Οι ασφαλιστικές εταιρίες διεκδικούν σημαντικό τμήμα της Κοινωνικής Ασφάλισης για να μπορέσουν να αναπτύξουν ολοκληρωμένα ιδιωτικά συστήματα υγείας. Τα τελευταία οχτώ χρόνια τα ασφάλιστρα ζωής σχεδόν εξαπλασιάστηκαν παρουσιάζοντας μια μέση ετήσια αύξηση 25,19%. Ωστόσο όμως, η αγορά της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα παραμένει μικρή. Ετσι οι ασφαλιστικές εταιρίες ετοιμάζουν τη δημιουργία δικτύων παροχής υπηρεσιών υγείας που θα απαρτίζονται από γιατρούς, διαγνωστικά κέντρα, νοσοκομεία και άλλες υπηρεσίες υγείας.

Οι παραπάνω πλευρές παρουσιάστηκαν και αναλύθηκαν σε συνάντηση του Φόρουμ για την Υγεία που έγινε στις 28 - 30 Μάη 1999 στην Καλαμάτα. Οι ιδιαίτερες πλευρές της ιδιωτικής ασφάλισης στην υγεία παρουσιάστηκαν κυρίως από δυο εργασίες: "Συμπληρωματική Ασφάλιση Υγείας στην Ελλάδα" - των Γ. Καραλή,Μπ. Οικονόμου και Γ. Κυριόπουλου - και "Ιατροασφαλιστικά ιδιωτικά σχήματα στην Ελλάδα",του Λ. Λιαρόπουλου.

Μιλώντας στο ίδιο συνέδριο ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης - μεταξύ των άλλων - είπε ότι η αποκρατικοποίηση των ΔΕΚΟ αποτελεί ένα απ' τα καλύτερα μέσα άσκησης κοινωνικής πολιτικής και ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να αντιμετωπιστούν και προβλήματα των ασφαλιστικών τους ταμείων. Αυτή η νότα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως προάγγελος του ανοίγματος απ' την κυβέρνηση του μεγάλου πακέτου για το ασφαλιστικό...

Η δραστηριότητα της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας στην Ελλάδα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80 εξαντλούνταν στην κάλυψη των δαπανών για νοσοκομειακή περίθαλψη και τοκετό και της απώλειας εισοδήματος από την αποχή από την εργασία λόγω ασθένειας.

Το 1982 εμφανίστηκαν οι κάρτες νοσηλείας, ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ των ασφαλιστικών εταιριών. Η υπερβολική χρήση των καρτών νοσηλείας οδήγησε στη σταδιακή τους απόσυρση.

Το 1997 η παραγωγή ασφαλίστρων του κλάδου ζωής ήταν 283,3 δισ. δραχμές ή το 50,05% του συνόλου των ασφαλίστρων της ιδιωτικής ασφάλισης. Μέχρι το 1996, οι ασφαλίσεις ζωής και υγείας συμμετείχαν σε ποσοστό μικρότερο από 50% στη συνολική παραγωγή ασφαλίστρων. Ομως οι ασφάλειες ζωής - υγείας για πρώτη φορά το 1997 ξεπέρασαν το 50%. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι άσχετη - αναφέρθηκε και στη συνάντηση - με τη θεσμοθέτηση των Δικτύων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας στο δημόσιο τομέα με τον αντι-ΕΣΥ νόμο 2519/97.

Τα τελευταία οχτώ χρόνια τα ασφάλιστρα ζωής, σε τρέχουσες τιμές, σχεδόν εξαπλασιάστηκαν (483,24%) με μέση ετήσια αύξηση 25,19% και σε σταθερές τιμές υπερδιπλασιάστηκαν (121,94%) με μέση ετήσια αύξηση 10,62%.

Εξετάζοντας την κατανομή των ασφαλειών ζωής - υγείας στους επιμέρους κλάδους τους, φαίνεται ότι ο κλάδος ζωής - υγείας κατέχει το 76,29%. Η μέχρι σήμερα έλλειψη αυτοτελών ασφαλιστικών προϊόντων υγείας καθιστά δυσχερή την ακριβή μέτρηση του ύψους των ασφαλίσεων υγείας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις που στηρίζονται σε μελέτη του 1990, το 1997 οι ασφάλειες υγείας κυμαίνονταν μεταξύ 65 - 71 δισ. δρχ. (23 - 25% του συνόλου του κλάδου ζωής).

Την ίδια αυξητική πορεία είχαν τα κατά κεφαλήν ασφάλιστα που φαίνονται στον πίνακα.

Σήμερα στην Ελλάδα έχουν ανακοινωθεί δύο ιδιωτικά προγράμματα φροντίδας: Το δίκτυο Medisystem της Interamerican και το La Vie Health του ομίλου Ιατρικού Κέντρου. Στο άμεσο μέλλον προβλέπεται η είσοδος και άλλων ασφαλιστικών εταιριών καθώς γίνονται πολυποίκιλες διαπραγματεύσεις. Ενδεικτικά αναφέρθηκε η δημιουργία του δικτύου της Total Care με τη συνεργασία της Αγροτικής Ασφαλιστικής και της Metrolife Εμπορικής, ενώ και η Εθνική Ασφαλιστική διαπραγματεύεται τη σύναψη συμφωνίας με νοσηλευτικές μονάδες.

Η κερδοφορία των εταιριών που προσφέρουν ιδιωτικά ιατροασφαλιστικά σχήματα προέρχεται από ασφαλιστικές εργασίες και όχι απ' την παροχή υπηρεσιών, είπε ο Λ. Λιαρόπουλος.

Οπως επισήμαναν με παρεμβάσεις τους εκπρόσωποι ασφαλιστικών εταιριών, τα συμβόλαια υγείας οι εταιρίες τα προσφέρουν ως μέρος ενός πακέτου που προσφέρουν οι όμιλοι των εταιριών. Δηλαδή να σε κάνουν πελάτη και σε άλλους τομείς.

"Οι εταιρίες δεν κρίνουν απαραίτητη ή επιθυμητή τη μετατροπή των σημερινών ομαδικών συμβολαίων σε συμβόλαια κάλυψης μέσω δικτύων. Συνεπώς ο μεγάλος αυτός αριθμός ασφαλισμένων θα πρέπει να προέλθει κυρίως από ατομικά συμβόλαια", είπε ο Λ. Λιαρόπουλος, για να τονίσει: "Μόνο αν δοθεί το δικαίωμα προτίμησης στην Ασφάλιση έχει πιθανότητες να "σταθεί" έναενοποιημένο ιδιωτικό σύστημα με σοβαρό ενδεχόμενο την κατάρρευση της Κοινωνικής Ασφάλισης".

Ο Λ. Λιαρόπουλος έθεσε ως υπόθεση προς διερεύνηση, π.χ., απ' το ΙΚΑ και το ΤΕΒΕ την "πώληση" μέρους της ασφαλιστικής ύλης σε ιδιωτικά σχήματα και κατέληξε με το ερώτημα αν ένα ιδιωτικό σχήμα μπορεί να ασφαλίσει και να περιθάλπει έναν ασφαλισμένο, π.χ., του ΤΕΒΕ με μικρότερο ασφάλιστρο από αυτό που πληρώνει σήμερα το ΤΕΒΕ.

Τέλος, επισήμανε ότι αν γίνουν τέτοιες ρυθμίσεις τότε νοσοκομεία όπως ο "Ευαγγελισμός" πρέπει να "πωληθούν" ή να μπουν κάτω από τέτοια σχήματα.