Με έναν καταιγισμό «προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης», μοιράζοντας ψίχουλα και υποσχέσεις στους άνεργους, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, στην πρώτη της συνέντευξη που έδωσε, χτες, εγκαινίασε τη «νέα πολιτική περίοδο» - όπως είπε ο Δ. Ρέππας - συνεχίζοντας όμως την ίδια αντεργατική πολιτική. Μια πολιτική που αντέχει να μοιραστούν σε ημετέρους και σε διάφορες επιχειρήσεις μέσα από το Εθνικό Σχέδιο Δράσης 682, δισεκατομμύρια δραχμές, υπό το πρόσχημα της ανεργίας, αλλά δεν μπορεί να δώσει στους ίδιους τους άνεργους αύξηση στο επίδομα ανεργίας πάνω από το 5%. Ετσι το επίδομα ανεργίας και για το 2002 θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα - αν συνυπολογιστούν ο πληθωρισμός και οι αυξήσεις - με τα προηγούμενα χρόνια, ενώ αναλογικά θα είναι περίπου το μισό του κατώτερου μισθού και όχι στο 80% όπως απαιτούν τα ταξικά συνδικάτα. Εχει σημασία ότι ειδικά για το επίδομα η αύξηση - όταν και όποτε γινόταν στο παρελθόν - ήταν της τάξης του 10%.

Ο υπουργός Εργασίας έπλεξε το εγκώμιο του προηγούμενου υπουργού και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού φαίνεται να συμμερίζεται και την «προσφορά του» στην κοινωνική ασφάλιση. Ετσι οι θέσεις του παραμένουν πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούν και οι νέες πρωτοβουλίες που θα πάρει η κυβέρνηση. Αν στα παραπάνω προστεθεί και η απάντηση του υφυπουργού Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλου, ότι δηλαδή σήμερα η συμμετοχή του κράτους στην κοινωνική ασφάλιση μπορεί να είναι μεγαλύτερη από μια ενδεχόμενη τριμερή χρηματοδότηση, γίνεται φανερό τι είδους «λύσεις» ετοιμάζει η κυβέρνηση.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον τρόπο που τελικά ρυθμίστηκε το χρέος του δημοσίου προς το ΙΚΑ ύψους 1,3 τρισ. και το οποίο αποτελεί μόνο ένα μέρος απ' αυτά που έχουν σφετεριστεί οι κυβερνήσεις από το μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό. Ετσι η σύμβαση που θα υπογραφεί μεταξύ δημοσίου και ΙΚΑ, προβλέπει την αποπληρωμή σε 15 χρόνια με επιτόκιο 2%. Το 50% του ποσού θα βγει σε ομόλογο και το άλλο μισό, θα... εκταμιεύεται σε αντίστοιχες ετήσιες δόσεις, αλλά το ΙΚΑ θα έχει τη δυνατότητα τιτλοποίησης. Μάλιστα όπως είπε ο υπουργός, αυτός ο ληστρικός διακανονισμός σε βάρος του ΙΚΑ θα αποτελέσει πιλότο και για τη ρύθμιση χρεών που έχει το δημόσιο και στα υπόλοιπα ταμεία.

Τέλος, ο υπουργός δεν έκρυψε την ανησυχία του για την ύφεση, και προσδιόρισε την ανάκαμψη στο τέλος του 2002, κάτι που προδικάζει και τη συνέχιση της ίδιας «σταθεροποιητικής» πολιτικής σε βάρος των εργαζομένων.