Θλιβερός απολογισμός αρνητικών επιπτώσεων και "θερμοκήπιο" αδιεξόδων για τους Ελληνες αγρότες, και ειδικότερα για τους μικρομεσαίους, αποτελούν τα 18 χρόνια ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ. Μέσα στο διάστημα αυτό το πραγματικό εισόδημα των αγροτών μειώθηκε δραματικά, το κόστος παραγωγής ανέβηκε θεαματικά και ο αριθμός των απασχολουμένων στη γεωργία μειώθηκε δραστικά.Αυτό αποδεικνύεται τόσο από τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), όσο και από τη Eurostat,τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ).

• Το 1998 το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με το 1997 και το γεγονός αυτό παραδέχονται και τα επιτελεία των Βρυξελλών. Μάλιστα, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της Eurostat, το πραγματικό εισόδημα των αγροτών το 1998 είναι μικρότερο και από αυτό του 1989.Σύμφωνα με στοιχεία της υπηρεσίας αυτής, το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε σε πραγματικές τιμές το 1998 κατά 3,8% σε σχέση με το 1997, ενώ αντίστοιχα το εισόδημα των αγροτών των χωρών της ΕΕ μειώθηκε κατά 3,9%.Πέρσι το εισόδημα των αγροτών στην Ελλάδα είχε μειωθεί κατά 2,6% σε σχέση με το 1996. Παράλληλα η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ αναφέρει ότι οι αγροτικές τιμές στην Ελλάδα μειώθηκαν το 1998 κατά μέσο όρο σε σύγκριση με το 1997 κατά 5,1%,ενώ η αντίστοιχη μείωση στις χώρες της ΕΕ ήταν 3,7%.
• Το κόστος παραγωγής ανέβηκε σε ύψη "ρεκόρ" μέσα στην οκταετία 1990 - 1998. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ, σε τρέχουσες τιμές, από το 1990 μέχρι το 1998 ο γενικός δείκτης των συντελεστών κόστους ανέβηκε κατά 103,6%.Το ίδιο διάστημα ο γενικός δείκτης τιμών φυτικής και ζωικής παραγωγής αυξήθηκε μόνο κατά 87,1%. Δηλαδή, έχουμε μια επιβάρυνση των συντελεστών κόστους, συγκριτικά, κατά 16,5 μονάδες. Στην πράξη, πάντως, φαίνεται ότι η επιβάρυνση που δέχονται οι αγροτοκτηνοτρόφοι από την αύξηση του κόστους παραγωγής είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού τα βασικά στοιχεία του κόστους (σπόροι, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, καύσιμα κλπ. ) έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ οι τιμές στα βασικά αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, καπνά, λάδι, σιτηρά κ. ά. ) σημείωσαν ακόμα μεγαλύτερη πτώση από το μέσο όρο του γενικού δείκτη της ΕΣΥΕ. Για παράδειγμα, στα δημητριακά και το ρύζι η διαφορά του γενικού δείκτη συντελεστών κόστους και του δείκτη τιμών παραγωγού φτάνει τις 69,5 μονάδες! Αυτό δείχνει παραστατικά τη δραματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους, τα τελευταία χρόνια, οι αγρότες της χώρας.

Τα παραπάνω στοιχεία εξηγούν γιατί τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά συρρικνώνονται και οδηγούνται στον αφανισμό. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ ο αριθμός αγροτικών εκμεταλλεύσεων το 1981 - πρώτη χρονιά ένταξης στης ΕΟΚ - ήταν 998.876 για να πέσουν το 1993 στις 819.150.Το οριστικά αυτά στοιχεία της ΕΣΥΕ μέχρι το 1993 έρχονται να συμπληρώσουν τα προσωρινά στοιχεία της Eurostat, που αναφέρουν ότι στη χώρα μας το 1997 ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ήταν 507.000 και το 1998 το νούμερο αυτό πέφτει στις 483.000.Τα προσωρινά στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι μόνο μέσα στο 1998 ο αριθμός των αρχηγών αγροτικών εκμεταλλεύσεων στη χώρα μας μειώθηκε κατά 23.100,σε σύγκριση με το 1997. Παράλληλα στα ίδια στοιχεία φαίνεται ότι αυξήθηκε μέσα στο 1998 ο αριθμός των εργατών γης κατά 4,2%.Από 89.200 που ήταν το 1997, οι εργάτες γης έφτασαν το 1998 τους 93.000.

Ενα ακόμα ζήτημα που προκύπτει σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ είναι η αυξανόμενη τάση συγκέντρωσης του κλήρου στα χέρια λίγων. Το 1981 το 3,4% των αγροτών είχαν από 100 μέχρι 200 στρέμματα και το 0,7% πάνω από 200 στρέμματα, ενώ το 1993 αντίστοιχα από 100 μέχρι 200 στρέμματα είχε το 7,1% των αγροτών και πάνω από 200 στρέμματα το 3,1%.

Την πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών έχουν καταγγείλει επανειλημμένα οι αγωνιζόμενοι αγρότες στη διάρκεια των αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια και η λύση του προβλήματος αυτού θα αποτελέσει ζήτημα αιχμής και στις κινητοποιήσεις που θα "γιγαντωθούν" τα χρόνια που ακολουθούν. Κυβέρνηση και ΕΕ έχουν στήσει ένα σκηνικό ολέθρου για τους αγρότες, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με τις προσταγές περιορισμού της αγροτικής παραγωγής, τη δραστική μείωση των τιμών και των επιδοτήσεων, τη ραγδαία αύξηση του κόστους παραγωγής, τη "λαίλαπα" των χρεών και των μαζικών κατασχέσεων περιουσιακών τους στοιχείων που μεθοδεύει η διοίκηση της ΑΤΕ, κατόπιν κυβερνητικών εντολών.

Για τους αγρότες είναι φανερό πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από τον αγώνα για την επιβίωση, αφού μετά την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 και την υπογραφή της συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ το 1995, η κατεύθυνση είναι η δραστική μείωση του αγροτικού πληθυσμού. Και το ρυθμό ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, έρχονται να επιτείνουν η "Ατζέντα 2000" και οι επιταγές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) που θα αρχίσουν να γίνονται πράξη μετά από ένα χρόνο. Γι' αυτό στους αγροτοκτηνοτρόφους δίνεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αντισταθούν με την ψήφο τους στις καταστροφικές επιταγές της ΕΕ και της κυβέρνησης και να "μαυρίσουν" τα κόμματα που υποστηρίζουν φανερά ή στα "μουλωχτά" την αντιαγροτική πολιτική των Βρυξελλών, υπερψηφίζοντας το ευρωψηφοδέλτιο αντίστασης και αγώνα του ΚΚΕ.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Η ανεργία αποτελεί, για 20 εκατομμύρια και πλέον κατοίκους των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μια φαιά πραγματικότητα, από την οποία δεν τους αφήνουν να ξεφύγουν. Για την ΚΟΜΙΣΙΟΝ, όμως, τις υπηρεσίες της, τα άλλα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τους ηγέτες των κρατών - μελών της, αποτελεί εκτός από πραγματικότητα και μια πολύ καλή δικαιολογία. Μια δικαιολογία, για να αλλάξουν τις πολιτικές απασχόλησης προς το χειρότερο, να διαλύσουν τις υφιστάμενες εργασιακές σχέσεις, να καταργήσουν τον καθιερωμένο χρόνο εργασίας και να υπονομεύσουν το αίτημα του εργατικού κινήματος για μείωση του εργάσιμου χρόνου, προβάλλοντας το δικό τους μοντέλο μείωσης, που βασικό του στοιχείο είναι η μεγαλύτερη "ευελιξία" και η "απασχολησιμότητα".

Ετσι και στη χώρα μας, η κυβέρνηση έχει βαλθεί τα τελευταία δυο χρόνια να υλοποιήσει με ταχύτατους ρυθμούς τις εντολές της ΚΟΜΙΣΙΟΝ, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας, η οποία όμως όχι μόνο δεν "αντιμετωπίζεται", όχι μόνο δε μένει έστω σταθερή, αλλά και αυξάνεται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς. Το πρώτο τρίμηνο του 1998, σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, έφτασε το 11,5%,ποσοστό - ρεκόρ για την Ελλάδα, σε μια περίοδο που η κυβέρνηση υποστήριζε ότι έχει μειωθεί η ανεργία! Η κυβερνητική αυτή θέση εκφράστηκε όταν το περασμένο Γενάρη έγιναν οι πρώτες επαφές για την εκπόνηση του περίφημου και αντεργατικότατου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Απασχόληση.Παράλληλα, ανακοινώθηκε η εκπόνηση νέων προγραμμάτων που θα δημιουργούσαν δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Με υπολογισμένη καθυστέρηση από την πλευρά της κυβέρνησης, δεν υπάρχουν νεότερα και αναλυτικότερα στοιχεία για την ανεργία στη χώρα μας το 1998. Χρησιμοποιούνται δηλαδή στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας του 1997! Εκτιμάται όμως ότι η πραγματική ανεργία έχει ξεπεράσει το 13% τους πρώτους μήνες του 1999, με ανάλογες επιπτώσεις και στους δείκτες ανεργίας τμημάτων ανέργων, όπως των νέων, των γυναικών, ενώ υψηλό παραμένει το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το 1997,το 40% των νέων 14 - 19 ετών είναι άνεργοι (53% γυναίκες). Το 30% των νέων 20 - 24 ετών είναι επίσης άνεργοι (40% γυναίκες). Το 17% των νέων 25 - 29 ετών είναι άνεργοι, (22% γυναίκες). Το 57,1% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι, βρίσκονται δηλαδή περισσότερο από 12 μήνες χωρίς δουλιά. Συνολικά η ανεργία των νέων εκτιμάται ότι φτάνει το 34%.Πολλοί νέοι άνεργοι, πολλές άνεργες γυναίκες, αν και τελευταία υπάρχει αύξηση της απασχόλησής τους και η κυβέρνηση θεωρεί ότι αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για το μέγεθος της ανεργίας, περισσότεροι μακροχρόνια άνεργοι.

Οι αριθμοί αυτοί δεν εξυπηρετούν φυσικά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, κάτι που γίνεται ακόμη πιο ενοχλητικό γι' αυτήν, καθώς διανύουμε προεκλογική περίοδο και υπονομεύεται από την πραγματικότητα η προπαγάνδα της. Είναι εξάλλου ενδεικτικό, ότι παρά την πρωτοφανή αυτή έκρηξη της ανεργίας, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας ασχολήθηκε περισσότερο με τις τεχνικές λεπτομέρειες για την καθυστέρηση έκδοσης ακόμη πιο πρόσφατων στοιχείων, δικαιολογώντας την ταυτόχρονα. Η ίδια ηγεσία υποστηρίζει ότι τα νέα στοιχεία θα δείχνουν μειωμένη την ανεργία, η οποία φαίνεται αυξημένη λόγω... εποχής.

Την ίδια στιγμή, τα πράγματα χειροτερεύουν συνεχώς για τους άνεργους, όσο και για τους απασχολούμενους, με τα μέτρα που η κυβέρνηση έχει πάρει. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με τη μερική απασχόληση θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας. Πουθενά στην Ευρώπη δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο, αντίθετα η ανεργία αυξήθηκε καθώς οι εργοδότες μετατρέπουν σχέσεις πλήρους απασχόλησης σε μερικής, χειροτερεύοντας τη θέση των ήδη εργαζόμενων, χωρίς να κάνουν νέες προσλήψεις.

Από την άλλη, οι λεγόμενες "ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης" κατακτούν όλο και περισσότερο έδαφος, σκοπεύοντας, υποτίθεται, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μέσα από την παροχή κινήτρων απασχόλησης στους εργοδότες. Οι εργοδότες που αποφασίζουν να κάνουν χρήση των παροχών, εξασφαλίζουν απλώς τη χρησιμοποίηση φτηνού εργατικού δυναμικού για ένα χρονικό διάστημα. Από την άλλη, αξιοποιούν αυτά τα προγράμματα για θέσεις εργασίας που έτσι κι αλλιώς θα δημιουργούνταν.

Ο μέσος όρος ανεργίας στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν 10,1% τον Ιούλη του 1998, σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την απασχόληση. Η Ελλάδα, που επί χρόνια ήταν κάτω από τον κοινοτικό μέσο όρο ανεργίας - κάτι που η κυβέρνηση τόνιζε με κάθε ευκαιρία - όχι μόνο τον έφτασε, μα και τον ξεπέρασε κατά πολύ. Βεβαίως, είχε προηγηθεί και η πρόβλεψη του ΟΟΣΑ,ότι η ανεργία το 1998 στην Ελλάδα θα φτάσει το 10,4% ίσως και περισσότερο, κατά μέσο όρο. Με ανεργία 11,5% το πρώτο τρίμηνο του 1998, η πρόβλεψη του ΟΟΣΑ για τον ετήσιο μέσο όρο, μάλλον θα επαληθευτεί και θα ξεπεραστεί.

Οπως και στην Ελλάδα, έτσι και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, διεξάγεται αυτή τη στιγμή μια μεγάλη μάχη, για την υλοποίηση των κατευθύνσεων της "Λευκής Βίβλου". Δεν έχει σημασία που μερικές από αυτές τις χώρες έχουν προχωρήσει περισσότερο στην υλοποίηση αυτής της εξαιρετικά αντεργατικής πολιτικής. Σημασία έχει ο συντονισμός και η ταχύτητα υλοποίησης, στα πλαίσια και των νέων απαιτήσεων της ΟΝΕ.

Βεβαίως, καθώς διανύουμε τη δεύτερη χρονιά εφαρμογής των "Εθνικών Σχεδίων Δράσης", η κατάσταση των δεικτών - και μαζί τους των ανθρώπων - δε βελτιώνεται. Η ανεργία στους νέους κάτω των 25 ετών στην Ευρωπαϊκή Ενωση ανέρχεται στο 25%,με 30% στην Ισπανία και στη Φινλανδία και κάτω από 7% στο Λουξεμβούργο και την Αυστρία. Γενικότερα, το 60% του συνόλου των ανέργων είναι άνθρωποι ηλικίας από 25 έως 49 ετών! Σημαντικό είναι και το ποσοστό ανεργίας των ανέργων από 50 ετών και πάνω που φτάνει στο 15%!Στη Γερμανία το 30% των ανέργων είναι πάνω από 50 χρονών.

Η κατάσταση, έτσι όπως σκιαγραφείται από τα παραπάνω στοιχεία, είναι ένας από τους λόγους που αναγκάζει την Κομισιόν και τα άλλα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να ενισχύσουν την προπαγάνδα τους για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την οικοδόμηση της ΟΝΕ, με μια επιπλέον διάσταση, την κοινωνική. Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται το λεγόμενο "Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Απασχόληση". Το ζητούμενο είναι να αλλάξουν οι εργασιακές σχέσεις προς το χειρότερο, χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις και "κοινωνικές εκρήξεις".

Το "Σύμφωνο" συζητήθηκε και την περασμένη Πέμπτη στη Σύνοδο Κορυφής της Κολωνίας. Αυτή η συζήτηση δεν προσθέτει βεβαίως τίποτα άλλο στην πολιτική "απασχόλησης". Είναι μια ακόμη "δραστηριότητα", που οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα μπορούν να επικαλεστούν, για να πείσουν τους εργαζόμενους και τους άνεργους, ότι τα προβλήματά τους είναι στο επίκεντρο της προσοχής τους!

(ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ)

Το να ξεκινάς μαζί με τα στελέχη του ΚΚΕ να κάνεις ρεπορτάζ στα χωριά της Θεσσαλίας δεν είναι εύκολη υπόθεση έτσι κι αλλιώς. Γιατί δεν είναι μόνο τα τσίπουρα που πρέπει να πιεις μαζί με τους αγρότες στα καφενεία - "όρος απαράβατος" το κέρασμα. Είναι κυρίως το γεγονός πως οι περιοδείες του ΚΚΕ σ' αυτόν τον τόπο δε μοιάζουν σε τίποτα με τις περιοδείες των άλλων κομμάτων. Οι κομμουνιστές για τους αγρότες του κάμπου δεν είναι οι πολιτευτάδες που πάνε να "ψαρέψουν" ψήφους, δεν είναι αυτοί που πάνε στα καφενεία για να μοιράσουν χειραψίες, υποσχέσεις για μεγάλα έργα στον κάμπο, δεν είναι αυτοί που θα τάξουν στους ξωμάχους τα γνωστά "χρυσά κουτάλια". Είναι άνθρωποι από την ίδια στόφα, καταξιωμένοι στα μάτια των αγροτών μέσα από τους αγώνες τους. Γιατί, για όλους στη Θεσσαλία, τα αγροτικά μπλόκα αποτελούν σημείο αναφοράς για το "ποιος είναι τι". "Αυτός ήταν στα μπλόκα ή αυτός δεν ήταν", λένε μεταξύ τους και τα συμπεράσματα είναι για όλους ευνόητα. Με τις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους οι άνθρωποι του κάμπου, το κασετόφωνο δε χωρά πάνω στα τραπέζια των καφενείων της Θεσσαλίας. Γι' αυτό και οι "συνεντεύξεις" αυτόματα μεταβάλλονται σε κουβέντες ψυχής κι οργής...

Σούρουπο, στον κάμπο. Οι αγρότες μόλις έχουν αφήσει τα χωράφια τους κι αρχίζουν να μαζεύονται στα καφενεία. Είναι η ώρα που τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ ξεκινούν τις περιοδείες τους. Με τα έντυπα του Κόμματος στα χέρια συνομιλούν με τους αγρότες στα καφενεία και στις πλατείες.

Πρώτος σταθμός η Λεύκη Καρδίτσας.Εκεί στο καφενείο του χωριού συναντάμε την πρώτη παρέα. "Καλώς τους! Καθίστε", λένε και παίρνουν στα χέρια τους το φυλλάδιο του ΚΚΕ με τις προτάσεις του Κόμματος για την αγροτική ανάπτυξη στη χώρα μας. Η κουβέντα ξεκινάει:

"Η ΕΟΚ θα σας δώσει και χρυσά κουτάλια για να τρώτε, μας έλεγαν. Θ' ανοίξουν για τα προϊόντα σας όλες οι αγορές της Ευρώπης. Είκοσι χρόνια πέρασαν από τότε και οι αγρότες είδαμε να χάνεται το βιος μας μέσα από τα χέρια μας. Να θυμόμαστε τα πέρσι και να λέμε τι καλά που ήμασταν. Να σκεφτόμαστε το αύριο και να φοβόμαστε ότι θα έρθει η ώρα να μην έχουμε ούτε τα χωράφια, ούτε και τα σπίτια μας",λέει ο μπαρμπα - Πολυγέννης.

Τόσα χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, συνεχίζει, είδε το εισόδημά του να μειώνεται κάθε χρόνο. Παλιότερα 50 στρέμματα ήταν αρκετά στον αγρότη για να ζήσει. Σήμερα με την ίδια γη ο αγρότης χρεώνεται κάθε χρόνο και περισσότερο. "Πού θα πάει αυτή η κατάσταση;", αναρωτιέται.

Η Λεύκη βρίσκεται στην καρδιά της βαμβακοπαραγωγής. Το βαμβάκι χρόνια τώρα ζει οικογένειες ολόκληρες. Παλιότερα ήταν το στάρι, όμως "δε φτούρησε, αφού φτάσαμε στο σημείο να δίνουμε παραπάνω από όσα παίρναμε". Τώρα το ίδιο αρχίζει να συμβαίνει και με το βαμβάκι. "Μας λένε να αλλάξουμε καλλιέργεια, να βάλουμε σπαράγγια. Μας κοροϊδεύουν. Οσοι παλιότερα άλλαξαν καλλιέργειες και έβαλαν βατόμουρα, καρπούζια και πεπόνια, όπως τους έλεγαν οι πολιτευτάδες, καταστράφηκαν. Χρεώθηκαν μέχρι τα μπούνια και ακόμα χρεωμένοι είναι. Μια πλατφόρμα ολόκληρη γεμάτη καρπούζια την αγόραζε ο έμπορος για δέκα χιλιάρικα. Πώς θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι;",συνεχίζει ασταμάτητα ο μπαρμπα - Πολυγέννης.

Στην κουβέντα μπαίνει ο παπα - Παληκαράς,ο ιερέας του χωριού: "Τα περιθώρια στενεύουν για όλους μας. Αν συνεχίσει η κατάσταση αυτή δεν ξέρω και γω πού θα οδηγηθεί όλος αυτός ο κόσμος που βλέπει μέρα με τη μέρα να φτωχαίνει. Πολλοί νιώθουμε κορόιδα που πιστεύαμε όλους αυτούς που μας έλεγαν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα γίνει η μεγάλη αγορά που θα πουλάμε τα προϊόντα μας. Πόσοι τους πιστεύουν ακόμα και για πόσο καιρό δεν το ξέρω. Ομως όταν θα έρθει η ώρα που τα χρέη θα χτυπάν την πόρτα και δε θα έχει κανείς να τα πληρώσει, αλίμονο σε όποιον θα πάει να τους φρενάρει την οργή".

Επόμενος σταθμός είναι ο Πλατύκαμπος Λάρισας.Εκεί μαζί με τον Γιάννη Παττάκη,υποψήφιο ευρωβουλευτή του Κόμματος, συναντάμε τον κόσμο που κάθεται το βράδυ στην πλατεία του χωριού. Παλιοί γνώριμοι, με το μικρό του όνομα φωνάζουν τον υποψήφιο του ΚΚΕ. Το τραπέζι που κάθεται είναι πόλος έλξης για τους χωριανούς.

Μας πλησιάζει ο Κ. Τζιγγούνης,σφίγγει το χέρι του Γ. Παττάκη και λέει: "Γέμισαν τη Θεσσαλία με τα ψέματά τους. Τα τύπωσαν σε χαρτιά και τα μοιράζουν παντού. Θα μας δώσουν λένε 9,5 τρισ. Γιατί να τους πιστέψουμε; Πότε μας είπαν αλήθεια για να μας πουν τώρα;", λέει ο Κ. Τζιγγούνης,γνωστός από τις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, αλλά και "δεξιός κατά παράδοση", όπως κι ο ίδιος επισημαίνει. "Δεν μπορούμε να κάνουμε κι άλλο πίσω οι αγρότες, πού θα πάμε; Θα φτάσουμε να μην έχουμε τίποτα στο τέλος. Εγώ το φωνάζω παντού, θα ρίξω φανερά ψήφο στο ΚΚΕ όπως έκανα και στις τελευταίες εκλογές, γιατί αν δεν το κάνω τώρα αυτό και εγώ και όλοι οι άλλοι σαν εμένα, θα είμαι άξιος της τύχης μου",είναι τα λόγια καρδιάς αυτού του αγρότη.

Λίγο πιο μακριά από τον Πλατύκαμπο,βρίσκεται η Χάλκη.Εκεί συναντήσαμε τον Ν. Δεσλή,κάτοικο του χωριού. Χωρίς περιστροφές θα πει: "Τόσα χρόνια πέρασαν με υποσχέσεις και κοροϊδίες προς τους αγρότες και κάθε χρόνο το μόνο που κάναμε ήταν ένα βήμα πιο πίσω. Γαϊδούρια έλεγαν τους αγρότες και αμόρφωτους. Τώρα έρχονται οι Λαλιώτηδες στη Θεσσαλία και κόβουνε κορδέλες και μας υπόσχονται και γω δεν ξέρω πόσα τρισ. Δεν τα ξέρουν όμως καλά τα πράγματα. Γιατί τα γαϊδούρια φημίζονται για την υπομονή τους, αλλά και για τη μνήμη τους.Εμάς όμως η υπομονή έχει αρχίσει και στερεύει. Τα ψέματά τους δεν πιάνουν όπως έπιαναν παλιότερα". Η κουβέντα με τους κατοίκους και την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ συνεχίζεται για αρκετή ώρα. Η παραγωγή θα είναι καλή φέτος, όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι τώρα. Θέλει βέβαια δουλιά το βαμβάκι, προσκυνάς τη γη όλη μέρα. Αλλά αν είναι κάτι που γνωρίζουν καλά οι αγρότες κι αν είναι κάτι που δεν το φοβούνται, αυτό είναι η δουλιά. Τελευταία αναγκάστηκαν να μάθουν και τα μπλόκα στις εθνικές οδούς. Κάτι που - όπως επισημαίνουν όλοι - θα τους χρειαστεί ξανά τις μέρες, τις χρονιές που έρχονται...

Στα "ενεργητικά" μέτρα για την... προστασία των ανέργων, δε χωράνε ούτε αυτά τα ευτελή επιδόματα ανεργίας και η κυβέρνηση έχει ήδη έτοιμο ένα σχέδιο περικοπής τους. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, είναι ένα "λεπτό" θέμα, αφού αφορά άμεσα 128.000 άνεργους που επιδοτούνται αυτή τη στιγμή και πολύ περισσότερους, που αναμένεται να επιδοτηθούν τους επόμενους μήνες.

Ετσι, για ευνόητους λόγους, η κυβέρνηση περιμένει να περάσουν οι εκλογές για να ανακοινώσει τα νέα σχέδιά της, χωρίς να σταματά τις προσπάθειες να καλλιεργήσει στους άνεργους την αντίληψη ότι το επίδομα ανεργίας είναι ουσιαστικά εμπόδιο για να βρουν δουλιά. Ενισχύει την ελπίδα ότι αν "ανταλλάξουν" την επιδότηση με μια επιδοτούμενη θέση εργασίας, τότε ο εργοδότης μπορεί και να τους κρατήσει μετά τη λήξη της επιδότησης. Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει ότι κάτι τέτοιο κάθε άλλο παρά σοβαρή πιθανότητα αποτελεί.

Παράλληλα, η επιδότηση της ανεργίας και η ουσιαστικότερη στήριξη του άνεργου βαδίζουν στο εκτελεστικό απόσπασμα της "Λευκής Βίβλου",μέσω ενός συστηματικού ροκανίσματος. Το επίδομα ανεργίας παραμένει "παγωμένο" στο 46.9% του βασικού μεροκάματου, που μεταφράζεται σε 3.120 δραχμές τη μέρα! Το αίτημα για αύξηση του ύψους της επιδότησης και επιμήκυνσης του χρόνου, μένει αναπάντητο και μόνο το 1989, δέκα χρόνια πριν, είχε φτάσει τα 2/3 του βασικού μεροκάματου. Το 1992,επτά χρόνια πριν, το επίδομα ήταν επίσης το 46,6% του μεροκάματου.

Σήμερα, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ ζητά την αύξηση του επιδόματος και του χρόνου επιδότησης, μόνο και μόνο για να μη συγκρουστεί με το "κοινό αίσθημα". Καμιά συγκεκριμένη ενέργεια ή κινητοποίηση δεν έχει κάνει γι' αυτό το ζήτημα. Αντιθέτως, το ακυρώνει, επιβραβεύοντας τα "ενεργητικά μέτρα" της κυβέρνησης και ζητώντας την ενίσχυσή τους. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο ζητά και παλεύει για αύξηση του επιδόματος στο 80% του βασικού μεροκάματου.

Η ίδια η ΓΣΕΕ έχει υπολογίσει το ισχύον μεροκάματο ανειδίκευτου εργάτη στις 6.648 δραχμές. Με βάση αυτό, το ημερήσιο επίδομα ανεργίας θα έπρεπε να διαμορφωθεί στις 4.427 δραχμές, προκειμένου να φτάσει το 66,6% του βασικού μεροκάματου. Για να φτάσει το 80% του μεροκάματου, θα πρέπει να φτάσει τις 5.318 δραχμές.

Αντί γι' αυτό όμως, το υπουργείο Εργασίας έχει δώσει εντολή στο Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας (ΕΙΕ) να διενεργήσει μελέτη για την "αναπροσαρμογή" της επιδοματικής πολιτικής για την ανεργία. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, από τη μεριά της, έχει κάνει σαφή αναφορά στις κατευθύνσεις της στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης,στο οποίο σημειώνεται: "Τα συστήματα επιδομάτων και φορολογίας πρέπει να επανεξεταστούν και να μεταρρυθμιστούν".

Η κυβέρνηση απάντησε σε αυτή την κατεύθυνση, αναφέροντας: "Οι περαιτέρω δυνατότητες μεταρρυθμίσεων των συστημάτων επιδομάτων αποτελούν αντικείμενο μελέτης που πραγματοποιείται στο ΕΙΕ. Στη μελέτη εξετάζεται το σύστημα επιδομάτων και των χαρακτηριστικών των δικαιούχων, ώστε να καταλήξει σε προτάσεις μετάβασης από επιδοματικές πολιτικές σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, κατάλληλες για τους σημερινούς δικαιούχους των επιδομάτων ανεργίας και σύμφωνες με τις ανάγκες της αγοράς.Η μελέτη ξεκίνησε το 1998, και αν και βρίσκεται σε εξέλιξη, έχει καταλήξει σε αρχικά συμπεράσματα".

(Του απεσταλμένου μας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΖΑΒΟΥΔΑΚΗ)

"Αυτές οι πατάτες θα κάνουν ΠΑΤΑΤΑγο", μας πληροφορεί το διαφημιστικό μιας αμερικανικής εταιρίας συσκευασμένης πατάτας. Εκείνο όμως που πραγματικά πρέπει να κάνει πάταγο είναι το "σκάνδαλο της πατάτας" ή, σωστότερα, η μεγάλη ληστεία των παραγωγών από το κύκλωμα των μεγαλεμπόρων. Ενα έγκλημα "ιδιαζόντως ειδεχθές" και "κατ' εξακολούθηση", το οποίο οδηγεί τους αγρότες στην οικονομική εξαθλίωση και τον αφανισμό.

Μέχρι την περασμένη χρονιά οι πατατοπαραγωγοί μόλις και μετά βίας κατάφερναν να καλύπτουν τα έξοδά τους και να συντηρούνται πουλώντας το προϊόν τους στις τιμές που καθόριζαν οι έμποροι, οι οποίες πέρσι κυμαίνονταν από 50 έως 80 δραχμές το κιλό. Φέτος όμως, "δυστυχώς" για τους αγρότες, "η χρονιά πήγε καλά". Δεν υπήρξαν μεγάλες καταστροφές από τον καιρό και η παραγωγή ήταν μεγάλη. Ετσι, η προσφορά ήταν σημαντική και, σύμφωνα με τον αδηφάγο νόμο της αγοράς, η τιμή της πατάτας κυμαίνεται από 25 έως 30 δραχμές. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως ένας αγρότης που σε κάθε στρέμμα παράγει περίπου 3 τόνους πατάτας, θα εισπράξει το "αστρονομικό" ποσό των 90.000 δραχμών.Κι αυτό όταν το κόστος παραγωγής φτάνει και ξεπερνά τις 200.000 δραχμές ανά στρέμμα.Φυσικά υπάρχουν και τα χρέη στην ΑΤΕ που συνεχώς διογκώνονται...

Ομως, η αυθαιρεσία των εμπόρων στον καθορισμό των τιμών δεν είναι η μόνη κλοπή των αγροτών. Η μεγαλύτερη "φύρα" για τον παραγωγό είναι ο χαρακτηρισμός σχεδόν του μισού του προϊόντος σε "πατάτα β διαλογής".Η "φύρα" κυμαίνεται από 8 έως 12 κιλά ανά τελάρο χωρητικότητας 25 κιλών. Αυτή η φύρα αφορά μόνο τον παραγωγό καθώς οι έμποροι φυλάνε τις πατάτες "β διαλογής" σε αποθήκες και τις πουλάνε σε περιόδους που το προϊόν έχει μεγάλη ζήτηση.Με άλλα λόγια, οι έμποροι ετσιθελικά κατακρατούν σχεδόν τη μισή παραγωγή και την εμπορεύονται, χωρίς ο παραγωγός να κερδίζει το παραμικρό.Οσοι παραγωγοί κάνουν το λάθος να ζητήσουν από τον έμπορο ένα τμήμα της "ακατάλληλης" πατάτας, παίρνουν την ίδια απάντηση: "Μπορείς να πάρεις, αλλά αν το κάνεις, να μην ξαναφέρεις σε μένα την παραγωγή σου". Φυσικά, ο αποκλεισμός δεν ισχύει μόνο για τον συγκεκριμένο έμπορο, καθώς το κύκλωμα, με αλληλεγγύη που θα τη ζήλευε η "κόζα νόστρα", αποκλείει τον "απαιτητικό" παραγωγό από όλα τα συσκευαστήρια.Ομως, η εκμετάλλευση των αγροτών δεν τελειώνει στο σημείο αυτό. Οι έμποροι εκμεταλλεύονται με τον αισχρότερο τρόπο το μόχθο τους, καθώς οι καταναλωτές στα αστικά κέντρα αγοράζουν την πατάτα από 120 μέχρι και 200 δραχμές το κιλό. Ολη τη διαφορά (30 μέχρι 120 δραχμές ή και παραπάνω) την καρπώνονται οι έμποροι, σε βάρος φυσικά των παραγωγών και των καταναλωτών.Ταυτόχρονα, οι έμποροι για να δημιουργήσουν πρόβλημα στην εγχώρια παραγωγή εισάγουν πατάτες από Αίγυπτο, Συρία, Ιορδανία και Τουρκία, τις πασπαλίζουν με κοκκινόχωμα και τις πουλάνε σαν "εκλεκτές πατάτες Πελοποννήσου" σε υπέρογκες τιμές.Απέναντι σ' αυτή την ασυδοσία, το κράτος όχι μόνο δεν παρεμβαίνει υπέρ των παραγωγών, αλλά, σύμφωνα με τους αγρότες, κάνει συμφωνίες κυρίων με τους εμπόρους για να μπαίνει ένα πλαφόν στην ανώτατη τιμή της πατάτας το χειμώνα που το προϊόν είναι πιο δυσεύρετο. Απαξιεί όμως να βάλει ανάλογο πλαφόν για την κατώτατη τιμή πείνας που δίνουν οι έμποροι στους παραγωγούς.

Πρόσφατα, ο "Ρ", συνοδεύοντας κλιμάκια της ΝΕ Αχαϊας του ΚΚΕ, επισκέφθηκε τα πατατοχώρια της Δυτικής Αχαϊας Γομοστό,Σαγέικα,Λιμνοχώρι,Λακόπετρα,Αραξο,Απιδεώνα,Καγκάδι.Τα χωριά πολλά, τα πρόσωπα αλλάζουν, αλλά η απόγνωση ίδια.

"Γράψε ότι ο αγρότης πέθανε. Το μόνο που μένει είναι να υπογράψει η κυβέρνηση τη ληξιαρχική πράξη θανάτου και να μας κάνει την κηδεία δημοσία δαπάνη γιατί εμείς δεν έχουμε δραχμή", λέει πικρόχολα ο μπάρμπα Ανδρέας από τα Σαγέικα."Είναι ντροπή", προσθέτει κάποιος από το διπλανό τραπέζι. "Ο κόσμος το χειμώνα έφαγε τη σαβούρα από την Αίγυπτο με 200 δραχμές το κιλό και τώρα πετάνε τα δικά μας τα λουλούδια".

"Ετσι όπως πάμε του χρόνου δε θα μπορέσουμε να καλλιεργήσουμε τίποτα", μας λέει ο Νίκος Βαβαρούτης από το Καγκάδι."Είμαστε νέοι και θέλουμε να μείνουμε στη γη μας, αλλά η κυβέρνηση μάς διώχνει από την ύπαιθρο", προσθέτει.

"Θα πουλήσουμε τη βρόμη για να πληρώσουμε τα χρέη της ΑΤΕ από την καλλιέργεια πατάτας",λέει από δίπλα ο Νίκος Σπηλιωτόπουλος.Κάποιος άλλος αναλαμβάνει να μιλήσει με στοιχεία απλά και κατανοητά, "έτσι, για να καταλάβουν οι άνθρωποι των πόλεων το δράμα μας". Αισθήματα οργής σε κατακλύζουν όταν τον ακούς να λέει πως "με τα λεφτά από 5 κιλά πατάτες αγοράζεις μισό ποτήρι νερό! Με ένα κιλό γάλα αγοράζεις μισό ποτήρι νερό! Με ένα κιλό λάδι παίρνεις μισό μπουκάλι νερό ή ένα πακέτο τσιγάρα! Αυτά τα πράγματα δε συμβαίνουν ούτε στην Ουγκάντα".

Ολοι μιλούν για τη ληστεία των εμπόρων. "Αγοράζουν πατάτες με 30 δρχ. το κιλό. Τους παραδίδεις τέσσερις τόνους και σε πληρώνουν για δύο. Τα τιμολόγια "χάνονται" στη γέφυρα της Αχαγιάς", λέει ο μπάρμπα Μήτσος Νιφόρας από τη Λακόπετρα.Δίπλα του ο μπάρμπα Γιάννης Παναγόπουλος προσθέτει με παράπονο: "Δεν έχουμε λεφτά να στείλουμε στα παιδιά μας που υπηρετούν την πατρίδα". "Το 75% του κράτους χορεύει πάνω στο 25%", συμπληρώνει ο Βασίλης Λιάγκος.Μιλώντας για την ανυπαρξία αντιδράσεων από τους ίδιους τους αγρότες προσθέτει: "Τέτοιοι που είμαστε καλά να πάθουμε". Καταφέρεται εναντίον των επιτήδειων που κερδοσκοπούν σημειώνοντας πως "όπου κι αν κοιτάξεις τα ίδια γίνονται. Αυτοί που δηλώνουν ψεύτικα στρέμματα παίρνουν χρήματα, ενώ ελέγχονται εκείνοι που έχουν τα λίγα. Το ίδιο έγινε και με τους σεισμόπληκτους, όταν πήραν αποζημιώσεις εκείνοι που δεν έχασαν σπίτια ενώ οι άλλοι ακόμα τα περιμένουν".

Ολοι συμφωνούν πως χρειάζεται συσπείρωση και αγώνας και μιλούν για την απουσία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων, που "την έφαγε ο κομματισμός" των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ. Η οργή τους μεγαλώνει από την παντελή απουσία κρατικής μέριμνας. Μια οργή που ξέσπασε πρόσφατα στο Καγκάδι στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Αλ. Χρυσανθακόπουλο,ο οποίος έκανε προεκλογική περιοδεία. Οι κάτοικοι διέκοψαν την ομιλία του και του ζήτησαν να τοποθετηθεί για το πρόβλημά τους. "Μας είπε ο αθεόφοβος ότι έχει κάνει πρόταση να αγοράσει η κυβέρνηση τις πατάτες μας για να τις στείλει σαν ανθρωπιστική βοήθεια στους Κοσσοβάρους", λέει ένας αγρότης. "Εμείς του είπαμε να αφήσει τα προεκλογικά τερτίπια γιατί μπορεί να ξέρουμε λίγα γράμματα αλλά κουτόχορτο δεν τρώμε. Ξέρουμε ποιο είναι το πρόβλημα και τώρα πια ξέρουμε και τους υπεύθυνους και την άλλη Κυριακή θα τους "τιμήσουμε" ανάλογα".

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να αλλάξει το "τοπίο" των εργασιακών σχέσεων στη χώρα μας συνδέεται άρρηκτα με την πολιτική που ασκεί για την ανεργία.

Εδώ και αρκετό καιρό, γίνονται συστηματικές προσπάθειες αλλαγής του χαρακτήρα του ΟΑΕΔ,ενός σημαντικού Οργανισμού για τη στήριξη των ανέργων. Σήμερα η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανελλαδική δομή του Οργανισμού και την επαφή του με εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους, ώστε να το μετατρέψει σε βασικό εργαλείο προώθησης της δικής της πολιτικής στον τομέα της απασχόλησης. Μιας πολιτικής, που αρπάζει από το στόμα του ανέργου και αυτή την "μπουκιά" του πενιχρού επιδόματος για να τη μετατρέψει σε "κίνητρα" προς την εργοδοσία.

Ομως, ο ΟΑΕΔ έχει μια σαφή στόχευση στην ενίσχυση του άνεργου. Παρέχει επιδόματα ανεργίας και μια σειρά από συμπληρωματικές παροχές σε χρήμα για ειδικότερες περιπτώσεις. Εχει σημείο αναφοράς τον πρόσφατα απολυμένο, αλλά και άλλες κατηγορίες ανέργων. Εχει τμήματα επαγγελματικού προσανατολισμού, τμήματα επεξεργασίας των στοιχείων της ανεργίας. Εχει ένα πολύ μεγάλο εκπαιδευτικό δίκτυο, με ιδιόκτητα κτίρια και πολύχρονη προϊστορία επαγγελματικής εκπαίδευσης. Φέρνει σε επαφή τους άνεργους με εργοδότες που ζητούν προσωπικό. Το πώς λειτουργούσαν όλα αυτά μέχρι σήμερα είναι ένα ζήτημα. Αυτό όμως που ενδιαφέρει την κυβέρνηση, είναι πώς θα λειτουργούν από εδώ κι εμπρός.

Για παράδειγμα, βασική κατεύθυνση της "Λευκής Βίβλου" είναι η "προσαρμογή" ανέργων και εργαζομένων στις ανάγκες της "αγοράς εργασίας".Οι ανάγκες αυτές καθορίζονται από τις επιχειρήσεις. Επόμενο είναι ότι ο ΟΑΕΔ πρέπει να αλλάξει, έτσι ώστε να υπάρξει μια στενότερη σχέση ανάμεσα στις "υπηρεσίες" που θα προσφέρει και στις προτεραιότητες των επιχειρήσεων. Ετσι δημιουργήθηκαν τα Κέντρα Παρακολούθησης της Απασχόλησης,τα οποία αυτονομούνται σημαντικά από τον ΟΑΕΔ και λειτουργούν με τη συνεργασία φορέων, όπως οι εργοδοτικές οργανώσεις. Παράλληλα, νομιμοποιήθηκε η λειτουργία των ιδιωτικών γραφείων εύρεσης εργασίας,τα οποία απομακρύνουν ακόμη περισσότερο τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, από την παρακολούθηση της λεγόμενης "αγοράς εργασίας" και τις στερούν από την όποια δυνατότητα παρέμβασης.

Σημαντικές παρεμβάσεις γίνονται και στο εκπαιδευτικό έργο του Οργανισμού, ύστερα και από την πρόσφατη συνεργασία του με βρετανικό εκπαιδευτικό "οίκο". Σκοπός αυτής της συνεργασίας ήταν η μεταφορά εκπαιδευτικών προγραμμάτων και μεθόδου διδασκαλίας, καθώς ο αλλοδαπός εκπαιδευτικός οργανισμός έχει πάρει εύσημα από τις υπηρεσίες της Κομισιόν. Πρόσφατα, ο διοικητής του ΟΑΕΔ, Κ. Ευστρατόγλου,ανέπτυξε την πολιτική του Οργανισμού για την ενίσχυση της "απασχολησιμότητας",στα πλαίσια των "ενεργητικών πολιτικών" κατά της ανεργίας, που όλο και περισσότερο διακρίνουν τη λειτουργία του ΟΑΕΔ.

Η κυβέρνηση έχει ήδη στα χέρια της μελέτη για την αναπροσαρμογή της επιδοματικής πολιτικής του ΟΑΕΔ, κάτι που σηματοδοτεί μια ακόμη στροφή στη λειτουργία του Οργανισμού και απομάκρυνσή του από την ουσιαστική στήριξη των ανέργων.

Το τελευταίο διάστημα, ο ΟΑΕΔ είναι ο κύριος φορέας υλοποίησης μιας σειράς προγραμμάτων "προσαρμογής" των εργαζομένων στις νέες εργασιακές σχέσεις. Τα προγράμματα αυτά εκπορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ενα μεγάλο μέρος των προγραμμάτων του έχει να κάνει και με τη σύνδεση της κατάρτισης με την απασχόληση.Δηλαδή κατάρτιση τέτοια, που να εξυπηρετεί τις ανάγκες ενός συγκεκριμένου έργου, η οποία προσφέρει απασχόληση με πολύ συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Μέσα από την επιδότηση εργοδοτών για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ενδοεπιχειρησιακή κατάρτιση και μια σειρά ακόμη προγράμματα, μεταφέρεται σταδιακά ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ στις τσέπες των εργοδοτών, με αμφίβολα αποτελέσματα, που μετριούνται σε μερικές πρόσκαιρες χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτός ο προσανατολισμός δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να αναφέρεται στα εκατοντάδες δισεκατομμύρια που δαπανώνται για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Δισεκατομμύρια, όμως, που προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων...

Ο Γ. Μαυρίκος,μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, μιλάει στο "Ρ" για τους άνεργους και την κυβερνητική πολιτική.

- Ποιες είναι οι θέσεις και προτάσεις του ΠΑΜΕ για την προστασία των ανέργων;

- Με δεδομένο ότι η ανεργία είναι ταυτισμένη με το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα αναδεικνύει σε πρώτη προτεραιότητα την ανάγκη της επιβίωσης των ανέργων. Το επίδομα των 3.000 δραχμών τη μέρα για ένα περίπου δωδεκάμηνο είναι πρόκληση και κοροϊδία. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο προβάλλει και απαιτεί το επίδομα στους άνεργους να είναι στο 80% του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη. Εχοντας υπόψη ότι πάνω από το 1/3 των ανέργων είναι νέοι ηλικιακά, μέχρι 29 ετών, διεκδικούμε επιδότηση των νέων ανέργων μέχρι να βρούνε δουλιά. Ταυτόχρονα, με παραστάσεις, υπομνήματα και αγωνιστικές κινητοποιήσεις, έχουμε απαιτήσει την ιατροφαρμακευτική κάλυψη των μακροχρόνια ανέργων.

Παράλληλα, υποστηρίζουμε μια εντελώς διαφορετική πορεία της χώρας με παραγωγική ανασυγκρότησή της, με ενιαίες, δημόσιες κλαδικές πολιτικές, σε κλάδους νευραλγικούς, όπως στη ναυπηγική βιομηχανία, στην κλωστοϋφαντουργία, στην ενέργεια και τον ορυκτό πλούτο, στις συγκοινωνίες, στην αμυντική βιομηχανία και αλλού. Βέβαια, μια τέτοια ανάπτυξη θα την επιβάλουν άλλες κυβερνήσεις, που θα είναι σε αντίθεση με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Ολοι αυτοί οι στόχοι πάλης μπορούν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά να διεκδικηθούν, όταν και οι ίδιοι οι άνεργοι, στο σύνολό τους, μέσα από τα συνδικάτα, μέσα από το ΠΑΜΕ, μέσα από τις συντονιστικές επιτροπές, μπουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

- Πώς κρίνετε την κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της ανεργίας;

- Πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, πότε η ΝΔ και πότε το ΠΑΣΟΚ, υπόσχονται χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτές τις μέρες στην Κολωνία, με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής, καινούριες προεκλογικές υποσχέσεις για την απασχόληση θα σκεπάσουν την Ευρώπη ολόκληρη. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Πρώτα απ' όλα ο πόλεμος στα Βαλκάνια θα γεννήσει καινούριους ανέργους, π.χ. στην αγροτική παραγωγή, στον τουρισμό, στις συγκοινωνίες και αλλού. Το "Σύμφωνο Σταθερότητας για την Απασχόληση" και η κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που είναι ευθυγραμμισμένη με αυτό, εστιάζουν την προπαγάνδα τους στις λεγόμενες "ενεργητικές πολιτικές" για την απασχόληση. Πρόκειται για μεγάλη απάτη. Μέσα από αυτή, αρκετά τρισεκατομμύρια θα πάνε στα συρτάρια των μονοπωλίων, ως επιδότηση για θέσεις εργασίας, που δε θα ξεπερνούν το τετράμηνο σε διάρκεια, και για διάφορα προγράμματα κατάρτισης, που τα περισσότερα από αυτά είναι προγράμματα - "μαϊμού".

Σε τελευταία ανάλυση και αν υποθέσουμε ότι όλοι οι άνεργοι εκπαιδεύονται, καταρτίζονται και επανακαταρτίζονται, το αμείλικτο ερώτημα είναι πού θα βρούνε δουλιά. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται προεκλογικά ότι εξασφαλίζει σταθερότητα και βάζει πρώτα την Ελλάδα. Η εργατική τάξη υποφέρει από αυτή τη σταθερότητα και αυτή την Ελλάδα του κ. πρωθυπουργού. Είναι η Ελλάδα των πολυεθνικών συμφερόντων, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, η Ελλάδα της ανεργίας, της φτώχειας, των ναρκωτικών. Αυτή την Ελλάδα υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια η κυβέρνηση. Εμείς, αυτή την Ελλάδα την αντιπαλεύουμε και αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα της δουλιάς και της ευημερίας για την εργατική τάξη, τη νεολαία, τους επαγγελματοβιοτέχνες και τη φτωχή αγροτιά.

- Η μείωση του χρόνου εργασίας θεωρείτε ότι συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ανεργίας;

- Από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες εργατικές ενώσεις, μέχρι σήμερα, η εργατική τάξη παλεύει για να μειώσει τον εργάσιμο χρόνο και το κεφάλαιο αγωνίζεται για την επιμήκυνσή του. Στη διαρκή αυτή πάλη, η εργατική τάξη συγκρούστηκε και μάτωσε. Η πάλη αυτή, για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, σχετίζεται με τη μείωση του βαθμού εκμετάλλευσης, από τους εργοδότες, σε βάρος της εργατικής τάξης.

Αν δεχτούμε ότι ο βιομηχανικός εργάτης, σε δυο - τρεις ώρες δουλιάς, "παράγει" το μεροκάματό του, οι υπόλοιπες ώρες όσο πιο πολλές και αν είναι, πάνε στην τσέπη του αφεντικού με τη μορφή της υπεραξίας. Παλεύοντας, λοιπόν, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για τη μείωση των ωρών εργασίας θέλει να μειώσει τον κλεμμένο ιδρώτα του. Οσα προβάλλονται από την πλευρά του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, ότι με το 35ωρο θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Το παράδειγμα των τραπεζών είναι χαρακτηριστικό. Αφού μέσα από το δήθεν 35ωρο, συνυπέγραψαν την αποδιάρθρωση του εργάσιμου χρόνου. Να γιατί, όταν το ΠΑΜΕ λέει 35ωρο, υπογραμμίζει απαραίτητα ότι αυτό πρέπει να είναι μέσα στη βδομάδα και με πενθήμερη και επτάωρη ημερήσια απασχόληση.

Κείμενα: Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΟΤΕ ΜΕ ΛΟΓΟΤΥΠΟ 2λο πλαίσιο χ 10,5)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Ο ΟΤΕ ΑΕ ενημερώνει τους μετόχους του ότι, πώλησε μέσω του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, τον τίτλο των κλασματικών δικαιωμάτων των μετόχων του, τα οποία είχαν προκύψει από τη διανομή δωρεάν μετοχών (μία ανά εννέα κατεχόμενες), ένεκα αυξήσεως του Μετοχικού Κεφαλαίου του Οργανισμού, που έγινε με απόφαση της 46ης Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων του την 17η Ιουνίου 1998 και προέκυψε από κεφαλοποίηση των αποθεμάτων του, λόγω αναπροσαρμογής της αξίας των ακινήτων του.

Ο εν λόγω τίτλος ενσωμάτωνε εκατόν ογδόντα πέντε χιλιάδες ογδόντα δύο (185.082) μετοχές και θα διατεθεί στους κ. κ. Μετόχους το ποσόν του ενός δισεκατομμυρίου διακοσίων τριάντα τεσσάρων εκατομμυρίων τριακοσίων εξήντα έξι χιλιάδων τετρακοσίων εξήντα μίας (1.234.366.461) δραχμών, το οποίο εισπράχθηκε από την πώλησή του.

Οι κ. κ. Μέτοχοι μπορούν να εισπράξουν το ποσόν που αναλογεί στο κλάσμα της μετοχής τους από 7.6.1999,από οποιοδήποτε κατάστημα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ προσκομίζοντας την Αστυνομική τους Ταυτότητα και το ατομικό δελτίο είσπραξης κλασματικών δικαιωμάτων, που τους είχε αποσταλεί από τον ΟΤΕ, με το οποίο παρέλαβαν και τις ακέραιες δωρεάν μετοχές τους.

Για κάθε πληροφορία επικοινωνείτε τηλεφωνικώς με το Γραφείο Σχέσεων με Μετόχους ΟΤΕ, στον αριθμό 0800 - 30003 ατελώς, από κάθε σημείο της Ελλάδας.

Αθήνα 2/6/1999