Λόγω της απεργίας της Πρωτομαγιάς, που για τους εργαζόμενους των ΜΜΕ μεταφέρεται τη Δευτέρα, ο «Ριζοσπάστης» δε θα κυκλοφορήσει την Τρίτη, ανήμερα της 1ης Μάη. Ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» θα κυκλοφορήσει κανονικά αύριο και θα είναι το πρωτομαγιάτικο φύλλο της εφημερίδας.

• Ομόνοια: ΝΟ Κεντρικού Τομέα, Νότιου Τομέα, Πειραιά, Μεσογείων και ΑΕΙ - ΤΕΙ.
• Κάνιγγος: Κλαδικές Αχτίδες Κατασκευών, Υπηρεσιών, Χρηματοπιστωτικού, Τηλεπικοινωνιών, ΕΒΕ, Καλλιτεχνών, Μεταφορών, Υγείας, ΜΜΕ, Εκπαιδευτικών, Δημοσίου - ΟΤΑ.
• Βάθης: ΝΟ Βιομηχανίας, Δυτικού Τομέα, Θριασίου.
• Βικτώρια: ΝΟ Βορείου Τομέα, 5ο και 6ο Διαμέρισμα.
• Παναθήναια: Ανατολική Αχτίδα.

Για τυχόν βοήθεια και πληροφόρηση, οι ετεροδημότες μπορούν να απευθύνονται στην Επιτροπή Ετεροδημοτών του ΚΚΕ (Βερανζέρου και Κοτοπούλη, Ομόνοια, γραφεία ΚΟ Αττικής), αλλά και στα τηλέφωνα: 210.3302.411 και 210.3301.106. Σημειώνεται ότι θα δρομολογηθούν πούλμαν από την Αθήνα για Γιάννενα, Θεσσαλονίκη και Καλαμάτα, με ενδιάμεσους σταθμούς, έναντι συμβολικής τιμής. Τα πούλμαν θα αναχωρήσουν το πρωί του Σαββάτου από την Αθήνα και απ' τις πόλεις προορισμού το πρωί της Δευτέρας 7 του Μάη.

Σήμερα Σάββατο 28/4, στις 6.30 μ.μ., στην ΟΒΣΑ (Πατουσά 3, πλατεία Κάνιγγος), προγραμματίζεται σύσκεψη με ετεροδημότες της Ευρυτανίας, με τον Ν. Σερετάκη.

Τη Δευτέρα 30 Απρίλη στις 8.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους θα γίνει η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη, με ομιλήτρια την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα.

Οι προσυγκεντρώσεις έχουν οριστεί για τις 7.30 μ.μ. στα εξής σημεία:

• Πλατεία ΧΑΝΘ: ΝΟ Κεντρικού Ανατολικού Τομέα του ΚΚΕ, ΝΟ Κεντρικού Ανατολικού Τομέα της ΚΝΕ.
• Πλατεία Βαρδαρίου: ΝΟ Βορειοδυτικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, ΝΟ Βορειοδυτικής Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ.
• Αγαλμα Βενιζέλου: Κλαδικές Αχτίδες Κατασκευών, Βιομηχανικών Ζωνών και Κλάδων, Υγείας, Εκπαιδευτικών, Εμπορίου - Υπηρεσιών, Υγείας, Αχτίδα ΑΕΙ - ΤΕΙ, Οργάνωση Σπουδάζουσας της ΚΝΕ και κλαδικές οργανώσεις της ΚΝΕ.

Eurokinissi

Οπως έχει ανακοινωθεί από το υπουργείο Εσωτερικών, έχει ξεκινήσει η διαδικασία ενημέρωσης της σχετικής ιστοσελίδας του υπουργείου αναφορικά με τα στοιχεία των εκλογικών τμημάτων, στα οποία θα ψηφίσουν οι εκλογείς. Πηγαίνοντας στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.ypes.gr/Services/eea/eea.htm («ΜΑΘΕ ΠΟΥ ΨΗΦΙΖΕΙΣ»), οι ψηφοφόροι μπορούν να βρουν το τμήμα στο οποίο θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Να σημειώσουμε ότι μέχρι χτες δεν υπήρχε ενημέρωση για όσους ψηφίζουν σε εκλογικά τμήματα της Αττικής. Γι' αυτό χρειάζεται να δούμε έγκαιρα πού ψηφίζουμε.

Σε αυτές τις εκλογές δικαίωμα να ψηφίσουν έχουν όλοι οι πολίτες Ελληνες και Ελληνίδες που συμπλήρωσαν το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας τους, δηλαδή, όλοι όσοι γεννήθηκαν από 1/1/1994 - 31/12/1994.

Σύμφωνα με πληροφορίες, σε πολλούς δήμους έχουν εντοπιστεί σημαντικά προβλήματα σχετικά με την έγκαιρη κατάρτιση των καταλόγων με τα εκλογικά τμήματα. Ταυτόχρονα, η Ομοσπονδία Δικαστικών Υπαλλήλων έστειλε προχτές ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία εκφράζει την έντονη ανησυχία της «για το γεγονός ότι μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν εκδοθεί οι απαραίτητες Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, οι σχετικές με τους Δικαστικούς Αντιπροσώπους και τη συγκρότηση των εκλογικών συνεργείων, σε όλα τα Δικαστήρια της χώρας, με αποτέλεσμα να έχουν καθυστερήσει όλες οι συνακόλουθες ενέργειες.

Το γεγονός αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν καθυστερήσει ήδη όλες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες για την ομαλή προετοιμασία και διενέργεια των βουλευτικών εκλογών της 6 Μαΐου 2012. Ο χρόνος που απομένει είναι πλέον περιορισμένος και η πιθανότητα της μη ομαλής προετοιμασίας και διεξαγωγής των εκλογών είναι ορατός».

Εάν δεν βρίσκετε τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» στο περίπτερο τηλεφωνήστε μας στο 210.3320.816

Ανακοίνωση - κάλεσμα στον κλάδο, μπροστά στις εκλογές, εξέδωσε η ΠΑΣΕΒΕ. Η ανακοίνωσή της έχει ως εξής:

«Συνάδελφοι επαγγελματίες, βιοτέχνες, μικροί έμποροι, αυτοκινητιστές.

Τα τελευταία χρόνια δεχτήκαμε την πιο άγρια επίθεση στη δουλειά, στο εισόδημα, στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματά μας.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και συνολικά τα λαϊκά στρώματα κληθήκαμε να πληρώσουμε τα βάρη της οικονομικής κρίσης που τα μονοπώλια και η πολιτική που τα υπηρετεί δημιούργησαν. Με τα μέτρα που πήραν οδήγησαν:

• Εκατομμύρια εργαζόμενους στη φτώχεια και την ανεργία.
• Εκατομμύρια συνταξιούχους στα όρια της εξαθλίωσης.
• Εκατοντάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους σε κατάσταση απελπισίας και πολλές χιλιάδες στην χρεοκοπία.

Μας καταστρέφουν για να σώσουν δήθεν τη χώρα. Τα κέρδη των μονοπωλίων προστατεύουν.

Μπροστά στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑΟΣ, αλλά και τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, ζητάνε την ψήφο των αυτοαπασχολούμενων για να υπηρετήσουν, με διάφορες παραλλαγές και συνεργασίες την πολιτική που έχει οδηγήσει το λαό σε χρεοκοπία.

Η Πανελλαδική Αντιμονοπωλιακή Συσπείρωση ΕΒΕ, που εκπροσωπεί το αγωνιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έδωσε όλες τις δυνάμεις της, στον αγώνα για την απόκρουση των βάρβαρων, φιλομονοπωλιακών μέτρων.

Καλεί όλους τους συναδέλφους να βγάλουν συμπεράσματα και να τοποθετηθούν με βάση τα πραγματικά τους συμφέροντα.

• Να τιμωρήσουμε αυτούς που σχεδιάζουν τη νέα αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας πάνω στα πτώματα εργαζόμενων, αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων.
• Να τιμωρήσουμε αυτούς που θέλουν να συμμετάσχουν σαν τσόντες στο νέο γύρο επίθεσης στο λαϊκό εισόδημα.
• Να τιμωρήσουμε αυτούς που υποκριτικά λένε ότι θα διαπραγματευθούν τα προαποφασισμένα μέτρα.

Η πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια και την Ευρωπαϊκή Ενωση δε βελτιώνεται. Μόνος δρόμος ο αγώνας για την ανατροπή της. Ο αγώνας για άλλο δρόμο ανάπτυξης χωρίς μονοπώλια και εκμετάλλευση.

Στηρίξτε αυτούς που ήταν παρόντες και μπροστάρηδες σε όλους τους αγώνες που δώσαμε. Στηρίξτε αυτούς που και την επόμενη μέρα θα είναι στην πρώτη γραμμή:

• Στον αγώνα για την υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος.
• Στον αγώνα για να κρατήσουμε τη δουλειά μας.
• Στον αγώνα για να αποκρούσουμε τη νέα επίθεση στο λαϊκό εισόδημα.
• Στον αγώνα ενάντια στη νέα φοροεπιδρομή που σχεδιάζουν αμέσως μετά τις εκλογές».

H τηλεόραση του «902» θα προβάλλει σήμερα την διακαναλική συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, για τις εκλογές της 6ης Μάη, στις 9.20 το βράδυ, αμέσως μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα θα πραγματοποιήσει περιοδεία στο Μπραχάμι σήμερα Σάββατο και θα μιλήσει σε καφενείο της οδού Πολυνίκου 41 (Ασύρματος Μπραχαμίου) στις 11.30 το πρωί.

-- Τι κρύβει το κάλεσμα του Βενιζέλου για πανδημοκρατική συσπείρωση ή τα αντιναζιστικά καλέσματα του Σαμαρά;

Ακόμα πιο πέρα: Η ΕΕ δε νομιμοποίησε τους συνεργάτες των ναζί στις Βαλτικές χώρες, απαγορεύοντας μάλιστα το σφυροδρέπανο και τα Κομμουνιστικά Κόμματα; Οι εφημερίδες του συστήματος, των εφοπλιστών και των ολιγαρχών δε μιλούν για τα «άκρα» που ταυτίζονται; Η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και της συγκυβέρνησης δεν είναι αυτή που εγκλώβισε χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές ελέω «Δουβλίνο 2» στην Αθήνα, χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές που συναντώνται εκ των πραγμάτων με τα κυκλώματα, τις μαφίες, το οργανωμένο έγκλημα; Αυτή η πολιτική δεν έδωσε έδαφος και αέρα στα πανιά για τους νεοφασίστες; Εχει σημασία να αναδείξουμε αυτές τις πλευρές, γιατί η «Χρυσή Αυγή» εμφανίζεται ως «αντισυστημική». Δεν είναι όμως μόνο το μεταναστευτικό. Εχουν ευθύνη αυτοί που κολάκευαν τις «πλατείες» και τα συνθήματα «οι 300 στο Γουδή, όλοι ίδιοι είναι, κάψτε το μπ... τη Βουλή», επειδή νομιμοποίησαν το νεοφασισμό, να θέλει να μπει και στη Βουλή. Εχουν ευθύνη, όταν είχαν φτιάξει αυτό το τσίρκο του ενός μήνα - δεν εννοούμε τις δυο, τις τρεις, τις πέντε μέρες που χιλιάδες λαού διαδήλωσαν στις πλατείες -, που στην πάνω πλατεία, στο Σύνταγμα, μαζεύονταν οι ακροδεξιοί και στην κάτω πλατεία οι «αντισυστημικοί», οι αντιεξουσιαστές και οι μασκαρεμένοι ΣΥΡΙΖΑίοι. Μαζί είχαν στήσει αυτό το τσίρκο, που έδωσε ώθηση, νομιμοποίησε και πέρασε τη μόστρα της «αντισυστημικής» «Χρυσής Αυγής».

Σε σχόλιο για την πρόταση του ΠΑΣΟΚ και τη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση γύρω απ' το ντιμπέιτ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Το ΚΚΕ στη διακομματική επιτροπή κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις για τη διεξαγωγή του ντιμπέιτ: Να συμμετέχουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, να απαντούν στην ίδια ερώτηση και τους δημοσιογράφους να τους επιλέξει η ΕΣΗΕΑ. Από εκεί και πέρα, η αντιπαράθεση μεταξύ ΠΑΣΟΚ - ΝΔ είναι αποπροσανατολισμός και εμπαιγμός».

Νέα τροφή στο σήριαλ της τηλεμαχίας, για να συντηρηθεί το αποπροσανατολιστικό προεκλογικό παιχνίδι που έχουν στήσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έδωσε χτες ο Ευ. Βενιζέλος, προτείνοντας τη διεξαγωγή ενός τουλάχιστον τηλεοπτικού ντιμπέιτ με τη συμμετοχή των έξι πολιτικών αρχηγών, που τα κόμματα τους είχαν Κοινοβουλευτικές Ομάδες στην τελευταία Βουλή.

Επιβεβαιώνοντας ότι ο στόχος της πρότασης είναι να συνεχιστεί αμείωτο το μαγκανοπήγαδο της στείρας κοκορομαχίας με τη ΝΔ, η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά, δήλωσε χτες ότι «ο κ. Σαμαράς, στις πιο κρίσιμες εκλογές για τον τόπο, επιλέγει διαρκείς μονολόγους. Το ΠΑΣΟΚ επιμένει στο διάλογο. Εμείς δεν κρυβόμαστε πίσω από διαδικαστικά προσχήματα. Σεβόμαστε το δικαίωμα του πολίτη να ακούσει, να συγκρίνει και να κρίνει».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την επιστολή που έστειλε στους Αντώνη Σαμαρά, Αλέκα Παπαρήγα, Αλέξη Τσίπρα, Γιώργο Καρατζαφέρη, Φώτη Κουβέλη και Πάνο Καμμένο, ζητά τη διεξαγωγή τουλάχιστον ενός τηλεοπτικού διαλόγου και προτείνει οι όροι του ντιμπέιτ «να καθοριστούν από τους δημοσιογράφους που θα επιλεγούν ως συντονιστές». Απορριπτική ήταν η απάντηση του εκπροσώπου της ΝΔ, Γ. Μιχελάκη, ο οποίος επέκρινε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι «προσπαθεί να αναγάγει σε μείζον ζήτημα μια διαδικασία παράλληλων μονολόγων, που -όσες φορές και αν έγινε- οι πάντες την έχουν καταγγείλει».

Με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι «σαν ύστατη προσπάθεια να διασφαλιστεί η ισοτιμία όλων θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε τη συζήτηση με τους επικεφαλείς των 7 κοινοβουλευτικών κομμάτων με την προϋπόθεση ότι θα διοργανωθεί και δεύτερη συζήτηση με τους επικεφαλής των υπολοίπων κομμάτων». Υπέρ της πρότασης Βενιζέλου τάχτηκε η ΔΗΜ.ΑΡ., υπενθυμίζοντας ότι «εξαρχής τάχθηκε υπέρ της διεξαγωγής "debate" με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων».

Από την πλευρά του ο ΛΑ.Ο.Σ έθεσε σαν προϋπόθεση τη συμμετοχή του Αν. Σαμαρά για να πραγματοποιηθεί το ντιμπέιτ. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν υπήρχε επίσημη αντίδραση από το κόμμα Καμμένου.

-- Αγ. Ανάργυροι, κεντρική πλατεία, στις 7.30 μ.μ., ο Γ. Πάσουλας.

-- Καλλιθέα, σε καφενείο (Αριστείδου & Φιλαρέτου), στις 11.30 π.μ., ο Β. Δημόπουλος.

-- Καφέ DIVERSO, στις 8 μ.μ., συγκέντρωση νεολαίας.

-- Πλατεία Ν. Σμύρνης, στις 7 μ.μ., ο Χρ. Κατσώτης.

Περιοδείες:

-- Περιστέρι, περιοδεία στα εμπορικά καταστήματα του Κέντρου, στις 3 μ.μ., ο Χρ. Μπάθας.

-- Ξενοδοχείο «ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ», στις 10 π.μ., ο Χρ. Κατσώτης.

-- Ζωγράφου, εμπορικά, στις 10.30 π.μ., η Αφροδίτη Ρέτζιου.

-- Μαρκόνι, στις 6 μ.μ., ο Ν. Σοφιανός.

-- Εμπορικό κέντρο RIVER WEST, στις 3 μ.μ., η Μαρία Τσαγκατάκη.

-- Αγορά της Γούβας, (οδός Φιλολάου), στις 10 π.μ., ο Ν. Σοφιανός.

Συγκεντρώσεις:

-- Σαλαμίνα, πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Φλαμίνγκο), στις 8 μ.μ., η Διαμάντω Μανωλάκου.

Περιοδείες:

-- Γειτονιές Π. Κοκκινιάς, στις 10 π.μ., Σ. Τσιμπόγλου.

-- Γαλατά και Μέθανα, στις 9 π.μ., Β. Μαρούπας.

-- Κύθηρα, Γ. Μόφορης.

-- Γειτονιές Φαλήρου, στις 6 μ.μ., Ελσα Ζαμπέτα.

-- Καταστήματα οδού Σωτήρος, στις 11 π.μ., Γιώτα Κονταξιδάκη.

-- Καταστήματα της Τσαλδάρη (Αμφιάλη), στις 11 π.μ., Γ. Καλαμαράς.

-- Καταστήματα Περάματος, στις 10 π.μ., Αθηνά Ζύμαρη.

-- Σύσκεψη ΠΕΑΕΑ Πειραιά, στις 10 π.μ., Δ. Ξεκαλάκης.

Συγκεντρώσεις:

-- Ελευθέριο - Κορδελιό, μπροστά στο πρώην Δημαρχείο, στις 11.30 π.μ., οι Γ. Παπαεπαμεινώνδας και Χρισαφένια Στολίδου.

Περιοδείες:

-- Αγιος Θεράποντας, στις 10 π.μ., Ειρήνη Τηλικίδου.

-- ΙΚΕΑ και Leroy Merlin, στις 10 π.μ., Κ. Τσιαούσης.

-- Σύσκεψη εργαζομένων στο Δέρμα, στη 1 μ.μ., Σ. Ζαριανόπουλος.

-- Σύσκεψη εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές, στις 6 μ.μ., Γ. Δελής.

-- Τούμπα, σύσκεψη ΕΒΕ, στις 6 μ.μ., Χ. Βέλης.

-- Ανω Πόλη, σύσκεψη εργαζομένων, στις 7 μ.μ., Κ. Τσιαούσης.

-- ΦΟΡΜΠΛΑΣΤ στα Κουφάλια, σύσκεψη εργαζομένων, στις 7 μ.μ., Σ. Μωϋσίδης και ο Σ. Βαρδαλής.

-- Σύσκεψη εργαζομένων στην Υγεία, στις 7 μ.μ., Θεανώ Καπέτη.

-- Τούμπα, σύσκεψη γυναικών, στις 7 μ.μ., Σοφία Μωυσίδου και Ειρήνη Τηλικίδου.

-- Καλαμαριά, σύσκεψη, στις 8 μ.μ., Γ. Ζιώγας.

-- Εδεσσα, συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας, στις 8 μ.μ., Κ. Αβραμόπουλος.

-- Κοζάνη, Ρύμνιο 6, συγκέντρωση στην κεντρική Πλατεία της Αιανής, 7.30 Κ. Σταμπολίδης.

-- Κιλκίς, περιοδεία σε καταστήματα και λαϊκή αγορά, το πρωί Σοφία Καλαντίδου και στις 8 μ.μ., συγκέντρωση στη Μεγάλη Στέρνα.

-- Ημαθία, σύσκεψη στον Τριπόταμο, στις 8 μ.μ., Ιωάννα Σοφρόνωφ.

-- Τρίκαλα, το πρωί, περιοδεία σε καταστήματα στο κέντρο, Αχ. Κανταρτζής.

-- Λάρισα, το μεσημέρι, περιοδεία στο πολυκατάστημα ΠΑΝΘΕΟΝ, Γ. Λαμπρούλης.

-- Μυτιλήνη, περιοδεία Δ. Καραγιάννη, στον Αφάλωνα και ομιλία στη Μόρια, ενώ στις γειτονιές της πόλης η Κατερίνα Μαραγκουδάκη και η Βάσω Βουγέλλη - Αντώνα.

Phasma

Από τη χθεσινή διακαναλική συνέντευξη Τύπου

«Καταλήξαμε να σας δώσουμε όσο γίνεται περισσότερο χρόνο, ώστε να υποβάλετε τις ερωτήσεις που θέλετε, για όλα τα θέματα, όπως νομίζετε.

Στην προεκλογική περίοδο, σαν συνέχεια βεβαίως των προηγούμενων χρόνων, στην επικοινωνία μας με τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα στις περιοδείες, αναδείξαμε όλες μας τις θέσεις για τα άμεσα, επείγοντα προβλήματα του λαού, χωρίς καμία εξαίρεση. Επείγοντα, που υπήρχαν και προ μνημονίου και βεβαίως το μνημόνιο τα όξυνε πάρα πολύ. Ταυτόχρονα αναδείξαμε την πολιτική πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας του ΚΚΕ. Κάποιοι εγκέφαλοι του συστήματος αποφάσισαν να μας παίξουν τη γάτα με το ποντίκι. Οταν αναδεικνύαμε τα άμεσα προβλήματα, μας έλεγαν ότι δεν έχουμε πρόταση εξουσίας. Οταν αναδεικνύαμε την πρόταση εξουσίας, μας έλεγαν ότι δεν έχουμε θέση για τα άμεσα προβλήματα.

Κοιτάξτε να δείτε, όταν διαφωνείς με κάποιον, θα του πεις διαφωνώ, δεν μ' αρέσει αυτό που λέτε. Ολα τα κόμματα έχουν προτάσεις και για τα άμεσα και για τα γενικότερα. Εμείς αυτή τη στιγμή δίνουμε έμφαση στην επόμενη μέρα, έτσι κι αλλιώς λίγες μέρες μας χωρίζουν απ' την κάλπη. Δίνουμε έμφαση σε τι: Καλούμε τον ελληνικό λαό, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν έχει απέναντί του, οποιασδήποτε σύνθεσης, να είναι ετοιμοπόλεμος και να πεταχτεί μπροστά, να ανοίξει τους αγώνες, πριν ακόμα η κυβέρνηση κάνει τις προγραμματικές της δηλώσεις.

Γιατί; Γιατί ξέρουμε τι πρόκειται να συμβεί, όχι τους επόμενους μήνες, τις επόμενες μέρες, αφού θα σχηματιστεί η κυβέρνηση. Θα επαναλάβουμε το σύνθημα που είχαμε αναδείξει μετά τις εκλογές του 2009, ότι απέναντι στον πόλεμο που θα εξαπολυθεί, στο νέο γύρο πολέμου, πρέπει ο λαός να διεξαγάγει το δικό του πόλεμο. Αλλιώς δε θα τα βγάλει πέρα.

Εμείς το ξεκαθαρίζουμε, σε διάκριση απ' τα άλλα κόμματα: Δεν είμαστε Μελανσόν. Δε θέλουμε η Ελλάδα να γίνει Γαλλία, σε όλες τις εκφράσεις, όσον αφορά στο πολιτικό επίπεδο. Δεν το λέμε για τα προβλήματα του λαού και τους όποιους αγώνες μπορεί ένας λαός να κάνει στη χώρα του.

Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να μιμηθούμε όλους εκείνους, αυτό που λέμε Μελανσόν - και τέτοιοι Μελανσόν υπάρχουν κι άλλοι στην Ευρώπη - όπου κάποτε καλούσαν τον γαλλικό λαό να ψηφίσει τον Σιράκ για να μην έρθει ο Λεπέν, και τώρα καλούν τον γαλλικό λαό να ψηφίσει Ολάντ για να μην ξανάρθει ο Σαρκοζί, ο οποίος Σαρκοζί διαδέχτηκε τον κ. Ζοσπέν. Μια κυβέρνηση, μάλιστα, η οποία ήταν ευρύτατης συμμαχίας. Μέσα εκεί ήταν και κομμουνιστές και οικολόγοι κ.λπ. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτή η τοποθέτησή μας.

Εμείς δεν πρόκειται να πάρουμε μέρος - επειδή γίνεται μια τέτοια συζήτηση - σε καμία κυβέρνηση, ούτε να δώσουμε ψήφο ανοχής σε καμία κυβέρνηση που θα προκύψει απ' τις επόμενες εκλογές. Γιατί το έχουμε σίγουρο ότι αυτή η κυβέρνηση θα επιδεινώσει τη θέση του λαού, θα πάρει ακόμα χειρότερα μέτρα. Χειρότερα απ' αυτά που έχουμε γνωρίσει, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα περιθώρια. Και υπάρχουν περιθώρια γιατί απέναντί της η κυβέρνηση θα έχει τον σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου, που αυτή η κυβέρνηση θα σκύψει το κεφάλι. Και απέναντί της θα έχει βεβαίως την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ. Και όχι μόνο και αυτή η κυβέρνηση θα συμφωνήσει, θα συνυπογράψει, το πολύ πολύ να παρακαλέσει και να φιλήσει χέρια, αντί να παρθούν τα μέτρα σε δύο μήνες, να παρθούν σε τέσσερις. Αντί οι δόσεις να είναι, ας πούμε, σε ένα χρόνο, να είναι σε δύο. Κάτι τέτοια θα τα κάνουν.

Καλούμε ιδιαίτερα τα εργατικά, φτωχά λαϊκά στρώματα που μέχρι τώρα ακολουθούσαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και τους λέμε, αυτοί είναι οι ρυθμιστές των εξελίξεων στις 7 του Μάη. Αν ο λαός δηλαδή θα είναι ετοιμοπόλεμος να αντεπιτεθεί, ή αν θα είναι ξεγελασμένος από αυταπάτες και ύστερα από λίγο θα αισθάνεται για άλλη μια φορά ηττημένος και προδομένος. Αυτοί έχουν την υπόθεση στα χέρια τους. Γιατί έζησαν και τις υποσχέσεις της ΝΔ και τις υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ και τα τρομοκρατικά τους διλήμματα, δοκίμασαν πολύ και τους δύο. Εναλλάξ ψήφισαν και τους δύο.

Αυτοί ρυθμίζουν σήμερα τις εξελίξεις. Και πρέπει να τους πούμε ότι αν θέλουν να ξανανιώσουν την ελπίδα να αναπτερώνεται, αν θέλουν να μην αισθάνονται προδομένοι, αν θέλουν να μην αισθάνονται ότι τους χρησιμοποίησαν την ψήφο, τότε με ασφάλεια μπορούν να ρίξουν στην κάλπη τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Μας ξέρουν. Ξέρουν ότι εμείς δε λέμε άλλα τη Δευτέρα, άλλα την Τρίτη. Αλλα πριν την κάλπη κι άλλα μετά την κάλπη.

Ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι ένα πράγμα μπορούμε να το εγγυηθούμε 100%: Μαζί τους και μαζί με αυτούς που αγωνιστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα και όλοι μαζί να βοηθήσουμε στην αναγέννηση ενός κινήματος, το οποίο δε θα περιορίζεται σε έναν αγώνα χαρακωμάτων, αλλά και θα αποκρούσει τα νέα μέτρα - και μακάρι να αποσπάσει και ορισμένες κατακτήσεις -, ένα κίνημα όμως που θα τραβάει μπροστά, πετώντας όλα τα εμπόδια και διεκδικώντας αυτό που ανήκει στο λαό, που πρέπει να ανήκει, τη δική του εξουσία».

-- Δ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ (ALPHA): Αν τα φέρει έτσι η κάλπη και δεν σχηματιστεί κυβέρνηση και φτάσει η διερευνητική εντολή στα χέρια σας, να υποθέσω ότι θα την παραδώσετε. Δεν είναι όμως και μια ευθύνη του ΚΚΕ να λειτουργήσει ως ανάχωμα για να μην πάει η εντολή σε άλλα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή στον κ. Καμμένο ή τον κ. Καρατζαφέρη; Και ζητάτε την ψήφο όσων θέλουν να καταδικάσουν σήμερα τις πολιτικές που μας οδήγησαν ως εδώ, την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή όμως 4 στους 5 Ελληνες θέλουν παραμονή στο ευρώ. Εσείς λέτε και έξοδο απ' την ΕΕ αν χρειαστεί. Πώς θα τα συνδυάσετε αυτά;

-- Την εντολή θα την καταθέσουμε αμέσως, γιατί αν αρχίσουμε να διερευνούμε με ποιον θα κάνουμε κυβέρνηση, πρέπει να αρχίσουμε να κάνουμε σκόντο στα μεγάλα προβλήματα που έχει ο λαός στις 7 του Μάη. Γιατί κοιτάξτε να δείτε, μόλις βγει μια κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει μια μεγάλη βεντάλια αιτημάτων, δεν είμαστε σε μια περίοδο με 4 - 5 προβλήματα. Οι πάντες έχουν οξυμένα προβλήματα και θέλουν να ζήσουν καλύτερα και να μη δεχτούν άλλα μέτρα, αλλά και να ζήσουν καλύτερα. Επομένως, ο ελληνικός λαός, άμα θέλει εξουσία λαϊκή, θα πρέπει στο επόμενο διάστημα, τους επόμενους μήνες, τα επόμενα χρόνια να δημιουργήσει αυτή την προϋπόθεση.

Εμείς, πάντως, να πουλήσουμε τον ελληνικό λαό με το επιχείρημα ότι έτσι σε σώζουμε, αυτό δεν πρόκειται να το κάνουμε. Δεν υπάρχει κυβέρνηση, θα σας το πω καθαρά, δεν υπάρχει κόμμα που πρόδωσε τα συνθήματά του - δεν ξέρω αν τα πίστευε, αλλά τα πρόδωσε -, που δεν είπε στο λαό ότι, κοίταξε να δεις, δεν μπορώ να κάνω τίποτα, θα είναι χειρότερα, περίμενε λίγο καιρό, περίμενε λίγα χρόνια κ.λπ. Εμείς δεν μπορούμε να προδώσουμε το λαό και να τον κοροϊδέψουμε ότι μπορούμε να πάμε να συνεργαστούμε με τον Καμμένο, με τον Κουβέλη και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με το ΠΑΣΟΚ. Ακούτε να δείτε, όλοι αυτοί που λένε θα διερευνήσω εντολή, το ΠΑΣΟΚ δεν το αφήνουν απέξω. Πάνε με την ελπίδα ότι το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές θα έχει και λίγο διορθωθεί.

Δεύτερον, τα μυαλά μας δεν είναι πάνω απ' το κεφάλι μας. Εμείς δε λέμε μεγάλα λόγια. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά, ναι, η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, σε σύγκριση όμως με πριν 5 - 10 χρόνια, απεχθάνεται την ΕΕ. Την απεχθάνεται. Είναι αντίθετος. Κι άλλωστε δεν είναι και περίεργο. Εδώ το 1992 και μετά είχαμε δημοψηφίσματα και μέχρι πρόσφατα - στην Ιρλανδία πριν λίγα χρόνια - είχαμε δημοψηφίσματα στην Ευρώπη που ήταν αντίθετα και με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και με τη Συνθήκη του ευρώ κ.λπ., το λεγόμενο ευρωσύνταγμα. Σήμερα η αντίθεση των λαών της Ευρώπης είναι πολύ μεγαλύτερη.

Ομως κοιτάξτε να δείτε. Οταν όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, του λένε ότι, κοίταξε να δεις, άμα φύγουμε απ' την ΕΕ, οι σύμμαχοί μας θα μας λιώσουν, ε, όπως και να το κάνουμε... Μέσα στη Βουλή, εμείς, και στην επόμενη Βουλή τα ίδια θα 'ναι, στην πραγματικότητα θα είμαστε το δεύτερο κόμμα, με την έννοια την εξής: Θα είμαστε το μοναδικό κόμμα που λέει ότι έξω απ' την ΕΕ και βεβαίως με άλλους πολιτικούς όρους και προϋποθέσεις, ο λαός μπορεί να περιμένει ευημερία. Και το ίδιο ισχύει για το γαλλικό λαό, το γερμανικό, δεν αφορά μόνο τον ελληνικό λαό. Κοιτάξτε να δείτε πού φτάσαμε τώρα. Να μη θέλω κάποιον, αλλά να νιώθω ένα δισταγμό και ένα φόβο να τον διώξω απ' το σπίτι μου.

Αλλά στο λαό εμείς έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη. Και όχι μόνο στον ελληνικό, και στους άλλους λαούς. Θα αλλάξουν γνώμη και θα αποκτήσουν εμπιστοσύνη στη δύναμή τους. Κι άλλωστε αυτή είναι η συνεισφορά του ΚΚΕ, με ένα συσχετισμό δύναμης που υπάρχει. Με ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει πολλαπλάσια αυτοπεποίθηση στο λαό και πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Γιατί ο λαός θα πρωταγωνιστήσει στη μεγάλη ανατροπή και όχι το ΚΚΕ μόνο του. Το ΚΚΕ θα είναι στην πρώτη γραμμή. Αλλά ο λαός θα την φέρει την ανατροπή και θα πειστεί και θα το κάνει και οι συνθήκες θα ευνοήσουν μια τέτοια εξέλιξη. Αλλά στις 7 του Μάη θα έχει να αντιμετωπίσει έναν πέλεκυ πολύ πιο κοφτερό απ' ό,τι μέχρι τώρα.

-- Γ. ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ (ΑΝΤ1): Εχω παρακολουθήσει σε συνεντεύξεις σας ότι λέτε με άνεση τη θέση για αποδέσμευση απ' την ΕΕ. Δε μιλάτε τόσο άνετα για το έξω από το ευρώ. Γιατί;

-- Η αποδέσμευση απ' την ΕΕ και μάλιστα με όρους διαγραφής του χρέους και ταυτόχρονα ο λαός να διαφεντεύει τον πλούτο του, σημαίνει πριν απ' όλα ότι το ευρώ θα μας είναι άχρηστο. Ακούστε να δείτε, το νόμισμα είναι μια σχέση, είναι ένας τύπος σε τελευταία ανάλυση που εκφράζει, όμως, μια σχέση οικονομική, κοινωνική. Να σας πω και κάτι άλλο: Και μέσα στην ΕΕ, κι εκεί θα πάμε τα επόμενα χρόνια, άλλη αξία θα έχει το ευρώ στη Γαλλία, άλλη στη Γερμανία. Η ΕΕ όπως την ξέρουν οι λαοί τελειώνει αργά ή γρήγορα. Τώρα και θα διασπαστεί, θα υπάρχουν κράτη μέλη της ΕΕ που ταυτόχρονα θα έχουν συνάψει συμμαχίες τύπου ΕΕ, με χώρες εκτός ΕΕ.

Να σας πω και κάτι άλλο: Είναι πολύ πιθανό να διώξουν και την Ελλάδα, και την Πορτογαλία και την Ισπανία. Εμείς, όμως, λέμε καλύτερα να πάρουμε εμείς τα μπαγκάζια μας και να φύγουμε, γιατί όταν θα μας διώξουν με τους δικούς τους όρους, τότε πραγματικά θα υπάρξει τραγωδία. Αυτή η θέση μας. Τώρα να σας πω, είμαστε πάρα πολύ ψύχραιμοι. Υπάρχουν άνθρωποι καλοπροαίρετοι μέσα απ' το λαό που δεν μπορούν να φανταστούν αυτές τις εξελίξεις. Θα μας θυμηθούν και τότε θα γίνουν πολύ δυνατοί και αυτοί θα είναι ακόμα πιο μαχητικοί, όταν δουν ότι τόσα χρόνια παραπλανήθηκαν. Με το φόβο σήμερα επιβάλλουν στο λαό να μη σκέφτεται ότι μπορεί να ζήσει καλά έξω απ' την ΕΕ, με το φόβο όχι με την πειθώ. Θα καταστραφείς! Δηλαδή, να φοβόμαστε τους ...συμμάχους μας. Ωραία...

Icon

-- Τι να κάνουμε; Υπάρχουν και τέτοιες ονειροφαντασίες. Οχι από μας, εμείς τα έχουμε καθαρά αυτά τα πράγματα. Η πρόταση ήταν σαφής. Θα επαναλάβω αυτό που είπα και χτες. Αν οι εκλογές γίνονταν σε ένα μήνα, θα 'χατε ακούσει πάρα πολλά πράγματα. Είναι αυτό που λέμε, άμα πάρεις φόρα πέφτεις στην κατηφόρα εντελώς.

Ομως, δε μας προξενεί έκπληξη αυτή η πρόταση. Δε μας προξενεί. Οταν αυτή τη στιγμή έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα ένα αντιμνημονιακό μέτωπο, μέσα στο οποίο έχουν αποφασίσει και έχουν προσχωρήσει απ' τη «Χρυσή Αυγή» μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ - βεβαίως έχουν διαφορές μεταξύ τους ουσιαστικές, εμείς δεν τα ισοπεδώνουμε. Αλλά όταν αυτή τη στιγμή το πρόταγμα είναι το αντιμνημονιακό μέτωπο, χωράνε οι πάντες. Και επομένως, μπορείς να πάρεις ψήφους απ' όλους. Να γιατί λέμε όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί δεν έχει ελπίδα ο λαός, αυτή η κυβέρνηση πρέπει να συναντήσει τον πόλεμο του λαού.

Θα ήθελα όμως ως προς το πρωθυπουργιλίκι, να το πω έτσι, να κάνω ένα άλλο σχόλιο, για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτή τη γαλαντομία να πάρουμε εμείς την πρωθυπουργία. Νομίζουν ότι σκεφτόμαστε όπως σκέφτονται αυτοί. Δικαίωμα του ΣΥΡΙΖΑ να θέλει να είναι κυβέρνηση αυτοδύναμη για να μη χρειαστεί να πάρει και τις ψήφους των αντιμνημονιακών κομμάτων. Δικαίωμά του να θέλει να είναι δεύτερο κόμμα, δικαίωμά του να θέλει να είναι τρίτο κόμμα για να πάρει την εντολή και να μην την καταθέσει με τίποτα, γιατί λέει δε θα την καταθέσει, θα σχηματιστεί κυβέρνηση.

Εχει πει όμως και μια άλλη φράση επανειλημμένα. Το εξής πράγμα: Θέλω την τρίτη θέση, και το ΚΚΕ όσο γίνεται πιο κάτω, γιατί τότε την άλλη μέρα θα καλέσω τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ - καλά, προχώρησε και πιο πολύ, είπε τα μέλη του ΚΚΕ - να ανατρέψουν την επιλογή του Κόμματος, την επιλογή της καθοδήγησης και να τους αναγκάσουν σε συνεργασία. Βλέπετε πόσο κομψός είναι. Λοιπόν εδώ θα πάρει την απάντησή τους. Από μας καταρχήν που είμαστε αρμόδιοι. Και ποια είναι η απάντηση;

Κοιτάξτε να δείτε, δε μας έβαλαν στο χέρι το 1990, το 1991, το 1992. Το 1991 το ΚΚΕ έμεινε στη Βουλή με πέντε βουλευτές, δεν είχε Κοινοβουλευτική Ομάδα, δεν ήταν αναγνωρισμένο κόμμα της Βουλής. Γιατί; Γιατί τότε, ο τότε ενιαίος Συνασπισμός έκανε το θαύμα του. Στελέχη του Κόμματος που είχαν εκλεγεί όχι μόνο με τις ψήφους του ΚΚΕ, αλλά και με τη γραμμή σταυροδότησης του ΚΚΕ - έχει σημασία αυτό - πήραν τα μπαγκάζια τους και έγιναν βουλευτές του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Βεβαίως, εθελοντικά μπαίνεις κάπου, εθελοντικά βγαίνεις.

Αλλά κοιτάξτε να δείτε, δε μας έβαλαν τότε στο χέρι, όταν η παγκόσμια κατάσταση απ' την πλευρά του εργατικού κομμουνιστικού κινήματος ήταν δραματική. Μα τι πιστεύουν; Οτι θα μας βάλουν τώρα στο χέρι; Προσβάλλουν τους ψηφοφόρους, τα μέλη του Κόμματος. Αλλά την απάντησή τους θα την πάρουν. Τελειώσαμε εδώ μ' αυτό το πράγμα. Γι' αυτό είναι και γαλαντόμοι στις πρωθυπουργίες, μοιράζουν υπουργεία, πρωθυπουργία. Θα πω και μια λαϊκή έκφραση, μπορεί να μην είναι και πολύ δόκιμη για το χώρο του Ζαππείου: Ε, δεν είμαστε σαν τα μούτρα σας, δεν είμαστε όλοι το ίδιο, τι να κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

-- Κ. ΑΡΝΟΚΟΥΡΟΥ («902»): Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει μιλήσει για το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Τι σας οδηγεί σ' αυτή την εκτίμηση;

-- Είναι δυστυχώς απ' τα θέματα εκείνα που δεν έχει πειραχτεί καθόλου και δεν έχει θιγεί απ' τα άλλα κόμματα. Σαν να μην είμαστε σε μία περιοχή όπου η διαπάλη από πού θα περάσουν οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου, σαν να μη γίνεται ένας τέτοιος ανταγωνισμός, ο οποίος δε θα λυθεί, όπως έχει δείξει μέχρι τώρα η ζωή, με οικονομικά και πολιτικά μέσα. Πολύ φοβόμαστε ότι θα λυθεί και με στρατιωτικά. Γιατί, ξέρετε, δεν πρόκειται για ανταγωνισμούς στενά τοπικούς. Σ' αυτούς παίρνουν μέρος οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης, παίρνουν μέρος οι ΗΠΑ, παίρνει μέρος η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία. Εδώ έχει μεταφερθεί ο παγκόσμιος ανταγωνισμός. Και ξέρετε, τώρα, όλος ο 20ός αιώνας και πιο πριν απέδειξε ότι ο δρόμος του πετρελαίου είναι γεμάτος με αίμα.

Εμείς ρωτάμε τα άλλα κόμματα, χωρίς εξαίρεση όλα: Το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Κομισιόν δεν αποκλείουν καθόλου, το έχουν επιβεβαιώσει, ότι αν χρειαστεί, η ΕΕ θα πάρει μέρος σε πόλεμο εναντίον της Συρίας. Και με την ευκαιρία, ο κ. Ολάντ έχει πει ότι, βεβαίως, αν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποφασίσει, θα πάρουμε μέρος. Τώρα ξέρουμε τι αποφάσεις και τι αντανακλά το σύγχρονο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Εμείς απαντάμε: Είμαστε εναντίον κάθε μορφής ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ο οποίος οδηγεί στη διανομή όχι πια σφαιρών επιρροής, αλλά των πρώτων υλών κ.λπ.

Δεύτερον, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος έρχεται να παρεμποδίσει την απόφαση που πρέπει να πάρουν οι λαοί σε οποιαδήποτε χώρα να ανατρέψουν την κυβέρνησή τους, την εξουσία τους, γιατί τη θεωρούν αντιδημοκρατική, γιατί τη θεωρούν αυταρχική, γιατί τη θεωρούν ταξική, για οποιονδήποτε λόγο θεωρούν. Θα μετατρέψουν δηλαδή τη Συρία, το Ιράν σε μια καινούρια Λιβύη. Τι ζητάμε εμείς; Καμία συμμετοχή στον πόλεμο, όχι φραστικά. Να κλείσει η βάση της Σούδας, δε γίνεται πόλεμος στη Συρία και στο Ιράν δίχως τη βάση της Σούδας. Ούτε ένας Ελληνας φαντάρος έξω.

Και επιπλέον, μας ανησυχεί πάρα πολύ η συμφωνία της Ελλάδας με το Ισραήλ. Οπου εμφανίζεται μάλιστα το θέμα συνδεδεμένο με την άντληση φυσικού αερίου και πετρελαίου. Πρόκειται για μια στρατιωτική συμφωνία, που έχει ανοίξει τους ουρανούς της Ελλάδας για χρησιμοποίηση του εναέριου χώρου σε πόλεμο εναντίον του Ιράν. Για άλλη μια φορά υπογραμμίζουμε: Δεν είμαστε ούτε με τον Αχμαντινετζάντ - και μάλιστα εμείς παλεύουμε να νομιμοποιηθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα που χρόνια είναι παράνομο και διώκονται οι κομμουνιστές. Δεν είμαστε με καμία κυβέρνηση των κρατών της περιοχής. Είμαστε όμως υπέρ ο κάθε λαός να αποφασίσει να εξεγερθεί, να κάνει ό,τι θέλει για κάτι καλύτερο.

Οι ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν και για να πάρουν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αλλά και για να εμποδίσουν τη λαϊκή αφύπνιση. Είμαστε το μοναδικό Κόμμα που αποκάλυψε το πραγματικό περιεχόμενο της «Αραβικής Ανοιξης» και ότι εξεγέρσεις λαϊκές δε γίνονται με e-mail.

-- Ελ. ΜΑΪΛΗ («Ριζοσπάστης»): Διάφορα κόμματα υποστηρίζουν ότι μπορεί να γίνει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Μπορεί να γίνει και αν ναι προς ποια κατεύθυνση;

-- Μια τέτοια συζήτηση είχε ξεκινήσει στην Ευρώπη. Τίποτα απ' αυτά που λέγεται εδώ στην Ελλάδα από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Καμμένο, την κυρία Κατσέλη, τίποτα απ' αυτά δεν είναι πρωτότυπα. Επιασαν στον αέρα ότι ξεκινάει μια συζήτηση επαναδιαπραγμάτευσης, συζήτηση για ευρωομόλογο κτλ. Διαβεβαιώνουμε τον ελληνικό λαό, όπως τον έχουμε διαβεβαιώσει σε ανύποπτο χρόνο για άλλα πράγματα και έτσι κι έγιναν, δεν πέσαμε έξω, ότι όποια αναδιαπραγμάτευση συζητιέται, έχει αφήσει απ' έξω τη ζωή των λαών, τα δικαιώματα των λαών. Δεν έχει καμία σχέση με επιστροφή των κατακτήσεων που αρπάχτηκαν απ' όλους τους λαούς της Ευρώπης και όχι μόνο την Ελλάδα του μνημονίου.

Αυτό που γίνεται με τη διαπραγμάτευση είναι να δουν ορισμένους αριθμητικούς δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας, όχι της σύγκλισης - σύγκλιση άλλωστε δεν υπάρχει. Κυρίως γίνεται εδώ μια διαμάχη, η παραδοσιακή διαμάχη ανάμεσα στη γαλλική αστική τάξη και στη γερμανική αστική τάξη, και εκφράζεται μέσα από τη διαμάχη των κυβερνήσεων. Η διαμάχη, λοιπόν, και η αναδιαπραγμάτευση που θα γίνει δε θα αφορά τη βελτίωση της ζωής των λαών. Θα αφορά την κατανομή της ζημίας της βαθύτερης κρίσης που θα περάσει η ΕΕ και θα εκφράσει σε κάθε φάση το συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης ανάμεσα στα γαλλικά κεφάλαια, τα γερμανικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά ή δεν ξέρω τι.

Το ευρωομόλογο είναι μια νέα μορφή δανεισμού για να εξασφαλιστεί ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρώπης που βρίσκονται σε κρίση. Αυτοί οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα πάρουν τα χρήματα, θα ανέβει το χρέος, που θα το φορτώσουν πάλι στον ελληνικό λαό, θα κάνουν επενδύσεις. Δεν μπορούν να βγάλουν κέρδη χωρίς επενδύσεις. Με τις εργασιακές σχέσεις του σύγχρονου μεσαίωνα, με μισθούς 200 και 300 ευρώ. Αυτή είναι η ανάπτυξη που έχει μπει στην ημερήσια διάταξη απ' όλα τα κόμματα.

Τέτοιες αναδιαπραγματεύσεις θα γίνουν. Γι' αυτό λέμε ότι ο λαός, αν είναι δυνατόν και πριν ορκιστεί η κυβέρνηση, να ξέρει ότι πρέπει να αντιδράσει, να διεκδικήσει. Να μην την αφήσει να πάρει ανάσα και να μην καταπιεί την «καραμέλα» της αναδιαπραγμάτευσης ή αυτό που λένε ότι δε θα ξαναέρθει το αεροπλάνο με τους τροϊκανούς στην Ελλάδα. Απλώς, αντιπροσωπεία της ελληνικής κυβέρνησης θα κάνει περισσότερα ταξίδια για να τους συναντάει στις Βρυξέλλες, για να μην προκαλεί τον ελληνικό λαό...

-- Χ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (MEGA): Κυρία Παπαρήγα, σας άκουσα να λέτε ότι σας ανησυχεί η συμφωνία Ελλάδας - Ισραήλ για την εξόρυξη υδρογονανθράκων, καθώς επίσης και η στρατιωτική συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών. Ανάλογου προσανατολισμού συμφωνία, στρατηγική επιλογή, έχει κάνει και η Κυπριακή Δημοκρατία. Η κριτική σας είναι ίδια και γι' αυτή την περίπτωση;

-- Κοιτάξτε να δείτε, η συμφωνία με το Ισραήλ είναι στρατιωτική κατά βάση. Παραδίπλα έβαλαν και την ανταλλαγή αλληλοενημέρωσης για ζητήματα ιατρικής τεχνολογίας, για συνεργασία στα θέματα υγείας. Αυτά δεν είναι κάτι που μας τρομάζει, μπορείς να κάνεις συνεργασίες για τέτοια θέματα με πολλές χώρες. Είναι στρατιωτική παράδοση του εναέριου χώρου της Ελλάδας για πόλεμο κατά του Ιράν.

Κι εγώ βάζω το εξής ερώτημα, το Κόμμα δηλαδή το βάζει, δεν είναι προσωπικό: Το Ιράν ξεκίνησε το εμπάργκο στην Ελλάδα όσον αφορά την τροφοδοσία με το ιρανικό πετρέλαιο. Βεβαίως, ιδιωτικές εταιρείες αγοράζουν απ' το Ιράν. Για ποιο λόγο, δηλαδή, η Ελλάδα να έχει απέναντί της εχθρό το Ιράν; Επειδή το Ιράν είναι εχθρός των ΗΠΑ ή δεν ξέρω ποιων μελών της ΕΕ, που ενδιαφέρονται εκεί να πάρουν τις πηγές του πετρελαίου; Καταλαβαίνετε ότι συμφωνία μπορείς να κάνεις με οποιαδήποτε χώρα, με οποιαδήποτε κυβέρνηση μάλλον, σημασία έχει το περιεχόμενο.

Να δούμε, όμως, και μια άλλη πλευρά: Αναμφισβήτητα η Κύπρος καλά έκανε, αφού είχε καθορίσει και την ΑΟΖ, κάτι που στην Ελλάδα ούτε καν υπάρχει ως σκέψη, επειδή έχει να κάνει με την άντληση του φυσικού αερίου και του πετρελαίου σε συνεργασία με ισραηλινές και αμερικάνικες εταιρείες. Πρέπει να σας πω το εξής πράγμα - και νομίζω ότι τέτοια αυταπάτη δεν υπάρχει στην Κύπρο και ιδιαίτερα δεν υπάρχει τέτοια αυταπάτη στο ΑΚΕΛ ή αν θέλετε σε ριζοσπαστικές δυνάμεις. Εάν αύριο έρθει ένα καινούριο σχέδιο Ανάν, δε σημαίνει ότι το Ισραήλ και οι ΗΠΑ, επειδή υπάρχει συνεργασία σε επίπεδο φυσικού αερίου και πετρελαίου, θα πάρουν την ίδια θέση που θα πάρει η Κυπριακή Προεδρία.

Εδώ καλλιεργούνται αυταπάτες, όταν κάνεις μια τέτοια συμφωνία, ότι βρήκαμε νέους προστάτες. Μπορεί να υπάρχουν συμφωνίες οικονομικού περιεχομένου - και υπάρχουν - που βοηθάνε τις διάφορες εταιρείες, όμως, δεν έχουν καμία πολιτική προέκταση. Οι ίδιοι οι οποίοι δίνουν «πράσινο φως» στις εταιρείες τους να συνεργαστούν με μια χώρα δε θα έχουν κανένα πρόβλημα να τους κατασπαράξουν όταν τους συμφέρει. Σε καιρό πολέμου, άλλωστε, στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ούτε αμερικάνικες βιομηχανίες έπαυαν να συνεργάζονται με γερμανικές και πολύ περισσότερο η ουδέτερη Σουηδία στον πόλεμο ήταν ο βασικός τροφοδότης της πολεμικής βιομηχανίας της Γερμανίας.

Οι οικονομικές συμφωνίες, δηλαδή, δε σημαίνει ότι μετατρέπονται σε πολιτικές συμμαχίες υπέρ των λαών. Γιατί εμείς αυτό θέλουμε. Και ούτε γλιτώνουν μια χώρα, για να το πω έτσι, από την επίθεση από τη χώρα που έχεις κάποιες οικονομικές συνεργασίες. Γιατί, δηλαδή, να εμπιστευτούμε το Ισραήλ; Ξέρουμε τι ρόλο παίζει στην περιοχή. Και αυτό βοηθάει το Παλαιστινιακό; Βοηθάει; Τι λέτε;

-- Α. ΓΚΙΟΚΑΣ (Βήμα FM): Πολλοί κατηγορούν το ΚΚΕ ότι επιδιώκει την ακυβερνησία. Ισχύει κάτι τέτοιο;

-- Κοιτάξτε να δείτε, αυτοί που μας κατηγορούν είναι αυτοί που τρομοκρατούν το λαό ότι ή θα ψηφίσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ή αν ψηφίσεις άλλο κόμμα πρέπει να μπεις στη στρούγκα της συνεργασίας μαζί τους, γιατί αλλιώς θα έχουμε ακυβερνησία. Εμείς λέμε το εξής πράγμα στο λαό: Ετσι κι αλλιώς, κυβέρνηση θα προκύψει. Αλλά λέμε και του λαού: Με την ευκαιρία, για σκέψου. Μπορεί κάποια στιγμή να φτάσουν τα πράγματα - αφού δε θα είναι η 7 του Μάη, αλλά δεν μπορούμε να βλέπουμε αλλιώς τα πράγματα, ότι θα έρθουν τα πάνω κάτω στις 7 του Μάη - σκέψου ότι μπορεί να έρθει η στιγμή που πραγματικά η άρχουσα τάξη της χώρας μας δε θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, θα έχουν όλα της τα σενάρια καεί.

Βεβαίως, εκείνη τη στιγμή διαμορφώνεται ένα κενό. Θα έλεγα ένα θαυμάσιο κενό που ελπίζουμε ο λαός να πάει να το καλύψει με τη δική του εξουσία. Και τότε θα κριθεί και η ικανότητα του ΚΚΕ να συνειδητοποιήσει την ανάγκη εκείνης της στιγμής και όχι να πάει το ίδιο να καταλάβει την εξουσία, αλλά να πει του λαού, αυτοί δεν μπορούν να σε εξουσιάζουν. Γιατί πρέπει, δηλαδή, ο λαός να φοβάται την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, όταν η λαϊκή πλειοψηφία έχει κάψει όλα τα σενάρια και τα όπλα του αντίπαλου;

Οταν λέμε ότι στις 7 του Μάη θα υπάρχει κυβέρνηση, δεν το λέμε για να καθησυχάσουμε το λαό, αλλά γιατί δεν μπορούμε να απογειωνόμαστε, όπως κάνουν άλλοι, από την πραγματικότητα. Δηλαδή, να σας πω τώρα, αν έβγαινε το ΚΚΕ και ζητούσε αυτοδυναμία, δε θα μας κορόιδευε ο κόσμος; Δεν είναι πράγματα αυτά. Ετσι, λοιπόν, δημιουργούν στο λαό μια ψευδή εικόνα. Είναι άλλο να βάλεις υψηλούς στόχους, αλλά όχι ψευδή εικόνα. Και πάνε να τον σύρουν στην κάλπη σιδηροδέσμιο, χωρίς να το καταλάβει. Εμείς λέμε ότι θα υπάρχουν κάποιοι που θα λυγίσουν την τελευταία στιγμή. Θα έχουμε πάλι κοψοχέρηδες, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι θα είναι πολύ λιγότεροι σ' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση.

-- Β. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (ΕΡΑ): Πριν από λίγο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατέθεσε μια πρόταση όσον αφορά τον τηλεοπτικό διάλογο, το λεγόμενο debate, σύμφωνα με την οποία προτείνει να γίνει ένα debate με τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων, έτσι όπως έχουν προκύψει από τις προηγούμενες εκλογές. Αυτόματα, όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό σημαίνει ότι αποκλείονται ήδη διάφοροι πολιτικοί σχηματισμοί που έχουν προκύψει μετά από την εκλογική αναμέτρηση των δύο προηγούμενων ετών. Θα ήθελα τη θέση σας.

-- Λίγο πριν φύγω από τον Περισσό, πήρα αυτήν την επιστολή. Καταρχήν δεν ξέρω αν αξίζει να συζητάμε τώρα για το debate. Ο κόσμος πραγματικά βρίσκεται σε μια φάση, ένα μεγάλο μέρος του λαού, δεν ξέρω ακριβώς το ποσοστό κι αν ταυτίζεται με αυτά που βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις, ψάχνεται. Τι θα κάνει. Είναι βέβαιο ότι το debate δεν πρόκειται να του δώσει τη λύση. Γιατί, αλίμονο, τώρα το debate, με αυτούς τους παράλληλους μονολόγους, διανθισμένους με κάτι ατάκες που έχουν προβαριστεί προηγουμένως και στον καθρέφτη, μπορεί να βγάλει συμπέρασμα.

Βεβαίως, εμείς έχουμε πει ότι εφόσον γίνει το debate δε θα επιτρέψουμε σε κανένα να πει ότι φοβόμαστε να πάμε. Παρά το γεγονός ότι συμβάλουμε σε μια γελοιότητα. Αλλά προκειμένου να μας πούνε ότι φοβόμαστε θα πάμε. Ομως αυτή τη συγκεκριμένη πρόταση δεν μπορούμε να τη δεχτούμε. Καλά που το 80% του τηλεοπτικού χρόνου δίνεται στα δύο κόμματα, που έχουν χάσει τη μισή εκλογική τους δύναμη, με βάση τις δημοσκοπήσεις, από το 2009. Τώρα θα αποκλείσει το ΚΚΕ τα νέα κόμματα που υπάρχουν μέσα στη Βουλή - ανεξάρτητα τι γνώμη έχουμε γι' αυτά τα κόμματα, που είναι μεταγραφές από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ; Εχουμε το δικαίωμα εμείς να τους αποκλείσουμε; Με συγχωρείτε, δηλαδή. Με ποιο δικαίωμα; Πώς, δηλαδή, θα εξαιρέσουμε - η Βουλή το 2009 είχε πέντε κόμματα και σήμερα έχει εφτά και άλλες δυο κοινοβουλευτικές ομάδες που παρά κάτι δεν έχουν τον αριθμό των δέκα. Ετσι δηλαδή, ο λόγος του ΚΚΕ θα στηριχτεί στους αποκλεισμούς των άλλων.

Δεύτερον, εμείς βάλαμε κι ένα άλλο ζήτημα. Η επιλογή των δημοσιογράφων να γίνει από την ΕΣΗΕΑ. Γιατί να γίνεται μόνο από αυτούς που καθημερινά διεξάγουν τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση; Δηλαδή, δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι εφημερίδων; Η ΕΣΗΕΑ τα καθορίζει αυτά. Τρίτον, εμείς βάλαμε έναν όρο. Βεβαίως, δε θα απαγορεύσουμε στον δημοσιογράφο αν θα μας χαμογελάσει ή θα μας κάνει μια ερώτηση της αρεσκείας μας. Εμείς ζητάμε όμως να υπάρχει ενιαία ερώτηση για κάθε κύκλο θέματος σε όλους τους εκπροσώπους των κομμάτων. Π.χ. είσαστε υπέρ της αναθεώρησης - λέω εγώ ένα παράδειγμα - του μνημονίου; Ο καθένας να απαντήσει, γιατί τότε μόνο μπορείς να κάνεις σύγκριση. Οταν τον καθένα τον ρωτάς ένα διαφορετικό ερώτημα μέσα σε ένα ευρύτατο πεδίο όπως είναι η οικονομία, δεν μπορεί να κάνει σύγκριση ο άλλος.

Λοιπόν, νομίζω πως η υπόθεση debate τελείωσε. Θα επικοινωνήσουμε με το Γραφείο Τύπου, αλλά έτσι πριν φύγω από τον Περισσό, και με βάση αυτά που είπαμε στη διακομματική επιτροπή, είναι αστείο πράγμα. Και να τελειώσει και η συζήτηση. Αρκετό πονοκέφαλο έχουν οι άνθρωποι ακόμα που δεν ξέρουν τι θα ψηφίσουν, θα τους προσθέσουμε και τον πονοκέφαλο του debate;

-- Καταρχήν, πραγματικά, το ελληνικό εργατικό κίνημα ήταν το πιο ισχυρό στην Ευρώπη, αν δεν ήταν το πρώτο. Αναντίστοιχο, αν θέλετε, με την επίθεση που δέχθηκε. Αλλά ήταν το πρώτο και αναμφισβήτητα δε λέμε εμείς ότι αυτό το κίνημα έγινε μόνο από τους κομμουνιστές και ήταν μόνο οι κομμουνιστές μέσα. Οτι δουλέψαμε όμως σκληρά για να αναπτυχθεί αυτό το κίνημα, το ξέρετε. Το να πας σε μία πλατεία ή να κάνεις μία πορεία από την Κάνιγγος στο Σύνταγμα, δεν είναι τίποτα. Πώς θα πετύχει 100% μία απεργία, όταν απέναντί σου έχεις τον εργοδότη και που απειλεί τον εργάτη να τον απολύσει; Η απεργία δεν αρχίζει την ώρα της συγκέντρωσης, αρχίζει στις 3 τη νύχτα, στις 2 τη νύχτα. Γιατί από πριν τις 2 τη νύχτα, και στις 10 τη νύχτα, στέλνουν πούλμαν στα σπίτια και παίρνουν τους εργάτες διά της βίας και με την απειλή της απόλυσης να μπουν μέσα πριν πάει η περιφρούρηση.

Οταν λοιπόν υπάρχει ένα κίνημα, οργανωμένο, πολιτικοποιημένο, αυτό το κίνημα βεβαίως θα ωθήσει και στην ανάπτυξη πολλών, ποικιλόμορφων και αυθόρμητων κινημάτων. Εμείς επιμένουμε και, αν θέλετε, έχουμε δικαίωμα αυτό να το πούμε: Ηταν άσχετη η ανάπτυξη του κινήματος με τη στρατηγική του ΚΚΕ απέναντι στο κεφάλαιο, την ΕΕ, απέναντι στον καπιταλισμό και απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ ή στις άλλες κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις της Ευρώπης; Δε μειώνει καθόλου τη συμμετοχή όλων εκείνων που πήραν μέρος χωρίς να είναι κομμουνιστές. Αν ήμαστε ένα μεταλλαγμένο Κομμουνιστικό Κόμμα, θα υπήρχε τέτοιο κίνημα στην Ελλάδα; Εγώ σας λέω θα υπήρχε κίνημα, αλίμονο. Αλλά όχι με έναν τέτοιο ριζοσπαστισμό, με ανεβασμένες μορφές πάλης, με το σύνθημα της απειθαρχίας και ανυπακοής κ.λπ.

Ενα αυτό. Δεύτερον. Οποιος θέλει - και αυτό ισχύει και για εμάς - μπορεί να μεταφράσει την ψήφο του ατομικού ψηφοφόρου - κακά τα ψέματα, ο καθένας ψηφίζει ατομικά -, σαν έχω εντολή να πάρω μέρος σε κυβέρνηση, έχω εντολή να είμαι πρωθυπουργός, έχω εντολή να προτείνω έναν άλλο πρωθυπουργό; Αυτό είναι αλχημεία. Σας διαβεβαιώ, όλοι όσοι, χιλιάδες κόσμος, που για πρώτη φορά θα μας ψηφίσουν, και προφανώς δε θα είναι όλοι κομμουνιστές, αν επιχειρήσει το ΚΚΕ να μεταφράσει την ψήφο ότι είναι εντολή συνεργασίας, όταν το ΚΚΕ έχει βγει και λέει ότι δε θα μπω σε καμία κυβέρνηση αντιλαϊκή, τότε, με συγχωρείτε, αλλά αυτό θα ήταν αυθαιρεσία.

Δηλαδή εμείς, μετά από τις εκλογές, θα ανακαλύψουμε ότι με ένα πολύ υψηλό ποσοστό που έχουμε - εμάς μας ενδιαφέρουν οι ψήφοι, γιατί τα ποσοστά αλλάζουν όσο περισσότερα κόμματα μπουν στη βουλή -, και να πάμε να πούμε, α, τώρα μας έδωσε ο λαός εντολή να συνεργαστούμε. Μα αφού πήραμε ψήφους με εντολή μη συνεργασίας. Αυτός είναι ο κίνδυνος. Κατεβαίνεις με πολύ ριζοσπαστικά συνθήματα, επαναστατικά - και το ΠΑΣΟΚ πριν το '81 ήταν επαναστατικότατα τα συνθήματά του. Και μετά, αφού πάρεις τις ψήφους κάνεις αυθαίρετη ερμηνεία.

Κύριοι, αυτοί που θα ψηφίσουν το ΚΚΕ, δίνουν την εντολή στο ΚΚΕ να γίνει πιο ικανό, πιο αποτελεσματικό, πιο μαχητικό στην υπεράσπιση των λαϊκών αιτημάτων. Αυτή την εντολή θα πάρουμε. Δεν μπορεί εμείς να μεταφράσουμε την εντολή την επόμενη μέρα ότι έδωσαν εντολή να γίνω εγώ πρωθυπουργός παραδείγματος χάριν. Ετσι κάνουν τα άλλα κόμματα. Παίρνουν την ψήφο και μετά λένε αυτή την εντολή έχουμε. Ιδια θα είναι η ψήφος που θα δώσει στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, στο ΣΥΡΙΖΑ, στον Καμμένο; Αλλη εντολή του δίνει.

Και, τέλος, εμείς είμαστε ένα κόμμα που λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Δε διαμορφώνουμε τη θέση μας στην κάλπη. Επομένως, αυτός που θα ψηφίσει το ΚΚΕ, διαφωνώντας μαζί μας σε αρκετά πράγματα, ξέρει πού συμφωνεί, πού διαφωνεί και γιατί μας ψηφίζει. Πώς να αλλάξουμε την ερμηνεία... Διαβάζω ή ακούω τις τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων και τα έχω χάσει. Αν οι εκλογές γίνονταν σε ένα μήνα, θα κήρυσσαν επανάσταση, ή δεν ξέρω τι θα έκαναν. Και μάλιστα και ο Καμμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να είναι και άλλοι, και ο κ. Κουβέλης, ή παίρνουν έναν τροχό και λειαίνουν τις αιχμές ή ανεβάζουν άλλες αιχμές. Με ποιο δικαίωμα προεκλογικά αλλάζεις τις θέσεις;

Αυτός που θα ψηφίσει ΚΚΕ ξέρει μέχρι πού μπορεί να συμφωνήσει μαζί μας και πού μπορεί να διαφωνήσει. Ξέρει ότι δεν μπορούμε να τον βάλουμε στην τσέπη μας ως ψηφοφόρο. Οσο πιο ισχυρό θα είναι το ΚΚΕ, η εντολή θα είναι απαιτητική απέναντί μας. Κι εμείς αυτή την εντολή δεν πρόκειται να την μεταλλάξουμε.

-- Κ. ΖΑΓΑΡΑΣ (Αυγή): Κυκλοφορεί ευρέως μια αφίσα του Κόμματός σας με το σύνθημα «στείλτε ευρωπαϊκό μήνυμα». Ρίχνοντας μια ματιά στα τεκταινόμενα της ευρωπαϊκής αριστεράς, είδαμε πρόσφατα στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στην Πορτογαλία, το ΚΚ Πορτογαλίας, το αδελφό σας δηλαδή κόμμα, με το μπλοκ της αριστεράς να προχωρούν σε μια προεκλογική συνεννόηση μεταξύ τους. Στη Γαλλία, που αναφερθήκατε προηγουμένως το «Μέτωπο της Αριστεράς» το 1,5% των προηγούμενων εκλογών, έφτασε το 11%, ακολουθώντας την πολιτική της ενότητας. Εσείς, ωστόσο, εδώ παραμένετε στην αντίληψη να συνεχίζετε μόνοι, μολονότι στη χώρα μας, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, συντρέχουν ειδικοί λόγοι που απορρέουν από τη σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική και να υπάρξει ενότητα των δυνάμεων της αριστεράς. Εντάξει, μέχρι τις εκλογές υπάρχουν κομματικές σκοπιμότητες, το αντιλαμβάνομαι και δεν προλαβαίνετε να στείλετε, να συνειδητοποιήσετε κι εσείς το ευρωπαϊκό μήνυμα που πρέπει να στείλει ο ελληνικός λαός. Μετά τις εκλογές, όμως, θα συνεχίσετε τον εμφύλιο που έχετε κηρύξει στο εσωτερικό των αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων του τόπου;

-- Ο εμφύλιος είναι ανάμεσα σε αδέλφια. Εγώ έτσι ξέρω τον εμφύλιο. Είμαστε αντίθετοι με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είμαστε αντίθετοι και με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον κ. Καμμένο κ.λπ., κ.λπ. Δεν είναι εμφύλιος αυτός. Δεν είμαστε αδέλφια να σκοτωνόμαστε. Δεύτερον. Τα κοινά μέτωπα της αριστεράς αυτού του τύπου, δηλαδή εντός της ΕΕ να διαπραγματευτούμε, να κάνουμε εθνικό διάλογο, κοινωνικό διάλογο κι όλα αυτά που έχουμε γνωρίσει, όχι μόνο το 1% μπορεί να πάει στο 12% και 13%. Μπορεί να γίνει και η κυβέρνηση. Γιατί δηλαδή, αυτό είναι το κριτήριο; Δηλαδή το κριτήριο είναι το εκλογικό ποσοστό και όπως να 'ναι;

Εγώ σας λέω το εξής πράγμα: Το Γαλλικό και το Ιταλικό ΚΚ είχαν 25% και 30% στη Γαλλία και στην Ιταλία. Είχαν σημαντικότατες θέσεις κατακτημένες, βέβαια, μέσα από αγώνες, δεν τους τις χάρισε κανείς στο γαλλικό και στο ιταλικό εργατικό κίνημα. Στην Ιταλία, είχαν την πλειοψηφία στην Τοπική Διοίκηση. Και η Τοπική Διοίκηση στην Ιταλία είχε πάρα πολλές αρμοδιότητες και σε θέματα κοινωνικής πολιτικής. Πώς έγινε αυτά τα κόμματα κι έφτασαν εκεί που έφτασαν; Οταν έκαναν κάτι τέτοια μέτωπα, αντιμπερλουσκόνι, αντι-έτσι, αντι-αλλιώς και αλλιώτικα. Αυτό σήμερα στην Ιταλία, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ιταλίας είναι ο κ. Ναπολιτάνο. Πρωθυπουργός σε ιταλική κυβέρνηση ήταν πρώην κομμουνιστής. Κοιτάξτε, άμα είμαστε κι εμείς «πρώην», θα γίνουμε και υπουργοί, αυτό είναι βέβαιο. Οι πρώην αμείβονται. Δεν υπάρχει περίπτωση, οι πρώην αμείβονται.

Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι το εξής: Ο λαός πραγματικά δεν αντέχει άλλο. Αλίμονο αν δεν το καταλαβαίνουμε. Αλλωστε, τα μέλη του Κόμματος στην πολύ μεγάλη τους πλειοψηφία και τα στελέχη είναι κομμάτι αυτού του λαού. Πρέπει να κάνουμε ειδική ανάλυση των προβλημάτων, αφού τα ζούμε. Εχουν συνέπειες και σε εμάς τους ίδιους. Το ερώτημα που μπαίνει είναι το εξής. Αν ο λαός θέλει μια κυβέρνηση που θα του λύσει τα προβλήματα, είναι στη δική του ευθύνη να εκλέξει. Μιλάμε για την κάλπη.

Και ένα τελευταίο. Μπορείτε να μου εξηγήσετε πώς, σε μια περίοδο όπου τα προβλήματα οξύνονται, είναι δυνατόν να παραμένει στην Ελλάδα η ηγεσία της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΠΑΣΕΓΕΣ, της ΓΕΣΑΣΕ - τώρα τα λέω έτσι, με τα αρχικά αν και δεν μου αρέσει, το κάνατε εσείς οι νέοι περισσότερο με τα αρχικά, αλλά τέλος πάντων. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τέτοιος συσχετισμός δύναμης στις κορυφές του κινήματος; Δε δείχνει ότι ακόμα ο λαός δεν έχει συνειδητοποιήσει τη δύναμή του, αν δεν τους πετάξουν όλους αυτούς έξω; Με μαζικές διαδικασίες.

Κι, όμως, είμαστε σε ένα σημείο που λέτε να συνεργαστούμε, όπου ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ, στο παραπέντε ήταν αντίθετος στο να νομιμοποιηθούν οι εκπρόσωποι των εργατών δήμου, όπου είχαν εκλεγεί με ψηφοδέλτια και από συμβασιούχους. Και δέχτηκε να εξαιρεθούν αντιπρόσωποι από 18 σωματεία, που είχαν ψηφίσει και συμβασιούχοι, αλλά μετά κατάπιε τη γλώσσα του, όταν το ΠΑΣΟΚ δέχτηκε να μπουν πέντε σωματεία που είχαν ψηφίσει και συμβασιούχοι, αλλά εκεί πλειοψηφία είχε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ε, τώρα κοιτάξτε, πραγματικά δεν μου αρέσει μια βδομάδα πριν τις εκλογές, αλλά δεν πάει και πολύ δηλαδή να μας ρίχνουν και την ευθύνη του «όχι»; Ας πάνε να κουμαντάρουν μερικά πράγματα που αφορούν σήμερα το κίνημα και μετά να ρίξουν το ανάθεμα στο ΚΚΕ.

Στο χέρι δεν μας βάζουν. Τα ίδια έχουν γίνει στους εμποροϋπάληλλους, στις Συλλογικές Συμβάσεις, παντού. Οταν αυτή τη στιγμή έχεις χάσει την εμπιστοσύνη σου από το λαό, όταν δεν αντέχεις να περιμένεις, τότε θα την πατήσεις. Δεν είμαστε αλάνθαστοι ως ΚΚΕ, αλλά όταν χάσεις την εμπιστοσύνη σου στο λαό έχεις τελειώσει. Εχεις τελειώσει. Εμείς δε λέμε ούτε ξεπουλήθηκαν, ούτε πρόδωσαν, ούτε γεννήθηκαν οπορτουνιστές, όπως λέμε. Αλλά έχασαν την εμπιστοσύνη στο λαό. Αμα δεν πιστεύεις στο λαό, πρώτα θα κοιτάξεις να τα βρεις με τους επάνω. Ε, λοιπόν δεν έχουμε καμία ευθύνη γι' αυτές τις εξελίξεις.

-- Σ. ΚΑΝΤΟΝΑ («Κόντρα»): ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πράγματι σας κατηγορούν ότι είστε κόμμα διαμαρτυρίας, χωρίς σχέδιο για την επόμενη μέρα. Τελικά υπάρχει κάποια πολιτική από την πλευρά σας που να ανταποκρίνεται στην πράξη στα σημερινά προβλήματα των πολιτών;

-- Αυτή είναι πάγια τακτική. Κι αυτό γίνεται και ανάμεσα στα κόμματα που έχουν πολλά κοινά ζητήματα μέσα στη Βουλή. «Δεν έχεις πρόταση», «δεν άκουσα πρόταση» και - να σας πω κάτι - δεν θα απαντήσουμε άλλη φορά. Και πρόταση έχουμε και άμεση και παρά-άμεση και χτες είχαμε. Δεν υπάρχει κόμμα που δεν έχει άμεση πρόταση, και μάλιστα ένα κόμμα πολλών χρόνων. Ενα καινούριο κόμμα, ας πούμε, μπορεί να έχει μια δυσκολία να έχει μια ολοκληρωμένη πρόταση. Βεβαίως. Υπάρχει κόμμα μέσα στην ελληνική Βουλή ή έξω που δεν έχει πρόταση; Τι είμαστε, φιλολογικός σύνδεσμος;

Και εν πάση περιπτώσει, όταν πηγαίνουμε μέσα στους αγώνες, δεν έχουμε καμία πρόταση; Μπορούμε να καλούμε το λαό να αγωνιστεί και να μην του λέμε τίποτα; Βεβαίως έχουμε. Να ξεκαθαρίσω: Δεν έχουμε πρόταση που τους ταιριάζει. Δεν έχουμε πρόταση που τους συμφέρει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως. Τέτοια πρόταση δεν έχουμε. Αυτά είναι τα εξυπνακίστικα. Το χρησιμοποιούν για να μπερδεύουν το λαό. Και να πάμε να τους δώσουμε έναν τόμο προτάσεων... Να σας πω: Πήγαμε στη Βουλή και καταθέσαμε πρόταση για τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν ήταν καμιά πρόταση για τον κομμουνισμό, για την κομμουνιστική κοινωνία. Την απέρριψαν. Για τους άνεργους, την απέρριψαν. Για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Ολα τα απέρριψαν. Γιατί, λέει, δε χωράνε, δεν έχουν λεφτά.

Κοιτάξτε, με αυτή τη λογική είναι σαν να λένε στο λαό «κόψε το κεφάλι σου». Πώς δεν έχουμε προτάσεις; Είμαστε υποχρεωμένοι σήμερα όταν ο λαός βογκάει, ακόμα κι αν εμείς παραλείπαμε να έχουμε μία πρόταση, μας το θυμίζει ο λαός. Και εμείς είμαστε μέσα στο λαό.

Να σας πω τώρα. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε μέσα στη Βουλή σε ένα ζήτημα που κατά τη γνώμη μας ξεπερνά τα πλαίσια. Θα μπορούσαμε και με το ΣΥΡΙΖΑ να συμφωνήσουμε και με όλα τα κόμματα. Στο ότι δεν μπορεί να γίνεται μπροστά στα μάτια της νεολαίας, μπροστά στα μάτια των δεκαπεντάχρονων, ο διαχωρισμός των ναρκωτικών. «Τα μαλακά δεν σε πειράζουν, τα σκληρά σε πειράζουν». Γιατί εμείς θέλουμε έναν άνθρωπο ελεύθερο, να μην είναι εξαρτημένος. Εδώ είσαι άρρωστος και σου δίνει ο γιατρός ένα χάπι παυσίπονο και σου λέει πάρτο σιγά σιγά για να μην έχεις προβλήματα εθισμού. Παίρνεις χάπια παυσίπονα για τον πονοκέφαλο και σου λέει προσέξτε, μην τα συνηθίσετε. Αυτό είναι τυχαίο;

Σε ένα θέμα που κατά τη γνώμη μας και κομμουνιστής να 'σαι και φιλελεύθερος να 'σαι και σοσιαλδημοκράτης να 'σαι, ό,τι και να 'σαι, είναι ένα πάρα πολύ απλό ζήτημα. Θα είμαστε δηλαδή αντίθετοι να συμφωνήσουμε με αυτό; Ούτε σ' αυτό δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Μήπως λοιπόν οι διαφωνίες είναι πολύ βαθύτερες και πολύ πιο ουσιαστικές από ό,τι πάνε να πείσουν το λαό ότι είναι;

-- Α. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΤΑΡ): Κάνατε λόγο για ενιαίο μέτωπο. Το ΚΚΕ γενικώς κάνει λόγο να περάσουν τα κέντρα λήψης των αποφάσεων στο λαό. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, δε θα ήταν καλύτερα αντί για ένα ισχυρό ΚΚΕ να υπάρχει μια ισχυρή αριστερά;

-- Επειδή δε θέλω τώρα να ασχοληθώ με τους όρους, θα σας πω το εξής πράγμα. Για ποια αριστερά λέτε; Γιατί εμείς κοιτάμε προγράμματα. Αφήστε τους όρους, άλλος μπορεί να θέλει να λέγεται ριζοσπάστης, όπως θέλει. Εμείς πάντως είμαστε ΚΚΕ, θέλουμε να έχουμε και το όνομα και τη χάρη. Λοιπόν για ποια αριστερά λέτε; Την αριστερά που λέει ότι εγώ μπορώ να κυβερνήσω, δε θα καταθέσω την εντολή και θα κάνω κυβέρνηση και θα πάω να διαπραγματευτώ με την ΕΕ, το μνημόνιο; Που κοροϊδεύει; Γιατί λέει εμείς θα αγωνιστούμε - το πρωί το άκουγα - εμείς λέει θα πάμε αγωνιστικά, ενώ ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Παπαδήμος δεν πήγαν αγωνιστικά. Ενώ αυτοί θα πάνε αγωνιστικά. Αυτό δηλαδή είναι το ζήτημα. Εδώ βλέπετε τι ανταγωνισμοί υπάρχουν. Εδώ ο ένας επιχειρηματικός όμιλος χτυπάει τον άλλο, η γαλλική κυβέρνηση τα βάζει με τη γερμανική, η γερμανική με τη βρετανική, λυκοσυμμαχία είναι, είναι ανταγωνιστές, σύμμαχοι κατά των λαών.

Με ποια αριστερά θα πάμε; Ακουγα σήμερα το πρωί στέλεχος της αριστεράς που έλεγε το εξής πράγμα: Να μην απολυθούν οι 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Εντάξει. Τώρα, πώς θα το λύσουν αυτό το θέμα, αφού πρέπει ό,τι κάνουν να έχει τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ; Οταν διαπραγματεύεσαι με τους κανόνες της ΕΕ δεν μπορεί να την αγνοήσεις, εμείς σπάμε τα δεσμά μ' αυτήν. Λέει να έχουμε ένα σύγχρονο Δημόσιο που στηρίζει τους επιχειρηματίες - το άκουσα με τα αυτιά μου. Μα αυτό το Δημόσιο που στηρίζει τους επιχειρηματίες το είχαμε μια ζωή και το έχουμε ακόμα. Είτε μικρό είναι, είτε στενό, είτε τεράστιο, τους επιχειρηματίες βοηθούσε. Δηλαδή τι το διαφορετικό, δεν κατάλαβα; Μ' αυτή την αριστερά θα πάμε;

Εμείς δεν έχουμε προκατάληψη στα ονόματα, δε μας ενδιαφέρει αυτό. Διαφωνούμε προγραμματικά. Να σας πω και κάτι. Η ΝΔ δεν μπορεί να φθείρει τη λαϊκή συνείδηση ή η ΕΡΕ προηγούμενα γιατί πάντα προσπαθούσε να διαπαιδαγωγήσει το λαό συντηρητικά, αυταρχικά, με το νόμο και την τάξη. Το ΠΑΣΟΚ αποδείχτηκε - η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, γιατί δε θέλω να τα φορτώσω στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ - έγινε ο μεγάλος διαφθορέας συνειδήσεων. Συκοφάντησε τα πάντα. Ε, λοιπόν σήμερα ένα τέτοιο ρόλο μπορεί να τον παίξει κάλλιστα μια «σύγχρονη αριστερά».

Γιατί η ΕΕ τι είναι; Κάποιοι άνθρωποι, που αν πας και τους πεις, κοίταξε να δεις κ. Μέρκελ - εγώ σας λέω να φύγει η Μέρκελ απ' τη μέση και έρθει ο σοσιαλδημοκράτης -, και της πεις «δεν έχεις καταλάβει ότι ο λαός πεινάει ο ελληνικός; Σας παρακαλούμε μην πάρετε αυτά τα μέτρα», θα πεισθεί; Είμαι βέβαιη ότι δεν υπάρχει περίπτωση. Και οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλελεύθεροι πάνε και λένε στ' αυτί «κοιτάξτε να δείτε ο λαός δεν αντέχει». Λένε όμως και το άλλο, «προσέξτε θα δυναμώσουν οι κομμουνιστές, θα γίνει εξέγερση, θα γίνει επανάσταση, δώστε μας χρόνο» - το λένε. Διαπραγματεύονται κι αυτοί για το εφοπλιστικό κεφάλαιο κ.λπ. κ.λπ., διαπραγματεύονται, αλλά πάνε και λένε μην τα πάρετε αυτά τα μέτρα σας παρακαλούμε, θα γίνει εξέγερση και αναταραχή, το λένε και δημόσια. Κι όμως έχει φτάσει σ' αυτό το σημείο που οι σύμμαχοί τους δεν παίρνουν υπόψη και αυτό.

Καταλαβαίνετε τώρα τι συμφέροντα παίζονται; Η κρίση είναι βαθιά στην Ευρώπη. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να κάνει τις παραχωρήσεις που έκανε. Το έχουμε πει πολλές φορές, δε θέλω να το επαναλάβω. Δεν είμαστε στη δεκαετία του '70 και του '80. Μερικοί θέλουν, χρησιμοποιούν την πείρα του ΠΑΣΟΚ. Σου λέει το ΠΑΣΟΚ πώς απ' το 13% πήγε στο 48%, δε βαριέσαι τώρα μία βδομάδα πριν απ' τις εκλογές να ρίξω καμιά εικοσαριά συνθήματα έτσι επαναστατικά και μετά βλέπουμε.

Εν πάση περιπτώσει, γιατί δεν κάνουν συμμαχία μεταξύ τους, ήταν 10 ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά φύγανε και κάναν κάτι άλλο, γιατί δεν κάνουν μεταξύ τους; Να κάνουν. Γιατί θέλουν το ΚΚΕ; Ξέρετε γιατί μας θέλουν; Για να μη συναντούν μετά το λαϊκό κίνημα, να μας βάλουν στο χέρι, να είμαστε μέσα στην κυβέρνηση να γκρινιάζουμε μέσα στην κυβέρνηση, αλλά να μη στηρίζουμε το λαό και να μας εκβιάζουν μετά «μη φύγετε γιατί θα γυρίσει η δεξιά». Ε, το παιχνίδι του ΠΑΣΟΚ δεν το παίξαμε το 1981, θα το παίξουμε το 2012; Γιατί έχουμε εμείς ευθύνη; Δεν κατάλαβα. Να συμπληρώνουμε τις τρύπες των άλλων;

-- Π. ΓΚΑΛΙΟΥ (ΣΚΑΪ): Υπάρχουν κάποιοι, από κόμματα μέχρι και συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, που σας κατηγορούν ότι πολλές φορές χρησιμοποιείτε το συνδικαλισμό για να πλήξετε εργοδοτικές αυθαιρεσίες, χωρίς όμως αντίστοιχα να ενισχύετε εργατικά ή εργασιακά δικαιώματα, ή και αντιθέτως μπορεί κάποιες φορές να πλήττετε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Τι απαντάτε;

-- Κοιτάξτε να δείτε. Αυτοί που τα λένε αυτά είναι εφοπλιστές, βιομήχανοι. Οι άνθρωποι καλά κάνουν και μας πολεμάνε. Γιατί πώς θα τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους; Οι απεργίες αποφασίζονται με κάποιες πλειοψηφίες. Μπορεί να είναι και ομόφωνες, μπορεί να είναι και κάποιες πλειοψηφίες. Εκεί που είμαστε μέσα οι κομμουνιστές, μας έστειλαν οι εργαζόμενοι, δεν καταλάβαμε τις θέσεις. Και, μάλιστα, όποιος ψηφίζει τον κομμουνιστή ή το συναγωνιστή του κομμουνιστή στη διοίκηση ενός σωματείου, ξέρει τι ψηφίζει. Εμείς ξέρετε, ούτε κουμπαριές κάνουμε, ούτε προσαρμόζουμε τις θέσεις μας ανάλογα με το ακροατήριο. Επομένως, ξέρει τι ψηφίζει.

Δεύτερον, υπάρχουν αποφάσεις που πάρθηκαν και από συνδικαλιστές που δεν έχουν καμία σχέση με το ΚΚΕ. Αυτό τι δείχνει; Οτι όπου υπάρχει ένας ισχυρός πυρήνας κομμουνιστών, ριζοσπαστών, άλλων αγωνιστών και ενθαρρύνονται οι εργαζόμενοι να διεκδικούν, τότε αναγκάζουν και άλλους συνδικαλιστές, που έχουν εκλεγεί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συγκεκριμένα, να συμφωνήσουν σε μια απεργία. Γιατί είναι τέτοια τα προβλήματα που δεν μπορούν να κάνουν πίσω. Πού βρίσκεται το αντιδημοκρατικό; Μας κατηγορούν οι αντίπαλοι των εργαζομένων.

Και, τέλος, εδώ εμείς ξεκαθαρίζουμε τη στάση μας: `Η θα είμαστε ένας με όλους και όλοι με τον έναν, ή αυτή τη στιγμή θα υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο όλων των εργατοϋπαλλήλων, των μικρών επιχειρηματιών, επιχειρηματιών, αυτοί που έχουνε τα φτωχομάγαζα, και των μικρών παραγωγών αγροτών, ή θα υπάρχει ένα ενιαίο μέτωπο, ή ο λαός θα ηττηθεί στην πορεία. Δεν μπορεί να απεργεί ένας κλάδος και να σου λέει ένας άλλος ξέρεις με δυσκολεύεις να κάνω βόλτα, ας πούμε, στο Σύνταγμα.

Θέλει αλληλεγγύη και μάλιστα όταν απεργεί ένας κλάδος, πρέπει να βγαίνουν κι άλλοι κλάδοι. Δεν μπορεί να λυθούν τα προβλήματα, με απεργίες όπου συμμετέχει το 30% και μάλιστα μερικοί πάνε και γράφονται ότι πήραν άδεια απ' το γιατρό για να μην έρθω, για να μην πει ότι απήργησε. Αυτά τα πράγματα οδηγούν το κίνημα σε συνθήκες τέτοιες σαν αυτές που ζούμε σήμερα, σε ήττα. Θα χάσει κι άλλα το κίνημα. Ε, λοιπόν, εμείς θέλουμε να χάσουν οι πλουτοκράτες, τα μονοπώλια, η ΕΕ, αυτοί θέλουμε να χάσουν. Ο λαός πρέπει να χρησιμοποιεί όλες τις μορφές πάλης και την κατάλληλη στιγμή, αυτή που μπορεί να του δώσει έστω και τη βελτίωση της θέσης του σε ένα θέμα. Και να συνεχίζει, να μη σταματάει. Εμείς δεν κρύβουμε τις θέσεις μας.

-- Π. ΜΠΙΤΣΙΚΑ (Βήμα): Ηθελα να ρωτήσω για τον εκλογικό στόχο που που θέτετε, ας το πούμε στο επίπεδο της αριθμητικής της κάλπης. Ηδη έχετε πει ότι εστιάζετε στους ψήφους που θα πάρετε στα λαϊκά στρώματα. Τι βάζετε ως εκλογικό στόχο;

- Το ΚΚΕ δεν το συνηθίζει αυτό, να βάζει έναν αριθμητικό στόχο. Θα είναι έτσι κι αλλιώς εγκεφαλικός, διότι εδώ ψηφίζει εκατομμύρια κόσμος στην κάλπη. Είναι όμως απολύτως ρεαλιστικό να ζητήσουμε αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ. Ο λαός πρέπει να βάλει στόχο, εμείς θέλουμε όσο πιο ψηλά πάμε. Αλλά στο κάτω κάτω δεν παίζουμε μόνοι μας, με συγχωρείτε, όπως λένε και οι νεολαίοι στο γήπεδο. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πάει τον κόσμο με τρομοκρατία. Εμείς επαγρυπνούμε γιατί μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι που έχουν αποφασίσει να φύγουν από τα δύο αυτά κόμματα και να πισωγυρίσουν με την τρομοκρατία.

Ξέρετε τι κάνουνε; Μπορεί να μην κάνουν συγκεντρώσεις, σπίτι σπίτι πάνε και τρομοκρατούν. Κι ενώ άλλοι ασχολούνται με το ποιος θα είναι πρωθυπουργός, αυτοί τρομοκρατούν άνθρωπο τον άνθρωπο. Στα σπίτια, μας το λένε.

Επομένως, εμείς δεν μπορούμε να παίξουμε εκλογικά με τους όρους μιας διαφημιστικής εταιρείας. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε στο λαό, κοίταξε μην πισωγυρίσεις, να μιλήσουμε και γι' αυτόν το κίνδυνο. Οπωσδήποτε έχουν χάσει μεγάλο μέρος της βάσης τους. Τέλειωσε, δε θα έχουνε τις ψήφους που είχανε. Αλλά ότι μπορεί και τελευταία στιγμή να μαντρώσουν έναν κόσμο τα δύο κόμματα, αυτό είναι υπαρκτό. Μας λένε, μη το λέτε αυτό, επικοινωνιακά δεν ταιριάζει. Οχι. Θα αφήσουμε τον κόσμο να μη βλέπει τον κίνδυνο; Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που τον καταλαβαίνουν αυτόν τον κίνδυνο, υπάρχει, είναι ορατός ο κίνδυνος. Ακυβερνησία, χάος και κάτι τέτοια.

Icon

-- Το '89 και '91 δεν ήταν δική μας πρωτοβουλία να το θέσουμε. Αλλά στους καναπέδες, στην τηλεόραση, άλλοι βάζουν τα ερωτήματα. Εμείς θέλουμε να συζητήσουμε για την Παιδεία, για την Υγεία, για το κούρεμα των αποθεματικών των νοσοκομείων, αυτά θέλουμε να συζητήσουμε. Δεν έχουμε καμία διάθεση να γυρίσουμε πίσω. Καμία διάθεση. Ούτε καν το θέσαμε. Και να σας πω, και στους τόπους δουλειάς, και στις περιοδείες, και στις συγκεντρώσεις, κανένας δεν μας τα έβαλε αυτά. Αλλά στα ψηλά αλώνια, πάει να μετατραπεί η εκλογική μάχη ανάμεσα στο ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογική μάχη είναι, αντικειμενικά, ανάμεσα στην εργατική τάξη και γενικότερα στον εργαζόμενο λαό και τα μονοπώλια, το κεφάλαιο και τα κόμματά τους σε συνθήκες κρίσης βαθιάς, που θα βαθύνει, θα γίνει ακόμα χειρότερη.

Από κει και πέρα, βεβαίως, υπάρχουν και οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, όπως είναι εύλογο. Εμείς ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι η πείρα του πρόσφατου και του παλιότερου παρελθόντος έχει εξαιρετικά παραδείγματα, έχει εξαιρετική εμπειρία, όχι μόνο στην Ελλάδα, μιλάμε για την πείρα της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου. Εχει και λάθη, έχει και σαβούρα. Σαβούρα με ποια έννοια το λέμε: Μπορεί πριν 40 - 50 χρόνια ο χειρισμός ενός ζητήματος να 'τανε εκατό τοις εκατό σωστός και σήμερα να είναι ξεπερασμένος. Γιατί τώρα όλοι όσοι επιστρατεύουν το '89 - '91 μας γυρίζουν πίσω. Βεβαίως, δεν είναι ίδιο το σήμερα. Γιατί έχουμε και την πρόσφατη πείρα: Κυβερνήσεις Γαλλίας, Ιταλίας, τις κεντροαριστερές...

Εκανε καλά το ΚΚΕ που δεν ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ; Εκανε καλά ο Συνασπισμός που την ψήφισε; Πριν 20 χρόνια αυτή η επιλογή δεν βάρυνε τα επόμενα χρόνια; Πώς δεν βάρυνε; Αυτά που ζούμε σήμερα είναι όλα γραμμένα μέσα στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οταν π.χ. επισημάναμε τον κίνδυνο να γίνει πόλεμος στα Βαλκάνια, όλα τα άλλα κόμματα μας έλεγαν ότι θέλουμε να συσπειρώσουμε το δυναμικό μας και επικαλούμαστε ανύπαρκτους κινδύνους. Βαραίνει σήμερα και θα βαραίνει αύριο και μετά από 20 χρόνια η σημερινή θέση όλων των άλλων κομμάτων που λένε ότι έξω από την ΕΕ επέρχεται η καταστροφή; Ναι, βαραίνει. Αυτό που λένε σήμερα, ότι μπορώ να διαπραγματευτώ, χτυπά το κίνημα και στις 7 του Μάη, αλλά πιθανό να βαρύνει και για πολλά χρόνια. Ελπίζουμε τώρα ο λαός να βγάλει συμπεράσματα.

Αν επικαλούμαστε κάτι για το πρόσφατο παρελθόν - αλίμονο τώρα να πάμε εκατό χρόνια πίσω ή πενήντα - αυτό είναι γιατί μία θέση μπορεί να μη φαίνεται όταν την παίρνεις τι χτύπημα θα είναι για το λαό, αλλά όταν ζήσεις αυτό το χτύπημα μπορεί να είναι και λίγο αργά.

Αυτή τη στιγμή εμείς λέμε: Θέλει ο καθένας που να βάλει το φράκο του πρωθυπουργού ή του υπουργού; Μιλάω για όλα τα κόμματα. Να βγει και να πει, τι θα κάνει σε περίπτωση που υπάρχει απόφαση στρατιωτικής επίθεσης στη Συρία. Αλλο ο λαός της Συρίας, ο λαός να εξεγερθεί και να κάνει ό,τι θέλει. Ο λαός να αποφασίσει χωρίς καμία εξωτερική επέμβαση. Πρέπει να πει τι θα κάνει. Θα κλείσει τη βάση της Σούδας; «Οχι» στον πόλεμο και ανοιχτή η βάση της Σούδας, αυτό σημαίνει «ναι» στον πόλεμο.

Και έρχονται μας λένε μετά ότι φοβάται το ΚΚΕ να αναλάβει το ρίσκο; Ποιο ρίσκο; Δε θέλουμε να συμμετάσχουμε σε κάθε τι εγκληματικό κατά του ελληνικού λαού και των γειτονικών λαών. Δηλαδή, πρέπει να βάλουμε κι εμείς τα χέρια μας στις ακαθαρσίες για να πούμε «ναι»; Aλλά σας σώσαμε, θα πούνε, σώσαμε το ευρώ, αγοράζετε με ευρώ, σας σώσαμε. Να βγουν και να πάρουν θέση σε αυτά. Οταν ζητάς κυβέρνηση, το πολύ θα είσαι τέσσερα χρόνια. Αν και δεν ξέρω πόσα χρόνια θα μείνει αυτή η κυβέρνηση, σε κάνα χρόνο θα την έχει ρίξει ο λαός. Εν πάση περιπτώσει.

-- Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ (Πριν): Κάνατε στη χτεσινή σας συνέντευξη μια ενδιαφέρουσα πολιτική μεταφορά. Είπατε ότι σας αρέσει ο τρόπος που η «Μπάγερν» παίζει ποδόσφαιρο, με τις συνεχείς επιθέσεις. Ομως, επανειλημμένα μας έχετε τονίσει, ότι ....

-- Με καλή άμυνα. Γιατί κοίταξε, αν κάνεις επιθέσεις και έχεις τρύπια άμυνα, τέλειωσες.

-- Σωστό, εκεί θέλω να εστιάσω. Γιατί επανειλημμένα μας έχετε τονίζει ότι στο έδαφος αυτούς του συστήματος περιθώρια για να αποσπάσουν οι εργαζόμενοι κατακτήσεις δεν υπάρχουν. Επομένως, μήπως μιλάμε τελικά για άμυνα και όχι για αντεπίθεση όπως γράφει το πανό πίσω σας;

-- Δεν έχουμε πει ακριβώς αυτό. Λέμε, ο καπιταλισμός και το κράτος το καπιταλιστικό και το πολιτικό του προσωπικό, δεν κάνουν τις παραχωρήσεις και τις υποχωρήσεις που έκαναν σε προηγούμενες δεκαετίες. Γιατί ήτανε πιο ευέλικτοι. Για ποιο λόγο: Γιατί ακριβώς τότε το σύστημα είχε τη δυνατότητα, χωρίς να μειώσει τα κέρδη των μονοπωλίων, να κάνει ορισμένες ονομαστικές παροχές, αλλά ακόμα είχε και ανάγκη να κάνει και ορισμένες παραχωρήσεις, για να εκμεταλλευτεί με καλύτερους όρους την εργατική τάξη για να την ενσωματώσει.

Να σας πω ένα παράδειγμα: Ολα αυτά τα επιδόματα που δίνονταν σε ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, που ήταν στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ, επίδομα Α, Β, Γ αυξήσεις με τη μορφή επιδόματος, αντί να δίνονται στο βασικό μισθό που έτσι έπρεπε να είναι, δίνονταν με τη μορφή επιδόματος. Και έμαθαν τον εργαζόμενο να λέει ότι «τι με νοιάζει εμένα, ό,τι βάλω στην τσέπη μου είναι το θέμα, τι με νοιάζει εμένα η μορφή, επίδομα ή όχι». Γιατί τα έβαζαν αυτά; Γιατί ήθελαν ένα μέρος της εργατικής τάξης να το ενσωματώσουν, να το εξαγοράσουν. Σήμερα, ο καπιταλισμός, και ιδιαίτερα ο γηρασμένος καπιταλισμός της Ευρώπης, που έχει φάει τα ψωμιά του, δεν μπορεί να κάνει ούτε παραχωρήσεις για να συγκρατήσει ακόμα και το εκλογικό του ακροατήριο. Δε βλέπετε ότι μπροστά στις εκλογές, όλο τι δε θα κάνουν λένε και κοροϊδεύουν, τα πολλά «θα» έχουν κοπεί.

Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι η ταξική πάλη και η οξυμένη κοινωνική και πολιτική αντιπαράθεση δεν μπορεί να φέρει κάποιες κατακτήσεις. Κάποιες. Δε θα επιστρέψουν στους λαούς ό,τι τους είχαν δώσει και αυτές τις κατακτήσεις που μπορεί να τις έχει ένας λαός στην Ελλάδα και η άλλη Ευρώπη, θα είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, γιατί τώρα μας έχουν πάει πίσω. Δεν είναι, είχα μισθό 100 θα πάρω 110, ήθελα 130. Τώρα το 100 το έχουν κάνει 40 και άμα σου δώσουνε και άλλα 5 δε γίνεται τίποτα. Και ποτέ εμείς δε βάλαμε προκαταβολικά φραγμό στο αν ένα κίνημα μπορεί κάτι να κατακτήσει.

Ξεκαθαρίζουμε όμως το εξής πράγμα: Δεν μπορεί να περιμένεις σήμερα θα κατακτήσω εκείνο, αύριο θα κατακτήσω ένα άλλο. Η εξουσία είναι στους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι στο κεφάλαιο, είναι στα μονοπώλια και αυτοί δεν πρόκειται να κάνουν σήμερα ούτε απλή αναδιανομή, που την έκαναν όταν είχαν τα περιθώρια να την κάνουν, διότι έχουν τεράστιο ανταγωνισμό μεταξύ τους. Πάρτε στην Ελλάδα. Να σας πω κάτι; Εχουμε συγκεκριμένα παραδείγματα όπου υπήρχε επιχειρηματίας που λέει «έχω τη δυνατότητα να κάνω μια υποχώρηση στους εργαζόμενους». Και πήγαιναν οι άλλοι συνάδελφοί του, του ίδιου κλάδου και λέγανε, «όχι, όλοι μαζί κάτω οι μισθοί».

Υπήρχαν και τα προηγούμενα χρόνια εργοδότες, μιλάμε τώρα για την εργοδοσία στον κλάδο συνολικά, που πήγαιναν να διαπραγματευτούν και κάτω από το φόβο απεργιών λέγανε ας δώσω και κάτι το μήνα. Και πηγαίνανε από τον διπλανό κλάδο και λέγανε, «όχι, γιατί θα ζητάνε κι από 'μας». Είναι πιο συνασπισμένοι σήμερα, σε αυτά τα θέματα.

Αρα, λοιπόν, δεν μπορείς να βάλεις φραγμό, να πεις δε θα κατακτήσω τίποτα, γιατί απ' την άλλη μεριά πρέπει να βάλεις και όρια. Γιατί, αν περιορίσεις να διεκδικείς, αν περιορίσεις να είσαι αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση, τότε κάποια στιγμή θα γίνεις αντιπολίτευση χωρίς σκάγια, και ο λαός κάποια στιγμή πρέπει απ' την αντιπολίτευση να περάσει στην εξουσία. Τότε να ξέρετε ότι και το ΚΚΕ θα είναι μαζί. Ο λαός είναι στην αντιπολίτευση, τι να κάνουμε αυτός είναι ο συσχετισμός δυνάμεων σήμερα. Τώρα, αν κάποιος μπορεί να τον ανατρέψει επειδή παραμυθιάζει το κόσμο, ότι θα του λύσει τα προβλήματα... Κοροϊδεύουν τον κόσμο, πάντως, αυτοί που λένε ότι μπορεί η αριστερά σήμερα και μάλιστα με αυτό το πρόγραμμα και μέσα από την κάλπη με μια κυβέρνηση και με αποφάσεις του κοινοβουλίου και διαπραγματεύσεις, θα του λύσουν τα προβλήματα. Τον κοροϊδεύουν.

«Ολο το προηγούμενο διάστημα συζητήσαμε με τους εργαζόμενους και συμβάλαμε στην οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης τους ενάντια στα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα», τόνισε ο υποψήφιος του ΚΚΕ, μιλώντας στους εργαζόμενους και συμπλήρωσε ότι: «Η στάση των εργαζομένων σήμερα, ο προβληματισμός και η ανησυχία, οι αγωνίες που έχουν για τα μέτρα που έρχονται την επόμενη ημέρα των εκλογών επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που κάνει το ΚΚΕ ότι πρέπει η κάλπη στις 6 του Μάη να βγάλει ένα ισχυρό ΚΚΕ. Να βγάλει ένα ετοιμοπόλεμο ισχυρό πανίσχυρο εργατικό λαϊκό κίνημα έτσι ώστε και να αναχαιτίσουμε την επίθεση που προετοιμάζουν τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΕΕ και το ΔΝΤ την επόμενη ημέρα των εκλογών, αλλά και ταυτόχρονα να ανοίξουμε το δρόμο, να ανοίξουμε την προοπτική, να βάλουμε τις βάσεις για ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο λαός μας. Και η ριζική αλλαγή είναι η πρόταση του ΚΚΕ που μιλάει για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, για αποδέσμευση από ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους και εργατική λαϊκή εξουσία».

Ο Γ. Γκιόκας επισήμανε ότι «ο λαός πρέπει να ξεμπερδεύει και με τα εκβιαστικά διλήμματα, με τα οποία τον τρομοκρατούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και με τις αυταπάτες για εύκολες λύσεις που καλλιεργούν οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις και ουσιαστικά κρατά εγκλωβισμένο το λαό μας στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, στα πλαίσια αυτού του δρόμου ανάπτυξης και επομένως στις 6 του Μάη ισχυρό ΚΚΕ για πανίσχυρο εργατικό λαϊκό κίνημα».

MotionTeam

Ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Τι θα προκύψει π.χ. αν έχουμε μια κυβέρνηση των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων; Λένε ότι θα διαπραγματευτούν μέσα στην ΕΕ, διακηρύσσοντας ότι θέλουν την Ελλάδα να παραμείνει ενσωματωμένη στην ΕΕ. Και μόνο που διακηρύσσουν αυτό το στόχο κάνουν τη διαπραγμάτευση ένα κενό χαρτί. Κατά τη δική μας αντίληψη διαπραγμάτευση υπέρ του ελληνικού λαού και των άλλων λαών, δεν μπορεί να γίνει μέσα στην ΕΕ, μέσα σ' αυτή τη λυκοσυμμαχία.

Η νέα διάταξη των δυνάμεων, που προέκυψε στο Ευρωκοινοβούλιο, από τις ευρωεκλογές του 2009, οδήγησε το 97% των αποφάσεων να φέρει την υπογραφή των πολιτικών δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας και των φιλελεύθερων κομμάτων. Τίποτα δεν έχει αλλάξει ούτε και θα αλλάξει μετά τις 6 Μαΐου στα πλαίσια της ΕΕ. Οι διαπραγματεύσεις τους λοιπόν και με τη διακήρυξη ότι μένουμε μέσα στην ΕΕ θα οδηγήσει στον πολλαπλασιασμό των εκβιασμών.

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα λέει ότι μπορεί να προκύψει από τις εκλογές "νέο μπλοκ εξουσίας", με βάση τη συνεργασία που έχει κάνει με κάποιους πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η θέση του αλλά και ο μικρομεγαλισμός του τον οδηγεί να κάνει προτάσεις κυβέρνησης αποδοχής ή και στήριξης στον υπερσυντηρητικό κ. Καμμένο! Επομένως, όταν μιλά για "νέο μπλοκ εξουσίας", εννοεί μια άλλη κυβέρνηση που θα επαναδιαπραγματευθεί τη δανειακή σύμβαση μέσα στην ΕΕ. Την ίδια ώρα που σε έχουν δεδομένο κ. Τσίπρα και δηλώνεις ότι θα παραμείνεις στην ΕΕ και στο ευρώ, αδυνατίζεις ή δεν αδυνατίζεις την διαπραγματευτική σου ικανότητα; Κι όταν τα λες όλα αυτά συνειδητά και ξέρεις ότι σε έχουν στο χέρι, τότε δεν γεννιέται αβίαστα το ερώτημα γιατί τα λες, ποιον πας να κοροϊδέψεις; Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι εργαζόμενοι.

Είναι τελείως διαφορετικό ζήτημα αυτό που προτείνουμε εμείς: Αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερής διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των επιχειρηματικών ομίλων, των μονοπωλίων. Ετσι ο λαός παίρνει στα χέρια του όλο τον πλούτο που υπάρχει στη χώρα».

Το Κέντρο Υγείας είναι πλήρως υποβαθμισμένο, η εφορία οδεύει προς κλείσιμο. Τα εισιτήρια είναι πανάκριβα (από Πειραιά 10 ευρώ το άτομο και 27 ευρώ το ΙΧ με συμβατικό καράβι). Αποτέλεσμα; Μειώνεται ο τουρισμός, κλείνουν τα μαγαζιά. Οι εσωτερικές συγκοινωνίες είναι σε πλήρη αποδιοργάνωση. Για να μαγειρέψουν και να πιουν νερό αγοράζουν εμφιαλωμένο, καθώς το νερό που μεταφέρεται με υδροφόρες είναι ακατάλληλο και ακόμα δεν έχει γίνει σύνδεση με την ΕΥΔΑΠ. Η αποκομιδή των απορριμμάτων γίνεται με προβλήματα, το φιστίκι που είναι το ντόπιο προϊόν είναι ανυπεράσπιστο και μένει αδιάθετο και όλοι απειλούνται από ανεργία.

Αυτά προέκυψαν από τις συζητήσεις με τους εργαζόμενους, στο Κέντρο Υγείας, στην Πυροσβεστική, στην εφορία, στα σούπερ μάρκετ, στα μαγαζιά και με τους ίδιους τους κατοίκους. Ολοι όμως αναγνώριζαν την δράση και τη συμπαράσταση που είχαν από τις δυνάμεις του ΚΚΕ στην περιοχή στην αντιμετώπιση πολλών ζητημάτων όπως όταν μπήκαν μπροστά σε κινητοποιήσεις στο δήμο για να μη γίνουν αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού.

Η Ελπίδα Παντελάκη τόνισε:«Αυτή η εμπιστοσύνη του κόσμου απέναντι στο ΚΚΕ και η αγανάκτησή του για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, δεν πρέπει να σκορπίσει. Ο λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες ότι με μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα. Πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και την αγανάκτησή του να την εκφράσει και στη κάλπη. Με την ψήφο του να στηρίξει το ΚΚΕ, τη μόνη φερέγγυα δύναμη για την οργάνωση της πάλης του, για να οργανώσει την αντεπίθεσή του, να αναχαιτίσει τη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα που έρχεται αλλά ακόμα και για να αποσπάσει κατακτήσεις και να πάρει στο τέλος ο ίδιος την εξουσία».

«Οι εκλογές για το ΚΚΕ δεν είναι πανάκεια για τη λύση των προβλημάτων. Είναι ένα μέρος μόνο, και μάλιστα όχι το πιο σημαντικό, της όλης πολιτικής διεργασίας. Με άλλα λόγια, οι εκλογές θα δείξουν κατά πόσο ο λαός είναι αποφασισμένος και έτοιμος, συναισθανόμενος τη δύναμή του, να σηκώσει το κεφάλι, να αποτινάξει τα δεσμά που του κατασκεύασαν ήδη και ετοιμάζουν ακόμη περισσότερα, οι δυνάστες αυτού του κόσμου, οι πολυεθνικές, τα μονοπώλια, η πλουτοκρατία με όργανά τους το ΔΝΤ, την ΕΕ, την ΕΚΤ και εκτελεστές το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Το δίλημμα λοιπόν είναι εάν θα βγει ο εργαζόμενος λαός πιο ενισχυμένος με πολύ ενισχυμένο το ΚΚΕ, που είναι ο γνήσιος, αυθεντικός, συνεπής και αταλάντευτος υπερασπιστής και εκφραστής των συμφερόντων του ή θα βγουν πιο ενισχυμένοι οι δυνάστες, τα όργανα και οι εκτελεστές τους.

Οι προτάσεις του ΚΚΕ είναι απολύτως ρεαλιστικές και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο αντιμετωπίζονται με τόσο μένος, με διαστρέβλωση και κατασυκοφάντηση από το πολιτικό κατεστημένο και τα όργανά του. Η ρεαλιστικότητά τους όμως εξαρτάται απολύτως από τη συνειδητοποίησή τους από τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας μας, από τη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησής τους και από την ενεργή πολιτική παρέμβαση και δράση».

Σε ό,τι αφορά στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τις «προτάσεις συνεργασίας», αφού ανέφερε ότι ο όρος «αριστερά» σήμερα δυστυχώς έχει ξεχειλώσει τόσο που άλλοι την χρησιμοποιούν σαν άλλοθι του συμβιβασμού τους, άλλοι σαν εργαλείο παραπλάνησης, έθεσε τα ερωτήματα: «Πώς συμβιβάζεται ένα αριστερό κόμμα να υποστηρίζει τα όργανα του ταξικού αντίπαλου των εργαζομένων, την ΕΕ - ΟΝΕ - Μάαστριχτ; Να χρησιμοποιεί ψεύδη και να παραπλανά το λαό με προτάσεις όπως αυτές για τις 50 έδρες και τις μονοεδρικές; Που όλο το προηγούμενο διάστημα συνεργάζεται σε Δήμους, Νομαρχίες, Περιφέρειες, Σωματεία, κ.λπ. με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ακόμη και το ΛΑ.Ο.Σ. ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ;».

«Ολοι ξέρουμε με ακρίβεια - τόνισε - τι θα κάνουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά τις εκλογές, τι θα κάνουν όλοι όσοι βγάζουν αντιμνημονιακές κορόνες αλλά ταυτόχρονα αναζητούν ρόλο στη διαχείριση για τη διατήρηση της κυριαρχίας του εκμεταλλευτικού συστήματος. Κανείς, μετά τις εκλογές, δεν δικαιολογείται να πει ότι εξαπατήθηκε, ότι προδόθηκε. Η επόμενη μέρα θα είναι πολύ χειρότερη, μια νέα κόλαση για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τους μικρούς και αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, τους νέους. Την ίδια ώρα που τρομοκρατούν με τον δήθεν κίνδυνο της ακυβερνησίας και του χάους, έχουν έτοιμες τις εναλλακτικές λύσεις, είτε λέγονται κεντροδεξιές, είτε λέγονται κεντροαριστερές, καθώς όλοι τούτοι στοιχίζονται στο μονόδρομο της ΕΕ για να μην κινδυνέψουν τα κέρδη των αφεντικών».

Κάλεσε το λαό να εμπιστευθεί το ΚΚΕ. «Ξέρετε ότι δεν θα κάνουμε πίσω, ότι την επόμενη των εκλογών θα είμαστε δίπλα σε όποιον δοκιμάζεται, ότι τη δύναμη που παίρνουμε τη βάζουμε στην υπηρεσία του λαού και όχι των αξιωμάτων. Σήμερα είναι η ώρα της προσωπικής ευθύνης, σήμερα και αύριο οι αγώνες για την ευημερία του λαού χρειάζονται όσο ποτέ άλλοτε ισχυρό ΚΚΕ. Είναι στο χέρι σας να το δυναμώσετε, να μη σκορπίσετε την ψήφο σας δεξιά και αριστερά. Δεν πρέπει να νομιμοποιήσουμε τη συνέχιση της καταστροφής της ζωής μας. Αντίθετα πρέπει αποφασιστικά να δείξουμε τη δύναμή μας και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι με τη μαζική υπερψήφιση του ΚΚΕ».

Κάλεσε τους φτωχούς αγρότες, τον εργαζόμενο λαό, να προσέλθουν στην κάλπη με όπλο την πείρα τους και με το βλέμμα στην επόμενη μέρα. Να συμβάλουν στο άνοιγμα του δύσκολου αλλά ελπιδοφόρου δρόμου της λαϊκής αντεπίθεσης. Να ψηφίσουν αλλά και να συστρατευθούν αγωνιστικά με το ΚΚΕ χωρίς δεσμεύσεις για ιδεολογική προσχώρηση. Να πάρουν επιτέλους την τύχη τους στα χέρια τους.

«Μην πισωγυρίσετε, μην υποκύψετε στα διλήμματα, στην τρομοκρατία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ» είπε. «Μην υποκύψετε, γιατί ένα πράγμα που πρέπει να βγάλει η κάλπη είναι εντελώς το αντίθετο. Τρομοκρατημένοι πρέπει να είναι οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεξαγωγείς, οι εφοπλιστές. Τρομοκρατημένη στην Ελλάδα πρέπει να είναι η άρχουσα τάξη, η Κομισιόν, η τρόικα, το ΔΝΤ. Μην πισωγυρίσετε, μην τους πιστεύετε. Το αντίθετο. Τρομοκρατήστε τους. Οι εκλογές στις 6 του Μάη είναι μια μάχη που δεν πρέπει να πάει χαμένη για το λαό. Δυνατό ΚΚΕ, δυνατός λαός. Αυτό πρέπει να είναι το νέο στοιχείο που θα βγάλει η κάλπη».

MotionTeam

Μεταξύ άλλων, σημείωσε: «Τα μνημόνια είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που διαμορφώνεται στα πλαίσια της ΕΕ από τις χώρες - μέλη της ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις τους με τη σύμφωνη γνώμη και της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αρα η διαχωριστική γραμμή είναι η θέση απέναντι στην ΕΕ, την Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις υπόλοιπες αποφάσεις της. Κριτήριο για την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι η θέση απέναντι στην ΕΕ, η οποία είναι δημιούργημα των μονοπωλίων με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας τους σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού.

Οι λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις λειτουργούν ως αναχώματα και θα αποτελέσουν τους εταίρους για "κεντροαριστερές" ή "κεντροδεξιές" κυβερνήσεις αλλά και για "αριστερές" κυβερνήσεις με πυρήνα τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του Καμμένου. Ολα αυτά τα "εναλλακτικά" σενάρια σύμφωνα με τις διακηρύξεις τους, για αναδιαπραγμάτευση των μνημονίων, αναδιανομή του εισοδήματος κ.τ.λ., είναι ενταγμένα στην προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος, στα πλαίσια διαχείρισης του καπιταλισμού.

Εμείς δεν υποσχόμαστε ότι με ένα ανεβασμένο ΚΚΕ θα λυθούν ως διά μαγείας τα προβλήματα του λαού. Ανεβασμένο ΚΚΕ συμβάλλει στην αναπτέρωση της αισιοδοξίας και ελπίδας του λαού, συμβάλλει στη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησης. Αλλά κυρίως επειδή η μάχη θα κριθεί στην οργάνωση και την πάλη των εργαζομένων, το ΚΚΕ ενισχυμένο και εκλογικά αποτελεί ισχυρή εμπροσθοφυλακή για να μπορέσει το λαϊκό κίνημα να γίνει δύναμη αποτροπής των χειρότερων που έρχονται και πάνω από όλα δύναμη ρήξης και ριζικής ανατροπής. Μπορεί ο λαός να μας εμπιστευτεί, γιατί θέλουμε να τον κάνουμε πρωταγωνιστή. Θα νικήσει ο λαός, με το ΚΚΕ μπροστάρη».

Σε δήλωσή του αμέσως μετά ο υποψήφιος του ΚΚΕ επισήμανε: «Ο ιδιωτικός τομέας Υγείας γιγαντώνεται στη Λάρισα και σ' ολόκληρη τη Θεσσαλία, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που υπηρετεί και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται, κερδοσκοπικά, στο χώρο παροχής υγειονομικών υπηρεσιών. Την ίδια ώρα, ο λεγόμενος δημόσιος τομέας συνεχώς υποβαθμίζεται και αυτό αποτελεί συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και βοηθάει στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα και στην αύξηση της κερδοφορίας του. Τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα και τα Κέντρα Υγείας πνέουν τα λοίσθια, λόγω των τεράστιων περικοπών χρηματοδότησης από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση και αγριότητα, από τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Αυτή η πολιτική έχει ως αποτέλεσμα ο λαός, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να μένουν ανοχύρωτοι και πολλές φορές κι αβοήθητοι για προβλήματα που αφορούν στην υγεία και στην ίδια τη ζωή τους.

Η λύση βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους σύστημα Υγείας, στο οποίο θα ενταχθούν και οι ιδιωτικές δομές, με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας. Καλούμε τους εργαζόμενους να ενισχύσουν με την ψήφο τους το ΚΚΕ, ώστε από καλύτερες θέσεις να δοθεί η μάχη για τα ζητήματα που αφορούν και στην εργασία τους, αλλά και στην υγεία του λαού μας».

Ο λύκος, μόνο το μαλλί αλλάζει, κι αν σε κοροϊδέψει ξανά, αύριο θα σου ξαναπιεί το αίμα!

Και το λύκο τον ξέρεις πια. Είναι όλοι αυτοί που χρόνια κυβερνάνε αυτό τον τόπο κι όλοι, όσοι τους σιγοντάρουν, για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του κεφαλαίου και να αδιαφορούν για τη δικιά σου προκοπή. Δείξε τη δύναμή σου... Την απόφαση, ν' αλλάξεις τα πράγματα... Να τιμωρήσεις αυτούς που ξεπούλησαν το μέλλον των παιδιών σου!!!

Αν ξανακάνεις το ίδιο λάθος, θα είσαι συνυπεύθυνος... και δε θα 'χεις, πια, καμιά δικαιολογία!!!

Και πιο πολύ, ΕΣΥ, άνθρωπε του Πολιτισμού, του Πνεύματος και της δημιουργίας, είναι, τώρα, η μεγαλύτερη ανάγκη, να μπεις μπροστάρης, να γίνεις φράγμα στα ολέθρια σχέδιά τους!

Μη στερήσεις την ελπίδα του αύριο και το χαμόγελο στα μάτια των παιδιών μας. Αφουγκράσου λίγο, προς το μέρος της... καρδιάς και ΜΗ ΔΙΣΤΑΣΕΙΣ !!!

Δαγκωτό ΚΚΕ!!!

ICON

Οι εκλογές της 6ης Μάη είναι κρίσιμη μάχη για το ΚΚΕ, που είναι η φωνή του λαού. Του είπε πάντα την αλήθεια, του είπε πριν ακόμα την ένταξη στην ΕΕ για το πού θα οδηγήσει αυτή. Τώρα, λέει ξανά στο λαό την αλήθεια και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου γιατί όσα μας περιμένουν, για τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους, τα ασφαλιστικά μας ταμεία, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, για τις εργασιακές σχέσεις. Ακούμε να λένε «φταίει το μνημόνιο, ο Παπανδρέου ή ο Καραμανλής. Εμείς θα το διαπραγματευτούμε καλύτερα». Μας λένε ψέματα. Η επίθεση είναι ταξική και ταξικά πρέπει και εμείς, με πείσμα, με μαχητικότητα, με αποφασιστικότητα, χωρίς δισταγμούς, να τους απαντήσουμε δυνατά στην κάλπη, ΚΚΕ!

Μας λένε γιατί δε συμμαχείτε; Τους απαντάμε: Η συμμαχία, όχι η προεκλογική που θα διαλυθεί την επόμενη μέρα, κυρίως γίνεται στους αγώνες του λαού, με συμφωνία στα σημαντικά, στα κύρια. Διαφωνούμε σ' αυτά για να κάνουμε μια συμμαχία για να μοιράσουμε καρέκλες, για να πούμε δήθεν κυβερνάμε, ενώ η εξουσία θα μείνει στα μονοπώλια. Αλλωστε το ΚΚΕ έχει μεγάλη πείρα και δεν θα παρασυρθεί σε τέτοιους τυχοδιωκτισμούς που σε τελευταία ανάλυση αποπροσανατολίζουν το λαό από το κύριο καθήκον που είναι η πάλη του. Αυτή τη στιγμή είναι ανάγκη να αντισταθεί στη λαίλαπα που έρχεται, να ανοίξει το δρόμο στη λαϊκή εξουσία.

Να είναι σίγουρος ο λαός ότι ψηφίζοντας τους υποψηφίους του ΚΚΕ, μέλη του και συνεργαζόμενους με αυτό, δεν θα τους δει να κάνουν κωλοτούμπες, ούτε να φορούν υπουργικά κοστούμια σε κάποια κυβέρνηση υπό κάποιον τεχνοκράτη.

Ως κόμμα αντλεί δύναμη από τα μέλη του, αλλά πολύ περισσότερο αντλεί δύναμη από το ίδιο το εργατικό κίνημα που, σε τελευταία ανάλυση, είναι και η μόνη κοινωνική δύναμη που μπορεί να τεθεί επικεφαλής μιας κοινωνικής συμμαχίας, ώστε να ανατρέψει την εξουσία των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ δεν καλλιεργεί αυταπάτες στο λαό ότι αρκεί μια απλή κοινοβουλευτική ενίσχυση των δυνάμεών του - κάτι που κάνουν τα άλλα κόμματα της αριστεράς και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ - για να αλλάξει σε πολιτικό επίπεδο και να αντιστρέψει την αντικοινωνική πολιτική, αλλά επίμονα πασχίζει να αναδείξει μέσα στο εργατικό κίνημα πόσο μεγάλη αξία έχει να πιστέψει στη δύναμή του ο κάθε εργαζόμενος και να δραστηριοποιηθεί συντεταγμένα μέσα από συλλογικότητες όπως τα εργατικά σωματεία, δίνοντας φυσικά δύναμη και στο ΚΚΕ, για να επιχειρήσει τη ρήξη και την ανατροπή.

Αυτοί που κατηγορούν σήμερα το ΚΚΕ ότι δε θέλει να κυβερνήσει δεν το κάνουν από πολιτική αφέλεια, αλλά με δόλο, ώστε να εγκλωβισθεί ο εργαζόμενος πολίτης στη λογική πως η μοίρα του μπορεί να αλλάξει κάνοντας αλλαγές μόνο σε πολιτικό επίπεδο, αφήνοντας στο απυρόβλητο την εξουσία των μονοπωλίων.

Στηρίζω κριτικά και με όλες μου τις δυνάμεις το ΚΚΕ, γιατί είναι μια καθαρή και σταράτη απάντηση απόρριψης εκείνων των πολιτικών που μας έφεραν στον εργασιακό κατήφορο και στην κοινωνική αποτελμάτωση. Καλώ τους εργαζόμενους και τους αριστερούς πολίτες σ' αυτές τις εκλογές η ψήφος μας να γίνει η αρχή για την ανατροπή των πολιτικών που κατεδάφισαν τις ζωές τις δικές μας και των παιδιών μας, κάνοντας την αγανάκτησή τους πολιτική πράξη.

Ο Νίκος Σοφιανός

Παίρνοντας το λόγο, ο Ν. Σοφιανός είπε μεταξύ άλλων: «Το δίλημμα είναι υπαρκτό: 'Η αυτοί, η ΕΕ και οι καπιταλιστές ή εμείς, η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροϊδιοκτήτες αγρότες. Αυτό είναι το δίλημμα και σ' αυτό πρέπει να δοθεί η απάντηση. Αυτό το δίλημμα το έθεσε πολύ αποκαλυπτικά πριν από λίγες μέρες και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο κ. Προβόπουλος, δηλαδή ο θεσμικός εκπρόσωπος της χρηματιστικής ολιγαρχίας. Τι είπε; Οτι αν δεν εφαρμοστεί μέχρι κεραίας η δανειακή σύμβαση - και αφήστε τα παραμύθια στην ΕΕ, τους είπε -, θα φύγουμε από τη ζώνη του ευρώ και μάλιστα πολύ σύντομα.

Συνδύασε μια αλήθεια και έναν εκβιασμό. Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα στην κρίση του για να σωθεί, για να σώσει την κερδοφορία του, πρέπει να τσακίσει την τιμή της εργατικής δύναμης, να φτιάξει μισθούς Βουλγαρίας, όπως ήδη φτιάχνει, να φτιάξει στρατιές ανέργων, όπως ήδη έχει διαμορφώσει, να ισοπεδώσει ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Ποιος είναι ο εκβιασμός; Εάν δε δεχτεί ο λαός να χρεοκοπήσει ανεξέλεγκτα, δεν μπορούμε να μείνουμε στη ζώνη του ευρώ. Τα ίδια είπε και ο Μπαρόζο, ο πρόεδρος της Κομισιόν. Τα ίδια είπε κι η Λαγκάρντ, η οποία είναι του ΔΝΤ. Τα ίδια λένε όλοι οι Ευρωπαίοι επίτροποι. Τα ίδια είπε και ο πρόεδρος του ΣΕΒ ένα μήνα πριν. Είπε "αφήστε τα μνημόνια και τα αντιμνημόνια, το δίλημμα είναι ΕΕ ή χάος".

Αυτό το δίλημμα πρέπει να απαντηθεί καθαρά, γιατί δεν υπάρχει καιρός για πονηριές και ψηφοθηρίες. Δεν είναι τα παιδάκια της τρόικας που θα τα διώξουμε και θα διαπραγματευτούμε απευθείας με την ΕΕ, δεν είναι το κακό μνημόνιο που θα το διαπραγματευτούμε. Αλλωστε, διαπραγμάτευση λέει ο Βενιζέλος, διαπραγμάτευση λέει κι ο Σαμαράς και μάλιστα λέει με "ισοδύναμα", τα οποία θα τα βρει τώρα και δεν τα έβρισκε πριν, όταν υπέγραφε τη δανειακή σύμβαση. Διαπραγμάτευση λένε και οι άλλοι αντιμνημονιακοί, αριστεροί και δεξιοί.

Τι άλλο λένε; Οτι είναι αδιαπραγμάτευτη η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ. Αυτό είναι απάτη, είναι κουτοπονηριά. Η ΕΕ και τα αφεντικά της έχουν υπογράψει σύμφωνο σταθερότητας. Ολες οι χώρες το υπέγραψαν, ότι ή θα έχετε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, ή θα επεμβαίνει ο επίτροπος και θα παίρνει μέτρα. 'Η θα έχετε συγκεκριμένη υλοποίηση μέτρων, ή θα παρεμβαίνουμε και θα τα κάνουμε εμείς αντί για εσάς.

Αλλωστε, τα ίδια γίνονται σε Ιταλία και Ισπανία, όπου δεν υπάρχει μνημόνιο ή τρόικα. Τα ίδια μέτρα παίρνονται σε Πορτογαλία και Ιρλανδία, όπου βρίσκονται ακόμα στο πρώτο μνημόνιο, όχι στο δεύτερο, όπως η Ελλάδα. Τα ίδια μέτρα παίρνονται και στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ π.χ. στην Ολλανδία, όπου η κυβέρνησή της καταρρέει, γιατί πρέπει να πάρει και αυτή τέτοια μέτρα. Παντού υπάρχουν "ανίκανοι" τάχα διαπραγματευτές. Και θα έρθει εδώ ο Καμμένος και ο Τσίπρας να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι και θα τους φοβηθεί η ΕΕ; Ψηφοθηρούν, κοροϊδεύουν το λαό, πατάνε σε δυο βάρκες, ψαρεύουν σε θολά νερά. Γιατί θέλουν να συμβάλουν και αυτοί στη διαχείριση της κρίσης του συστήματος.

Η απάντηση, λοιπόν, στο δίλημμα είναι καθαρή. Γιατί όταν έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή του λαού, η απάντηση είναι να έρθουν τα πάνω κάτω και στο πολιτικό σύστημα. Δε θα θυσιαστεί ο λαός για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της λυκοσυμμαχίας. Εξοδος τώρα από την ΕΕ συνολικά, όχι μόνο από την ΟΝΕ και το ευρώ. Λαός οργανωμένος, αποφασισμένος να κάνει ιδιοκτησία δική του τον πλούτο που παράγει αυτή η χώρα, τον πλούτο που γίνεται δισεκατομμύρια στην Ελβετία, που γίνεται "οφ σορ" και χλιδή.

Κυβέρνηση που θα στηρίζεται και θα αναδείχνεται από αυτόν τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό. Πανεθνικός σχεδιασμός, απαγόρευση εισαγωγών σε όλα τα προϊόντα που παράγουμε, που μπορεί να παράγει η ελληνική κοινωνία. Γιατί η Ελλάδα έχει δυνατότητες, έχει πλεονεκτήματα, μπορεί να θρέψει το λαό της, να δημιουργήσει ένα πολύ καλύτερο μέλλον, εξασφαλίζοντας δουλειά σε όλους, εξασφαλίζοντας πρόσβαση στην Υγεία, την Παιδεία, τον Αθλητισμό, την ψυχαγωγία για όλο το λαό μας.

Δεν μπορεί η Ελλάδα να θρέψει τον λαό της; Είχαμε αυτάρκεια στην αγροτική οικονομία πριν την είσοδό μας στην ΕΕ και τώρα πληρώναμε προ κρίσης 7 δισ. για εισαγωγή αγροτικών προϊόντων, που μπορεί να παράξει αυτή η γη. Π.χ. στο πλαίσιο της ΚΑΠ, αναγκαζόμαστε πλέον να εισάγουμε ζάχαρη, ενώ προηγούμενα κάναμε και εξαγωγές. Εισάγουμε κρέας και γαλακτοκομικά, ενώ έχουμε τη δυνατότητα η χώρα να θρέψει το λαό με αυτάρκεια σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα, δίνοντας δουλειά και στη μεταποίηση, αντί να κλείνουν τα εργοστάσια ζάχαρης, να αγοράζονται από τουρκικά κεφάλαια, και να μας το παίζουν πατριώτες οι διάφοροι που κουνάνε τον μπαμπούλα της Τουρκίας.

Δεν έχει δυνατότητα η Ελλάδα να έχει ενεργειακή αυτάρκεια; Πουλάνε τέσσερις λιγνιτικές μονάδες με εντολή της ΕΕ στο μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο, τα κοιτάσματα λιθάνθρακα στην Ελασσόνα, τη Δράμα και αλλού, μαχαιρώνονται ποια ξένη εταιρεία θα τα πρωτοπάρει. Η Ελλάδα αξιοποιεί μόλις το ένα τρίτο των υδροηλεκτρικών δυνατοτήτων που έχει για να παράγει ηλεκτρική ενέργεια. Κι όμως, μας λένε ότι τάχα το πρόγραμμα "ΗΛΙΟΣ" θα φέρει ανάπτυξη. Το πρόγραμμα δηλαδή που καταστρέφει χιλιάδες στρέμματα εύφορης γης για να μπουν φωτοβολταϊκά τα οποία - όταν και με καλό καιρό - θα στέλνουν το ρεύμα στη Γερμανία.

Αυτή είναι η πολιτική τους, αυτές είναι οι δυνατότητες που έχουμε και που πνίγονται από την αναρχία του καπιταλισμού στην ανάπτυξη και από την ΕΕ. Δεν έχει ενεργειακό πλούτο η χώρα μας, δυνατότητα να τον αξιοποιήσει σε μια σειρά κλάδους και τομείς της βιομηχανίας; Εδώ γίνεται παιχνίδι για το ποιος θα πάρει τα μεταλλεία χρυσού σε δέκα μεριές της χώρας. Εδώ κρατάγανε τόσα χρόνια κοιτάσματα διαπιστωμένα στην άκρη και οι δύο, που είχαν τη δυνατότητα να αναπτύξουν και τα πετρελαϊκά αποθέματα της χώρας. Δεν έχει μεταποιητικές μονάδες η χώρα; Μα γεμίσαμε με μια θάλασσα εισαγωγών. Ομως όταν έλεγε το ΚΚΕ το 1992 ότι το Μάαστριχτ σημαίνει απελευθέρωση των πάντων, κεφαλαίων, υπηρεσιών, προϊόντων, τότε μας έλεγαν "είσαστε δογματικοί" και οι ανανεωτές του Συνασπισμού το ψήφιζαν με χέρια και με πόδια.

Δεν έχουμε υποδομές βαριάς βιομηχανίας; Στα ναυπηγεία δούλευαν 25.000 εργάτες και τώρα δουλεύουν μόλις 2.000. Και μάλιστα, τους βάζουν να δουλεύουν μια μέρα τη βδομάδα οι Γερμανοί στους οποίους πουλήσαμε τα ναυπηγεία για ψίχουλα, τα δώσαν στους Αραβες, τους επιδοτούμε με δισεκατομμύρια για να φτιάξουν υποβρύχια που γέρνουν. Δεν έχουμε αμυντική βιομηχανία; Εχουμε και τη διαλύουν κομμάτι κομμάτι και τη δίνουν σε συγκεκριμένες πολυεθνικές, την ίδια ώρα που πλήρωναν δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς. Δεν έχουμε δυνατότητα να αξιοποιήσουμε τον τουρισμό; Εχουμε, αλλά όχι μόνο για τους ξένους, αλλά και για τους Ελληνες, τουρισμό, γιατί ο Ελληνας δεν μπορεί να κάνει διακοπές στη χώρα του, γιατί δεν έχει την οικονομική δυνατότητα.

Εχουμε τις δυνατότητες, έχουμε εργατικό δυναμικό που σαπίζει στην ανεργία και μπορεί να δουλέψει για να αναπτυχθούν αυτοί οι κλάδοι της οικονομίας σχεδιασμένα, αξιοποιώντας το επιστημονικό μας δυναμικό, το οποίο σήμερα δε δουλεύει στο αντικείμενο που σπούδασε και αναγκάζεται να ξενιτεύεται. Μπορούμε να αναπτύξουμε ισότιμες σχέσεις συνεργασίας με όλους τους λαούς, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις αντιθέσεις που οξύνονται στην περιοχή μας. Ετσι, όμως, θα αξιοποιήσουμε τις αντιθέσεις και όχι με τις κουτοπονηριές "να πάμε στους Ρώσους - να πάμε στους Κινέζους". Ο λαός θα έχει τον πλούτο στα χέρια του, θα σχεδιάζει την οικονομία του και θα αξιοποιεί και τις αντιθέσεις.

Εχουμε, λοιπόν, τη δυνατότητα για μια χώρα νοικοκυρεμένη, για μια χώρα με το λαό κυρίαρχο, ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει. Μας λένε κάποιοι καλοπροαίρετα, "μα εσείς δεν θέλετε να κυβερνήσετε". Ετσι θα κυβερνήσουμε εμείς! Αυτή είναι η πρόταση εξουσίας, διακυβέρνησης που έχει το ΚΚΕ, πείθοντας, κινητοποιώντας τη λαϊκή πλειοψηφία να βάλει σήμερα τέλος, όχι στη δευτέρα παρουσία. Να φέρει την ανατροπή της κυρίαρχης τάξης, των αφεντικών, των εφοπλιστών, των εργοδοτών, της χρηματιστικής ολιγαρχίας, που στις 7 του Μάη θα συνεχίσουν να έχουν την εξουσία, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα σχηματιστεί».

Μεγαλώνει η ανησυχία των αστών για την κατάσταση στην ισπανική οικονομία, που γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη

Η καγκελάριος της Γερμανίας, Α. Μέρκελ, απέκλεισε εκ νέου χτες το ενδεχόμενο επαναδιαπραγμάτευσης του συμφώνου δημοσιονομικής πειθαρχίας, το οποίο έχει εγκριθεί από 25 χώρες - μέλη της ΕΕ. Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Westdeutsche Allgemeine Zeitun», αποκαλύπτει ακόμα ότι η συζήτηση για την ανάπτυξη τίποτα καινούριο δεν έχει να δώσει, αφού, όπως λέει, «το θέμα της ανάπτυξης, την οποία ζητούν πολλοί, είναι από καιρό ο δεύτερος άξονας της πολιτικής μας μαζί με τη δημοσιονομική πειθαρχία». Προσθέτει ακόμα ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν ήδη συμφωνήσει να παρουσιάσουν συγκεκριμένα σχέδια για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης κατά τη σύνοδο κορυφής του Ιούνη.

Σύμφωνα εξάλλου με τον Ζ. Μ. Μπαρόζο και τον Μ. Μόντι, «η ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί αν επικεντρωθούμε σταδιακά στην ανταγωνιστικότητα και όχι αυξάνοντας τα ποσοστά του χρέους», όπως αναφέρουν σε κοινή τους ανακοίνωση, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, μετά από συνάντησή τους. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Χέρμαν βαν Ρομπάι, από την πλευρά του, ξεκαθάρισε χτες ότι «η λιτότητα είναι η βάση πάνω στην οποία πρέπει να δημιουργήσουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την ανάπτυξη» και ότι «δεν υπάρχουν γρήγορες λύσεις».

Ο ίδιος σε επιστολή του προς τους 27 Ευρωπαίους ηγέτες, αναφέρεται στο ενδεχόμενο να συγκαλέσει έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ με αντικείμενο την ανάπτυξη, υπό τη μορφή δείπνου εργασίας, πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιούνη.

Η Α. Μέρκελ «θα συνεργαστεί καλά και σε κλίμα εμπιστοσύνης με τον Πρόεδρο της Γαλλίας όποιος κι αν είναι αυτός», διαβεβαίωσε χτες ο εκπρόσωπός της, Στέφεν Ζάιμπερτ. Χτες, ο σοσιαλιστής υποψήφιος για την Προεδρία στη Γαλλία, Φρ. Ολάντ, δήλωσε ότι «δεν είναι η Γερμανία αυτή που θα αποφασίζει για την Ευρώπη στο σύνολό της», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι τα παζάρια που επιδιώκει αποσκοπούν αποκλειστικά στην υπεράσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης στη Γαλλία.

Σε ό,τι αφορά στην Ισπανία, το αξιόχρεο της οποίας υποβαθμίστηκε χτες κατά δύο βαθμίδες από τον οίκο αξιολόγησης «Standard & Poor's», ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε, δήλωσε ότι η υποβάθμιση «κάνει ακόμα πιο κρίσιμη την κατάσταση». Η ανεργία στην Ισπανία δείχνει ότι η χώρα περνάει μια «κρίση τεραστίων διαστάσεων», δήλωσε χτες και ο υπουργός Εξωτερικών Χοσέ Μανουέλ Γκαρθία Μαργάγιο, δίνοντας με δραματικό τρόπο την αγωνία των εκπροσώπων της αστικής τάξης για την αδυναμία διαχείρισης της κρίσης.

Σημειώνεται ότι το ποσοστό της ανεργίας στην Ισπανία έφθασε το πρώτο τρίμηνο του 2012 το 24,2%. Ενδεικτική του βάθους της κρίσης στην ισπανική καπιταλιστική οικονομία είναι η χτεσινή ανακοίνωση της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας σύμφωνα με την οποία οι ισπανικές τράπεζες συγκέντρωναν στους ισολογισμούς τους στα τέλη του 2011 περίπου 184 δισ. ευρώ σε προβληματικούς τίτλους του κατασκευαστικού τομέα, ποσό που αντιστοιχεί στο 60% του χαρτοφυλακίου τους.

Την επίθεση στο προεκλογικό περίπτερο του ΚΚΕ στα Ταμπούρια καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΚΟΒ Ταμπουρίων του ΚΚΕ, από «θρασύδειλα φασιστοειδή που ευδοκιμούν στους συνδέσμους οργανωμένων οπαδών. Η απόπειρα εμπρησμού και οι εμπνευστές της δείχνουν ότι η δράση του ΚΚΕ ενοχλεί. Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι τέτοιες ενέργειες μπορούν να τρομοκρατήσουν τους κομμουνιστές».

Σε «εθνικό συναγερμό» κάλεσε τα αστικά κόμματα και τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου ενόψει των εκλογών ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, με στόχο τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας για τη συνέχιση της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής.

Μιλώντας χτες στην Τρίπολη, διεκδίκησε την «πρωτιά» του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές προκειμένου, όπως ανέφερε, «ως φορέας της διερευνητικής εντολής, να κοιτάξουμε αριστερά τις υπεύθυνες δυνάμεις, να κοιτάξουμε στον συντηρητικό χώρο, τις υπεύθυνες δυνάμεις, τους υπεύθυνους ανθρώπους και να σχηματίσουμε μια κυβέρνηση εθνικού συναγερμού των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, της υπευθυνότητας».

Στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι την επόμενη μέρα των εκλογών να επιτευχθεί ένα ισχυρό μέτωπο των κομμάτων της πλουτοκρατίας για να κλιμακώσει την επίθεση στα δικαιώματα και το εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων. Σ' αυτή την κατεύθυνση και με στόχο να εκβιάσει το λαό, ισχυρίστηκε: «Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να συμβάλλει στη δημιουργία μιας πολιτικής συμμαχίας των φιλοευρωπαϊκών και υπεύθυνων δυνάμεων, αν το πει ο λαός καθαρά και στα ποσοστά, που θα ξεπερνάνε κατά πολύ το 50% και στις έδρες. Αλλιώς, ας κάνουν κυβέρνηση. Εμείς εδώ θα είμαστε εποικοδομητική αντιπολίτευση».

Στο εκβιαστικό ψευτοδίλημμα που θέτουν συνολικά τα κόμματα της άρχουσας τάξης περί ισχυρών κυβερνήσεων, ο λαός πρέπει να δει τον εφιάλτη που του ετοιμάζουν για την επόμενη μέρα. Εναν εφιάλτη που παρουσίασε και χτες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος καθόρισε και το προγραμματικό πλαίσιο της συγκυβέρνησης σημειώνοντας:

• Πρώτον, τη συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής για τα επόμενα τρία χρόνια, μέχρι το 2015 (και όχι δυο, όπως προβλέπει η νέα δανειακή σύμβαση!) με επιμήκυνση του μνημονίου και της λήψης πρόσθετων μέτρων.
• Δεύτερον, την προώθηση των διαρθρωτικών αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, την παροχή νέων προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο και την στήριξη των τραπεζών, προκειμένου να στηριχθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη μέσα στην κρίση και να ξεκινήσει νέος κύκλος κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους. «Αυτή είναι η αφετηρία και η "μήτρα" όλης της ελπίδας για να μπορέσουμε να ξαναδώσουμε πνοή στον τόπο», υποστήριξε ο Ευ. Βενιζέλος, παρουσιάζοντας τη φιλομονοπωλιακή πρόταση του ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια στιγμή, επιχείρησε να σπείρει αυταπάτες περί μιας δήθεν «προοδευτικής» στροφής της ΕΕ. «Πρέπει να είμαστε μέσα στην ελπίδα που ανοίγεται τώρα στην Ευρώπη, με την αλλαγή στη Γαλλία και την εκλογή του Φρανσουά Ολάντ (...) να είμαστε μέσα στη συζήτηση για αναπτυξιακό σύμφωνο, όχι μόνο δημοσιονομικό, για μια πιο λογική πιο προοδευτική Ευρώπη», είπε ο Ευ. Βενιζέλος, σε μια προσπάθεια να καλλιεργήσει αυταπάτες στο λαό ότι μια «άλλη» τάχα διαχείριση στην ΕΕ, μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.

Ο ίδιος επιστράτευσε και τον κίνδυνο «να δούμε στη Βουλή χιτλερικούς χαιρετισμούς», επιδιώκοντας να αποκρύψει ότι το φασισμό το γεννά, τον αναπαράγει και τον χρησιμοποιεί το καπιταλιστικό σύστημα που ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ υπηρετούν.

Νέα φτώχεια και ξεκλήρισμα, αύξηση των εισαγωγών και συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε ακόμα λιγότερους, επιφυλάσσει για τους φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους η «ανάπτυξη» που επαγγέλλεται η ΝΔ, όπως επιβεβαιώθηκε από τη χτεσινοβραδινή ομιλία του Αντ. Σαμαρά στις Σέρρες. Υποκριτικά εμφανίστηκε να κατανοεί και να γνωρίζει τα προβλήματα των αγροτών, όπως ότι «δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε πετρέλαιο ούτε λιπάσματα ούτε ζωοτροφές», ή ότι «τα χρέη τούς πνίγουν», προκειμένου να κρύψει ότι έχει συνευθύνη για τα βάσανα που περνάει σήμερα η φτωχή αγροτιά, ενώ παραμένει προσηλωμένος στη νέα ΚΑΠ και τη στρατηγική ανάπτυξης υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων.

Παρ' όλα αυτά δε δίστασε να υποσχεθεί ξεδιάντροπα πως «θα φτάσει και στους αγρότες ό,τι ρευστότητα εξασφαλίσει για τους μικρομεσαίους», θα τους φεσώσει δηλαδή ξανά στις τράπεζες, πως θα κάνει τον αγρότη επιχειρηματία και θα σταματήσει «αυτό το χάος στις τιμές από το χωράφι στο ράφι». Από την άλλη, τα ίδια τα στελέχη της ΝΔ κρατάνε δημόσια αποστάσεις από τις υποσχέσεις που μοιράζει δεξιά και αριστερά ο πρόεδρος της ΝΔ για να ψηφοθηρήσει σε βάρος των χαμηλοσυνταξιούχων, των πολύτεκνων, κ.λπ., ομολογώντας ότι «η αποκατάσταση των αδικιών», δηλαδή τα ψίχουλα που μοιράζουν αφειδώς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, θα γίνει όταν επέλθει η ανάπτυξη και το επιτρέψουν οι αντοχές του προϋπολογισμού...

- «Γαλλία: Τι σημαίνει η σαρωτική ήττα του Σιράκ - ΑΡΙΣΤΕΡΗ γροθιά στο Μάαστριχτ - Θρίαμβος της Αριστεράς» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 2-6-97).

- «Η Γαλλία, κλειδί τώρα της πορείας για Μάαστριχτ. ΕΥΡΩ-ΑΝΑΣΑ - Προσδοκίες για πιο χαλαρή λιτότητα» (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 3-6-97). Την ίδια μέρα φωτογραφία του Γ. Παπαντωνίου στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας με την εξής λεζάντα που αποδίδει λόγια του υπουργού: «Πορευόμαστε προς αριστερό Μάαστριχτ»!

- «Νέα πνοή για Ευρώπη». «Στροφή για "άλλο" Μάαστριχτ - Η νίκη της γαλλικής Αριστεράς ανοίγει το δρόμο για την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής. Ευνοείται η Ελλάδα» (ΕΘΝΟΣ 2-6-97).

- «Θρίαμβος Ζοσπέν ανατρέπει το Μάαστριχτ» (ΕΞΟΥΣΙΑ 2-6-97).

- «Μετά τη θριαμβευτική επιστροφή της Αριστεράς στη Γαλλία ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ για την πορεία της Ευρώπης» (ΑΥΓΗ 3-6-97).

Τότε, ο ΣΥΝ διεκδικούσε τον ...Ζοσπέν απ' το ...ΠΑΣΟΚ! Δήλωνε ο πρόεδρός του Ν. Κωνσταντόπουλος: «Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αντί να θριαμβολογεί, οφείλει να διδαχτεί από την αυτοκριτική και την προοδευτική μετατόπιση των Γάλλων σοσιαλιστών»! Και σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» στις 2-6-98 υποστήριζε: «Ενα πείραμα τύπου Γαλλίας νομίζω ότι επιβάλλεται να το κουβεντιάσουν και η ελληνική κοινωνία και οι πολιτικές δυνάμεις».

Κατά τον Ν. Κωνσταντόπουλο, τα αποτελέσματα στη Γαλλία αποτελούσαν «θετικό βήμα στην προσπάθεια για την προοδευτική αναθεώρηση της συνθήκης του Μάαστριχτ, για μια ενιαία δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη»... Και ο Γ. Δραγασάκης πρόσθετε στις 4-6-97: «Το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γαλλία δημιουργεί μια ρωγμή στη λογική των μονόδρομων».

Να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα προσπαθούσαν χτες στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ομολογία του επικεφαλής του σε συνέντευξη στο tvxs.gr, όπου αναφερόμενος στο ενδεχόμενο το κόμμα του να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης πρόσθεσε: «Εάν εμείς, ως αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι».

Αλλωστε, όπως είπε σε άλλη του συνέντευξη (protagon.gr), «ο Καμμένος έχει κάνει κάποιες παρουσίες στη βουλή οι οποίες ήταν ενδιαφέρουσες. Και μπορεί και να του πιστώνουν και το γεγονός ότι εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να μείνει στο μαντρί που λέμε, όταν το μαντρί διεκδικεί να γίνει εξουσία και δεν το 'κανε. Ε, αυτό το πιστώνεται, είναι γεγονός».

Πρόσθεσε ακόμα ότι οι βλέψεις τους είναι πολύ ευρύτερες και τους οδηγούν κατευθείαν στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ, αφού, όπως είπε, «μιλάμε για μια κυβέρνηση η οποία θα 'χει πυρήνα στην αριστερά, μπορεί να είναι και δυνάμεις επαναλαμβάνω, που θα προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ». Βέβαια, αναρωτήθηκε «γιατί να μην είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ (...) Γιατί εμείς έχουμε πάρει κεφάλι από τις άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις», κάτι «το οποίο θα έδινε λύση στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας, στο χάος και στην ακυβερνησία», για την οποία, όπως φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί, όπως και τα αστικά κόμματα.

Η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ λοξοκοιτάζει προς όλες τις κατευθύνσεις με τη φιλοδοξία να φορέσει κυβερνητικά κοστουμάκια. Στο πλαίσιο αυτό, ήδη συνεργάζεται με στελέχη και κινήσεις που «αποκολλήθηκαν» απ' το ΠΑΣΟΚ, «κλείνει το μάτι» στον Καμμένο, ενώ στην προαναφερθείσα συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε ότι θα ήθελε και τη συνεργασία με το ΕΠΑΜ του Καζάκη, που όμως επέλεξε άλλο δρόμο, αυτό της συνεργασίας με τον Παπαθεμελή! Δηλαδή, ο αντιμνημονιακός μύλος όλα τα αλέθει.

Ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, που βλέπει τις δηλώσεις Τσίπρα να δυναμιτίζουν τη συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία, δήλωσε χτες ότι «η διαδρομή και οι θέσεις του Πάνου Καμμένου τον τοποθετούν δεξιότερα της ΝΔ» και «μια αριστερή - αντιμνημονιακή κυβέρνηση που θα εξαρτάται από την ψήφο του Πάνου Καμμένου είναι αδύνατο να σταθεί». Πιο πάνω απ' όλα, όμως, είναι η επιθυμία τους να κυβερνήσουν με κάθε κόστος και γι' αυτό ο Παπαδημούλης κατέληξε ότι «αν άλλες δυνάμεις θέλουν να δώσουν ψήφο ανοχής, είναι δικό τους θέμα».

Μετά απ' όλα αυτά, ο Αλ. Τσίπρας επανήλθε χτες με εξηγήσεις στον ρ/σ «Real», όπου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είπα το αυτονόητο (...) Οταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας (...) δώσει διερευνητική εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ, θα απευθυνθώ στα κόμματα της αριστεράς για τον σχηματισμό κυβέρνησης και θα ασκήσουμε το συνταγματικό μας δικαίωμα να απευθυνθούμε στη Βουλή προκειμένου να λάβουμε ψήφο εμπιστοσύνης. Και εκεί δεν θα αρνηθούμε προφανώς την ψήφο κανενός (...) Αν δεχθούμε ψήφο εμπιστοσύνης ακόμα και από βουλευτές που έχουν εκλεγεί με άλλα κόμματα, που δεν θα συμμετέχουν στην κυβέρνηση, ακόμα κι από βουλευτές που έχουν εκλεγεί από το ΠΑΣΟΚ, δεν θα το αρνηθούμε». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι θα «το διεκδικήσουν».

Αυτό που δεν εξήγησε ο Αλ. Τσίπρας είναι τους λόγους για τους οποίους οι βουλευτές του Καμμένου ή του ΠΑΣΟΚ που θα έχουν εκλεγεί στη βάση των γνωστών φιλομονοπωλιακών προγραμμάτων των κομμάτων τους, θα έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που, όπως διατείνεται, θα ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική. Αν αυτό συνέβαινε, θα οφειλόταν ακριβώς στο γεγονός ότι άπαντες αναγνωρίζουν πως οι κραυγές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο μνημόνιο, στο ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του έχουν ημερομηνία λήξης, την ώρα που λήγει και η εκλογική διαδικασία.

Συνεχίζοντας να κοροϊδεύει με θράσος το λαό, επανέλαβε τη ...γαλαντόμα πρόταση, πιστεύοντας ότι το ΚΚΕ θα δελεασθεί από θεσούλες της αστικής διαχείρισης, ότι «αν διεκδικήσει κάποιος άλλος από τα κόμματα της αριστεράς, η κα Παπαρήγα ή ο κ. Κουβέλης, εγώ δεν θα διεκδικήσω, αν είμαστε το μεγαλύτερο από τα τρία αυτά κόμματα, την πρωθυπουργική καρέκλα για τον εαυτό μου».

Αποκαλύπτοντας, τέλος, το μικρομεγαλισμό και τη δίψα που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να αναρριχηθεί στα ανώτερα κλιμάκια της αστικής διαχείρισης, είπε στο protagon.gr: «Ε, θα μπορούσα να είμαι, ναι, γιατί όχι; Γιατί να μην είμαι; (...) Οταν, όταν, με συγχωρείτε (...) όταν βλέπω σε δημοσκοπήσεις ερώτηση αυθόρμητα, αυθόρμητη απάντηση να βάζουν τον Τσίπρα στο ίδιο μέγεθος με αυτούς που κοιμούνται και ξυπνάνε με το αν θα γίνουν πρωθυπουργοί, τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά. Και το βλέπω αυθόρμητα να βγαίνει αυτό από τον κόσμο γιατί να σας απαντήσω πως όχι;».

Αδειες για τη διεξαγωγή πετρελαϊκών ερευνών σε περιοχές εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας - Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης νότια της Ρόδου και του Καστελόριζου έδωσε στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) η τουρκική κυβέρνηση. Την απόφαση έλαβε το Υπουργικό Συμβούλιο της Τουρκίας στις 16 Μάρτη και χτες δημοσιεύτηκε στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης, προμηνύοντας νέο κύκλο έντασης, προκλήσεων και ανταγωνισμών, σε μια περίοδο που οξύνονται γενικά οι αντιθέσεις για τις πηγές και τους αγωγούς ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή.

Ανάλογη απόφαση για έρευνες σε περιοχές βορειοδυτικά της Μυτιλήνης, η οποία δημοσιεύτηκε στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβέρνησης την 1η Νοέμβρη του 1973, θεωρείται η απαρχή των τουρκικών αμφισβητήσεων στο Αιγαίο, οι οποίες συνεχίζονται ανελλιπώς από τότε. Σχολιάζοντας τις εξελίξεις, ο εκπρόσωπος του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε μεταξύ άλλων ότι η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης «αντιβαίνει στους κανόνες του Δικαίου της Θάλασσας και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να θίξει κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες της Ελλάδας, που θεμελιώνονται στο Διεθνές Δίκαιο».

Υπενθυμίζεται ότι εδώ και λίγες μέρες η τουρκική κρατική πετρελαϊκή εταιρεία έχει ήδη ξεκινήσει γεωτρήσεις ανοιχτά του ψευδοκράτους της Κύπρου, προχωρώντας στην υλοποίηση της παράνομης «συμφωνίας» που υπέγραψαν Τουρκία και ψευδοκράτος στις 22 Σεπτέμβρη 2011, περί οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας. Οι γεωτρήσεις πραγματοποιούνται στην περιοχή της Αμμοχώστου στο χωριό Σύγκραση.

Μάζευε κι ας είν' και ρώγες! Οχι μόνο τις ψήφους του Καμμένου θα δεχτεί αλλά «και την Αλέκα πρωθυπουργό», λέει, «αν το ΚΚΕ δώσει στήριξη σε μια τέτοια κυβέρνηση».

Να λοιπόν τι κυβέρνηση θέλει. Κυβέρνηση με τον Καμμένο. Τόσο προοδευτική και αριστερή. Κυβέρνηση με ένα απόκομμα της ΝΔ, ένα κόμμα του κεφαλαίου, της ΕΕ, των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών με Ρωσία, Κίνα, κ.λπ. Λες και αυτά τα κράτη θα βοηθήσουν την Ελλάδα ανιδιοτελώς και δε θα λεηλατήσουν μεγάλο κομμάτι του πλούτου της σε ενέργεια, μεταφορές, λιμάνια κλπ...

Ο Αλ. Τσίπρας έχει πει πως θέλει «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση με πυρήνα την αριστερά. Με τον Καμμένο συμμαχίες λοιπόν...

Αλλά είναι και πολύ γαλαντόμοι και μοιράζουν από τώρα υπουργεία και πρωθυπουργούς. Ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ στον ύπνο τους καρβέλια ονειρεύονται. Νομίζουν πως θα βάλουν το ΚΚΕ στο χέρι. Το έχουν πει κατ' επανάληψη άλλωστε πως θέλουν την τρίτη θέση και το ΚΚΕ όσο γίνεται πιο κάτω για να το εξαναγκάσουν να συμπράξει στην «κυβέρνησή τους». Αλλά το ΚΚΕ δεν το έβαλαν στο χέρι οι αστοί, θα το βάλουν οι γιαλαντζί τα τσιράκια τους;

Βεβαίως, στη συνέχεια ο Ν. Βούτσης το έκανε ακόμη πιο θεαματικό. Είπε πως θα ζητήσουν ανοχή ή στήριξη από τον Καμμένο σε περίπτωση που πάρουν αυτοδυναμία! Μα αφού θα πάρουν αυτοδυναμία τι το θέλουν το ΚΚΕ στην κυβέρνηση και μοιράζουν πρωθυπουργίες; Κοροϊδεύουν το λαό με αυτοδυναμία και τις μοιρασιές για πρωθυπουργίες κ.λπ.

Να, λοιπόν, που είναι αναξιόπιστοι, καιροσκόποι, αφερέγγυοι για το λαό. Να που η πολιτική τους είναι προδοτική για τις ελπίδες του για καλύτερες μέρες.

Για ποιο λόγο όμως ο Καμμένος με το γνωστό φιλομονοπωλιακό του πρόγραμμα θα στήριζε μια κυβέρνηση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Ισως γιατί, όπως έχει δηλώσει, «υπάρχουν συγκλίσεις στο οικονομικό πρόγραμμα» των δύο κομμάτων. Ισως και συμμεριζόμενος την αγωνία του Αλ. Τσίπρα, που επίσης δήλωσε ότι το «διακύβευμα σήμερα είναι τι θα κάνουμε τελικά με την Ευρωζώνη και με τη θέση μας στη Ευρώπη». Και ίσως γιατί ο Καμμένος γνωρίζει καλά ότι η αστική εξουσία που με αφοσίωση υπηρετεί ο ίδιος πολλά χρόνια δε διατρέχει κανενός είδους κίνδυνο από κυβερνήσεις σαν αυτή που οραματίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Το ομολόγησε και ο Αλ. Τσίπρας: «Εξουσία, ξέρετε, είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο από τη διακυβέρνηση. Τη διακυβέρνηση μπορείς να την πάρεις με την ψήφο (...) αλλά την εξουσία δεν την παίρνεις έτσι εύκολα (...) Η δυνατότητα η Αριστερά να βρεθεί στην κυβέρνηση είναι συνυφασμένη με την ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, του μαζικού κινήματος. Εμείς λοιπόν σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να ζητάμε ψήφο εξουσίας και να μη μας περνάνε για τρελούς, αλλά να μας παίρνουν στα σοβαρά, ακριβώς γιατί δύο χρόνια τώρα είχαμε το λαό στους δρόμους»...

Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Ποιος τα λέει αυτά; Ο επικεφαλής ενός σχήματος που καθησυχάζει το λαό με αυταπάτες ότι τα μονοπώλια μπορεί να χαλιναγωγηθούν από μια κυβέρνηση με σθένος και ικανότητες που δε διέθεταν οι προηγούμενες. Που εκθειάζει κεντροαριστερές κυβερνήσεις μέχρι και τον σοσιαλδημοκράτη Γάλλο Ολάντ. Ο επικεφαλής ενός σχήματος που ανοιχτά έχει εκφράσει την έχθρα του στους ταξικούς αγώνες. Αλλοτε χαρακτηρίζοντάς τους «εξαλλοσύνες», άλλοτε εκφράζοντας ανησυχία για την αναταραχή στους τόπους δουλειάς και πάντα ομνύοντας στην «κοινωνική συνοχή», δηλαδή την υποταγή της εργατικής τάξης στους εκμεταλλευτές της. Που τα κάνει πλακάκια στα συνδικάτα με τις παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, συμβάλλοντας στη διατήρηση των συσχετισμών που κατά τ' άλλα υποτίθεται ότι θέλει να ανατρέψει. Που αναγορεύει σε κίνημα τους «αγανακτισμένους» στις πλατείες, οι οποίοι είχαν σύνθημα «έξω τα κόμματα, έξω τα συνδικάτα», που βάφτισε εξέγερση «την κουκούλα το Δεκέμβρη του 2008», ό,τι δηλαδή αφήνει στο απυρόβλητο την αστική εξουσία, αν δε ρίχνει νερό στο μύλο της.

Και ενώ τα κάνει όλα αυτά είχε το θράσος να συμπληρώσει στα παραπάνω: «Αυτό είναι που με στεναχωρεί, ότι η πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία του ΚΚΕ οδηγεί το λαό στην κατάθλιψη και τον καναπέ»! Στην κατάθλιψη οδήγησαν τους λαούς οι ομοϊδεάτες του στη Γαλλία και στην Ιταλία, αφού τους παραμύθιασαν, όπως κάνει τώρα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα φέρουν τα πάνω κάτω και έφεραν το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο, παροπλίζοντας το κίνημα και σκορπώντας απογοήτευση.

Το ΚΚΕ δε συμμετέχει σε καμία κυβέρνηση μετά τις εκλογές της 6ης Μάη. Οι εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να προβληματιστούν από αυτή τη στάση και να σκεφτούν: Γιατί το ΚΚΕ έχει αυτή τη θέση; Γιατί την άλλη μέρα οποιαδήποτε κυβέρνηση σχηματιστεί, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, θα είναι στις θέσεις τους. Η Ελλάδα θα είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ τον Ιούνη θα έρθουν και νέα μέτρα. Τι σημαίνει αυτό; Οτι έτσι κι αλλιώς την εξουσία θα την έχουν οι καπιταλιστές. Και πως όποια κυβέρνηση προκύψει, όποιο δήθεν φιλολαϊκό μέτρο πάρει, θα σκοντάψει ακριβώς σ' αυτή την εξουσία.

Μήπως κάποιο από τα κόμματα που καλούν σε συνεργασία έχουν πει ότι τα μονοπώλια χάσουν την εξουσία που έχουν; Ούτε κουβέντα. Καλούν το ΚΚΕ να μπει σε μια κυβέρνηση στην οποία το ΚΚΕ θα έχει θέση και θα παλεύει για αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή του χρέους, Λαϊκή Εξουσία και το άλλο κόμμα λέει ότι δεν μπορούμε να αναπτυχθούμε έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι δυνατόν να υπάρξει συνεργασία όταν υπάρχουν τόσο διαμετρικά αντίθετες θέσεις σε ζητήματα στρατηγικής; Είναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια κυβέρνηση να δώσει προοπτική στο λαό όταν το ένα κόμμα λέει ανάπτυξη χωρίς καπιταλιστές με όλη την εργατική λαϊκή εξουσία και η άλλη θέλει ανάπτυξη με διαπραγμάτευση από την οποία θα ωφεληθούν οι καπιταλιστές αφού αυτοί θα έχουν την ιδιοκτησία των εργοστασίων, των ναυπηγείων, των βαποριών;

Ποιος έχει να χάσει από μια τέτοια κυβέρνηση; Ο ίδιος ο λαός. Γιατί στην πραγματικότητα, δε ζητούν συνεργασία με το ΚΚΕ, όπως λένε, ζητούν το ΚΚΕ να αναγκαστεί να αλλάξει τη θέση του. Ο Αλ. Τσίπρας μάλιστα το λέει ανοιχτά. Δώστε μας ψήφο για να εξαναγκάσουμε το ΚΚΕ να συνεργαστεί σε κυβέρνηση μαζί μας. Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται. 'Η μεγάλη ιδέα έχουν για τον εαυτό τους ότι «μπορούν να βάλουν το ΚΚΕ στο χέρι. Λένε επίσης το επιχείρημα «τώρα καίγεται το σπίτι μας, τις διαφορές μας θα κοιτάξουμε;». Τα σπίτια της εργατικής τάξης καίγονται ακριβώς από αυτές τις επικίνδυνες για το λαό λογικές. Αυτό έχει αποδείξει η εμπειρία τέτοιων συνεργασιών αριστερών και κεντροαριστερών δυνάμεων στη Γαλλία και την Ιταλία. Μια τέτοια εξέλιξη θα σημαίνει ότι το εργατικό κίνημα δε θα έχει πρωτοπορία, θα δεχθεί μεγάλο πλήγμα. Θα αγωνίζεται ο λαός και εναντίον μιας κυβέρνησης που θα είναι το ΚΚΕ, αλλά ίσως, το πιο πιθανό, τα πρώτα χρόνια να κρατήσει στάση αναμονής. Επειδή έχει εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ θα περιμένει. Και όταν συνειδητοποιήσει το λάθος, θα πρέπει να ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις από την αρχή. Θα έχει κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω. Και βεβαίως θα έχει απογοητευτεί, θα χάσει την εμπιστοσύνη του στο ΚΚΕ.

Ο λαός αυτό που πρέπει να δοκιμάσει είναι να χειραφετηθεί από αυτές τις αντιλήψεις, να πεισθεί ότι υπάρχει εναλλακτική λύση, ότι υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης και να πεισθεί να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί σε όλα μαζί μας. Να πεισθεί, να αντεπιτεθεί, να παρεμποδίσει τα νέα μέτρα. Και αν δεν έχει πεισθεί ακόμα να αναζητήσει τη ριζική εναλλακτική λύση, γιατί δεν μπορεί να την αναζητήσει έξω από την ταξική πάλη και χωρίς την κοινή δράση και χέρι χέρι με τους κομμουνιστές. Ολα τα άλλα είναι επικίνδυνα.