Οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον τελευταίο "μίνι" αντιασφαλιστικό νόμο της κυβέρνησης, επιφέρουν σημαντικά χτυπήματα σε βασικές ασφαλιστικές κατακτήσεις των εργαζομένων και αποκτούν ξεχωριστή σημασία, γιατί μέσα τους ενέχουν το "σπέρμα" της μεγάλης ανατροπής που βρίσκεται προ των πυλών.

Τα αποθεματικά των Ταμείων, που ξεπερνούν τα 5-6 τρισ. δραχμές, μπαίνουν και πάλι στο "μάτι". Ετσι, υπάγονται στον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους, δηλαδή της κυβέρνησης, που θα τα διαχειρίζεται όπως θέλει, με κάλυμμα κάποιες... ανεξάρτητες επιτροπές και οδηγούνται στον χρηματιστηριακό τζόγο. Αρχικά προβλέπεται μόνο ένα ποσοστό των αποθεματικών ότι θα μπορεί να μετατραπεί σε μετοχές, όμως δίνεται η δυνατότητα με μια απλή υπουργική απόφαση να ανατραπούν τα πάντα.

Προβλέπει νέες ακόμα πιο ευνοϊκές ρυθμίσεις στους εργοδότες για την εξόφληση των οφειλών τους προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, με πάρα πολλές δόσεις και εκπτώσεις. Με τον τρόπο αυτό επιβραβεύει όσους δεν έχουν πληρώσει και εξωθεί και άλλους να ακολουθήσουν το ίδιο παράδειγμα, αφού θα βγουν τελικά κερδισμένοι. Πρόκειται για διατάξεις που θα έρθουν σωρευτικά να πλήξουν τα οικονομικά των Ταμείων.

"Σφαγιάζονται" οι συντάξεις χηρείας και μάλιστα στο όνομα της ισότητας ανδρών και γυναικών. Ετσι πίσω από τη δυνατότητα που δίνεται να παίρνουν συντάξεις χηρείας και οι άνδρες, κρύβεται η μείωση και του χρόνου που θα καταβάλλονται αυτές οι συντάξεις και του ύψους τους. Ειδικότερα τη σύνταξη θα παίρνουν ολόκληρη μόνο μια τριετία μετά το θάνατο του συζύγου τους. Αν μετά την παρέλευση της τριετίας ο δικαιούχος είναι κάτω των 45 ετών δε θα την παίρνει. Αν είναι πάνω από 45 ετών θα την παίρνει μόνο αν δεν απασχολείται ο ίδιος ή δεν παίρνει άλλη σύνταξη. Σε όσους διακόπηκε η σύνταξη μετά την παρέλευση της τριετίας, όταν θα συμπληρώσουν τα 65 χρόνια θα την παίρνουν ξανά, όμως μειωμένη στο μισό.

Ενα μεγάλο μέρος των διατάξεων του νόμου αναφέρονται στις ενοποιήσεις Ταμείων. Πρόκειται για την ενοποίηση των Ταμείων των αυτοαπασχολούμενων ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ για τον "εξορθολογισμό" της λειτουργίας τους. Ουσιαστικά εκείνο που κάνει είναι να φορτώσει τα ελλείμματα του ΤΣΑ που έχει δημιουργήσει η πολιτική της, στο Λογαριασμό Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, δηλαδή στους ασφαλισμένους και στα Ταμεία. Αρνείται την κρατική επιχορήγηση, οδηγώντας σε μια πορεία να αποκτήσει ελλείμματα και το νέο ενοποιημένο Ταμείο. Ταυτόχρονα μειώνει τα κατώτερα όρια των συντάξεων των εμπόρων στα επίπεδα του ΤΕΒΕ άμεσα, ενώ σταδιακά θα αυξηθούν οι κατώτερες συντάξεις του ΤΣΑ επίσης στα επίπεδα του ΤΕΒΕ.

Ο δεύτερος άξονας ενοποιήσεων αφορά τα 12 Ταμεία Αρωγής των δημοσίων υπαλλήλων. Εδώ δίνει ένα καθοριστικό χτύπημα στις επικουρικές συντάξεις, καθορίζοντας σαν ανώτερο όριο επικουρικής σύνταξης το 20% της κύριας. Με τον τρόπο αυτό μειώνει δραστικά τις επικουρικές συντάξεις σε μεγάλο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, ενώ προλειαίνει το έδαφος για επέκταση του μέτρου σε όλες τις επικουρικές συντάξεις.

Επίσης με το νόμο - με άρθρο που συμπεριλήφθηκε αιφνιδιαστικά - μειώνεται ο συντελεστής υπολογισμού των ενσήμων των οικοδόμων προς ικανοποίηση σχετικού αιτήματος των μεγαλοκατασκευαστών.

Εχει σημασία ότι πουθενά στο νόμο δε γίνεται λόγος για αποκατάσταση της τριμερούς χρηματοδότησης, ενώ δραχμή δε θα δοθεί για τις αλλαγές από τον κρατικό προϋπολογισμό.