Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου, η κυβέρνηση πρόβαλε τον μπαμπούλα των ελλειμμάτων, για να πετσοκόψει τις συντάξεις και να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. Τώρα, ανακαλύπτει νέες δυνατότητες για τα ασφαλιστικά ταμεία και μάλιστα τέτοιες που να προχωρήσει στη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. Να λοιπόν ποια είναι η περίφημη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού. Λιγότερες εισφορές για τους εργοδότες. Δηλαδή, μεγαλύτερα κέρδη για τις επιχειρήσεις, απώλεια πόρων για τα ταμεία και επομένως καθήλωση και μείωση των συντάξεων.

«Κι αν θέλετε να δώσετε κάτι για καφέ» δικαίωμά σας! Αυτό άκουσαν εμβρόντητοι οι συγγενείς ασθενή σε μεγάλο νοσοκομείο, αμέσως μετά από 10λεπτη επέμβαση, στην είσοδο του χειρουργείου, από... υψηλόβαθμο γιατρό - ψιλικατζή!

Η αγωνία τους μετατράπηκε σε αηδία ακούγοντας «κοτζάμ επιστήμονα» να μετατρέπεται σε «ό,τι έχετε ευχαρίστηση»! Και το συμβάν δε σταμάτησε εδώ, είχε και συνέχεια. «Καφές» ζητήθηκε και από τον ασθενή, ενώ, την ίδια στιγμή, ο υψηλόβαθμος επιστήμονας παρομοίαζε τον εαυτό του με σερβιτόρο, στον έκπληκτο θεραπευμένο «πελάτη του», ισχυριζόμενος ότι και οι γιατροί όπως και οι σερβιτόροι χρειάζονται «μπουρμπουάρ»!

Εμείς τι να πούμε. Το λιγότερο να το χαρακτηρίσουμε κατάντια, το περισσότερο, «εκσυγχρονισμό του συστήματος Υγείας». Μαζί με την απαραίτητη δόση εμπορευματοποίησης, βέβαια...

Πριν από μερικές μέρες, κάπου στην Υεμένη, ανατινάχτηκε στον αέρα ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν έξι άνδρες. Λίγο μετά, οι αρχές ασφαλείας της Υεμένης ανακοίνωσαν, ότι οι έξι άνδρες ήταν μέλη της Αλ Κάιντα και, μάλιστα, ένας εξ αυτών ήταν ύποπτος για συμμετοχή στη βομβιστική επίθεση εναντίον του αμερικανικού αντιτορπιλικού «Κόουλ», το 2000. Τις προάλλες, Aμερικανοί αξιωματούχοι ομολόγησαν, ότι το αυτοκίνητο εβλήθη από ρουκέτα, η οποία εκτοξεύτηκε από μη επανδρωμένο αεροσκάφος της ΣΙΑ.

Το περιστατικό έχει γραφτεί στο «Ριζοσπάστη». Το θυμίζουμε, όμως, για να αναφερθούμε στην προαναφερόμενη ομολογία των Aμερικανών αξιωματούχων. Και είναι γνωστό, βέβαια, πως ο Τζ. Μπους έχει επανεργοποιήσει παλιότερη προεδρική εντολή, η οποία δίνει το δικαίωμα στη ΣΙΑ, να δολοφονεί οπουδήποτε στον κόσμο, όποιον ή όποιους θεωρεί, ότι έβλαψαν ή ότι είναι επικίνδυνοι για τα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά η εφαρμογή στην πράξη της άκρως επικίνδυνης και εγκληματικής αυτής τακτικής έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Να υπογραμμίσουμε, ότι η τακτική αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και ηθικής ή ότι επιχειρεί την επιστροφή του πλανήτη στις συνθήκες του Φαρ Ουέστ, όπου ο «πιστολάς - σερίφης» επιβάλλει το δικό του δίκαιο, όπου, όποτε και όπως θέλει; Δε νομίζουμε πως χρειάζεται. Οπως, δε χρειάζεται, να θυμίσουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας των ΗΠΑ.

Για πέντε περίπου ώρες έμεινε κλειστό την περασμένη Πέμπτη το νέο διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας, «Ελευθέριος Βενιζέλος». Κι απ' ό,τι μάθαμε, δεν έκλεισε επειδή έβρεχε ή λόγω των ισχυρών ανέμων, αλλά για λόγους ασφαλείας. Συγκεκριμένα, διακόπηκε η διαδικασία εφοδιασμού των αεροπλάνων με καύσιμα, καθώς αυτή θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνη σε περιπτώσεις καταιγίδας και αστραπών.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, το υπερσύγχρονο και πολυδιαφημισμένο αεροδρόμιο των Σπάτων θα κλείνει κάθε φορά, που πέφτουν αστραπόβροντα στην περιοχή αυτή. Φαινόμενο, το οποίο δεν μπορεί να θεωρηθεί σπάνιο κατά τη χειμερινή περίοδο, τουλάχιστον. Το γεγονός, όμως, αυτό δημιουργεί ορισμένα ερωτήματα: Αραγε, έτσι γίνεται σε όλα τα μεγάλα και διεθνή αεροδρόμια ανά τον κόσμο; Δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης αυτών των κινδύνων και αν υπάρχει γιατί δεν εφαρμόστηκε; Γιατί, στο αεροδρόμιο του Ελληνικού δεν παρουσιάζονταν τα φαινόμενα αυτά, παρότι στη διάρκεια της πολυετούς λειτουργίας του πολλές φορές έβρεχε κι έπεφταν αστραπόβροντα;

Υπάρχει κανένας αρμόδιος, για να δώσει απαντήσεις;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το θέμα, όμως, είναι ...τι ΔΕ λέει το «Σχέδιο Ανάν»! Και κυρίως, αν οι λύσεις που προτείνει είναι όντως δίκαιες, όντως λειτουργικές και, κυρίως, τι επιπτώσεις θα έχουν και για την Κύπρο και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως και για την ευρύτερη περιοχή.

Αλλά, βέβαια, είναι λίγο δύσκολο να μπουν σε έναν τέτοιο προβληματισμό οι κυβερνώντες και συνδιαμορφωτές (κάθε άλλο παρά προνομιακοί...) της εξωτερικής πολιτικής. Αυτοί έχουν φορέσει τις παρωπίδες της ένταξης και δε βλέπουν τίποτε άλλο.

Μάλιστα, έχουν σπεύσει να προλειάνουν το έδαφος, προειδοποιώντας άπαντες ότι οποιαδήποτε αντίθετη φωνή στα σχέδιά τους θα θεωρηθεί «μικροκομματικό παιγνίδι» με τα «εθνικά θέματα». Το μόνο που επιτρέπεται, δηλαδή, είναι ...να τους χειροκροτήσουμε.

ΣΕ ΔΥΟΜΙΣΙ χιλιάδες απολύσεις, προχωρά η γνωστή εταιρία ελαστικών και καλωδίωσης, «Pirelli» μαζί με το ταυτόχρονο κλείσιμο έξι εργοστασίων της. Και, βέβαια, δεν είναι η μόνη εταιρία, που έχει κάνει παρόμοιες ανακοινώσεις. Θυμίζουμε πρόσφατα την ιταλική FIAT!

Κατά τα άλλα, το ευρώ ισορροπεί και ο ευρωπαϊκός παράδεισος συνεχίζει να αναπτύσσεται, να ισχυροποιείται και να αντέχει στις κρίσεις. Από μια σκοπιά, βέβαια, είναι γεγονός: Τα κέρδη των εταιριών προστατεύονται όσο είναι δυνατόν.

ΝΑ ΣΥΝΔΡΑΜΕΙ η ΑΔΕΔΥ στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εφαρμογή της γνωστής μόδας περιορισμού του καπνίσματος στο δημόσιο τομέα, ζήτησε χτες ο αρμόδιος υφυπουργός Υγείας, Εκτορας Νασιώκας. Αυτό είναι το μεγάλο τους πρόβλημα φαίνεται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα παραπάνω αποτελούν μια επιγραμματική αναφορά των θέσεων διαφόρων δυτικοευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, αλλά και του ΣΥΝ, όπως γίνεται φανερό από το άρθρο του Ν. Κωνσταντόπουλου στην «Ελευθεροτυπία» του Σαββάτου.

Και μπορεί, βέβαια, να παρουσιάζουν τις θέσεις αυτές, ως το απαύγασμα της σύγχρονης πολιτικής σκέψης, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια «αναπαλαίωση» του «τρίτου δρόμου», ο οποίος αποτελούσε και αποτελεί τη σημαία των απανταχού σοσιαλδημοκρατών, για πολλές δεκαετίες τώρα. Και μάλιστα, κάποτε ο «τρίτος δρόμος» συνοδευόταν από τη λέξη σοσιαλισμός, έστω με το περιεχόμενο που έδιναν και δίνουν στην έννοια οι σοσιαλδημοκράτες...

Θυμηθείτε τι έλεγε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στα πρώτα χρόνια της πορείας του: Ως βασική αντίθεση θεωρούσε αυτή ανάμεσα στους προνομιούχους και μη προνομιούχους. «Το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία» ήταν το βασικό του σύνθημα και, βέβαια, ο σοσιαλισμός, η κοινωνική πρόοδος και δικαιοσύνη, κλπ., κλπ., ήταν έννοιες και συνθήματα, που λέγονταν και επαναλαμβάνονταν σαν ...καραμέλες, πάντα, στα πλαίσια του «τρίτου δρόμου». Σήμερα, όλοι γνωρίζουν, πλέον, την πραγματική αξία αυτών των διακηρύξεων.

Και τότε και σήμερα, οι θεωρίες και οι αντιλήψεις αυτές θέλουν να συσκοτίσουν τον ταξικό χαρακτήρα και περιεχόμενο του καπιταλιστικού συστήματος, των αντιθέσεων και των προβλημάτων του. Επιχειρούν να αλλοιώσουν το περιεχόμενο του επιστημονικού σοσιαλισμού και, κυρίως, να αποπροσανατολίσουν τον ταξικό φορέα του, την εργατική τάξη, από τον ιστορικό της ρόλο και αποστολή. Θέλουν να βάλουν στη θέση του σοσιαλισμού τις νεφελώδεις αυταπάτες του όποιου «τρίτου δρόμου». Με άλλα λόγια, δηλαδή, του καπιταλισμού με ...ανθρώπινο πρόσωπο.

Ολ' αυτά, βέβαια, δεν αναιρούν τη δυνατότητα και αναγκαιότητα της κοινής δράσης, στo πλαίσιo των μαζικών και κοινωνικών κινημάτων, των κομμουνιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων, με τις όποιες σοσιαλδημοκρατικές και άλλες δυνάμεις. Στόχοι και συνθήματα, όπως η υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, της διαφύλαξης της ειρήνης και κατά του πολέμου κλπ, είναι κοινοί, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τη βάση κοινών αγώνων.

Φανερό είναι, όμως, ότι οι πρώτες εντάσσουν τους στόχους και τους αγώνες αυτούς σε μια γενικότερη κατεύθυνση ριζικών αλλαγών στην προοπτική του σοσιαλισμού, στην ανάδειξη της εργατικής τάξης και του λαού σε πραγματικό πρωταγωνιστή των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων και την αφαίρεση της εξουσίας από την άρχουσα τάξη και το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ οι δεύτερες, τους εντάσσουν σε μια κατεύθυνση διαχείρισης του συστήματος, η οποία, εάν και όταν υλοποιηθεί, θα προσφέρει - σύμφωνα με όσα εξαγγέλλουν οι εμπνευστές της - ένα πολύ ασαφές, αβέβαιο και, πάντως, προσωρινό στρογγύλεμα των οξείων γωνιών της κρίσης και τίποτε περισσότερο. Μια πολιτική, δηλαδή, η οποία - ακόμη κι αν αφαιρεθούν τα αβέβαια και ασαφή χαρακτηριστικά της - δεν αποτελεί ούτε αλλαγή, ούτε διέξοδο, για τους εργαζόμενους και το λαό. Αποτελεί, όμως, μια χρυσή εφεδρεία του μεγάλου κεφαλαίου, αφού μπορεί να αξιοποιηθεί για τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων, το «χώνεμα» των αντιδράσεών τους και τη διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος.

«Είναι μοναδική ευκαιρία και αν την αφήσουμε ανεκμετάλλευτη, τότε η χώρα θα αντιμετωπίσει σοβαρούς κινδύνους», ισχυρίζονται τα στελέχη της κυβέρνησης σε μια προσπάθεια εκβιασμού και χειραγώγησης της «κοινής γνώμης». Στην ουσία το μόνο επείγον είναι η σχεδιαζόμενη επιδρομή κατά του Ιράκ, οι ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία, την «Ευρασία», σε μια ευρύτατη περιοχή, όπου ένα «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», όπως μια ΝΑΤΟποιημένη Κύπρος, θα ήταν πολύτιμο για τους ιθύνοντες της νέας τάξης.

Θα το πουλήσουν το νησί,

θα δείτε αυτό θα γίνει,

την Κύπρο

θα πουλήσουνε

χωρίς ντροπή κι αισχύνη

οι υποταγμένοι,

οι «γιες μεν»

οι νάνοι, οι θεατρίνοι!

* * *

Θα το πουλήσουν το νησί

θα δείτε

στον «Αττίλα»,

θα αποδεχτούν το σχέδιο,

το σχέδιο ξεφτίλα

και νίκη θα ονομάσουνε

την ήττα μας,

τη νίλα!

* * *

θα το πουλήσουν το νησί,

θ' αποδεχτούν τη «λύση»

αυτή θα 'ναι η κατάληξη

του «ανήκομεν στη Δύση»!