμήμα Υπηρεσιών του σωματείου Verdi στη Γερμανία, μιλώντας για την ανάγκη να δυναμώσει η κοινή πάλη ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, που παραδίδει τις υποδομές μεταφοράς στο μεγάλο κεφάλαιο, με καταστροφικές συνέπειες για επιβάτες και εργαζόμενους.

Μέσα σε κάθε κεντρικό μπλοκ συμμετείχαν άλλα εργατικά σωματεία από εργοστάσια και χώρους δουλειάς. Εργάτες και εργάτριες φορούσαν πορτοκαλί και κίτρινα γιλέκα με το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Μιλώντας με συνδικαλιστές και εργαζόμενους αναδεικνυόταν ως κοινή διαπίστωση ότι για πρώτη φορά τα ποσοστά συμμετοχής σε απεργία είναι τόσο μεγάλα, αφού απέργησαν και κατέβηκαν στις συγκεντρώσεις εργαζόμενοι που δεν είχαν απεργήσει ποτέ στη ζωή τους.

Ενδεικτικά, στα εργοστάσια «Παΐρης», «Rolco», «Βίβεχρωμ», «Μινέρβα», «Flora», στο Χάρτου - Τύπου, «Σκαγιάς», «Μορφή», «Mbs», «Johnson», «Αφοί Ρόη» και «Αφοί Βλάχου» το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία έφτασε το 100%. Ακόμη απέργησαν σε ποσοστά: Στην EMFI (πρώην ΕΒΓΑ) 80%, «Δέλτα» 90%, «Ματσούκας» στο Κρυονέρι 85%, στη «Βoehringer» 90%, στην «Elpen» 80%, στις φαρμακαποθήκες ΣΥΜΦΑ 60% και ΠΡΟΣΥΦΑΠΕ 80%. Στα ΕΛΠΕ δούλεψαν εξ αντικειμένου το προσωπικό ασφαλείας και απέργησαν οι εργολαβικοί εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι στη συντήρηση και στα συνεργεία. Στα εργοστάσια «Tasty» και «Παυλίδης» έκλεισε η παραγωγή.

Μεγάλα ήταν τα ποσοστά συμμετοχής αυτοαπασχολούμενων που έκλεισαν τα μαγαζιά τους. Στην Ελευσίνα όπως και στην Καλογρέζα της Νέας Ιωνίας το 90% των μαγαζιών ήταν κλειστά! Μιλώντας για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις, οι εργαζόμενοι σημείωναν ότι ξεχειλίζει το ποτήρι, την ώρα που τα καθημερινά προβλήματα, οι συνθήκες εργασίας, τα μέτρα ασφάλειας και υγείας, οι μισθοί, η ακρίβεια οξύνονται ολοένα.

Αλλωστε, τα αναγραφόμενα συνθήματα στα πανό τόνιζαν την ανάγκη η οργή να γίνει μαζικός αγώνας ενάντια στην πολιτική που συνδιαμορφώνουν οι κυβερνήσεις όλων των αστικών κομμάτων και που μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη «κοιλάδα των Τεμπών».

Με ρεπορτάζ για τους χώρους δουλειάς, που πραγματικά «νέκρωσαν», με αναλύσεις για τις πολιτικές εξελίξεις σχετικά με το θέμα των Τεμπών, το «902.gr», αποτύπωσε το στίγμα της ημέρας. Τα μηνύματα από το εξωτερικό, ακόμα και από ναυτεργάτες που βρίσκονταν μεσοπέλαγα, από τους συγκεντρωμένους σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, από εργαζόμενους σε χώρους δουλειάς, ήταν συγκινητικά. «Εσπασαν τα κοντέρ» στη θέαση, και στο πόρταλ και στο live του «902.gr», επιβεβαιώνοντας το τεράστιο ενδιαφέρον για τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις, αλλά και την προτίμηση στην «άλλη φωνή» της ενημέρωσης, από τη σκοπιά του λαού και των αγώνων του. Το εγχείρημα αυτό και η αποδοχή του από τον κόσμο βάζουν ακόμα ψηλότερα τον πήχη για διαρκή αναβάθμιση του «902.gr».

Που φωνάζει ως εδώ με τις «κοιλάδες των Τεμπών» που διανύουν κάθε μέρα σε σχολικές υποδομές που καταρρέουν, χωρίς εκπαιδευτικούς μέχρι τον Δεκέμβρη, σε μέσα μεταφοράς απαρχαιωμένα, ανησυχώντας για τους γονείς τους όταν πάνε για δουλειά.

Στην οδό Πανεπιστημίου απλώθηκαν από το ύψος του Συντάγματος μαζικά μπλοκ εκπαιδευτικών σωματείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που όλο και πύκνωναν, όλο και «γέμιζαν».

Η συμμετοχή στην απεργία για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση χαρακτηρίζεται καθολική, με σχολεία κλειστά από τους απεργούς εκπαιδευτικούς, ενώ και στη Δευτεροβάθμια η συμμετοχή στην απεργία ήταν συντριπτική.

«Σήμερα απεργούμε! Για να είναι οι γονείς των 57 νεκρών των Τεμπών οι τελευταίοι. Για να μη θρηνήσει ξανά κανένας γονιός το παιδί του στον βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων. Για να σταματήσουμε να μετράμε νεκρούς στους χώρους δουλειάς, για να σταματήσουν τα σχολεία των παιδιών μας να κρύβουν παγίδες, για να μην κινδυνεύουμε με τις πλημμύρες και τις φωτιές! Για να μη ζούμε από τύχη όταν τόνοι πολεμικού υλικού και εκρηκτικών υλών μεταφέρονται μέσα στις γειτονιές μας, χωρίς προφυλάξεις, για να γεμίζουν τα κανόνια των ΕυρωΝΑΤΟικών», ακούγεται από την ντουντούκα.

Μαζί και οι γονείς τους που διαδηλώνουν ως απεργοί και μέσα από τα μπλοκ των Ενώσεων και Συλλόγων Γονέων από πλήθος γειτονιών της Αττικής, πίσω από το πανό της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, που δήλωνε: «Οχι άλλα Τέμπη, καμία συγκάλυψη του εγκλήματος». Η συλλογική διεκδίκηση εκφράζεται και μέσα από τα πολλά πανό μαζικών φορέων από τις γειτονιές της Αττικής που έχουν παραταχθεί στην οδό Πανεπιστημίου, τους Συλλόγους Γυναικών της ΟΓΕ κ.ά.

Μαζικά συμμετείχαν και τα μπλοκ των Ενώσεων των επαγγελματιών και της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ), που διατράνωνε: «Κράτος, κυβερνήσεις, Κομισιόν έχουνε στα χέρια τους το αίμα των Τεμπών». Εξάλλου, στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, στο κέντρο της Αθήνας, όλα τα μαγαζιά ήταν κλειστά!

«Οι νεκροί μας, τα κέρδη τους», κατήγγειλαν με το πανό τους, υπενθυμίζοντας ότι ανάμεσα στους νεκρούς του εγκλήματος βρίσκονται και οι συνάδελφοί τους που δούλευαν στις δύο αμαξοστοιχίες. «Η οργή μας να τσακίσει την πολιτική που μετρά τη ζωή μας ως κόστος», είναι το μήνυμα που έστειλαν για μια ακόμα φορά, με αφορμή τη συμπλήρωση δύο ετών από τη φονική σύγκρουση.

Με τα δικά τους μπλοκ διαδήλωσαν εκατοντάδες απεργοί στις Συγκοινωνίες και Μεταφορές. «Ζούμε και πεθαίνουμε στο νήμα της κλωστής, στο τρένο των Τεμπών ήμασταν εμείς», έγραψαν στο πανό τους οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες, που τράβηξαν «χειρόφρενο», με τα μέσα σταθερής τροχιάς να δουλεύουν για να εξυπηρετήσουν τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας. «Οταν στα ραντάρ υπάρχουνε τα κέρδη, έρχονται για τον λαό τα νέα "Τέμπη"», σχολίασαν τα σωματεία των εργαζομένων στο αεροδρόμιο.

Μαζί τους διαδήλωσαν οι απεργοί λιμενεργάτες και το Σωματείο τους (ΕΝΕΔΕΠ), καθώς και τα ναυτεργατικά σωματεία. «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», ήταν το σύνθημα στο οποίο ένωσαν τη φωνή τους. «Σήμερα απεργούμε! Σήμερα αναπνέουμε καθαρό αέρα και οξυγόνο. Αναμετριόμαστε με τον μεγάλο ένοχο για όλα τα αποτρόπαια εγκλήματα που συμβαίνουν παντού γύρω μας, στις απέραντες "κοιλάδες των Τεμπών"! Αναμετριόμαστε με την πολιτική που βάζει τα κέρδη πάνω από την ανθρώπινη ζωή», τόνισαν.

Τα πανό πήραν τη θέση τους από νωρίς το πρωί από το ύψος της Πανεπιστημίου και της Σταδίου στην Καραγιώργη Σερβίας, όπου το μπλοκ δεν σταμάτησε να πυκνώνει. Σωματεία Εργαζομένων σε ξενοδοχεία και στον Επισιτισμό έφταναν το ένα μετά το άλλο. «Μarriott», «Stanley», «Τιτάνια», «King George», «Μεγάλη Βρετάνια», «Intercontinental», «Royal Olympic», «Wolt» και «e-food» ήταν μόνο μερικά από αυτά που μπόρεσαν να καταγραφούν, πριν ο δρόμος γίνει ασφυκτικά γεμάτος από κόσμο και σταματήσει να επιτρέπει τη διάσχιση του μπλοκ.

Γύρω από το μπλοκ του Συνδικάτου άρχισε να συγκεντρώνεται πλήθος κόσμου, απεργών που κατέβηκαν μεμονωμένα στη συγκέντρωση. Χαρακτηριστική εικόνα οι μαθητές, που έφταναν σε παρέες ή ακόμα και ανά τάξεις, πιασμένοι χέρι χέρι, αγκαζέ, για να μη χωριστούν. Κρατούσαν πλακάτ από χαρτόνια, φορούσαν μπλούζες με συνθήματα, κονκάρδες και αυτοκόλλητα.

Δίπλα τους, τα μέλη του Συνδικάτου μοίραζαν αιτήσεις εγγραφής σε αυτό σε εργαζόμενους που απεργούσαν και έπιαναν επαφή για πρώτη φορά. Οπως τόνισε στον «Ριζοσπάστη» κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης ο Διαμαντής Δημητρακόπουλος, γραμματέας του Συνδικάτου και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ξενοδοχείο «Intercontinental», «έχουν νεκρώσει τμήματα, πολλά ξενοδοχεία είναι κλειστά».

Στο μέσο του μπλοκ ξεχώρισε, και με την παρουσία νέων εργαζομένων με υψωμένες τις γροθιές, ένα νέο πανό, αυτό του Σωματείου Εργαζομένων «McDonald's», που την ώρα της συγκέντρωσης δεν είχε ακόμα συμπληρώσει ένα 24ωρο ζωής. «Σήμερα όλα τα καταστήματα είναι κλειστά, οι εργαζόμενοι δεν θα πάνε μαζικά να δουλέψουνε», είπε στον «Ριζοσπάστη» ο Πάνος Συρίγος εκ μέρους του νεοϊδρυθέντος Σωματείου. Μαζί με την ίδρυσή του, οι εργαζόμενοι πάλεψαν για τη συμμετοχή στην απεργία και η ανταπόκριση ήταν μεγάλη, καθώς - όπως είπε ο ίδιος - η εργοδοσία ήθελε να ανοίξει τα καταστήματα το απόγευμα, αλλά δεν έβγαιναν οι βάρδιες.

Και πλάι στο κεντρικό πανό απλώθηκαν δεκάδες πανό των επιχειρησιακών σωματείων του χώρου. Εργαζόμενοι της «Nokia», της «Openbet», του ομίλου «Intracom Telecom», της «Cosmote», της «Teleperformance», των Ταχυδρομείων - Ταχυμεταφορών και τόσοι άλλοι. Εκεί, στοιχισμένοι αποφασιστικά πίσω από τα πανό τους, με τα φωσφοριζέ γιλέκα, με το σύνθημα «'Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» να δίνει ακόμα περισσότερο χρώμα στην πολύβουη συγκέντρωση.

Εκατοντάδες εργαζόμενοι από τους συγκεκριμένους χώρους δεν πήγαν στη δουλειά. Αποφάσισαν να «κατεβάσουν» τα ακουστικά, να απενεργοποιήσουν τους υπολογιστές τους, γιατί ήρθε η ώρα πια «Η οργή να γίνει οργάνωση κι αγώνας», όπως αναγραφόταν στο πανό του Σωματείο Εργαζομένων «WebHelp». Οπως ανέφεραν στην εφημερίδα μας εργαζόμενοι, πολύ περισσότερα τμήματα έκλεισαν στην απεργία της Παρασκευής, προγραμματισμένες εργασίες αναβλήθηκαν και σε όλους τους μεγάλους ομίλους ήταν πάρα πολλοί οι απεργοί.

Ο Αλέκος Περράκης, αντιπρόεδρος του ΣΕΤΗΠ, τόνισε: «Σήμερα απεργούμε γιατί το έγκλημα στα Τέμπη δεν ήταν μια κακιά στιγμή. Σήμερα απεργούμε για να είναι οι γονείς των Τεμπών οι τελευταίοι. Για να μη μετράμε νεκρούς στους χώρους δουλειάς».

«Σήμερα θα αναπνεύσουμε καθαρό αέρα και οξυγόνο...». Και τα Καλλιτεχνικά Σωματεία έδωσαν μαζικά το «παρών», καθώς τα θέατρα, οι μουσικές σκηνές, οι χώροι διασκέδασης, όλα ήταν κλειστά. Κανείς δεν πήγε για δουλειά. Οι ηθοποιοί, οι μουσικοί, οι τραγουδιστές, οι σκηνοθέτες, οι τεχνικοί, οι εικαστικοί ήταν όλοι κάτω. Με στίχους δανεισμένους από τραγούδια που γράφτηκαν για το έγκλημα των Τεμπών κοσμούνται τα πανό των σωματείων. «Θα το πει η σημύδα, θα το πει ο κέδρος πως εδώ σκοτώνει όπου βρει το κέρδος», αναγραφόταν στο πανό του ΠΜΣ, ενώ στο Σωματείο Εργαζομένων σε Θέαμα - Ακρόαμα δηλωνόταν: «Είν' η στροφή στα Τέμπη που τον λαό θεριεύει».

Και όπως δήλωσε ο Βασίλης Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του ΠΜΣ, «συνεχίζουμε μαζί με τα αιτήματα των πολλών, ενάντια στους λίγους που καταστρέφουν τη ζωή μας». Ξεχωριστή ήταν και η εικόνα των εικαστικών καλλιτεχνών. Με πικέτες στα χέρια όπου αναγράφονταν αριθμοί, 1, 2, 3, ...57. Οσοι και οι νεκροί των Τεμπών. Δεν πρόκειται να ξεχαστούν. «Η θέση όλων μας», όπως αναγραφόταν και στο πανό του Σωματείου Εργαζομένων στον Οπτικοακουστικό Τομέα - «Κλακέτα», «είναι στον δρόμο του αγώνα, γιατί εκεί παίρνουμε οξυγόνο».

Η συμμετοχή στην απεργία ήταν πρωτοφανής. Μαζικά απήργησαν εργαζόμενοι σε μεγάλες εταιρείες, πολυκαταστήματα, «Νotos», «Hondos», «ΙΚΕΑ», «Αttica», σε όλα τα μεγάλα σούπερ μάρκετ.

Από τις προηγούμενες μέρες, που η Ομοσπονδία και τα σωματεία πραγματοποιούσαν εξορμήσεις και περιοδείες, είχε γίνει φανερό πως οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να δηλώσουν απεργοί και να κατέβουν στο Σύνταγμα. Πολλοί δήλωναν ότι θα απεργήσουν για πρώτη φορά στη ζωή τους και αρκετοί γράφονταν στο σωματείο τους. Συζητούσαν μεταξύ τους σε κάθε χώρο και κανόνιζαν τα ραντεβού τους στο κέντρο της Αθήνας, έξω από πολυκαταστήματα και άλλα σημεία, για να διαδηλώσουν συγκροτημένα.

Παρά τις προσπάθειες της εργοδοσίας να τους τρομοκρατήσει και να «πνίξει» τη διάθεση των εργαζομένων. Τους ζητούσαν να συμπληρώσουν υπεύθυνες δηλώσεις ότι θα απεργήσουν, να στείλουν e-mail στο τμήμα Διαχείρισης Προσωπικού, να διαδηλώσουν το πρωί και στη συνέχεια να πάνε για δουλειά...

Τίποτα από όλα αυτά δεν σταμάτησε τους εργαζόμενους στις Υπηρεσίες και το Εμπόριο να απεργήσουν και να διαδηλώσουν σύσσωμοι, ενώνοντας τις φωνές τους με χιλιάδες άλλους εργαζόμενους: «Να λέει ένα παιδί "δεν έχω οξυγόνο", αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο!».

Ο Β. Ζαβογιάννης

Αμέσως μετά, το πλήθος τήρησε ενός λεπτού σιγή, πριν ξεσπάσει σε νέα συνθήματα: «Στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή, η νέα γενιά δεν σας συγχωρεί». Το ασφυκτικά γεμάτο με διαδηλωτές Σύνταγμα χαιρέτισε η ομιλήτρια, σχολιάζοντας ότι ακριβώς μέσα σε αυτό το πλήθος χιλιάδες νιώθουν ότι μπορούν να «αναπνεύσουν».

«Τα Τέμπη δεν ήταν απλώς ένα δυστύχημα, όπως θέλουν να μας πείσουν, ήταν ένα έγκλημα», σημείωσε ο Νίκος Βλαχόπουλος, φοιτητής στο Τμήμα Ναυπηγών του ΕΜΠ. «Τα νέα Τέμπη καραδοκούν», πρόσθεσε και μετέφερε την απόφαση των φοιτητών να συνεχίσουν να βρίσκονται στον δρόμο.

Τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στα τρένα, αιτήματα κρίσιμα για την ασφάλεια που αγνοήθηκαν από την εταιρεία και τις κυβερνήσεις, μετέφερε ο Βασίλης Ζαβογιάννης, σιδηροδρομικός από το Σωματείο Προσωπικού Κίνησης (ΠΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ).

«Δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα», κατήγγειλε, υπενθυμίζοντας πως εκτός όλων των άλλων προβλημάτων, το δίκτυο έχει υποστεί ζημιές από την κακοκαιρία «Daniel» που δεν έχουν αποκατασταθεί. «Απεργούμε για να μπορούμε να επιστρέφουμε στα σπίτια μας εμείς και οι επιβάτες», υπογράμμισε.

Η Μ. Καρυστιανού

«Σιδηροδρομικοί και επιβάτες έχουμε πληρώσει βαρύ φόρο αίματος», επισήμανε και υπενθύμισε σοβαρά συμβάντα, που προηγήθηκαν της μετωπικής σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών που βρέθηκαν να κινούνται για ένα σχεδόν τέταρτο στις ίδιες ράγες σε αντίθετη κατεύθυνση.

Στο βήμα της συγκέντρωσης βρέθηκαν στη συνέχεια συγγενείς θυμάτων, μιλώντας για τον ακούραστο αγώνα που δίνουν για να αποδοθούν ευθύνες για το έγκλημα, αλλά και για να μην υπάρξουν νέα Τέμπη. Επίσης έγινε σύνδεση με το σημείο της σύγκρουσης και την εκδήλωση που βρισκόταν σε εξέλιξη εκεί.

«Δεν θέλουμε το κράτος να σκοτώνει τα παιδιά μας», τόνισε ο Ηλίας Παπαγγελής, πατέρας της Αναστασίας, και στη συνέχεια «να παίζει κρυφτούλι». «Ολοι τους ήξεραν, όλοι τους υποσχέθηκαν και κανείς δεν έκανε τίποτα. Τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας», είπε η Μιρέλα Ρούτση, μητέρα του Ντένις, αναφερόμενη στις ευθύνες των κυβερνήσεων για την επικίνδυνη κατάσταση στον σιδηρόδρομο.

Τη φωνή της με τους γονείς και συγγενείς των θυμάτων ένωσε και η Δέσποινα Καλλέα, μητέρα της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων. «Ξέρω πως είναι να ακούς σε ένα ηχητικό το παιδί σου να ζητάει βοήθεια», είπε και υπενθύμισε πως η κλήση της κόρης της στην Αμεση Δράση προκειμένου να φτάσει με ασφάλεια στο σπίτι της είχε απαντηθεί με τη φράση πως «το περιπολικό δεν είναι ταξί».

Τις κατάπτυστες δηλώσεις του τότε υπουργού Μεταφορών, λίγες μέρες πριν τη σύγκρουση, ότι είναι «ντροπή» να γίνεται λόγος για ζήτημα ασφάλειας στα τρένα, στηλίτευσε ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας του Δημήτρη. Με την ομιλία του, ζωντάνεψε τις ιστορίες πολλών νέων επιβατών, που επέστρεφαν στις σχολές τους από τις οικογένειές τους με το μοιραίο τρένο.

Με μια πικέτα με τη φράση «Δεν έχω οξυγόνο» ανέβηκε στο βήμα η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης και πρόεδρος του Συλλόγου των Συγγενών. «Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή», είπε και πρόσθεσε πως οι οικογένειες των αδικοχαμένων έχουν ανακαλύψει μέσα σε αυτόν τον αγώνα που δίνουν πως διαθέτουν «δυνάμεις που πρωτύτερα αγνοούσαμε πως υπάρχουν».

«Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο, ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους. Δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει. Από την πρώτη στιγμή σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες - βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν», είπε και συμπλήρωσε ότι «περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση».

Εδώ ήταν συγκεντρωμένα τα σωματεία των εργαζομένων στο Δημόσιο, στους δήμους, στην Περιφέρεια, στα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, τα σωματεία των υγειονομικών. Η εικόνα της γεμάτης από κόσμο πλατείας και των μαζικών μπλοκ των σωματείων μιλά από μόνη της.

Εργαζόμενοι στους ΟΤΑ μάς μεταφέρουν ότι οι δήμοι έκλεισαν στο σύνολό τους, είναι τεράστια η συμμετοχή στα αμαξοστάσια, στους παιδικούς σταθμούς, σε όλες τις υπηρεσίες...

Στα νοσοκομεία η μαζική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση επιβεβαιώνει το πολύ καλό κλίμα στις συζητήσεις των υγειονομικών τις προηγούμενες μέρες. Μεταξύ άλλων, μαζική είναι η συμμετοχή και των ειδικευόμενων γιατρών, παρά πολλοί περισσότεροι οι υγειονομικοί που έκαναν το απεργιακό βήμα και έδωσαν το «παρών».

Εργαζόμενοι που ορισμένοι συμμετείχαν για πρώτη φορά σε απεργιακή συγκέντρωση, έψαχναν μέσα στην κοσμοπλημμύρα και έβρισκαν τα πανό των σωματείων τους, για να βρεθούν μαζί με τους συναδέλφους τους σε αυτήν τη μεγαλειώδη κινητοποίηση.

Είναι εδώ οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία που βιώνουν και ως εργαζόμενοι τα ελλιπή μέτρα για την προστασία τους, αλλά και ως υγειονομικοί, το τι σημαίνει αυτή η άθλια κατάσταση στην Υγεία για τους ασθενείς και όλο τον λαό.

Οι εργαζόμενοι όμως δίνουν τη δική τους απάντηση! «Το σύστημά τους είναι με αίμα ποτισμένο, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στο τρένο», είναι το χαρακτηριστικό σύνθημα στο πανό του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής, το οποίο περιτριγυρίζεται από τα πανό σωματείων από δήμους της Αττικής.

«Τα κέρδη τους είναι ασφυξία των δικών μας αναγκών - Η πάλη για το δίκιο μας και την ανατροπή είναι το οξυγόνο μας!», είναι το μήνυμα στο πανό του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», αποτυπώνοντας τη διέξοδο από το σύστημα και την πολιτική που πνίγουν τους εργαζόμενους και τις ανάγκες τους.

Στο λιμάνι του Πειραιά δεν έλυσε κάβος

Σε πολλούς χώρους δουλειάς η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική, ενώ χιλιάδες ήταν οι απεργοί που την Παρασκευή ήταν γι' αυτούς η πρώτη φορά που έκαναν ένα τέτοιο μεγάλο βήμα στον χώρο δουλειάς τους.

Δεν έλειπαν και παραδείγματα από μεγάλα εργοστάσια της Αττικής όπου δεκάδες εργάτες δήλωναν απεργοί παρά το γεγονός ότι στον χώρο δεν δραστηριοποιείται επιχειρησιακό σωματείο, κάτι που δεν τους πτόησε.

Μάλιστα, αυτή η μαζική και αποφασιστική συμμετοχή σε ορισμένες περιπτώσεις εξάλειψε και την ανάγκη της περιφρούρησης, αφού τα ποσοστά συμμετοχής ήταν τέτοια που ανάγκαζαν την εργοδοσία να κλείσει επιχειρήσεις.

Εργοτάξια «πάγωσαν», λιμάνια «νέκρωσαν», αλυσίδες σούπερ μάρκετ και πολυκαταστήματα δεν άνοιξαν καν, υπηρεσίες έμειναν «φαντάσματα», τα ακουστικά σε χώρους τηλεπικοινωνιών «κατέβηκαν», οι υπολογιστές έμειναν κλειστοί.

Απεργιακές περιφρουρήσεις πραγματοποιήθηκαν από τα ξημερώματα σε χώρους δουλειάς, σε εργοστάσια, μεγάλα καταστήματα, υπηρεσίες σε όλη τη χώρα, με τους απεργούς να καλούν σε μαζική συμμετοχή στην απεργία και στις τεράστιες απεργιακές συγκεντρώσεις.

Ζώνη Περάματος: Δεν πέφτει σφυριά

Απεργιακή περιφρούρηση έγινε και στην πύλη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος, από το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας και από το Σωματείο Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών.

Στον κλάδο των Τροφίμων η μάχη της περιφρούρησης δόθηκε σε εργοστάσια όπως EMFI (πρώην ΕΒΓΑ), ΦΑΓΕ, «Tasty», «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», «Παυλίδης». Σε άλλους χώρους έγιναν εξορμήσεις, όπου μοιράστηκαν ανακοινώσεις.

Συντριπτικά ποσοστά συμμετοχής καταγράφηκαν σε μια σειρά μεγάλους χώρους δουλειάς και σε Στερεά και Εύβοια, με τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους να κάνουν δική τους υπόθεση την απεργία.

Σε πολλά εργοστάσια στις Βιομηχανικές Περιοχές Οινοφύτων, Σχηματαρίου και Θήβας, στη Χαλκίδα, στη Φθιώτιδα και αλλού, οι μηχανές δεν μπήκαν μπροστά, καθώς η συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία ήταν σχεδόν καθολική, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις καταγράφηκαν ποσοστά συμμετοχής πάνω από 50% σε εργοστάσια και επιχειρήσεις όπου δεν υπήρχε συμμετοχή σε προηγούμενες απεργίες.

Από το εργοστάσιο της ΔΕΛΤΑ στην Αττική

Μεγάλη επίσης ήταν η συμμετοχή στην απεργία των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας και Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, στις επιχειρήσεις ύδρευσης των δήμων, στις υπηρεσίες του Δημοσίου και στις τράπεζες.

Συνδικάτα και εργαζόμενοι έδωσαν μέχρι την τελευταία στιγμή τη μάχη της απεργίας, με εξορμήσεις στις πύλες των εργοστασίων, όπως από το Συνδικάτο Μετάλλου Βοιωτίας στις πύλες της ΕΛΒΑΛ - ΧΑΛΚΟΡ, στα Οινόφυτα, ενώ την ίδια ώρα εργαζόμενοι της «Coca Cola» και αντιπροσωπεία του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Βοιωτίας περιφρουρούσαν την έναρξη της απεργίας.

Από τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν οι υγειονομικοί, που δίνουν καθημερινά μάχη στο πλευρό των ασθενών τους για να νικήσει η ζωή.

Στην «Coca Cola» στο Σχηματάρι

Πρωτόγνωρη χαρακτηρίζουν τη συμμετοχή στην απεργία και οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, εκεί όπου το προσωπικό δίνει μια εξίσου άνιση μάχη με τις τεράστιες ελλείψεις σε ειδικότητες, εξοπλισμό, υποδομές. Σαρωτική ήταν η συμμετοχή στην απεργία στην Κεντρική Υπηρεσία της 1ης ΥΠΕ, σε Κέντρα Υγείας, όπως στα ΚΥ Αλεξάνδρας, Πατησίων, πλατείας Αττικής, Βύρωνα, Νέας Ιωνίας, στις αποψιλωμένες ΤΟΜΥ σε διάφορες περιοχές του λεκανοπεδίου, απαιτώντας την πλήρη στελέχωση και ανάπτυξη ενός κεντρικά σχεδιασμένου συστήματος ΠΦΥ και όχι το κλείσιμό τους, όπως συνέβη πρόσφατα με το Ιατροκοινωνικό Κέντρο Ελληνικού και Αργυρούπολης, μετά τη μετακίνηση του ελάχιστου προσωπικού προς άλλες μονάδες για να μπαλώσουν τρύπες, αφήνοντας ξεκρέμαστους δεκάδες χιλιάδες κόσμου από τις όμορες περιοχές που είχε στην ευθύνη του το Κέντρο.

Στο εργοστάσιο «Μόρνος» στη Θήβα

Σαρωτική ήταν η συμμετοχή στην απεργία και των εργαζομένων στην Απεξάρτηση, στο ΚΕΘΕΑ και στο 18 ΑΝΩ, συνεχίζοντας τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος ενάντια στην κατάργηση των εγκεκριμένων θεραπευτικών προγραμμάτων. Από αρχές Φλεβάρη εντάχθηκαν στον ΕΟΠΑΕ, προκαλείται χάος στις υπηρεσίες και «όλα είναι στον αέρα», διαλύοντας τη ζωή των εργαζομένων και προκαλώντας την εύλογη ανησυχία των θεραπευόμενων και των οικογενειών τους.

Eurokinissi

Ολη η πόλη ήταν μια διαδήλωση. Αμέτρητες χιλιάδες κόσμου πλημμύρισαν τους δρόμους σε μια τεράστια έκταση γύρω από τον χώρο της συγκέντρωσης, το Αγαλμα Βενιζέλου. Ολη η Αριστοτέλους από πάνω, την Οδό Αγίου Δημητρίου, μέχρι την Παραλία, η Εγνατία από τον Βαρδάρη μέχρι και μετά το πρώην Στρατιωτικό Νοσοκομείο 424, όλοι οι ενδιάμεσοι δρόμοι γέμισαν ασφυκτικά.

Ο λαός αψήφησε τα εμπόδια που προσπάθησε να ορθώσει η αστυνομία σταματώντας τη λειτουργία του Μετρό από τις 8 το πρωί, άρα και την πρόσβαση στο κέντρο της πόλης. Οι εργαζόμενοι στάθηκαν άφοβα μπροστά στις απειλές της εργοδοσίας, οι μαθητές ύψωσαν ανάστημα στην τρομοκρατία.

Χιλιάδες συνέρρεαν με τα πόδια από όλες τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης. Συγκροτημένα, με τα πανό και τα πλακάτ των μαζικών φορέων, των σχολείων. Λαός και νεολαία, φωνάζοντας συνθήματα, ξεκίνησαν από τις γειτονιές της Ανατολικής Θεσσαλονίκης, την Καλαμαριά, την Τούμπα, από τις γειτονιές της Βορειοδυτικής Θεσσαλονίκης, τη Νεάπολη, τις Συκιές, αλλά και δυτικά από τους Αμπελόκηπους, τη Σταυρούπολη... Ολη η πόλη ήταν μια διαδήλωση...

Οι χώροι δουλειάς «νέκρωσαν». Εργοστάσια όπως της ΔΕΛΤΑ, της ΟΧΟΝΟΣ, της «Μύθος», κ.ά., εργοτάξια όπως του Flyover, των μεγάλων κατασκευαστικών έργων, όπως το Παιδιατρικό Νοσοκομείο, τα εργοτάξια του κέντρου, της Θέρμης, τα γιαπιά παντού. Τα εμπορικά καταστήματα έμειναν κλειστά λόγω της μεγάλης συμμετοχής των εργαζομένων στην απεργία. Εκατοντάδες χώροι εργασίας στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Τα σχολεία δίδαξαν την Παρασκευή κι αυτά τον αγώνα. Οι εκπαιδευτικοί συμμετείχαν μαζικά στην απεργία, και οι μαθητές αγνόησαν τους ελάχιστους απεργοσπάστες και πήραν τη θέση τους στην πρώτη γραμμή της πάλης αψηφώντας απειλές και τρομοκρατία. Αφησαν άδεια τα σχολεία και με την ορμή και τη ζωντάνια τους πλημμύρισαν τους δρόμους. Αδειασαν και τα αμφιθέατρα στα πανεπιστήμια.

Οι προσυγκεντρώσεις που είχαν οριστεί ξεκίνησαν από νωρίς. Οι εργαζόμενοι μπήκαν συγκροτημένα πίσω από τα πανό, κρατώντας στα χέρια τις σημαίες των σωματείων τους. Στη συμβολή Τσιμισκή - Αριστοτέλους βρέθηκαν οι εργαζόμενοι από τους κλάδους του Εμπορίου, του Επισιτισμού, του Τουρισμού και των Υπηρεσιών, Σύλλογοι Αυτοαπασχολούμενων.

Στην Καρόλου Ντηλ και Ερμού ήταν το αγωνιστικό ραντεβού των εργαζομένων από τον κλάδο της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών, αλλά και των Συλλόγων Γυναικών (ΟΓΕ).

Στην πλατεία Αγίας Σοφίας βρέθηκαν οι εργαζόμενοι από τον κλάδο της Υγείας, οι εκπαιδευτικοί, άλλοι εργαζόμενοι από το Δημόσιο. Εκεί δίπλα στάθηκαν και οι Σύλλογοι γονέων, μαζί με τους μαθητές.

Οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο ξεκίνησαν μπροστά από τον ΟΣΕ, οι δικηγόροι και οι δικαστικοί υπάλληλοι από τα δικαστήρια, οι διανομείς ξεκίνησαν από τον Λευκό Πύργο.

Οι φοιτητές ξεκίνησαν από το μνημείο των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών στα γρασίδια της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ, ετοιμάζοντας τα πανό και τα πλακάτ τους. Αποφασισμένοι «να κριθεί το δίκιο με οργάνωση στον δρόμο». Από αυτά ξεχώριζαν ένα μεγάλο μαύρο πανί με τα ονόματα των 16 θυμάτων - φοιτητών της Θεσσαλονίκης στα Τέμπη καθώς και πλακάτ με τις φωτογραφίες από τους 57 ανθρώπους - θύματα της εγκληματικής πολιτικής του κέρδους.

Η συγκέντρωση ξεκίνησε με τον Φίλιππο Λαζαρίδη, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στην ΒΕΤΑ, συνάδελφο θύματος, να ανεβαίνει στο βήμα. «Εμείς, οι εργαζόμενοι της BETA CAE βρισκόμαστε και πάλι εδώ όπως σε κάθε προηγούμενη κινητοποίηση, ενωμένοι με τα υπόλοιπα εργατικά σωματεία και με όλο τον ελληνικό λαό, για να φωνάξουμε δυνατά και καθαρά: Το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί! (...) Πέρασαν 2 ολόκληρα χρόνια και οι πραγματικές αιτίες και οι ένοχοι παραμένουν εδώ και ατιμώρητοι.

Σήμερα, όμως, αποδεικνύεται ότι οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και απεργίες του προηγούμενου διαστήματος δεν ήταν μια παρένθεση, αποδεικνύεται ότι είμαστε αποφασισμένοι να το πάμε μέχρι τέλους, όσο και αν χρειαστεί, μέχρι την πραγματική δικαίωση των θυμάτων και των συγγενών τους. Μέχρι την πραγματική δικαίωση όλων μας, γιατί όλοι μας θα μπορούσαμε να είμαστε στη θέση τους».

Συγκλονιστική ήταν η στιγμή που ανέβηκε στο βήμα η Ελένη Βασάρα, μητέρα θύματος, της 23χρονης Αγάπης. Με τους χιλιάδες να τη χειροκροτούν ξεκίνησε την ομιλία της. «Σήμερα είναι μέρα μνήμης, μνήμης και αγώνα για την απόδοση δικαιοσύνης, για το έγκλημα στα Τέμπη», είπε.

Ανέδειξε ότι «μέσα από την τραγωδία με τους 57 νεκρούς, γεννήθηκε ένα πρωτοφανές κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στις οικογένειες που χάσαμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Και ταυτόχρονα ένα κύμα κοινωνικής αφύπνισης αναφορικά με τις τραγικές ελλείψεις στις σιδηροδρομικές υποδομές και όχι μόνο.

Αυτό εκφράζεται και σήμερα στη μεγαλειώδη συγκέντρωση που γίνεται σήμερα πάνω στα δύο χρόνια της μαύρης επετείου».

Τόνισε ότι «τα Τέμπη δεν ήταν μια κακιά στιγμή. Ηταν έκφραση μιας απάνθρωπης πολιτικής που συσσωρεύει προβλήματα και ανασφάλεια. Μιας πολιτικής που μπροστά στην ανταποδοτικότητα και στο κέρδος δεν λογαριάζει ούτε την ανθρώπινη ζωή.

Οι συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο για να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Η σημερινή συγκέντρωση μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα για να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες και να πληρώσουν όλοι όσοι φταίνε για το έγκλημα στα Τέμπη.

Μας δίνει την ελπίδα ότι το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί.

Μας δίνει τη δύναμη να κάνουμε πράξη την υπόσχεση που δώσαμε ότι αυτόν τον αγώνα θα πάμε μέχρι τέλους!». Και πρόβαλε την παλλαϊκή απαίτηση για: «Πλήρη διερεύνηση όλων των πτυχών του εγκλήματος. Αναβάθμιση όλων των κατηγοριών σε κακουργήματα. Απόδοση ευθυνών για όλους τους υπεύθυνους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Απρόσκοπτη απόδοση ποινικών ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα, χωρίς την απαράδεκτη κάλυψη της υπουργικής ασυλίας. Για να μην επαναληφθεί το έγκλημα των Τεμπών. Για να υπάρχει ασφάλεια στα Μέσα Μεταφοράς, στις υποδομές, στους χώρους εργασίας. Για να μετράει η ζωή πιο πολύ από το κόστος».

Η ομιλία του Νίκου Τσακλίδη, εργαζόμενου στον σιδηρόδρομο και συγγενούς θύματος των Τεμπών, ράγισε τις καρδιές και όπλισε τον λαό με δύναμη στην πάλη για την ανατροπή!

Στάθηκε στο βήμα έχοντας δίπλα του συναδέλφους, που συνεχίζουν να βιώνουν τις άθλιες συνθήκες που παραμένουν και χειροτερεύουν διαρκώς στον σιδηρόδρομο, με τελευταίο θύμα έναν εργαζόμενο που ακρωτηριάστηκε μόλις πριν από δύο μέρες.

«Πριν 2 χρόνια τέτοια μέρα, 57 οικογένειες μετρήθηκαν και βρέθηκαν λειψές. Εμείς οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο μετρηθήκαμε και ήμασταν λιγότεροι. Ανάμεσα στους 57 ήταν και 11 συνάδελφοί μας.

Εμείς, εργαζόμενοι στη "Hellenic Train", βρεθήκαμε στην κόλαση. Πριν ακόμα ξημερώσει, ήμασταν στα Τέμπη, ψάχναμε να βρούμε μέσα στα χαλάσματα και στους καπνούς, μέσα στα τσαλακωμένα σίδερα για μια φωνή, για έναν ήχο, για οτιδήποτε θα μπορούσε να σημάνει μια μικρή ελπίδα. Δεν γίνεται να περιγράψουν τα ανθρώπινα λόγια εκείνες τις ώρες. Το τι είδαμε.

Εκεί, πάνω στα χαλάσματα, με δάκρυα στα μάτια και με την καρδιά μας πλημμυρισμένη με οργή δώσαμε όρκο. Δεν θα ξεχάσουμε, δεν θα συγχωρήσουμε. Δεν θα επιτρέψουμε να συγκαλυφθεί τίποτα.

Γιατί ξέραμε. Ξέραμε πως ούτε δυστύχημα ήταν ούτε τυχαίο γεγονός. Αυτό που συνέβη ήταν ΕΓΚΛΗΜΑ!

Προμελετημένο, με συγκεκριμένους ενόχους.

Τελευταία φορά που προειδοποιήσαμε για το κακό που ερχόταν ήταν μόλις 20 μέρες πριν από τη σύγκρουση.

Δυο χρόνια μετά, αυτή η μεγάλη απεργία μαζί με εκατοντάδες σωματεία, με τους γονείς και συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, μαζί με τον λαό, μας δίνει οξυγόνο. Μας δίνει ελπίδα. Αυτή η μέρα μνήμης και αγώνα μάς φωνάζει ότι οι ζωές δεν είναι κόστος. Αυτό το ποτάμι ανθρώπων που αψήφησαν την τρομοκρατία της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι που δεν πήγαν σήμερα στη δουλειά, οι φοιτητές, οι μαθητές, οι γονείς, όλοι εμείς, ζητάμε δικαιοσύνη. Δεν ανεχόμαστε να μας στερούν το οξυγόνο. Δεν ανεχόμαστε τα κέρδη των λίγων να μπαίνουν πάνω από τις δικές μας ζωές.

Αυτή είναι η ελπίδα για να τα καταφέρουμε, ο αγώνας μας, η οργάνωσή μας, το ξερίζωμα της εγκληματικής πολιτικής τους».

Ακολούθησε η ανάγνωση των ονομάτων των 57 θυμάτων. Ηταν όλοι «παρόντες»! Συγκλονιστική ήταν η στιγμή που ακολούθησε. Σιώπησε όλη η πόλη, κρατώντας ενός λεπτού σιγή. Και αμέσως μετά ακούστηκε ακόμη πιο δυνατά το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Η μεγαλειώδης πορεία προς τον ΟΣΕ ξεκίνησε στις 11.45 π.μ. Η κεφαλή της πορείας είχε πάρει τη θέση της εκατοντάδες μέτρα μακριά από τον χώρο της συγκέντρωσης, κόντευε να φτάσει στον ΟΣΕ, για να μπορέσει να προσεγγίσει ο λαός που ακόμα προσπαθούσε να φτάσει στο κέντρο της πόλης.

Σαν ένα τεράστιο ορμητικό ποτάμι, ξεκίνησε η διαδήλωση με τα εργατικά σωματεία στην κεφαλή. Η πορεία έφτασε στον ΟΣΕ, πέρασε από την Αγίων Πάντων και έφτασε στην οδό Λαγκαδά για να συνεχίσει μέσω της Αγίου Δημητρίου προς το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης. Και ενώ η πορεία έμπαινε στην οδό Λαγκαδά, το τέλος της ακόμη βρισκόταν στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Ολη η πόλη μια διαδήλωση...

Τρεις ώρες μετά την έναρξη της πορείας, πέρασε και το τελευταίο μπλοκ διαδηλωτών μπροστά από το Αγαλμα Βενιζέλου, με κατεύθυνση τον ΟΣΕ.

Με τα πανό και τα συνθήματά τους κατήγγειλαν την πολιτική κόστους - οφέλους. Ενδεικτικό ήταν το πανό του Σωματείου Εργαζομένων της «Pfizer» που πρόβαλλε την αντίφαση: «Ψηφιακή μετάβαση σε πολυεθνικές - σε τρένα χειροκίνητα χάνονται ζωές». Αλλά και της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών που έδειχνε την επιλογή της νέας γενιάς: «Οσο μας στερείτε οξυγόνο, τόσο ο αγώνας θα δίνει ανάσα για ζωή».

«Κράτος και κεφάλαιο σκοτώνουν για τα κέρδη, ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα Τέμπη», «Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές», «Στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή, η νέα γενιά δεν σας συγχωρεί», «Ολων των νεκρών θα γίνουμε φωνή, το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί», ήταν τα συνθήματα που διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ασταμάτητα! Ακούραστα! Με δύναμη! Μέχρι την πραγματική δικαίωση...

Τρίκαλα

Νεότεροι σε ηλικία άνθρωποι, που βγήκαν μαζικά στον δρόμο, δεν είχαν ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Το έδειχναν άλλωστε ο ενθουσιασμός τους στα συνθήματα, η οργή στο πρόσωπό τους, η δύναμη και ο παλμός της φωνής τους.

Οι παλλαϊκές απεργιακές συγκεντρώσεις που οργανώθηκαν από τα εργατικά σωματεία και άλλους μαζικούς φορείς έστειλαν μήνυμα ότι δεν θα επιτρέψουν να συγκαλυφθεί η πραγματική αιτία της σύγκρουσης, δηλαδή η πολιτική που θυσιάζει την ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή για το κέρδος.

Από χθες το μπόι του λαού είναι ψηλότερο. Εδειξε ξανά την πελώρια δύναμή του, το τι σημαίνει «βγαίνουμε όλοι στους δρόμους». Ο κοινός αγώνας εργαζομένων, αγροτών, ΕΒΕ, φοιτητών, μαθητών και τα απέραντα απεργιακά ποτάμια αφήνουν πολύτιμη παρακαταθήκη για την κλιμάκωση της πάλης τους.

Η συγκέντρωση στον Βόλο, στον Θόλο του Πανεπιστημίου, ήταν τόσο μεγάλη που οι διαδηλωτές απλώθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος της παραλίας και στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Ακολούθησε μεγάλη πορεία σε κεντρικούς δρόμους, η οποία κατέληξε στον ΟΣΕ.

Βόλος

Στα Τρίκαλα, χιλιάδες απεργοί εργάτες κατέβηκαν μαζικά στους δρόμους, έχοντας στο πλάι τους αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, μαθητές και φοιτητές. Αυτό που ξεχώρισε στη συγκέντρωση που οργάνωσαν το Εργατικό Κέντρο και άλλοι μαζικοί φορείς ήταν οι χιλιάδες εργαζόμενοι, που πολλοί απ' αυτούς βγήκαν στον αγώνα για πρώτη φορά μέσα από τα σωματεία τους, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη για τις επόμενες αναμετρήσεις, αλλά και οι μαθητές της πόλης με τα πανό τους.

Μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Τύρναβο, Ελασσόνα, Φάρσαλα, Αγιά, Σκόπελο, Αλμυρό, Ζαγορά, Καλαμπάκα και Φαρκαδόνα.

Κατέκλυσαν όχι μόνο την πλατεία αλλά και όλους τους γύρω δρόμους. Οι παράλληλες οδοί της συγκέντρωσης, όπως η Κορίνθου και η Μαιζώνος, οι κάθετες, όπως οι Γεροκωστοπούλου και Αγίου Νικολάου, αλλά και άλλες, είχαν πλημμυρίσει από εργατικό, λαϊκό, νεολαιίστικο κόσμο σε ένα ατελείωτο ποτάμι που «φούσκωνε» σε ένα μήκος άνω των 3 χιλιομέτρων, το οποίο περνούσε επί τρεις ώρες, τερματίζοντας λόγω της μαζικότητας σε άλλο σημείο από την πλατεία Γεωργίου που εκκίνησε!

«Οι νεκροί μας, τα κέρδη τους, κανείς θεατής σε αυτό το έγκλημα», τονιζόταν στην κορυφή του συλλαλητηρίου από το Εργατικό Κέντρο. Την ίδια ώρα, συνθήματα όπως «ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία», αλλά και «Ολων των νεκρών είμαστε φωνή, το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί!», κυριάρχησαν μαζί με το «Κράτος, κυβερνήσεις, Κομισιόν, έχουνε στα χέρια τους το αίμα των Τεμπών!» αλλά και «Δεν φεύγει ο θυμός, δεν σβήνει η οργή, δύναμη θα γίνουν για την ανατροπή».

Επίσης, το «παρών» έδωσε σύσσωμη η δημοτική αρχή, με επικεφαλής τον δήμαρχο, Κώστα Πελετίδη.

Είχε προηγηθεί η μεγάλη απεργιακή συμμετοχή σε κλάδους και χώρους δουλειάς όπου είχαν «νεκρώσει» σχεδόν τα πάντα!

Στις Κατασκευές δεν κουνήθηκε φύλλο, πουθενά! Οι οικοδόμοι έδωσαν την Παρασκευή συνέχεια στους αγώνες τους του προηγούμενου διαστήματος. Ολα τα εργοτάξια κλειστά, σε όλο το μήκος των έργων της Εθνικής οδού Πατρών - Πύργου, στα έργα του σιδηρόδρομου και στις συμβατικές οικοδομές «δεν έπεφτε σφυριά»!

Στα λιμάνια, δεν έλυσε κάβος. Στα Τρόφιμα - Ποτά η απεργία αγκάλιασε σειρά από εργοστάσια και επιχειρήσεις του κλάδου όπως η AVRAMAR, η «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», χώρους επεξεργασίας καφέ κ.α.

Στο Μέταλλο η συμμετοχή στην απεργία ήταν σχεδόν καθολική! Μεγάλοι χώροι δουλειάς, όπως «Φραγκοπαναγιώτης», ΟΧΤΩ, ΒΙΟΣΕΝ, TECKMECK, ECOTECH, έκλεισαν, ενώ μεγάλα ποσοστά είχε η απεργία σε άλλες εταιρείες.

Στις Τηλεπικοινωνίες πολύ μεγάλη ήταν η συμμετοχή από μεγάλες επιχειρήσεις όπως η INTRASOFT, INTRAKOM, ΟΤΕ και τηλεφωνικά κέντρα, όπου οι εργαζόμενοι κάλεσαν μαζικά στη συγκέντρωση με το κλαδικό τους σωματείο.

Στο Εμπόριο όπως και στον Επισιτισμό, πρωτοφανής ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία από αρκετούς χώρους, τόσο σε μεγάλα σούπερ μάρκετ, αλυσίδες και εμπορικά κέντρα, όσο και σε καταστήματα εστίασης, ξενοδοχεία κ.ά., παρά και την προσπάθεια της εργοδοσίας σε ορισμένους απ' αυτούς να εμποδίσει τη συμμετοχή.

Επιπλέον, η πλειοψηφία των σχολείων σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν λειτούργησαν στην Πάτρα, αφού οι εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στην απεργία, ενώ συγκλονιστική ήταν η παρουσία των μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων όχι μόνο της πόλης αλλά και από Βραχνέικα, Μεσσάτιδα και άλλες περιοχές της Αχαΐας. Μαζί με τους μαθητές και τα συμβούλιά τους βρέθηκαν και Σύλλογοι Γονέων.

Στο Πανεπιστήμιο Πάτρας με αποφάσεις μαζικών Γενικών Συνελεύσεων δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι βρέθηκαν στην πλατεία Γεωργίου, καλώντας σε ξεσηκωμό! Μαζί με τους φοιτητές βρέθηκαν το διοικητικό προσωπικό των ιδρυμάτων αλλά και νεολαία από άλλους χώρους.

Στον δήμο Πάτρας δεν κουνήθηκε τίποτα! Ολα τα σωματεία των εργαζομένων (μονίμων υπαλλήλων, καθαριότητας, οδηγών) έδωσαν μαζικό, μαχητικό «παρών» στην απεργία ενώ με προσυγκέντρωση στο δημαρχείο πορεύτηκαν στη συγκέντρωση. Στην πλατεία Γεωργίου βρέθηκε και ο Σύλλογος Εργαζομένων της ΔΕΥΑΠ.

Στη συγκέντρωση κάλεσαν και βρέθηκαν τα συνταξιουχικά σωματεία, με χιλιάδες απόμαχους της δουλειάς, αλλά όχι του αγώνα, να απαιτούν να σταματήσουν τα καθημερινά «Τέμπη» για τη ζωή των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας.

Συμμετοχή στην απεργία είχαν δηλώσει όλες τις προηγούμενες μέρες η Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνικών Συλλόγων Αχαΐας, η Ομοσπονδία Εμπορίου Πελοποννήσου, ο Εμπορικός Σύλλογος, ο ΣΚΕΑΝΑ, η Συντεχνία Αρτοποιών, ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος κι άλλοι φορείς και σωματεία αυτοαπασχολούμενων και αγροτών.

Τη συγκλονιστική συμμετοχή στην απεργία και στη συγκέντρωση χαιρέτισε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Δημήτρης Μαρμούτας. «Φτάνει πια αυτή η μαυρίλα στις ζωές μας! Μόνη μας ελπίδα σήμερα ο αγώνας για το δίκιο μας! Ο αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της νεολαίας ενάντια στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Μόνο αυτός ο αγώνας είναι το πραγματικό οξυγόνο στις ζωές μας, είναι ο δρόμος για το φωτεινό μέλλον που αξίζουμε και έχουμε ανάγκη εμείς και τα παιδιά μας!», σημείωσε μεταξύ άλλων και κάλεσε σε ετοιμότητα και συνέχεια των κινητοποιήσεων και την επόμενη βδομάδα, λόγω και των συζητήσεων που θα πραγματοποιηθούν στη Βουλή, να είναι οι εργαζόμενοι, ο λαός στους δρόμους, να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στις εξελίξεις.

Με τη σειρά του, ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, σημείωσε, μιλώντας στη συγκέντρωση, ότι η δημοτική αρχή δεν θα αφήσει να κρυφτούν οι πραγματικές αιτίες του εγκλήματος των Τεμπών, οι ένοχοι και οι πολιτικές τους που οδήγησαν σ' αυτό, και κατέληξε: «Υπάρχει διέξοδος, με τη συμμετοχή στο εργατικό κίνημα μέσα από τα συνδικάτα, στο μαθητικό και φοιτητικό, στο λαϊκό κίνημα. Εδώ βρίσκεται η ελπίδα, για να σταματήσουμε να ζούμε σε μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών, για να πάρουν εκδίκηση τα όνειρά μας και τα όνειρα των παιδιών μας».

Από το βήμα της συγκέντρωσης η Αθηνά Ηλιοπούλου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Αχαΐας, τόνισε ότι οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι διεκδικούν μαζί με όλο το λαόν το αυτονόητο, λύσεις για το δίκιο του αγώνα τους, ενάντια στις αιτίες των καθημερινών προβλημάτων. Χαιρετισμό απηύθυναν, επίσης, η Βανέσα Αλιχού, μέλος του ΔΣ του ΕΚΠ, ο Βασίλης Κυπραίος από την Πρωτοβουλία «Τέμπη 28 Φλεβάρη», και ο Ηλίας Σκεπετάρης, πρόεδρος του ΝΤ Αχαΐας της ΑΔΕΔΥ.

Ο λαός έδειξε το μπόι του, οι στιγμές ήταν ανεπανάληπτες! Ανθρωποι κάθε ηλικίας, δεκάδες χιλιάδες απεργοί από όλους τους κλάδους, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, φοιτητές και μαθητές πλημμύρισαν όλο το κέντρο της πόλης. Ολοι εκεί, με τα πανό των σωματείων και των φορέων τους, που στα συνθήματά τους αναγραφόταν ότι το έγκλημα δεν θα συγκαλυφθεί, αλλά και η απόφαση σύγκρουσης με την εγκληματική πολιτική του κέρδους, που «κοστολογεί» την ανθρώπινη ζωή και τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Το τι θα ακολουθούσε στη συγκέντρωση ήταν διακριτό από νωρίς το πρωί. Τα εργατικά σωματεία που βρέθηκαν στις απεργιακές φρουρές, στις πύλες μεγάλων εργασιακών χώρων, διαπίστωσαν την καθολική συμμετοχή στην απεργία. Οι εργαζόμενοι δεκάδων μεγάλων χώρων δουλειάς κάνανε πράξη το σύνθημα «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά», όπως π.χ. στον κλάδο των Τροφίμων τα εργοστάσια «Brettas», «Λαμπρούλης ΑΕ», «Viva Χυμοί» και «Creta Farms», στον κλάδο των Κατασκευών ο «Αρμός» και η «Alfawood», στον κλάδο του Μετάλλου τα εργοστάσια «Cosmos» και «Exalco». Στον κλάδο του Φαρμάκου ερήμωσαν οι φαρμακαποθήκες, το εργοστάσιο «Rontis» και πολλοί άλλοι χώροι δουλειάς, ενώ «νέκρωσαν» και τα γιαπιά.

Ηταν εκεί δεκάδες Σύλλογοι Γονέων της Λάρισας, κρατώντας τα χέρια των μικρών παιδιών τους, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα επιτρέψουν η ζωή τους και η καθημερινότητα των παιδιών τους να είναι μια απέραντη «κοιλάδα των Τεμπών».

Ηταν εκεί και οι βιοπαλαιστές αγρότες, που είχαν παρατάξει συμβολικά τα τρακτέρ τους, μαζί με τα ταξί της πόλης, που πραγματοποίησαν στάση εργασίας και παρατάχθηκαν περιμετρικά στην πλατεία.

Τα μπλοκ των σωματείων και των φορέων «πλημμύρισαν» την κεντρική πλατεία μία ώρα πριν ξεκινήσει η συγκλονιστική συγκέντρωση, την οποία οργάνωσαν το Εργατικό Κέντρο, ο Εμπορικός Σύλλογος, ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Καταστημάτων Αναψυχής και Εστίασης, η Ομοσπονδία Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων, το Σωματείο Ιδιοκτητών Ταξί, η Ενωση Γονέων και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι.

Μεγάλη παρακαταθήκη αποτελεί το γεγονός ότι δεκάδες φορείς της πόλης συντονίστηκαν και οργάνωσαν την απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση της Παρασκευής. Αλλά και το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι, ιδιαίτερα νέοι, ήρθαν σε επαφή με τα σωματεία τους, οργανώθηκαν σε αυτά, πορεύτηκαν μαζί τους οργανωμένα.

Οι στίχοι των τραγουδιών σκόρπισαν συγκίνηση, περιέγραψαν με τον πιο εύστοχο τρόπο το συναίσθημα των διαδηλωτών που σιγοτραγουδούσαν, έδωσαν έμπνευση και «οξυγόνο» στον αγώνα για να πάψει η ζωή του λαού να θεωρείται «κόστος».

Γιατί είναι «Μες στην κοιλάδα των Τεμπών» εκεί που «σκοτώνει όπου βρει το κέρδος», που «η στροφή στα Τέμπη τον λαό θεριεύει και τον γεμίζει με αδικία, μίσος και οργή», όμως «γι' αυτούς που φύγανε πρέπει να συνεχίσουμε, πίσω μην κάνουμε, στιγμή να μη λυγίσουμε και ένα σίγουρο, στο τέλος θα νικήσουμε!».

«Μας δίνετε δύναμη να συνεχίσουμε, σε έναν αγώνα δύσκολο και μακρόχρονο που δίνουμε απέναντι σε μεγάλες δυνάμεις. Είμαστε εδώ για τα νεκρά θύματα, αλλά και για τα ζωντανά θύματα, γιατί είμαστε όλοι θύματα σε αυτό το έγκλημα. (...) Δεν θα κουραστούμε, δεν θα ξεχάσουμε!», είπε μεταξύ άλλων η Χρυσούλα Χλωρού, αδερφή της Βάσως Χλωρού, ενός εκ των θυμάτων στα Τέμπη.

«Εχασα τη μαμά μου μέσα στο τρένο, ο κόσμος δεν έχει ξεχάσει. Αυτός είναι ο στόχος μας. Οι άνθρωποι πεθαίνουν δύο φορές, όταν χάσουν τη ζωή τους και όταν τους ξεχνάμε! Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί το δεύτερο», είπε η Κατερίνα Κωνσταντινίδου, κόρη της Βάσως Χλωρού, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης.

Η ομιλία στη συγκλονιστική απεργιακή συγκέντρωση έγινε από τον Γιάννη Σκόκα, πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων ότι τα Τέμπη ήταν «έγκλημα και όχι κακιά στιγμή, προδιαγεγραμμένο από τις επιλογές όλων των κυβερνώντων τις τελευταίες δεκαετίες. Των κυβερνήσεων που κάνανε τους τροχονόμους στην "απελευθέρωση" και την ιδιωτικοποίηση των σιδηρόδρομου. Του κράτους, τελικά, που υπηρετεί τα κέρδη των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στις ανάγκες των πολλών».

«Ολοι μας τελικά κρινόμαστε απέναντι σε όλα αυτά, ό,τι κι αν πούμε. Και το δικό μας "πόρισμα" λέει πως το δίκιο θα κριθεί στον δρόμο του αγώνα! Και εμείς εδώ σήμερα τους λέμε πως θα συνεχίσουμε να μην κάνουμε τσιμουδιά όταν πέφτουνε κορμιά... Γιατί τη "ζαβολιά", την αδικία την έχουμε καταλάβει, την έχουμε νιώσει από νωρίς! Προχωράμε μπροστά με οργάνωση, παλεύοντας απέναντι στα κριτήριά τους και στις επιλογές τους. Και σήμερα ξημέρωσε μια άλλη μέρα, που δείχνει ότι μπορούμε! Και θα νικήσουμε!», πρόσθεσε, με τις δεκάδες χιλιάδες κόσμου να ξεσπούν σε συνθήματα και χειροκροτήματα.

«Απαιτούμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι και η πολιτική τους, παλεύοντας να ξεριζωθούν οι αιτίες για τα επόμενα "Τέμπη"», τόνισε η Δήμητρα Μπαράτση, πρόεδρος του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Καταστημάτων Αναψυχής και Εστίασης Λάρισας, και συνέχισε: «Για ποια δικαιοσύνη μάς μιλούν; Τη δικαιοσύνη που δύο χρόνια τώρα δεν έκανε τίποτα άλλο από το να προσφέρει υπηρεσίες συγκάλυψης στην κυβέρνηση; Οσοι υπερασπίστηκαν αυτήν την πολιτική όλα αυτά τα χρόνια από κυβερνητικές θέσεις έχουν βαριές ευθύνες. Δεν θα αφήσουμε να ξεχαστεί αυτό το έγκλημα, παλεύουμε και διεκδικούμε συσπειρωμένοι μέσα από τους συλλόγους μας, γινόμαστε η φωνή των νεκρών».

«Μιλάει αυτό το ανθρώπινο ποτάμι, με δεκάδες χιλιάδες στους δρόμους στη Λάρισα! Είμαστε η φωνή των νεκρών, που θα φτάσει σε όλους τους υπεύθυνους μέχρι να τιμωρηθούν! Είμαστε εδώ και οι αγρότες με την καρδιά μας, γιατί ζητάμε οξυγόνο, γιατί οι ζωές μας έχουν αξία πολύ μεγάλη, και όχι τα κέρδη τους. Είμαστε εδώ για να τις υπερασπιστούμε, όπως κάναμε και εμείς έναν μήνα πριν, δίπλα στον τόπο του εγκλήματος, οι αγρότες με το μπλόκο μας στη Γυρτώνη. Είμαστε πολλοί, το δίκιο μας βουνό, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα για τα παιδιά μας, για τη ζωή, για το μέλλον μας», τόνισε ο Ρίζος Μαρούδας, πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας.

Η τεράστια απεργιακή συγκέντρωση μετατράπηκε σε ένα απέραντο ανθρώπινο ποτάμι οργής και αγώνα, που ξεχύθηκε σε κεντρικούς και παράπλευρους δρόμους της πόλης. Η συγκλονιστική σε μέγεθος και παλμό πορεία έφτασε στον σταθμό του ΟΣΕ, όπου πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της αναβάθμισης του μνημείου που έχει στηθεί εκεί με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας και μαζικών φορέων της πόλης.

Την ίδια στιγμή, αμέτρητες χιλιάδες λαού ακολουθούσαν από πίσω, ενώ ο σταθμός του ΟΣΕ ήταν απροσπέλαστος. Χαρακτηριστικό ήταν ότι όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια, χιλιάδες διαδηλωτές βρίσκονταν ακόμα στην κεντρική πλατεία. Αμέσως μετά οι διαδηλωτές συνέχισαν την πορεία μέχρι το κέντρο της πόλης. Ενδεικτικό του όγκου των διαδηλωτών ήταν ότι όταν μεγάλο κομμάτι της διαδήλωσης είχε φτάσει στην κεντρική πλατεία, χιλιάδες ακόμα βρίσκονταν στους δρόμους της πόλης, συμπληρώνοντας πολλές ώρες σε αυτούς.

Το ραντεβού των διαδηλωτών ανανεώθηκε για την απογευματινή συναυλία, που έγινε στην κεντρική πλατεία, με τη συμμετοχή δεκάδων καλλιτεχνών.

ΑΓΡΙΝΙΟ

Τεράστια απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο, όπου στο κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου και δεκάδων συνδικάτων, λαϊκών και νεολαιίστικων φορέων ανταποκρίθηκαν χιλιάδες κόσμου, με την κεντρική πλατεία να «πλημμυρίζει», ενώ ακολούθησε μαζικότατη πορεία στους δρόμους, με εργαζόμενους, λαϊκό κόσμο και νεολαία.

Μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Μεσολόγγι, Ναύπακτο, Αμφιλοχία, Αστακό και Βόνιτσα, συγκλονίζοντας όλο τον νομό. Ξεχώρισε επιπλέον η συμμετοχή στην απεργία σε χώρους όπως στα ιχθυοτροφία της «Avramar», αλλά και στα έργα και τις οικοδομές.

Μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση έγινε και στην πλατεία Λαύρας στο Αίγιο, με την πορεία να συγκλονίζει ολόκληρη την πόλη. Συγκέντρωση στην Αχαΐα έγινε και στην Κάτω Αχαγιά.

Από τις μεγαλύτερες απεργίες και συγκεντρώσεις ήταν και αυτές που πραγματοποιήθηκαν σε Πύργο και Αμαλιάδα στην Ηλεία. Εργοτάξια και οικοδομές «νέκρωσαν», ενώ δυναμική παρουσία είχαν εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων, μαθητές, νεολαία συνολικά, τόσο στις συγκεντρώσεις όσο και στις πορείες που ακολούθησαν. Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε κωμοπόλεις του νομού.

ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Στη Μεσσηνία πραγματοποιήθηκε η ιστορικά μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση, με την κεντρική πλατεία της Καλαμάτας να «βουλιάζει» από περίπου 17.000 διαδηλωτές.

Μεγάλες συγκεντρώσεις στον νομό πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Μεσσήνη, Γαργαλιάνους, Κυπαρισσία, Φιλιατρά και Καρδαμύλη.

Πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις έγιναν ακόμα στην Κόρινθο και στο Κιάτο, ενώ στον νομό Κορινθίας διαδήλωσαν επίσης, μετά από μεγάλες συγκεντρώσεις, σε Νεμέα, Δερβένι και Ξυλόκαστρο.

Στη Λακωνία, στη Σπάρτη χιλιάδες εργαζομένων και λαού βρέθηκε στην κεντρική πλατεία και στους δρόμους, στην πιο μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση που έγινε ποτέ. Εργαζόμενοι, λαϊκός κόσμος και μαθητές διαδήλωσαν δυναμικά και σε Σκάλα, Μονεμβασιά, Βλαχιώτη, Καρυές, Γύθειο, Νεάπολη και Μολάους.

Μεγάλες ήταν επίσης οι συγκεντρώσεις σε Ναύπλιο, Αργος και Κρανίδι, αλλά και στην Αρκαδία, όπου στην Τρίπολη η πλατεία Πετρινού «σείστηκε» από τη μαζική συμμετοχή κόσμου. Ογκώδης συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και στη Μεγαλόπολη, ενώ οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους και στη Βυτίνα. Συγκεντρώσεις με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Αστρος, Λεωνίδιο και Λαγκάδια.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

Στην Κατερίνη, στο Κιλκίς, ςτη Βέροια, στη Νάουσα, στην Αλεξάνδρεια, στην Εδεσσα και τα Γιαννιτσά, στις Σέρρες, στα Μουδανιά, παντού, ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία πλημμύρισαν τους δρόμους βροντοφωνάζοντας «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Απεργοί στα εργοστάσια και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, στις Κατασκευές, εργαζόμενοι στα νοσοκομεία και στις άλλες δημόσιες υπηρεσίες, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, φοιτητές και μαθητές, αγρότες που τις προηγούμενες μέρες βρίσκονταν στα μπλόκα του αγώνα, με μια φωνή και μια γροθιά, έστειλαν ξεκάθαρο το μήνυμα του ανυπότακτου αγώνα για τη ζωή και τα δικαιώματά τους.

Στην Κοζάνη η κεντρική πλατεία αποδείχθηκε πολύ μικρή για να χωρέσει τις χιλιάδες λαού, με τους μαθητές να τίθενται στην κεφαλή της πορείας που ακολούθησε για να καταλήξει στον πρώην ΟΣΕ. Συγκίνηση επίσης προκάλεσαν τα 57 τρακτέρ, όσα και τα θύματα του εγκλήματος των Τεμπών, τα οποία συμβολικά διέσχισαν την πόλη και καταχειροκροτήθηκαν από τους συγκεντρωμένους.

Στην Πτολεμαΐδα χιλιάδες λαού συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση, όπως και στην Καστοριά, με πρωτοφανή μαζικότητα.

INTIME NEWS

ΚΑΒΑΛΑ

Μεγάλες συγκεντρώσεις με πρωτοφανή συμμετοχή πραγματοποιήθηκαν σε Σιάτιστα και Νεάπολη Βοΐου, στα Σέρβια Κοζάνης και στη Δεσκάτη Γρεβενών, στέλνοντας αποφασιστικό μήνυμα απέναντι στην κυβέρνηση, στην πολιτική του κέρδους.

Στη Φλώρινα, η μεγάλη πορεία κατέληξε στον Σιδηροδρομικό Σταθμό, όπου οι μαθητές άφησαν συμβολικά λουλούδια στις ράγες.

Στον Εβρο, οι δρόμοι της Αλεξανδρούπολης γέμισαν από απεργούς και διαδηλωτές κάθε ηλικίας, με ιδιαίτερη τη συμμετοχή φοιτητών, που έκαναν σαφές ότι «απέναντι στα κέρδη διαλέγουμε τη ζωή», ενώ μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Σουφλί και Σαμοθράκη.

Μεγάλο λαϊκό ποτάμι πλημμύρισε τους δρόμους στην Καβάλα, με μαθητές και εργαζόμενους να στέλνουν εκκωφαντικό μήνυμα, ενώ ιδιαίτερη ήταν η στιγμή που φοιτητές τραγούδησαν το «Δεν θα κάνω πίσω και δεν θα ξεχάσω...» του Φοίβου Δεληβοριά, αφιερωμένο στους γονείς των θυμάτων των Τεμπών. Στον νομό Καβάλας συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Χρυσούπολη και Θάσο, ενώ ιστορικά πρωτοφανής ήταν η απεργιακή συγκέντρωση στην Ξάνθη, με τεράστια συμμετοχή μαθητών και φοιτητών, όπου οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τους 15.000! Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι η κορυφή της πορείας, όταν ολοκληρώθηκε, συνάντησε την... ουρά της.

ΚΟΖΑΝΗ

ΓΡΕΒΕΝΑ

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Στα Γιάννενα πάνω από 30.000 λαού συγκεντρώθηκαν γύρω από την κεντρική πλατεία, στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου. Η βιομηχανία τροφίμων «κατέβασε ρολά» και εκατοντάδες απεργοί εργάτες από τις βιομηχανίες «Πίνδος», «Νιτσιάκος», «Δωδώνη», «Βίκος», «Ζαγόρι», «Πλαστικά Θράκης» κ.α. έδωσαν μαζικό και μαχητικό «παρών».

Το μεγάλο απεργιακό συλλαλητήριο ξεκίνησε με την ανάγνωση του μηνύματος του Συλλόγου Συγγενών των Θυμάτων, ενώ ακολούθησε ηπειρώτικο μοιρολόι που ακούστηκε ζωντανά, με τη μοναδική δύναμη του κλαρίνου.

«Είμαστε όλοι εδώ, "νέκρωσε" η παραγωγή, εργοστάσια, γιαπιά, γραφεία, εμπορικά, σχολεία και πανεπιστήμια. Πλημμύρισε η πόλη, όλος ο λαός είναι εδώ απαιτώντας να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα που στέρησε τη ζωή σε 57 ανθρώπους», ανέφερε στο ξεκίνημα της ομιλίας του ο Θανάσης Κονταξής, γραμματέας του Εργατικού Κέντρου.

Με ένα ξέσπασμα χειροκροτημάτων απάντησαν οι χιλιάδες μαθητές από όλα τα σχολεία της πόλης στην υπόσχεση που έδωσε ο Αντώνης Μαχτσίρας, μέλος του 15μελούς του 5ου Γυμνασίου Ιωαννίνων, ότι «εμείς συνεχίζουμε, γιατί είμαστε τα παιδιά που δεν καθόμαστε καλά!».

Στην Αρτα ερήμωσαν οι χώροι δουλειάς. Από νωρίς στον χώρο του Εργατικού Κέντρου άρχισαν να μαζεύονται εργαζόμενοι από τα εργοστάσια της περιοχής, από την «ΙΟΝ», τον Πτηνοτροφικό Συνεταιρισμό, την «Intercom», την «Ηπειρος» και άλλους μεγάλους εργασιακούς χώρους, από τα σούπερ μάρκετ, τους εργαζόμενους στο Εμπόριο, στον Επισιτισμό, στις Μεταφορές, στις Κατασκευές, από τους χώρους του Δημοσίου. Με τα τρακτέρ τους έφτασαν οι αγρότες, ενώ ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.

ΑΡΤΑ

Eurokinissi

ΛΑΜΙΑ

Πρωτοφανείς σε όγκο και συμμετοχή συγκεντρώσεις σε Χαλκίδα, Λαμία, Λιβαδειά, Θήβα, Αμφισσα, Καρπενήσι, στην Αταλάντη και το Αλιβέρι, σε πλήθος ακόμη κωμοπόλεων από άκρη σε άκρη της Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, με εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους, με τους μαθητές και τους νέους να κυριαρχούν, να δίνουν τον τόνο και να σκορπούν μηνύματα αισιοδοξίας για το αύριο.

Σε εργοστάσια στις βιομηχανικές περιοχές Οινοφύτων, Σχηματαρίου και Θήβας, στη Χαλκίδα, τη Φθιώτιδα και αλλού οι μηχανές δεν μπήκαν μπροστά. Τα σχολεία ουσιαστικά δεν λειτούργησαν, με τεράστια συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία, αυτοαπασχολούμενοι δεν έβαλαν από το πρωί το κλειδί στην πόρτα των καταστημάτων τους συμμετέχοντας στην απεργία, παρά το ότι εμπορικοί σύλλογοι καλούσαν σε ολιγόωρο κλείσιμο την ώρα των συλλαλητηρίων, αυτοκινητιστές «έδεσαν» χειρόφρενο, υπηρεσίες υπολειτούργησαν, ακόμη και τα περίπτερα παρέμειναν κλειστά.

ΧΑΛΚΙΔΑ

Πρωτόγνωρη ήταν η συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στη Χαλκίδα, με χιλιάδες εργαζόμενους, μαθητές και νέους, γονείς, ανθρώπους κάθε ηλικίας, παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες και τη βροχή, να συμμετέχουν μαζικά και να πλημμυρίζουν το κέντρο της πόλης.

Η πλατεία Δικαστηρίων, όπου καλούσαν το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, σωματεία και φορείς της περιοχής σε απεργιακή συγκέντρωση, άρχισε να γεμίζει από πολύ νωρίς. Τα καταστήματα στο κέντρο της πόλης κλειστά. Ομάδες μαθητών, παρέες, οικογένειες κατέφθαναν συνεχώς και ενώνονταν από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους. Σε λίγη ώρα η προσέγγιση της πλατείας ήταν αδύνατη και οι γύρω δρόμοι γέμισαν και αυτοί ασφυκτικά. Παρά τη βροχή διαδηλωτές παρέμειναν εκεί μέχρι να τελειώσουν οι ομιλίες και στη συνέχεια ξεχύθηκαν σε ατελείωτα ποτάμια στο κρηπίδωμα της παραλίας, τα γύρω στενά και τους δρόμους με κατεύθυνση τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, όπου είχε προγραμματιστεί συναυλία στη μνήμη των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών από τοπικά συγκροτήματα.

ΧΑΛΚΙΔΑ

Χιλιάδες ήταν οι απεργοί και διαδηλωτές που συμμετείχαν στην απεργιακή συγκέντρωση στη Λαμία, όπου επίσης εκτυλίχθηκαν πρωτόγνωρες στιγμές για την πόλη. Πλήθος εργαζόμενοι μαζί με το Εργατικό Κέντρο Λαμίας και τα σωματεία τους, μαθητές και φοιτητές, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι παρέλυσαν το κέντρο της πόλης για ώρες, με καταστήματα και υπηρεσίες να παραμένουν κλειστά. Ξεχωριστή παρουσία είχαν οι σιδηροδρομικοί, που έφτασαν με πορεία στον χώρο της συγκέντρωσης, ενώ να σημειώσουμε ότι σε σχολεία της πόλης οι μαθητές προχώρησαν σε κατάληψη.

Χωρίς προηγούμενο για την περιοχή, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν οι απεργιακές συγκεντρώσεις σε Λιβαδειά και Θήβα, στην Αμφισσα και το Καρπενήσι.

Πλήθος εργαζομένων, μαθητών, αγροτών, βιοπαλαιστών εμπόρων και επαγγελματιών, απολυμένων της ΛΑΡΚΟ έδωσαν το «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση που κάλεσαν σωματεία και φορείς της Λοκρίδας στην Αταλάντη.

Μαζικά ξεχύθηκε στους δρόμους και ο λαός της πολύπαθης βόρειας Εύβοιας, συμμετέχοντας στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις σε Μαντούδι, Ιστιαία και Λουτρά Αιδηψού. Ρετσινάδες και δασεργάτες, αγρότες, εργαζόμενοι, μαθητές έστειλαν το μήνυμα ότι το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα ξεχαστεί, δίνοντας συνέχεια και στον δικό τους αγώνα για να ζήσουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια, μετά την καταστροφική πυρκαγιά. Μάλιστα, μετά την ολοκλήρωση της απεργιακής συγκέντρωσης στο Μαντούδι, το πλήθος των συγκεντρωμένων και οι αγρότες από το μπλόκο της Κηρίνθου με τα τρακτέρ τους κατευθύνθηκαν με πορεία μέχρι τον δρόμο Χαλκίδας - Αιδηψού, διακόπτοντας την κυκλοφορία για 57 λεπτά, στη μνήμη των νεκρών του εγκλήματος στα Τέμπη.

ΛΙΒΑΔΕΙΑ

ΧΑΝΙΑ

Στο Ηράκλειο ιδιαίτερα πολυπληθής ήταν η απεργιακή συγκέντρωση. Σε όλη την πόλη δεν λειτούργησε σχεδόν τίποτα. Μεγάλα εργοτάξια, βιομηχανίες, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, εμπορικά καταστήματα και σχολεία «νέκρωσαν». Η απεργία ήταν σχεδόν καθολική σε όλους τους κλάδους. «Ακόμα ένα έγκλημα μας γέμισε οργή, είτε με τα κέρδη τους ή με τη ζωή», ακούστηκε δυνατά ακόμα μια φορά, ενώ ιδιαίτερο τόνο στη συγκέντρωση έδωσαν το πανό με τα ονόματα των 57 νεκρών που αναρτήθηκε στην Περιφέρεια από τους φοιτητικούς συλλόγους και τα τραγούδια που ακούστηκαν από το Παράρτημα του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου.

Στη συγκέντρωση μίλησαν ο Δημήτρης Βρύσαλης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ, και η Δέσποινα Δοριάκη, πρόεδρος της Ενωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Το απόγευμα πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της πόλης μουσικό αφιέρωμα στα 57 θύματα των Τεμπών, με διοργανωτή το Παράρτημα Κρήτης του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, με τη συμμετοχή δεκάδων μουσικών.

Η μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων δεκαετιών πραγματοποιήθηκε στα Χανιά. Χιλιάδες εργαζόμενοι από χώρους δουλειάς, βιομηχανίες, γιαπιά και μεγάλα κατασκευαστικά έργα, σούπερ μάρκετ, αγρότες από όλα τα χωριά, μαθητές, φοιτητές από όλα τα σχολεία, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι των ΟΤΑ κατέκλυσαν το κέντρο των Χανίων, ενώ καθολική ήταν η συμμετοχή στην απεργία σε όλους τους κλάδους.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Αντίστοιχες σε μαζικότητα απεργιακές συγκεντρώσεις έγιναν σε Αγιο Νικόλαο, Σητεία και Ιεράπετρα.

ΡΕΘΥΜΝΟ

ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

Στη συγκέντρωση διαβάστηκε κείμενο των συγγενών των θυμάτων, ενώ παρουσιάστηκε ένα θεατρικό δρώμενο από ερασιτέχνες ηθοποιούς που αναπαρέστησαν το έγκλημα σχηματίζοντας με τα σώματά τους ένα τεράστιο «γιατί». Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Γιάννης Ζαφειρίου, από το Εργατικό Κέντρο, ενώ ακολούθησε πορεία προς τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου.

Επίσης, μεγάλες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Καλλονή, έδρα του δήμου Δυτικής Λέσβου, αλλά και στη Μύρινα της Λήμνου.

Χιλιάδες πολίτες κάθε ηλικίας έδωσαν το «παρών» και στην κεντρική πλατεία της Χίου, με μεγάλη και χαρακτηριστική την παρουσία των μαθητών. Με μικρούς μαθητές μπροστά που κρατούσαν άσπρα μπαλόνια και πανό που ζητούσε δικαιοσύνη, συγκέντρωση και πορεία έγινε και στα Ψαρά.

Με δυο μαζικές συγκεντρώσεις, μια στην κεντρική πλατεία Πυθαγόρα και μια στην πλατεία Καρλοβασίου, έστειλαν το απεργιακό τους μήνυμα και οι εργαζόμενοι της Σάμου. Στις συγκεντρώσεις συμμετείχε μεγάλος αριθμός μαθητών που οργάνωσαν διάφορα δρώμενα, φοιτητές και πολλοί πολίτες του νησιού. Μετά τις συγκεντρώσεις ακολούθησαν πορείες στους δρόμους των δύο πόλεων.

Eurokinissi

ΜΥΤΙΛΗΝΗ

Στην Κω, ο κόσμος που συμμετείχε στην κινητοποίηση, ήταν πραγματικά τόσος πολύς που γέμισε ασφυκτικά την πλατεία Ελευθερίας, ενώ παράλληλα έγιναν ομιλίες από εκπροσώπους σωματείων και άλλους παρευρισκόμενους. Ιδιαίτερη συγκινητική η στιγμή όπου μαθητές της Δ' τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ζηπαρίου τραγούδησαν με σύνθημα «δεν έχω οξυγόνο, ζητάμε δικαιοσύνη».

Μαζική συγκέντρωση έγινε και στη Ρόδο και σε άλλα νησιά των Δωδεκανήσων.

Στην Κέρκυρα τεράστια ήταν η απεργιακή συγκέντρωση που απλώθηκε σε όλα τα καντούνια της πόλης, ενώ συγκλόνισε η οργανωμένη συμμετοχή χιλιάδων μαθητών από όλα τα σχολεία. Στη Λευκάδα ήταν η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια με πάνω από 2.500 διαδηλωτές.

ΡΟΔΟΣ

Αντίστοιχα η μαζικότερη απεργιακή συγκέντρωση που έγινε ποτέ σημειώθηκε και στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς, με μεγάλη συμμετοχή στην απεργία, όπως και στο Βαθύ της Ιθάκης.

Μελβούρνη (ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ)

Το σύνθημα αυτό ήχησε την Παρασκευή ξανά και ξανά και σε πολλές χώρες όλης της Ευρώπης, αλλά και άλλων ηπείρων του πλανήτη, όπου Ελληνες μετανάστες, μαζί με εργαζόμενους διαφόρων εθνικοτήτων, διαδήλωσαν κατά της πολιτικής που παντού δημιουργεί «Τέμπη» για όλο τον λαό σε τόσους τομείς της ζωής του: Εκεί που μετακινείται, εκεί που στέλνει τα παιδιά του να μάθουν γράμματα, εκεί που πάει για το μεροκάματο, εκεί που γυρεύει θεραπεία για την υγεία του. Και εκεί άλλωστε «πανταχού παρούσα» είναι η πολιτική που βάζει τη ζωή του λαού στο ζύγι του «κόστους - οφέλους»: Χιλιάδες κυριολεκτικά τα σιδηροδρομικά ατυχήματα τα τελευταία χρόνια σε όλη την ΕΕ, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της «απελευθέρωσης», στο κυνήγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Στη Γερμανία, χιλιάδες Ελληνες μετανάστες διαδήλωσαν δυναμικά σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπως Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, αλλά και μια σειρά ακόμα πόλεις. Ξεχώρισε η μαζική συμμετοχή μαθητών από τα σχολεία της ελληνικής κοινότητας, ειδικά σε Στουτγάρδη και Ντίσελντορφ, ενώ σε όλες τις περιπτώσεις μαζί με τους Ελληνες διαδήλωσαν και Γερμανοί εργαζόμενοι, αφού και στην «ατμομηχανή» της Ευρώπης, οι σιδηρόδρομοι και συνολικά τα δίκτυα Μεταφορών είναι γεμάτα «ωρολογιακές βόμβες», για όσους τα χρησιμοποιούν αλλά και όσους τα λειτουργούν...

Μόναχο (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Κινητοποιήσεις είχαν οργανωθεί όμως και σε όλα τα μήκη και πλάτη της Βρετανίας, σε πόλεις όπως Λονδίνο, Κέιμπριτζ, Μπέρμιγχαμ, Μάντσεστερ, Εδιμβούργο, Μπέλφαστ, Δουβλίνο. Αλλά και στην Κεντρική Ευρώπη (Γαλλία, Ελβετία, Βέλγιο), ενώ στην Ιταλία επίσης οι διαμαρτυρίες «απλώθηκαν» σε πολλές περιοχές: Ρώμη, Μιλάνο, Νάπολη, Περούτζια, Λέτσε, Φλωρεντία, Καλαβρία.

Διαδήλωση έγινε και στο Βελιγράδι, με πανό που κατήγγειλαν ότι η πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη «σκοτώνει από το Νόβι Σαντ έως τα Τέμπη», με φόντο και τις συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις για το πολύνεκρο έγκλημα που έγινε τον Νοέμβρη στον σιδηροδρομικό σταθμό της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας.

Κοπεγχάγη (ΔΑΝΙΑ)

«Δεν είναι δυστύχημα, είναι δολοφονία!» έλεγε το πανό όσων διαδήλωσαν κατά του εγκλήματος ακόμα και στο Σίδνεϊ, όπου έξω από το ελληνικό προξενείο διατρανώθηκε η απαίτηση να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Διαμαρτυρία οργανώθηκε και στη Μελβούρνη.

Αγωνιστικές πρωτοβουλίες πάρθηκαν σε δεκάδες άλλες πόλεις.

Ααρχους (ΔΑΝΙΑ)

Στουτγκάρδη (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Την απεργία που παρέλυσε όλη τη χώρα και τις πρωτόγνωρες διαδηλώσεις κατέγραψε με εκτενή δημοσιεύματα και ο διεθνής Τύπος.

Το Γαλλικό Πρακτορείο μιλούσε για «Λαοθάλασσα...!», ενώ η «Le Monde» σημείωνε: «Οι μεταφορές σταμάτησαν, σχολεία, πανεπιστήμια, δημόσιες υπηρεσίες και καταστήματα έκλεισαν, η χώρα ανταποκρίθηκε μαζικά στο κάλεσμα για 24ωρη απεργία. Κανένα τρένο, πλοίο, λεωφορείο, τραμ δεν κυκλοφορεί, ενώ έχουν ακυρωθεί πολλές πτήσεις!».

Το «Reuters» μετέδιδε ότι «απεργοί εργαζόμενοι καθήλωσαν τις πτήσεις και ανέστειλαν τις θαλάσσιες και σιδηροδρομικές μεταφορές σε όλη την Ελλάδα την Παρασκευή (...) όπου η δυσπιστία προς την κυβέρνηση είναι διάχυτη μετά την κρίση χρέους του 2009 - 2018», το δε «Associated Press» ότι «δύο χρόνια μετά το καταστροφικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στη βόρεια Ελλάδα, μια γενική απεργία και εκατοντάδες διαδηλώσεις έχουν παραλύσει τη χώρα, σηματοδοτώντας την επέτειο μιας τραγωδίας που έχει μετατραπεί σε σύμβολο θεσμικής αποτυχίας».

«Οργή στην Ελλάδα καθώς η δεύτερη επέτειος του σιδηροδρομικού δυστυχήματος προκαλεί μαζικές διαμαρτυρίες», ήταν ο τίτλος του δημοσιεύματος της βρετανικής εφημερίδας «Guardia», που μεταξύ άλλων σχολίαζε: «Ο Μητσοτάκης μέχρι πρόσφατα είχε αποδειχθεί επιδέξιος στον χειρισμό κρίσεων - ένα ταλέντο που συνέβαλε στην ενίσχυση της αίσθησης πολιτικής σταθερότητας. Ωστόσο, αναλυτές δήλωσαν στον "Guardian" ότι σε ένα πολιτικό κλίμα που είχε γίνει όλο και πιο απρόβλεπτο και τοξικό, τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα που ο κατευνασμός του δημόσιου αισθήματος αποδεικνύεται πλέον δύσκολη υπόθεση».

Αντίστοιχα, το «Politico» σημείωνε: «Η Ελλάδα κατακλύζεται από μαζικές απεργίες, καθώς η καχυποψία και ο θυμός βράζουν (...) Δύο χρόνια μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα που σκότωσε 57 άτομα, οι εθνικές διαδηλώσεις αντικατοπτρίζουν την απόγνωση για τους χειρισμούς». Και συνέχιζε: «Η εθνική απεργία είναι πρωτοφανής σε έκταση σε αυτήν τη χώρα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Ενώ επιφανειακά οι διαμαρτυρίες σηματοδοτούν απλώς τη συμπλήρωση δύο ετών από τη χειρότερη σιδηροδρομική τραγωδία της χώρας - ένα δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους - στον πυρήνα τους βρίσκονται τα συναισθήματα και τα ανησυχητικά ερωτήματα που προκάλεσε το δυστύχημα. Αυτά υπερβαίνουν κατά πολύ την ίδια την καταστροφή (...) Οι Ελληνες έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο δικαστικό σύστημα της χώρας τους, αναφέρουν οι έρευνες».

Το «Bloomberg» ξεχώριζε ότι «οι διαδηλώσεις δεν τροφοδοτούνται μόνο από την οργή για την κακή κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, ούτε αποκλειστικά από τον μεγάλο αριθμό νέων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε ένα τρένο γεμάτο φοιτητές που επέστρεφαν από ένα τριήμερο αργίας. Υπάρχει επίσης έντονη αγανάκτηση για τη βραδύτητα της έρευνας σχετικά με τη σύγκρουση».

Η γερμανική «Deutsche Welle» παρατηρούσε ότι «ακόμα και οι απόδημοι συμμετέχουν, με εκδηλώσεις μνήμης να προγραμματίζονται σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, καθώς και σε απομακρυσμένα μέρη όπως το Σίδνεϊ, η Ζανζιβάρη, το Μπουένος Αϊρες, ακόμα και η πόλη Ακουρέιρι στη βόρεια Ισλανδία. Ολοι όσοι συμμετέχουν ζητούν το ίδιο πράγμα: Δικαιοσύνη για τα θύματα της χειρότερης σιδηροδρομικής τραγωδίας στην Ιστορία της Ελλάδας».

«Η οργή ξεχειλίζει», μετέδιδε το αραβικό «Al Jazeera», ενώ το αμερικανικό CNN έγραφε σε ένα από τα πρώτα του θέματα ότι «εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν σε όλη την Ελλάδα».

Σ' αυτό το αλυσοπρίονο, σύμβολο ύστερου και υστερικού καπιταλισμού, οφείλονται όλοι οι θρήνοι για σκοτωμένα παιδιά, για εκτελεσμένα παιδιά, για στρατιώτες και αμάχους, για εγκαταλελειμμένους γέρους και πολλαπλασιασμένους δούλους, για ανήμπορους ανθρώπους. Και στα Τέμπη, όπου Γης, και στα πολεμικά μέτωπα, και όπου η αγορά η ελεύθερη αποκαλύπτεται ως το σφαγιαστικό αποτέλεσμα του καπιταλισμού. Μ' έναν τρόπο βαθιά κυνικό και τόσο καταιγιστικά χυδαίο, που ξεπερνάει και τις εικόνες που έχουμε από την δαντική αντίληψη της κόλασης.

Μιλάμε για μια οπτικοποιημένη ιδεολογική τρομοκρατία, που δυστυχώς μετατρέπει τα θύματα, τους νεκρούς, σε δικούς μας. Και τους διαχωρίζει από τους νεκρούς των άλλων. Και μετά έρχονται οι εξειδικευμένοι πόλεμοι με δασμούς, με συμφωνίες μεταξύ εκλεγμένων δικτατόρων και δικτατορίσκων, που πουλάνε κι αγοράζουν ό,τι κάτω απ' τη γη, ό,τι πάνω κι ό,τι πετάει στον ουρανό, οικοπεδάρχες του σύμπαντος προσιτού κόσμου. Είναι τέτοια η ιδιοκατεύθυνση των μαζών ώστε προσωποποιούνται πια οι πόλεμοι. Δεν αριθμούνται, είναι του Πούτιν, του Ζελένσκι, του Νετανιάχου, του Μπους, του Κλίντον.

Copyright 2023 The Associated

Το πόρισμα παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου την περασμένη Πέμπτη. Στην επιτροπή που το συνέταξε συμμετείχαν μεταξύ άλλων δύο στελέχη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων, του οργανισμού που επόπτευε την ελληνική Ρυθμιστική Αρχή και έδινε πιστοποιητικά ...ασφαλείας στους συρμούς της «Hellenic Train» και στον διαλυμένο ΟΣΕ.

Από αυτή τη σκοπιά, δεν είναι παράξενο ότι η πολιτική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων δεν αναφέρεται πουθενά στο πόρισμα, πολύ περισσότερο στη λίστα με τους πραγματικούς ενόχους. Τα πραγματικά γεγονότα όμως που αναγκάζεται να αναγνωρίσει η Επιτροπή, βάζουν αυτή την πολιτική στο κάδρο των υπευθύνων για το έγκλημα και μάλιστα σε κεντρική θέση.

Το πόρισμα δόθηκε στη δημοσιότητα γραμμένο στα Αγγλικά (η μετάφραση στα Ελληνικά έπεται) και χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί τα άλλα δυο πορίσματα, του ΕΜΠ και της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών (ΔΕΕ), που σίγουρα θα προσθέσουν νέα στοιχεία.

Eurokinissi

Αλλά και στην ερώτηση του «Ριζοσπάστη» για το αν συνέβαλε στο δυστύχημα η κατάτμηση του ΟΣΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρόμου, υπερασπίστηκε τις Οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ, με το επιχείρημα ότι «δεν εφαρμόστηκαν σωστά στην Ελλάδα». «Καλή» δηλαδή η εγκληματική στρατηγική της ΕΕ, «κακή» όμως η εφαρμογή της από τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με το πόρισμα, αυτά που έπαιξαν ρόλο στη σύγκρουση είναι: «Κακή συντήρηση, υποβαθμισμένη υποδομή και μια διαρθρωτική έλλειψη προσωπικού, απαραίτητου για να συνεχίσει να παρέχει τις συνήθεις υπηρεσίες. Ο διαχειριστής υποδομής ΟΣΕ δεν προβαίνει σε προληπτική συντήρηση των υποδομών ελέγχου, τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης. Παρεμβάσεις πραγματοποιούνται όταν αποτυγχάνουν (κρίσιμα) στοιχεία, ακόμη και για έργα ανάταξης που παραδίδονται εν μέρει σε χρήση».

Eurokinissi

Μέλη της Επιτροπής που συνέταξε το πόρισμα

Δηλαδή, η έλλειψη προσωπικού, η μη κατάλληλη εκπαίδευση, η κακή συντήρηση δικτύου, τα προβλήματα στις υποδομές και η μη υλοποίηση της Σύμβασης 717 ήταν οι βασικές αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα.

Ολα αυτά βέβαια - κάτι που δεν αναφέρει το πόρισμα - ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής «απελευθέρωσης» των μεταφορών και της παραπέρα εμπορευματοποίησης των σιδηροδρομικών μεταφορών με αποτέλεσμα η ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων να γίνεται θυσία στο καπιταλιστικό κέρδος.

Σε κάθε περίπτωση, το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνει όλες τις καταγγελίες που είχαν γίνει από τους ίδιους τους εργαζόμενους και το ΚΚΕ, για τις συνέπειες της πολιτικής της «απελευθέρωσης» που ακολούθησαν ευλαβικά όλες οι κυβερνήσεις, με βάση τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Το πόρισμα παρουσιάζει την εξέλιξη αυτή ως παρέκκλιση από την «κανονικότητα» και την αποδίδει στις «οικονομικές κρίσεις που ξεκίνησαν στα τέλη του 2009 και κορυφώθηκαν το 2010. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την κακή συντήρηση και την όλο και πιο υποβαθμισμένη υποδομή και μια διαρθρωτική έλλειψη προσωπικού, απαραίτητου για να συνεχίσει να παρέχει τις συνήθεις υπηρεσίες. Το σιδηροδρομικό σύστημα δεν είχε ανακάμψει από αυτή την κατάσταση μέχρι τις αρχές του 2023».

Ομως η πολιτική «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης, που «έτρεξε» ακόμα πιο γρήγορα στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης, είχε ξεκινήσει πολύ πιο πριν, ενώ συνεχίζεται μέχρι σήμερα, επιβεβαιώνοντας ότι «το έγκλημα αυτό έχει ιστορία». Οπως και οι αιτίες που οδήγησαν στα Τέμπη είναι εδώ και μάλιστα ακόμη πιο επικίνδυνες, εξαιτίας της ίδιας πολιτικής.

Αναφορικά με τη ΡΑΣ, το πόρισμα σημειώνει πως η Αρχή δεν εστίαζε τις έρευνές της στους ουσιώδεις παράγοντες που θα βελτίωναν τον σιδηρόδρομο, αλλά μόνο τις μη συμμορφώσεις.

Χαρακτηριστικά είναι και όσα παρουσιάστηκαν σχετικά με τον ρόλο του σταθμάρχη. Το πόρισμα επισημαίνει ότι οι ενέργειες και οι αποφάσεις του «πρέπει να γίνουν κατανοητές στο δύσκολο επιχειρησιακό πλαίσιο το οποίο είχε να αντιμετωπίσει εκείνο το βράδυ», εστιάζοντας στην έλλειψη προσωπικού και στον φόρτο εργασίας, στην απουσία κατάλληλων υποδομών και συστημάτων τηλεδιοίκησης.

Για παράδειγμα, αναφέρεται πως «υπήρξε μια σειρά από τεχνικές βλάβες, τόσο προσωρινές, όσο και πιο μόνιμες, οι οποίες δημιούργησαν πρόσθετες αρμοδιότητες ή δυσχέραναν τα καθήκοντά του», ενώ «έπρεπε να αντιμετωπίσει έναν άνευ προηγουμένου αριθμό επικοινωνιών, πολλές από τις οποίες δεν είχαν άμεση σχέση με το καθήκον του να ελέγχει την κυκλοφορία των τρένων».

Για τον ΟΣΕ, το πόρισμα εξηγεί πως οι σταθμάρχες πλέον μετά την αντικατάστασή τους και τις μειώσεις προσωπικού δεν έχουν την απαραίτητη εμπειρία. Ενώ συμπληρώνει πως «το προσωπικό που εκτελεί κρίσιμα καθήκοντα εργαζόταν με τρόπο πέρα από το ανθρώπινο όριο, με 2 ρεπό τον μήνα».

Μεταξύ άλλων, οι εμπειρογνώμονες αναφέρθηκαν και στο γεγονός ότι «κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ανά χιλιόμετρο γραμμής έχει 2 εργαζόμενους. Στην Ελλάδα έχει 0,5», όπως και ότι «επενδύονται ετησίως 170.000 ευρώ μέσο όρο τον χρόνο ανά χιλιόμετρο γραμμής στην Ευρώπη. Στην Ελλάδα δαπανήθηκαν 20.000 ευρώ το 2020».

Οι «μέσοι όροι» βέβαια δεν εξηγούν την πραγματικότητα των πάνω από 1.000 σιδηροδρομικών ατυχημάτων ετησίως σε όλη την ΕΕ, και μάλιστα σε κράτη όπως η Γερμανία, αφού οι επιπλέον δαπάνες δίνονται μόνο στις σιδηροδρομικές γραμμές που ιεραρχεί το κεφάλαιο για τα κέρδη του, όπως π.χ. αυτές που αφορούν τις εμπορευματικές μεταφορές ή όπου οι μεταφορές επιβατών φέρνουν μεγάλα κέρδη ενώ οι υπόλοιπες εγκαταλείπονται στην «τύχη» τους.

Κρύβει επίσης το πόρισμα ότι το κριτήριο του κόστους - οφέλους, στο πλαίσιο πάντα της «απελευθέρωσης», είναι κοινό στα σιδηροδρομικά δίκτυα όλης της ΕΕ και γι' αυτό το κοστοβόρο σύστημα ασφάλειας έχει εγκατασταθεί μόνο στο 13%-14% του δικτύου της ΕΕ. Η αύξηση των σιδηροδρομικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων που καταγράφεται μετά τη μείωση των μεταφορών στην πανδημία είναι αδιάψευστος μάρτυρας των συνεπειών που έχει για τους λαούς σε όλη την ΕΕ η ανάπτυξη του σιδηρόδρομου με όρους κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος του.

Σε κάθε περίπτωση, αναγνωρίζονται η έλλειψη προσωπικού και η εντατικοποίηση της δουλειάς των σιδηροδρομικών ως βασικοί παράγοντες που συντέλεσαν στο ανθρώπινο λάθος εκείνη τη βραδιά, ενώ θα μπορούσε να αποφευχθεί αν υπήρχε περισσότερο προσωπικό στη βάρδια και αν τα σύγχρονα συστήματα ασφαλείας είχαν εγκατασταθεί, για να περιορίζεται ο κίνδυνος από την ανθρώπινη εμπλοκή.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά στη σύνοψη του πορίσματος: «Ο χρησιμοποιούμενος εξοπλισμός, οι απαιτούμενες εργασίες, το διαθέσιμο περιβάλλον εργασίας και οι γενικές οργανωτικές ρυθμίσεις εξαντλούν τα όρια του επιχειρησιακού προσωπικού πέρα από αυτό που είναι ανθρωπίνως αποδεκτό με βιώσιμο τρόπο. Επικρατούσε μια ισχυρή πεποίθηση ότι όλοι οι λειτουργικοί κίνδυνοι μπορούν να ελεγχθούν με την αυστηρή εφαρμογή κανόνων, υπό όλες τις συνθήκες»...

Με άλλα λόγια, από το προσωπικό ζητούνταν να εκτελέσει εργασίες πολύ πέρα από αυτές που καθορίζουν τις προδιαγραφές ασφαλείας, οι οποίες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηρές όταν μιλάμε για τη μεταφορά χιλιάδων ανθρώπων κάθε μέρα. Μετά το δυστύχημα, βέβαια, όλοι ψάχνουν να βρουν το ...πρωτόκολλο που δεν εφαρμόστηκε για να ρίξουν όλο το φταίξιμο στον σταθμάρχη.

Στη σύνοψη του πορίσματος - η μόνη που δόθηκε στα Ελληνικά - υπάρχει κι ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο, λιγότερο «δημοφιλές» για τα κόμματα και τα ΜΜΕ που «σηκώνουν» το ζήτημα της έκρηξης και των συνεπειών της μόνο από τη σκοπιά τού «τι κουβαλούσε το τρένο».

Σύμφωνα με το πόρισμα, «παρόλο που δεν υπήρχε ρητή νομική υποχρέωση για τον εξοπλισμό του τροχαίου υλικού με καλύτερα αντιπυρικά υλικά, μένει να αξιολογηθεί εάν αυτό θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο στην πιθανότητα επιβίωσης των λίγων θυμάτων που είχαν επιζήσει από την αρχική σύγκρουση και έχασαν τη ζωή τους από τη φωτιά».

Τι σημαίνει αυτό; Οτι ενδεχομένως και μετά την έκρηξη θα μπορούσαν να είχαν σωθεί ζωές, αν η πυρασφάλεια των βαγονιών ήταν πιο σύγχρονη και αναβαθμισμένη. Οπως κατήγγειλε όμως τότε το ΚΚΕ, οι προδιαγραφές από κράτος και ΕΕ είναι αναχρονιστικές και εντελώς ανεπαρκείς, ενώ με την άδειά τους τα τρένα κυκλοφορούν χωρίς ουσιαστική πυρασφάλεια.

Θυμίζουμε ότι στις 18 Μάρτη 2023, ο «Ριζοσπάστης» είχε αποκαλύψει την τεχνική έκθεση της εταιρείας που είχε αναλάβει να πραγματοποιήσει σχετικούς ελέγχους και αυτοψίες για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τον Οκτώβρη του 2022. Σ' αυτό γράφονταν μεταξύ άλλων:

«Υπενθυμίζουμε (σ.σ. έχουν προηγηθεί αντίστοιχες εκθέσεις στο παρελθόν) τους λόγους που τα εγκατεστημένα συστήματα που έχετε τώρα χρήζουν άμεσης αντικατάστασης καθώς και τις προτάσεις που σας προτείνουμε (...) Το πιο σημαντικό που αμφότερα γνωρίζουμε είναι ότι το υλικό που εμπεριέχουν ορισμένα συστήματα είναι το HALON, πλέον καταργημένο και απαγορευμένο κατασβεστικό υλικό πέραν από στρατιωτικής χρήσης, κάτι το οποίο πρέπει άμεσα να αντικατασταθεί, καθώς δεν μπορεί βάσει νομοθεσίας να περάσει την ετήσια συντήρηση που απαιτείται».

Δηλαδή, οι αμαξοστοιχίες της ΤΡΑΙΝΟΣΕ - «Hellenic Train» έκαναν δρομολόγια εδώ και χρόνια χωρίς να υπάρχει πιστοποιημένο και δοκιμασμένο σύστημα πυρασφάλειας για την προστασία των επιβατών...

Οπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, από το πόρισμα επιβεβαιώνεται ότι το μπάζωμα του τόπου του εγκλήματος αφαίρεσε τη δυνατότητα να βρεθούν στοιχεία απαραίτητα για τη διερεύνηση της υπόθεσης. Ωστόσο, αυτό το αποδίδει στην έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης, επιχειρώντας κι εδώ να «βγάλει λάδι» την κυβέρνηση...

Αναφέρει ακόμα ότι δεν υπήρχε σχέδιο έκτακτης ανάγκης, που να το γνωρίζουν και να το εφαρμόζουν οι εμπλεκόμενοι μετά το δυστύχημα. Το στοιχείο αυτό δεν είναι αμελητέο, αν υπολογίσει κανείς ότι ολοκληρωμένος σχεδιασμός δεν υπάρχει ούτε στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών από το επιλεκτικά ανίκανο κράτος, με αποτέλεσμα να αποθεώνεται η ατομική ευθύνη. Πολλές είναι οι καταγγελίες επιβατών που διασώθηκαν ότι για πολλή ώρα προσπαθούσαν μόνοι τους να σώσουν και άλλους από τα βαγόνια του τρένου.

Το πόρισμα διαπιστώνει πως δεν έγινε εφαρμογή επιχειρησιακής περιμέτρου καθώς και σωστή χαρτογράφηση του χώρου διερεύνησης του ατυχήματος. «Υπήρξε απώλεια πληροφοριών απαραίτητων για την κατανόηση των αιτιών και των παραγόντων του ατυχήματος», σημειώνει.

Αναφερόμενο στη διερεύνηση, υπογραμμίζει πως «δεν υπήρξε πραγματικός συντονισμός, σε επιχειρησιακό ή σε στρατηγικό επίπεδο, των διαφόρων υπηρεσιών στον τόπο της σύγκρουσης», αλλά «κάθε υπηρεσία συνέχισε να λειτουργεί υπό τις δικές της εντολές, πρωτοβουλίες και προσωπικό, χωρίς αλληλεπίδραση σε οργανωτικό επίπεδο», με αποτέλεσμα να μη γίνει «σωστή χαρτογράφηση του χώρου διερεύνησης του ατυχήματος».

Επίσης, «η αυτοψία του τόπου του δυστυχήματος δεν έγινε με τον τρόπο που έπρεπε ώστε να προσδιορίσουμε κατόπιν αυτού το καύσιμο που προξένησε την πυρόσφαιρα. Εγιναν προσομοιώσεις ωστόσο και το μόνο που μπορούμε με σιγουριά να πούμε είναι, αυτό που επίσημα μεταφερόταν στο τρένο και οι γραμμές του τρένου δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την πυρόσφαιρα», είπαν οι ερευνητές.

Τέλος, το πόρισμα υποδεικνύει ως «πιθανή» την παρουσία ενός «άγνωστου μέχρι στιγμής καυσίμου» που προκάλεσε τη μεγάλη πυρκαγιά μετά τη σύγκρουση των τρένων, από την οποία - σύμφωνα με την Επιτροπή - πέθαναν 5 έως 7 επιβάτες. Σύμφωνα μάλιστα με τον πρόεδρο του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Χρήστο Παπαδημητρίου, «υπάρχει η εκτίμηση για κάποιο εύφλεκτο πτητικό υγρό 2,5 τόνων».

Οπως αναφέρει το πόρισμα: «Βάσει των παρατηρήσεων που μπορούσαν να γίνουν, δεν υπάρχει ένδειξη ότι ο τεχνικός εξοπλισμός του εμπλεκόμενου τροχαίου υλικού προκάλεσε τον σχηματισμό και την επέκταση της τεράστιας πυρόσφαιρας που προέκυψε μετά τη σύγκρουση, η οποία στη συνέχεια προκάλεσε δευτερεύουσες πυρκαγιές. Με τα υπάρχοντα στοιχεία είναι αδύνατο να προσδιοριστεί τι ακριβώς προκάλεσε αυτό το φαινόμενο, αλλά προσομοιώσεις και εκθέσεις ειδικών υποδεικνύουν την πιθανή παρουσία ενός άγνωστου μέχρι στιγμής καυσίμου».

Στη συνέντευξη επισημάνθηκε ότι βάσει των στοιχείων, αποκλείστηκε ότι τα έλαια σιλικόνης που είχε η εμπορική αμαξοστοιχία μπορεί να προκαλέσουν την πυρόσφαιρα.

Eurokinissi

Το Intercity 62, που μεταφέρει περισσότερους από 350 επιβάτες στη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη, συγκρούεται με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη - Λάρισα. Για πολλή ώρα επικρατεί σύγχυση. Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για έκρηξη. «Ενδεχομένως να υπάρχουν νεκροί», μεταδίδουν οι ανταποκριτές που φτάνουν στο σημείο.

Οσο προχωρά η νύχτα, τα κομμάτια του παζλ αρχίζουν να ενώνονται. Η σύγκρουση είναι σφοδρή, ο χώρος θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο και πλέον εκφράζονται φόβοι για πολλούς νεκρούς. Δυστυχώς, με το πρώτο φως της μέρας, το χειρότερο σενάριο επιβεβαιώνεται. Και λίγα 24ωρα μετά, το δράμα κορυφώνεται: Τελικός απολογισμός 57 νεκροί και τουλάχιστον 85 τραυματίες.

Τα σενάρια και οι εικασίες αρχίζουν. Τι έφταιξε; Τι δεν πήγε καλά; Τι δεν λειτούργησε; Ενας αγώνας δρόμου ξεκινάει από την κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό, που προσπαθούν να προσωποποιήσουν τις ευθύνες στη «βάρδια» του σταθμάρχη, του ελεγκτή, του μηχανοδηγού. Να πουν πως όλα δούλευαν ρολόι στις γραμμές, αλλά έφταιξε το ανθρώπινο λάθος. Να συγκαλύψουν τις πραγματικές αιτίες και τις ευθύνες τους.

Στην ίδια ακριβώς τροχιά κινούνταν από την πρώτη στιγμή και τα άλλα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά. Σκιαμαχούν με την κυβέρνηση για «πέτσινες» προσλήψεις, για καθυστερήσεις στην εγκατάσταση της τηλεδιοίκησης και πάει λέγοντας.

Το έγγραφο των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ που προειδοποιούσε

Από την επομένη του δυστυχήματος, το ΚΚΕ και η εφημερίδα μας δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για να αποκαλυφθούν το προδιαγεγραμμένο έγκλημα και οι αιτίες του, να διαδηλώσουν μαζικά ο λαός και η νεολαία την οργή και τη θλίψη τους, να καταδικαστεί η πολιτική του κέρδους, που στον βωμό του θυσιάζονται ακόμα και ανθρώπινες ζωές.

Λίγο μετά το τραγικό δυστύχημα κι ενώ η εταιρεία «Hellenic Train» δεν είναι καν σε θέση να δώσει αριθμό επιβατών, επιβάτης του τρένου σε δηλώσεις του σε τηλεοπτικές κάμερες προχωρά σε μια σημαντική καταγγελία. Λέει πως άκουσε συνομιλία μέσω ασυρμάτου, μεταξύ του μηχανοδηγού και του υπεύθυνου των εισιτηρίων. Μία φράση που άκουσε, είναι αυτή που σημαδεύει τις επόμενες μέρες. «Πάμε και όπου βγει»...

Ο «Ριζοσπάστης», λίγες ώρες μετά το έγκλημα στα Τέμπη, κάνει μία μεγάλη αποκάλυψη. Πρόκειται για έγγραφες καταγγελίες και αγωνιστικές παρεμβάσεις για συγκεκριμένα προβλήματα και ελλείψεις στην ασφάλεια και προειδοποιήσεις που εγκαίρως χτυπούσαν καμπανάκι, το οποίο από πολιτική επιλογή οι κάθε φορά κυβερνήσεις και οι διοικήσεις του ΟΣΕ αγνοούσαν, απέρριπταν, αφού παραβίαζε τον «χρυσό κανόνα» του κόστους - οφέλους.

Στις 7 Φλεβάρη 2023, 21 μέρες πριν από τα Τέμπη, η ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) σε ανακοίνωσή της επισημαίνει τα εξής συνταρακτικά: «Είναι πλέον εξοργιστικό τα ατυχήματα να αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και να μην παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο, να μη δρομολογείται καμία βελτίωση στην υποδομή και λειτουργία, να μην ελέγχονται οι εμπλεκόμενοι φορείς και να μην αναζητούνται ευθύνες (...) Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις».

Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 2/3/2023

Ο «Ριζοσπάστης» αποκαλύπτει επίσης ότι τον Νοέμβρη του 2022, η Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού Ελξης έστειλε εξώδικο στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, στη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων και στη «Hellenic Train», με αφορμή το ατύχημα στις 25 Οκτώβρη 2022, όταν αμαξοστοιχία του Προαστιακού είχε προσκρούσει σε ηλεκτροφόρο καλώδιο υψηλής τάσης στις Αχαρνές, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο μηχανοδηγός.

Σε αυτό κάνουν λόγο για διάλυση του σιδηροδρομικού δικτύου «παρά τις διαρκείς διαμαρτυρίες μας και πρωτίστως τις συνεχείς εκκλήσεις μας προς αποκατάσταση των εντεινόμενων προβλημάτων».

Το εξώδικο καταγράφει μάλιστα τα προβλήματα που προκαλούν «η κακή κατάσταση της σιδηροδρομικής υποδομής και η έλλειψη συντήρησης», μεταξύ άλλων με τη μη λειτουργία, εδώ και πολλά χρόνια, των φωτοσημάτων και της τηλεδιοίκησης. Επίσης, με τη μη λειτουργία του συστήματος ETCS, το οποίο προστατεύει απέναντι στο ανθρώπινο λάθος, παρά το γεγονός ότι έχει εγκατασταθεί στις μηχανές!

Καθώς οι μέρες περνούν, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ επικεντρώνουν στο γεγονός ότι δεν έχουν υλοποιηθεί κατευθύνσεις της ΕΕ για τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων και ότι σε άλλες χώρες δεν συμβαίνουν τέτοια δυστυχήματα επειδή έχει προχωρήσει η «απελευθέρωση».

Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 9/3/2023

Ο «Ριζοσπάστης» φέρνει στη δημοσιότητα στοιχεία που δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Συγκεκριμένα: Η ένωση των «βαρόνων των σιδηροδρόμων», όπως αποκαλούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κλάδου, η «American Railway Association» (ΑRA), έχει μπλοκάρει την εφαρμογή τεχνικών μέτρων ασφαλείας, όπως το «Positive Train Control» (PTC), ένα σύστημα που χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση των αμαξοστοιχιών και την αυτόματη αποτροπή τους από το να φτάσουν σε μη ασφαλείς ταχύτητες.

Ο λόγος είναι ο εξής: Ενώ η Συμβουλευτική Επιτροπή Ασφάλειας Σιδηροδρόμων εντόπισε αρκετές χιλιάδες περιστατικά που θα μπορούσαν να αποτραπούν στους σιδηρόδρομους των ΗΠΑ για μια περίοδο 12 ετών, η ανάλυση κόστους - οφέλους διαπίστωσε ότι η συσσωρευμένη εξοικονόμηση που θα είχε επιτευχθεί από όλα τα ατυχήματα δεν ήταν επαρκής για να καλύψει το κόστος του PTC!

Στη Βρετανία οι σιδηροδρομικοί μαζί με άλλους εργαζόμενους βρίσκονταν (στις αρχές του 2023) σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Μεταξύ άλλων, εναντιώνονταν στο σχέδιο χιλιάδων απολύσεων, που, όπως σημείωνε το κλαδικό Συνδικάτο τους, θα επιφέρει «αυξημένους κινδύνους για τις υποδομές ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και λιγότερο προσωπικό σε σταθμούς και τρένα, συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης του προσωπικού ασφαλείας».

Οι βρετανικές κυβερνήσεις ήταν «πρωτοπόρες» στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '90 με κυβέρνηση Συντηρητικών και επιταχύνθηκε από τους Εργατικούς. Μέσα στο χάος που προκάλεσε ο τεμαχισμός, τα πρώτα 3 χρόνια της ιδιωτικοποίησης σημειώθηκαν 38 θάνατοι σε σιδηροδρομικά ατυχήματα.

Η ειδική έκδοση του «Ριζοσπάστη» που κυκλοφόρησε στον έναν χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη δίνει και σήμερα πλούσιο υλικό στην αντιπαράθεση για τα πραγματικά αίτια και τους ενόχους

Για να εξοικονομήσει πόρους σε εργασίες συντήρησης και επισκευής, απενεργοποίησε χιλιάδες σιδηροδρομικούς διακόπτες και αποσυναρμολόγησε πολλούς βρόχους διέλευσης και σιδηροδρομικές παρακαμπτήριες οδούς, ενώ έχει μειώσει δραματικά το προσωπικό, παρότι ο όγκος των μεταφορών αυξάνεται σταθερά.

Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής είναι τραγικές. Το 2011 δύο τρένα, ένα εμπορικό και ένα επιβατικό, συγκρούστηκαν σε μονή γραμμή στο Hordorf, σκοτώνοντας 10 ανθρώπους και τραυματίζοντας βαριά άλλους 23. Οι ευθύνες φορτώθηκαν σε έναν από τους μηχανοδηγούς, παρότι η DB είχε καθυστερήσει την εφαρμογή συστήματος αυτόματης πέδησης.

Το τραγικότερο τέτοιο συμβάν έγινε το 1998, στο Eschede, όπου σκοτώθηκαν 101 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 194 όταν μία αμαξοστοιχία InterCity Express εκτροχιάστηκε και συνετρίβη σε γέφυρα. Η αιτία ήταν μια ρωγμή σε έναν τροχό. Την περίοδο του δυστυχήματος, οι τεχνικοί στις εγκαταστάσεις συντήρησης της DB στο Μόναχο χρησιμοποιούσαν μόνο τυπικούς φακούς για οπτική επιθεώρηση των τροχών, αντί για εξοπλισμό ανίχνευσης κόπωσης μετάλλων...

Επτά μήνες πριν από την 28η Φλεβάρη, στις 28 Ιούλη 2022, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει συνέντευξη του Ηλία Τρεβλού, συνδικαλιστή που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ, εκλεγμένου στη διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών. Ο τίτλος της συνέντευξης προφητικός. «Οταν η "τροχιά ανάπτυξης" περνάει πάνω από την ασφάλεια στις μεταφορές»...

Λέει ο συνδικαλιστής: «Κυριαρχεί η υποχρηματοδότηση. Η απαξίωση δημιουργεί ταυτόχρονα το περιβάλλον εκδήλωσης μικρών αλλά και πολύ σοβαρών ατυχημάτων. Τραγική είναι η έλλειψη προσωπικού (...) Τεράστιους κινδύνους εγκυμονεί η μη τήρηση κανονισμών ασφαλείας (...) Χαρακτηριστική είναι επίσης η έλλειψη σηματοδότησης, όπως για παράδειγμα στο κομμάτι της γραμμής Οινόη - Τιθορέα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους του ατυχήματος τον περασμένο Γενάρη (2022) στη διάρκεια των χιονοπτώσεων, όπου 20 άνθρωποι τραυματίστηκαν όταν μηχανή συγκρούστηκε με εγκλωβισμένη αμαξοστοιχία».

Ολα τα παραπάνω ο συνδικαλιστής τα χαρακτήριζε τα ...καλά της «απελευθέρωσης», την οποία διαφήμιζαν διαδοχικά ως τη διέξοδο στα προβλήματα των συγκοινωνιών τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και αυτή της ΝΔ.

Ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυψε επίσης «προφητικές» δηλώσεις υπουργών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, που αν διάβαζε κανείς πίσω από τις λέξεις, θα καταλάβαινε αυτό που ερχόταν... Είπε ο Κ. Χατζηδάκης της ΝΔ τον Ιούλη του 2019: «Υλοποιήσαμε ένα σχέδιο εξυγίανσης που εξοικονόμησε εκατοντάδες εκατομμύρια και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έγινε κερδοφόρα. Χάρη στις δικές μας παρεμβάσεις επιτεύχθηκε η μετέπειτα αποκρατικοποίηση της εταιρείας».

Και ο Αλ. Τσίπρας τον Σεπτέμβρη του 2017: «Με την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ η χώρα γλίτωσε ένα μεγάλο βάρος. Είναι η αρχή μιας σειράς πολύ σημαντικών επενδύσεων».

«Δεν φταίει η "απελευθέρωση", αλλά η καθυστέρησή της στην Ελλάδα... Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται στην υπόλοιπη Ευρώπη», έλεγε η κυβερνητική (και όχι μόνο) προπαγάνδα, όσο με νέα στοιχεία στριμωχνόταν η πολιτική τους.

Και ο «Ριζοσπάστης» απαντούσε: «Οπου κέρδος "κίνδυνος - θάνατος" για τον λαό!», παραθέτοντας αποκαλυπτικά στοιχεία για το περίφημο σύστημα τηλεδιοίκησης ERTMS, που καθυστερούσε να εγκατασταθεί στον ελληνικό σιδηρόδρομο και που η λειτουργία του θα μπορούσε να μειώσει κατά πολύ την εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα στην ασφάλεια, άρα να μειώσει και τους κινδύνους ατυχημάτων.

Η εφημερίδα μας έφερε στο φως την ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους σιδηροδρόμους το 2017, όπου ανάμεσα σε άλλα σημειωνόταν: «Η ανάπτυξη του συστήματος στην ΕΕ βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και είναι αποσπασματική (...) Η τρέχουσα περιορισμένη ανάπτυξη του ERTMS μπορεί να αποδοθεί κυρίως στην απροθυμία πολλών διαχειριστών υποδομής και σιδηροδρομικών επιχειρήσεων να επενδύσουν σε εξοπλισμό ERTMS, τόσο λόγω των δαπανών που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση, όσο και του ότι για πολλούς από αυτούς δεν στοιχειοθετείται επιχειρηματική σκοπιμότητα».

Δηλαδή, εκεί που το προσδοκώμενο κέρδος υπολείπεται του κόστους, το σύστημα δεν εγκαθίσταται!

Η έκθεση έγραφε ακόμα ότι η εγκατάσταση του ERTMS «συνεπάγεται δαπανηρές επενδύσεις χωρίς να αποφέρει, γενικά, άμεσα οφέλη σε εκείνους που καλούνται να επωμιστούν το κόστος. Τα προβλήματα συμβατότητας των διαφορετικών εκδόσεων που έχουν εγκατασταθεί, καθώς και οι μακροχρόνιες διαδικασίες πιστοποίησης επηρεάζουν επίσης αρνητικά την επιχειρηματική σκοπιμότητα που θα μπορούσαν δυνητικά να στοιχειοθετήσουν οι διαχειριστές υποδομής και οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις (...) Το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεων επαφίεται σε ιδιώτες διαχειριστές υποδομής και σιδηροδρομικές επιχειρήσεις, που δεν αντλούν πάντοτε - τουλάχιστον άμεσα - οφέλη από την ανάπτυξη του ERTMS».

Δηλαδή, όσο δεν βλέπουν άμεσο κέρδος, τα μονοπώλια και οι κρατικής ιδιοκτησίας εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις υποδομές και στο σιδηροδρομικό έργο δεν βρίσκουν κανέναν λόγο να βιαστούν, με συνέπειες και στην ασφάλεια των συγκοινωνιών.

Βεβαίως, το σύστημα αυτό δεν δημιουργήθηκε με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες για ασφαλείς μεταφορές, αλλά με στόχο την υλοποίηση ενός ενιαίου σιδηροδρομικού χώρου που θα εξασφαλίζει την πιο φτηνή και πιο γρήγορη για τους επιχειρηματικούς ομίλους μεταφορά εμπορευμάτων στο πλαίσιο της ΕΕ.

Και μια υποσημείωση: Μόνο το 2021 είχαν γίνει στην ΕΕ 1.389 ατυχήματα, με 637 νεκρούς, που τα 97 αφορούσαν μετωπικές συγκρούσεις τρένων.

Τον Σεπτέμβρη του 2022 ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την «αναδιοργάνωση των εταιρειών ΟΣΕ ΑΕ και ΕΡΓΟΣΕ ΑΕ», τοποθετείται και αποκαλύπτει άρθρο προς άρθρο τις επικίνδυνες για τον λαό διατάξεις, που προωθούν ένα βήμα πιο πέρα την πολιτική της «απελευθέρωσης», εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των μεταφορών.

Η εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου της ΝΔ είναι σαφής: «Σκοπός του παρόντος είναι η εφαρμογή του Κανονισμού 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2007 για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές (...) Η διασφάλιση της παροχής υψηλής ποιότητας και της συνεχούς προσφοράς δημόσιων (...) μεταφορών με το χαμηλότερο δυνατό κόστος».

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε εκείνη τη συνεδρίαση ...«ανησυχεί» για το εάν είναι πραγματική «απελευθέρωση» αυτό που φέρνει η ΝΔ και αν γίνεται με «διαφάνεια» η μοιρασιά της πίτας, όπου περιλαμβάνονται και κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης! Και τι άλλο να πουν, αφού ο τότε υπουργός Μεταφορών της ΝΔ, Κ. Καραμανλής, διαβεβαίωνε ότι το νομοσχέδιο συνεχίζει από κει που σταμάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ...

Για του λόγου το αληθές, να τι γράφει επί λέξει το νομοσχέδιο: «Η λειτουργία της ΟΣΕ ΑΕ και της ΕΡΓΟΣΕ ΑΕ διέπεται από τις ρυθμίσεις του παρόντος, όπως εκάστοτε ισχύουν (...) με τον παρόντα νόμο και συμπληρωματικά από τον ν. 4548/2018 (Α' 104)».

Αλλά και ο τότε διευθύνων σύμβουλος του ΟΣΕ σε συνέδριο για τις Υποδομές και τις Μεταφορές, ομολογεί ότι ο ΟΣΕ δεν μπορεί να κάνει προληπτική συντήρηση, επειδή αυτή απαιτεί 50 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Οπως είπε, για το 2022, ο Οργανισμός πήρε 25 εκατ. ευρώ από το υπουργείο Μεταφορών γι' αυτόν τον σκοπό, δηλαδή τα μισά! Γι' αυτό η συντήρηση - έλεγε τότε - δεν είναι προληπτική, αλλά «διορθωτική», με ό,τι αυτό σημαίνει για την ασφάλεια των μεταφορών. Την ίδια ώρα, με την «πατέντα» του «μεταφορικού ισοδύναμου», το κράτος έδινε 750 εκατ. ευρώ «ζεστό» χρήμα στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ για να εκτελεί τα δρομολόγια στις λεγόμενες «άγονες γραμμές». Αντίστοιχη σύμβαση, 5ετούς διάρκειας και με την ίδια επιδότηση (50 εκατ. ευρώ τον χρόνο), είχε υπογράψει με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2017!

Βρισκόμαστε στις 12 Γενάρη 2023, στη Βουλή. Σχεδόν δύο μήνες πριν από το έγκλημα στα Τέμπη. Σε Επιτροπή διεξάγεται συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Θεσμικό πλαίσιο για τη διερεύνηση αεροπορικών και σιδηροδρομικών ατυχημάτων και την ασφάλεια των μεταφορών».

Εκ μέρους του ΚΚΕ τοποθετείται στην Επιτροπή ο βουλευτής του Χρήστος Κατσώτης. Καταγράφουμε ορισμένες από τις επισημάνσεις του για το δίκτυο και τη σιδηροδρομική γραμμή του ΟΣΕ: «Τεράστιους κινδύνους εγκυμονεί η μη τήρηση κανονισμών ασφαλείας, λειτουργίας και κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών. Ενδεικτικά, η Ομάδα Επισκευής Γραμμής, που είναι σε λειτουργία και πρέπει να αποτελείται από 5 άτομα, πολλές φορές είναι μόνο με δύο ή ακόμη και με έναν.

Ακόμα, δεν τηρούνται οι απαραίτητοι χρόνοι ή μπορεί να γίνονται εργασίες σε ένα ηλεκτροδοτούμενο δίκτυο χωρίς διακοπή ρεύματος. Χαρακτηριστική είναι, επίσης, η έλλειψη σηματοδότησης, όπως, για παράδειγμα, στο κομμάτι της γραμμής Οινόη - Τιθορέα που έγινε το ατύχημα με τους 20 ανθρώπους που τραυματίστηκαν την περίοδο των χιονοπτώσεων το 2022.

Εκκρεμεί επίσης εδώ και πολλά χρόνια η συνολική εγκατάσταση και λειτουργία ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας. Ολα αυτά είναι σοβαρά ζητήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν, για το θέμα της ασφάλειας, της πρόληψης που λέμε συνολικά».

Αλλά και για το πλαίσιο διαχείρισης των ατυχημάτων και τα πορίσματα που καταλήγουν πάντα στο «ανθρώπινο λάθος», ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωνε: «Προέχουν όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε να μη γίνεται το ατύχημα ή το δυστύχημα. Δεν πρέπει να διερευνώνται τα ατυχήματα; Βεβαίως και πρέπει να διερευνώνται. Ευθύνες όμως θα αποδίδονται και σε ποιον; Ποια είναι η συνήθης κατάληξη των πορισμάτων; Ανθρώπινο λάθος!

Οπως αναφέρεται και στο άρθρο 32, "οι συστάσεις ασφάλειας δεν συνιστούν τεκμήριο υπαιτιότητας ή ευθύνης σε περίπτωση ατυχήματος ή σοβαρού συμβάντος". Αυτό ακριβώς αναφέρεται στο άρθρο! Πόσες διερευνήσεις, αλήθεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα για ευθύνες των εταιρειών, είτε κατασκευής είτε διαχείρισης; Τι σημαίνει, αλήθεια, εχεμύθεια για θέματα που χαρακτηρίζονται απόρρητα; Τι σημαίνει αυτό; Αποσιώπηση.

Στα πλαίσια της κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων αποκρύπτεται ή μειώνεται η ευθύνη τους, μεταφέροντας τα ατυχήματα ή τα δυστυχήματα σε "ανθρώπινο λάθος"».

Ολοι γνώριζαν λοιπόν και όλοι σιωπούσαν, εφαρμόζοντας την ίδια εγκληματική πολιτική, που οδήγησε στα Τέμπη...

Οπως έγραψε επαναφέροντας όλες τις αθλιότητες που διακινεί εδώ και δύο χρόνια η κυβέρνησή του για την «κακιά στιγμή», επιχειρώντας να συγκαλύψει τις τεράστιες ευθύνες της για την υλοποίηση της πολιτικής που για τα κέρδη του κεφαλαίου θυσιάζει ζωές και λαϊκές ανάγκες, «εκείνο το βράδυ, είδαμε το πιο άσχημο πρόσωπο της χώρας στον εθνικό καθρέφτη. Μοιραία ανθρώπινα λάθη ενώθηκαν με χρόνιες ανεπάρκειες του κράτους και εκτροχίασαν βίαια τις βεβαιότητές μας». Ο λαός και η νεολαία πάντως στον «καθρέφτη» των Τεμπών δεν βλέπει «ανθρώπινα λάθη» και «χρόνιες ανεπάρκειες». Βλέπει το σάπιο πρόσωπο του αστικού κράτους και του καπιταλιστικού κέρδους.

Δεν ντράπηκε εξάλλου να πει ότι «τίποτα δεν θα είναι, πια, όπως πριν. Και αυτό, ακριβώς, δείχνει το μέγεθος της μάχης που έχουμε να δώσουμε μέχρι να νικηθεί το "βαθύ κράτος" του παρελθόντος»! «Ξέχασε» να πει πως αυτό το κράτος είναι το επιλεκτικά ανίκανο αστικό κράτος της αστικής τάξης που υπηρετεί «ρολόι» την εγκληματική πολιτική του κέρδους, των πολέμων και της εξαθλίωσης και για αυτό ακριβώς θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή, οδηγεί και σε νέα Τέμπη, όπως άλλωστε αποδεικνύει και το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά ο σιδηρόδρομος είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Η υποστελέχωση είναι ακόμα μεγαλύτερη, η υποχρηματοδότηση και η υποσυντήρηση των υποδομών «ζουν και βασιλεύουν» με οδηγό την πολιτική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης του σιδηρόδρομου, που έχει για κριτήριο το μεγαλύτερο κέρδος των επενδυτών - ομίλων, άρα και τις περικοπές σε δαπάνες που δεν αποδίδουν άμεσο όφελος στην τσέπη των μετόχων, όπως αυτές για υποδομές, προσλήψεις, σύγχρονο τροχαίο υλικό κ.λπ.

Συνεχίζοντας το δακρύβρεχτο παραμύθι του, ο Μητσοτάκης ισχυρίστηκε ότι «στο πένθος αυτό συμμετέχει κάθε Ελληνίδα και Ελληνας, ενωμένοι κάτω από το κοινό αίτημα για αλήθεια και κάθαρση», συμμετέχει δηλαδή αυτός και οι όμοιοί του που αγνόησαν επιδεικτικά και απαξίωσαν αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις των σιδηροδρομικών, ακόμα και λίγες μέρες πριν από το έγκλημα στα Τέμπη για επερχόμενο δυστύχημα, ενώ ακολούθως έδωσαν ...ρέστα στην απόπειρα συγκάλυψής του.

Την ώρα άλλωστε που ελέγχονται πολιτικά και ποινικά για όλη τους αυτήν τη στάση, από τότε μέχρι και το μπάζωμα, ο Μητσοτάκης ψέλλισε την Παρασκευή κάτι για «ηθική λύτρωση την οποία η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και μόνο μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία. Μακριά από την κομματική καπηλεία της ανθρώπινης οδύνης. Αλλά και με την ωριμότητα ενός τόπου που ζητά σιγουριά, συνέπεια και πρόοδο», όλα όσα βρίσκονται δηλαδή στον αντίποδα της αντιλαϊκής «σταθερότητας» που προκαλεί τα καθημερινά Τέμπη στις ζωές του λαού.

Με το ίδιο θράσος και στριμωγμένος από τις λαϊκές κινητοποιήσεις επιχείρησε, εξάλλου, να ερμηνεύσει το λαϊκό αίσθημα, υποστηρίζοντας ότι «η πλειονότητα των πολιτών, είτε αυτοί διαδηλώνουν, είτε τιμούν αθόρυβα τη μνήμη των Τεμπών, σε μία διαπίστωση, νομίζω, συγκλίνουν: Οτι ένα δυστύχημα που πλήγωσε την καρδιά τους δεν πρέπει να γίνει όπλο κάποιων για να πληγωθεί η εσωτερική σύμπνοια και η σταθερή πορεία της πατρίδας στο αύριο», ακριβώς για να μη διαταραχθεί η σταθερότητα των επιχειρηματικών ομίλων και της οικονομίας τους που βάζουν το καπιταλιστικό κέρδος πάνω από τη ζωή και την ασφάλεια του λαού, ομολογώντας και τους φόβους του συστήματος. Ο λαός πάλι την Παρασκευή διατράνωσε ότι η επόμενη μέρα των ακόμα πιο δυνατών εργατικών και λαϊκών αγώνων, της αντεπίθεσης είναι ήδη εδώ!

Eurokinissi

Ηταν φανερός ο σχεδιασμός να χτυπηθεί η μεγαλειώδης συγκέντρωση με πρόσχημα τη δράση τέτοιων ομάδων, η οποία άλλωστε όλες τις προηγούμενες μέρες προετοιμαζόταν με πάμπολλες αναρτήσεις στο διαδίκτυο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι και κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης τέτοιες ομάδες επιχειρούσαν να στήσουν εστίες έντασης σε διαφορετικά σημεία της πλατείας Συντάγματος, αλλά αποδοκιμάζονταν και απομονώνονταν αποφασιστικά από τους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές.

Επίσης, και την Παρασκευή δεν έλειψαν μαρτυρίες από διαδηλωτές που έβλεπαν κουκουλοφόρους με τσάντες να γυροφέρνουν γύρω από ομάδες των ΜΑΤ και να συναγελάζονται μαζί τους, προφανώς πριν ...αναλάβουν υπηρεσία.

Τελικά το σχέδιο καταστολής μπήκε σε εφαρμογή με τα ΜΑΤ να πνίγουν στα χημικά το Σύνταγμα και την ευρύτερη περιοχή του κέντρου, με αποτέλεσμα σε πολλά σημεία να εγκλωβίζεται κόσμος που αποχωρούσε στην Πανεπιστημίου, στη Σταδίου και στη Β. Σοφίας.

Δυνάμεις των ΜΑΤ μέσα στο πλήθος

Την ίδια στιγμή γίνονταν και προσαγωγές στον σωρό από τις αστυνομικές δυνάμεις, βάζοντας στο στόχαστρο της τρομοκρατικής δράσης τούς διαδηλωτές που αποχωρούσαν από την πλατεία Συντάγματος. Συγκεκριμένα, έγιναν πάνω από 120 προσαγωγές και μερικές δεκάδες συλλήψεις.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με στοιχεία της 1ης ΥΠΕ, λόγω της αστυνομικής καταστολής έγιναν 29 προσελεύσεις στα εφημερεύοντα νοσοκομεία με ελαφρείς τραυματισμούς και αναπνευστικά προβλήματα, με τις 19 από αυτές να γίνονται με ασθενοφόρα. Στο κεφάλι τραυματίστηκε και ο Ορέστης Παναγιώτου, φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ, από χειροβομβίδα κρότου - λάμψης. Του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες από μοτοσικλετιστή του ΕΚΑΒ και στη συνέχεια διακομίστηκε σε νοσοκομείο.

Το απόγευμα έγιναν και νέες επιχειρήσεις καταστολής, με την αστυνομία να επιστρατεύει τα οχήματα εκτόξευσης νερού «Αύρες», δεκάδες άνδρες των ΜΑΤ, τόνους από χημικά και κρότου - λάμψης και να εξαπολύει επιθέσεις κατά κύματα στην πλατεία Συντάγματος, σε βάρος διαδηλωτών που στο μεταξύ είχαν επιστρέψει στο σημείο. Ξανά δηλαδή απρόκλητη αστυνομική επιχείρηση, σε συνέχεια της χρήσης χημικών το μεσημέρι, εκπληρώνοντας την ...προφητεία που διακινούσαν μέρες τώρα από τα ΜΜΕ του συστήματος για ενδεχόμενες «ανεξέλεγκτες συγκρούσεις».

2025 The Associated Press. All

Ο τραυματίας φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ

«Η Ελληνική Αστυνομία αντέδρασε ψύχραιμα και με επαγγελματισμό», πρόσθεσε, «με πρωταρχικό μέλημα την προστασία της σωματικής ακεραιότητας των διαδηλωτών», ενώ έπνιξε τον κόσμο στα χημικά, ακόμα και γονείς με παιδιά.

Και στην ανεπανάληπτη διαδήλωση της Θεσσαλονίκης, στο μεταξύ, οι συγκεντρωμένοι απέτρεψαν τον σχεδιασμό των μηχανισμών να στήσουν κλίμα συγκρούσεων και επεισοδίων. Συγκεκριμένα, οι διαδηλωτές στην περιοχή της Αριστοτέλους απομάκρυναν ομάδα κουκουλοφόρων που ετοιμαζόταν να στήσει σκηνικό επίθεσης. Επίσης, έξω από τον ΟΣΕ μια ομάδα κουκουλοφόρων με οπαδικά συνθήματα επιχείρησε να στήσει τέτοιο σκηνικό με τις κατασταλτικές μονάδες, όμως οι διαδηλωτές τούς απομάκρυναν, ενώ κάτοικοι από τα μπαλκόνια τούς κατάβρεχαν με τα λάστιχα!

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για το όργιο καταστολής απέναντι σε διαδηλωτές, ανέφερε το απόγευμα της Παρασκευής: «Η κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη για το όργιο καταστολής που ξεκίνησε το μεσημέρι ενάντια στη μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση και συνεχίστηκε απρόκλητα για ώρες στο κέντρο της Αθήνας. Τα χημικά στο σωρό, οι "αύρες" και οι ρίψεις νερού, το κυνηγητό και οι αθρόες προσαγωγές, με πρόσχημα τη δράση ομάδων "κουκουλοφόρων", τελικά στρέφονται κατά των διαδηλωτών. Ματαιοπονούν αν νομίζουν ότι με τέτοιες πρακτικές θα τρομοκρατήσουν τον λαό και θα σβήσουν το ηχηρό μήνυμα που έστειλαν σήμερα πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σε ολόκληρη τη χώρα».