«Το σχολείο που αγαπάς περιμένει την ψήφο σου»! Με το σύνθημα αυτό καλεί ο δήμαρχος Καλαμαριάς, Θ. Μπακογλίδης, τους γονείς της πόλης να αποφασίσουν ποιο σχολείο θα πάρει μια χορηγία 1.500 ευρώ από γνωστό όμιλο φροντιστηρίων ξένων γλωσσών.

Συγκεκριμένα, με έγγραφο προς τους διευθυντές των Δημοτικών Σχολείων, ο δήμαρχος ζητά να ενημερωθούν οι γονείς ώστε να πάρουν μέρος σε μια ηλεκτρονική ψηφοφορία με σύνθημα «Επιλέγω το Σχολείο που Αγαπώ». Μια κίνηση που σπρώχνει τους γονείς να κυνηγούν χορηγίες και παράλληλα καλλιεργεί κλίμα ανταγωνισμού ανάμεσα στα σχολεία.

Με ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» Καλαμαριάς καταδικάζει αυτή την ενέργεια, ζητά από το δήμο να ακυρώσει οποιαδήποτε συμφωνία με χορηγούς και επιτέλους να διεκδικήσει γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τα σχολεία της πόλης.

Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, «η διοίκηση προσπαθεί να παρουσιάσει την ιδιωτική πρωτοβουλία ως κοινωνικά ευαίσθητη για το μέλλον των παιδιών, ενώ είναι φανερό ότι εξυπηρετεί τη διαφήμιση του φροντιστηριακού οργανισμού με πολύ χαμηλό κόστος αλλά με πολλαπλασιαστική δύναμη, διαμορφώνοντας "καλή εικόνα" για τη συγκεκριμένη επιχείρηση, τη στιγμή που οι γονείς αναγκάζονται να δίνουν στα φροντιστήρια υπέρογκα ποσά για τη μόρφωση των παιδιών τους».

Αναδεικνύει ότι με αυτές τις κινήσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα και άλλοι υποψήφιοι συνδυασμοί, που δείχνει τη συμφωνία τους στην εισβολή των «χορηγών» στο δημόσιο σχολείο. «Κατά τ' άλλα, σε όλη την προεκλογική περίοδο, υψώνουν τους τόνους (μεταξύ τους) σε "ανέξοδες" αντιπαραθέσεις, και την ίδια στιγμή υπερασπίζονται και προωθούν τις ίδιες αντιλαϊκές και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» προσθέτει ότι αυτή η ενέργεια της δημοτικής αρχής «εντάσσεται στους ευρύτερους στόχους του "Νέου Σχολείου" που διαμορφώνει η κυβέρνηση, του σχολείου της αγοράς».

Και καταλήγει η ανακοίνωση: «Αποδεικνύεται ότι η νυν δημοτική αρχή, αλλά και οι υπόλοιπες παρατάξεις που ουσιαστικά την ίδια πολιτική προασπίζουν, προωθεί την εξεύρεση πόρων για τα σχολεία έξω από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή την υποκατάσταση των υποχρεώσεων του κράτους από την ιδιωτική πρωτοβουλία, από τη φιλανθρωπία, τη χορηγία και βάζει πλάτη να παραδοθεί σιγά σιγά το δημόσιο σχολείο στις δυνάμεις που έχουν στόχο αποκλειστικά το κέρδος».