Θλιβερός απολογισμός αρνητικών επιπτώσεων και "θερμοκήπιο" αδιεξόδων για τους Ελληνες αγρότες, και ειδικότερα για τους μικρομεσαίους, αποτελούν τα 18 χρόνια ένταξης της χώρας μας στην ΕΟΚ. Μέσα στο διάστημα αυτό το πραγματικό εισόδημα των αγροτών μειώθηκε δραματικά, το κόστος παραγωγής ανέβηκε θεαματικά και ο αριθμός των απασχολουμένων στη γεωργία μειώθηκε δραστικά.Αυτό αποδεικνύεται τόσο από τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), όσο και από τη Eurostat,τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ).

• Το 1998 το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε ακόμα περισσότερο σε σύγκριση με το 1997 και το γεγονός αυτό παραδέχονται και τα επιτελεία των Βρυξελλών. Μάλιστα, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της Eurostat, το πραγματικό εισόδημα των αγροτών το 1998 είναι μικρότερο και από αυτό του 1989.Σύμφωνα με στοιχεία της υπηρεσίας αυτής, το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών μειώθηκε σε πραγματικές τιμές το 1998 κατά 3,8% σε σχέση με το 1997, ενώ αντίστοιχα το εισόδημα των αγροτών των χωρών της ΕΕ μειώθηκε κατά 3,9%.Πέρσι το εισόδημα των αγροτών στην Ελλάδα είχε μειωθεί κατά 2,6% σε σχέση με το 1996. Παράλληλα η στατιστική υπηρεσία της ΕΕ αναφέρει ότι οι αγροτικές τιμές στην Ελλάδα μειώθηκαν το 1998 κατά μέσο όρο σε σύγκριση με το 1997 κατά 5,1%,ενώ η αντίστοιχη μείωση στις χώρες της ΕΕ ήταν 3,7%.
• Το κόστος παραγωγής ανέβηκε σε ύψη "ρεκόρ" μέσα στην οκταετία 1990 - 1998. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ, σε τρέχουσες τιμές, από το 1990 μέχρι το 1998 ο γενικός δείκτης των συντελεστών κόστους ανέβηκε κατά 103,6%.Το ίδιο διάστημα ο γενικός δείκτης τιμών φυτικής και ζωικής παραγωγής αυξήθηκε μόνο κατά 87,1%. Δηλαδή, έχουμε μια επιβάρυνση των συντελεστών κόστους, συγκριτικά, κατά 16,5 μονάδες. Στην πράξη, πάντως, φαίνεται ότι η επιβάρυνση που δέχονται οι αγροτοκτηνοτρόφοι από την αύξηση του κόστους παραγωγής είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού τα βασικά στοιχεία του κόστους (σπόροι, φυτοφάρμακα, λιπάσματα, καύσιμα κλπ. ) έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ οι τιμές στα βασικά αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, καπνά, λάδι, σιτηρά κ. ά. ) σημείωσαν ακόμα μεγαλύτερη πτώση από το μέσο όρο του γενικού δείκτη της ΕΣΥΕ. Για παράδειγμα, στα δημητριακά και το ρύζι η διαφορά του γενικού δείκτη συντελεστών κόστους και του δείκτη τιμών παραγωγού φτάνει τις 69,5 μονάδες! Αυτό δείχνει παραστατικά τη δραματική κατάσταση που βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους, τα τελευταία χρόνια, οι αγρότες της χώρας.

Τα παραπάνω στοιχεία εξηγούν γιατί τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά συρρικνώνονται και οδηγούνται στον αφανισμό. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΣΥΕ ο αριθμός αγροτικών εκμεταλλεύσεων το 1981 - πρώτη χρονιά ένταξης στης ΕΟΚ - ήταν 998.876 για να πέσουν το 1993 στις 819.150.Το οριστικά αυτά στοιχεία της ΕΣΥΕ μέχρι το 1993 έρχονται να συμπληρώσουν τα προσωρινά στοιχεία της Eurostat, που αναφέρουν ότι στη χώρα μας το 1997 ο αριθμός των αγροτικών εκμεταλλεύσεων ήταν 507.000 και το 1998 το νούμερο αυτό πέφτει στις 483.000.Τα προσωρινά στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι μόνο μέσα στο 1998 ο αριθμός των αρχηγών αγροτικών εκμεταλλεύσεων στη χώρα μας μειώθηκε κατά 23.100,σε σύγκριση με το 1997. Παράλληλα στα ίδια στοιχεία φαίνεται ότι αυξήθηκε μέσα στο 1998 ο αριθμός των εργατών γης κατά 4,2%.Από 89.200 που ήταν το 1997, οι εργάτες γης έφτασαν το 1998 τους 93.000.

Ενα ακόμα ζήτημα που προκύπτει σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ είναι η αυξανόμενη τάση συγκέντρωσης του κλήρου στα χέρια λίγων. Το 1981 το 3,4% των αγροτών είχαν από 100 μέχρι 200 στρέμματα και το 0,7% πάνω από 200 στρέμματα, ενώ το 1993 αντίστοιχα από 100 μέχρι 200 στρέμματα είχε το 7,1% των αγροτών και πάνω από 200 στρέμματα το 3,1%.

Την πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών έχουν καταγγείλει επανειλημμένα οι αγωνιζόμενοι αγρότες στη διάρκεια των αγωνιστικών τους κινητοποιήσεων όλα τα προηγούμενα χρόνια και η λύση του προβλήματος αυτού θα αποτελέσει ζήτημα αιχμής και στις κινητοποιήσεις που θα "γιγαντωθούν" τα χρόνια που ακολουθούν. Κυβέρνηση και ΕΕ έχουν στήσει ένα σκηνικό ολέθρου για τους αγρότες, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με τις προσταγές περιορισμού της αγροτικής παραγωγής, τη δραστική μείωση των τιμών και των επιδοτήσεων, τη ραγδαία αύξηση του κόστους παραγωγής, τη "λαίλαπα" των χρεών και των μαζικών κατασχέσεων περιουσιακών τους στοιχείων που μεθοδεύει η διοίκηση της ΑΤΕ, κατόπιν κυβερνητικών εντολών.

Για τους αγρότες είναι φανερό πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από τον αγώνα για την επιβίωση, αφού μετά την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 και την υπογραφή της συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ το 1995, η κατεύθυνση είναι η δραστική μείωση του αγροτικού πληθυσμού. Και το ρυθμό ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, έρχονται να επιτείνουν η "Ατζέντα 2000" και οι επιταγές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) που θα αρχίσουν να γίνονται πράξη μετά από ένα χρόνο. Γι' αυτό στους αγροτοκτηνοτρόφους δίνεται μια πρώτης τάξης ευκαιρία να αντισταθούν με την ψήφο τους στις καταστροφικές επιταγές της ΕΕ και της κυβέρνησης και να "μαυρίσουν" τα κόμματα που υποστηρίζουν φανερά ή στα "μουλωχτά" την αντιαγροτική πολιτική των Βρυξελλών, υπερψηφίζοντας το ευρωψηφοδέλτιο αντίστασης και αγώνα του ΚΚΕ.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ