Τα γεωτρύπανα των πολυεθνικών θυμίζουν ότι τα σχέδια των μονοπωλίων είναι πάντα βουτηγμένα στο αίμα των λαών

Σε ό,τι αφορά τα Ελληνοτουρκικά, πέρα από τις δεκάδες παραβιάσεις από αέρος που συνεχίζονται συστηματικά, ξεκίνησε τη Δευτέρα και ολοκληρώθηκε τυπικά την Παρασκευή ένας πρώτος γύρος συζήτησης για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης ανάμεσα στις κυβερνήσεις Ελλάδας και Τουρκίας, όπως είχε συμφωνηθεί στην τελευταία επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα στην Αγκυρα, τον περασμένο Φλεβάρη.

Από τις πρώτες κι όλας δηλώσεις του υπουργού Αμυνας της Τουρκίας, επιβεβαιώνεται πλήρως η προειδοποίηση που είχε απευθύνει από τότε το ΚΚΕ, ότι η συζήτηση για τα ΜΟΕ είναι το «σκαλοπάτι» για ευρύτερες συμφωνίες και διευθετήσεις, που η ελληνική κυβέρνηση είναι πρόθυμη να κάνει, στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, όπου συμμετέχει με αναβαθμισμένο ρόλο.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στη χώρα του, ο Τούρκος υπουργός Αμυνας, Χ. Ακάρ έθεσε ζήτημα για εφ' όλης της ύλης διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, στο πλαίσιο των διμερών επαφών για τα ΜΟΕ. Οπως είπε, «μέχρι σήμερα ζητήσαμε να τεθεί στο τραπέζι ό,τι πρόβλημα υπάρχει μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας - Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος, Κυπριακό. Ολοι να θέσουν τα δικά τους επιχειρήματα και τις θέσεις τους».

Και συνέχισε, θέτοντας την ατζέντα της διαπραγμάτευσης που επιδιώκει: «Τα χωρικά τους ύδατα (σ.σ. της Ελλάδας) είναι έξι μίλια και ο εναέριος χώρος τους δέκα μίλια. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Ούτε στο παρελθόν ούτε και σήμερα. Το επιχείρημα των Ελλήνων είναι πως αυτό ισχύει από το 1931 και ότι κανένας δεν τους έχει πει κάτι. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Οι Ελληνες λένε όλο "παραβίαση παραβίαση". Το πλοίο μας φτάνει μέχρι τα έξι μίλια και σταματάει εκεί. Είμαστε σε διεθνή ύδατα. Εκείνη τη στιγμή πονάει το δόντι ενός αξιωματικού μας. Τον βάζουν στο ελικόπτερο και το ελικόπτερο απογειώνεται. Παραβίαση εναέριου χώρου! Γιατί συμβαίνει; Επειδή έξι μίλια είναι τα χωρικά τους ύδατα και δέκα μίλια ο εναέριος χώρος τους, και μας λένε "τον παραβιάζετε". Λένε "παραβιάσατε τον εναέριο χώρο". Αυτά είναι δύσκολα θέματα προς επίλυση, αλλά τα έχουμε μπροστά μας».

Γίνεται φανερό ότι η Τουρκία προχωράει συστηματικά το σχέδιο να πέσουν πάνω στο τραπέζι όλα τα ζητήματα που η ίδια θεωρεί ανοιχτά σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, σε μια προσπάθεια να «ανοίξει το παζάρι» και να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη, ενθαρρυμένη και από τη στάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που θεωρούν το Αιγαίο ενιαίο επιχειρησιακό χώρο και με κάθε αφορμή βάζουν θέμα συμβιβασμών και συνεκμετάλλευσης.

Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση απάντησε στην πεπατημένη της καλλιέργειας εφησυχασμού και του εξωραϊσμού των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, τους οποίους παρουσιάζει ως «εγγυητές» τάχα της ασφάλειας στην περιοχή και των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.

Σύμφωνα με τον Ελληνα ΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλο, «η γείτονάς μας έχει εμπλακεί σε μια προσπάθεια - ακριβώς επειδή αισθάνεται απομονωμένη στην Κύπρο, εξαιτίας των δικών της ενεργειών, όχι εξαιτίας οποιουδήποτε άλλου - να δημιουργήσει, στο πλαίσιο της γνωστής αναθεωρητικής της πολιτικής, τις γνωστές αυτές μονομερείς προκλήσεις».

Την ίδια ώρα όμως, ο Γ. Κατρούγκαλος άφηνε ορθάνοιχτη την πόρτα σε μια καλύτερη συγκυρία και με άλλη σύνθεση να τεθεί στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης το σύνολο των τούρκικων αμφισβητήσεων. Οπως είπε, η «ουσία των θεμάτων» μπορεί να τεθεί «με συζητήσεις που θα γίνουν όταν υπάρξουν οι συνθήκες προς τούτο, ανάμεσα σε πολιτικούς, όχι ανάμεσα σε στρατιωτικούς».

Στο μεταξύ, τη Δευτέρα 27 Μάη έχει ανακοινωθεί ότι φτάνει στη Λευκωσία ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των ΗΠΑ, Ελιοτ Ενγκελ, για επαφές σχετικά με το Κυπριακό, τα Ενεργειακά, τις σχέσεις Κύπρου - ΗΠΑ, τα σχέδια άρσης του αμερικανικού εμπάργκο όπλων στην Κύπρο κ.ά.

Στις βαλίτσες του, ο Αμερικανός αξιωματούχος έχει ένα ακόμα νομοσχέδιο που κατατέθηκε στα μέσα της βδομάδας, αυτήν τη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, στις ΗΠΑ, «για την Ασφάλεια και την Ενεργειακή Συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο το 2019».

Πρόκειται για παρέμβαση αντίστοιχη με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε τον Απρίλη στη Γερουσία (το άλλο νομοθετικό σώμα του αμερικανικού Κογκρέσου), που αναβαθμίζει για τα αμερικάνικα συμφέροντα τα πολυμερή σχήματα όπου συμμετέχουν η Ελλάδα και η Κύπρος, έναντι αντίπαλων συμφερόντων, πρώτα της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας κ.ά.

Στόχος και αυτό του νομοσχεδίου είναι να δώσει το «πράσινο φως» για δραστική ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή, ανάπτυξη ενεργειακών συνεργασιών για τον έλεγχο των υδρογονανθράκων και των δρόμων μεταφοράς τους στην περιοχή, μέσα από συνεργατικά σχήματα, όπως αυτό των Ισραήλ - Ελλάδας - Κύπρου, το οποίο ουσιαστικά διευρύνθηκε με ένταξη και των ΗΠΑ.

Οι συντάκτες του νέου νομοσχεδίου σημειώνουν ότι οι ΗΠΑ θέλουν να στηρίξουν «περιφερειακές εταιρικές σχέσεις» που «διευρύνουν τα δικά μας γεωπολιτικά ενδιαφέροντα», «να προωθήσουμε τη σταθερότητα στην περιοχή και να μεγιστοποιήσουμε τα αμοιβαία ευεργετικά οφέλη για όλα τα μέρη».

Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ επιμένουν στη διπλωματία τους να μην συνδέουν τέτοιες πρωτοβουλίες με την Τουρκία, προωθώντας σταθερά το στόχο να την κρατήσουν στο δυτικό στρατόπεδο και να την απομακρύνουν από τη συνεργασία με τη Ρωσία, είναι βέβαιο ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, όπως και το προηγούμενο, θα επιδράσει στις τεταμένες σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας, την ώρα μάλιστα που η τελευταία, με προκλητικές κινήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, προσπαθεί να δημιουργήσει τετελεσμένα και να επιβάλει τη συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων, ασκώντας πιέσεις για γρήγορες και εφ' όλης της ύλης διευθετήσεις σε Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, το SETA (Ιδρυμα Πολιτικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών), συνεργάτες του οποίου ανήκουν στο στενό περιβάλλον Ερντογάν, διοργανώνει τη Δευτέρα 27 Μάη, στις Βρυξέλλες, συζήτηση με θέμα «Οι σχέσεις Τουρκίας - ΝΑΤΟ και το μέλλον του ΝΑΤΟ», που θα εστιάσει στις τρέχουσες εξελίξεις για τις σχέσεις Τουρκίας - ΝΑΤΟ, στη σημερινή πορεία των διατλαντικών σχέσεων, στις εντάσεις που αφορούν τη ρωσο-τουρκική συμφωνία για τους «S-400» και τα «F-35» και στο μέλλον της συμμαχίας.

Τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που στηρίζει ενεργά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για λογαριασμό της αστικής τάξης, βυθίζουν ακόμα περισσότερο τον ελληνικό και τους άλλους λαούς στη δίνη επικίνδυνων ανταγωνισμών. Οι λαοί της περιοχής, από τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, μέχρι τα Βαλκάνια και την Ουκρανία, γνωρίζουν με οδυνηρό τρόπο τι σημαίνει αυτός ο ανταγωνισμός για ενεργειακούς πόρους, αγορές και γεωστρατηγικές σφαίρες.

Η πείρα δείχνει επίσης ότι δεν αποτελούν ασπίδα για τους λαούς και τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη και την ευημερία, οι συμμαχίες με τη μία ιμπεριαλιστική δύναμη απέναντι στην άλλη, όπως παραμυθιάζουν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και άλλες αστικές δυνάμεις, αλλά ασπίδα για τη θωράκιση των ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων.

Γι' αυτό από τη μια μεγαλώνει ο ανταγωνισμός πάνω σε επενδυτικούς και γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς, που υπόσχονται τεράστια κέρδη στα μονοπώλια, ενώ αντίστροφα οι λαοί εκτίθενται σε κινδύνους και βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην ενεργειακή φτώχεια.

Οι εξελίξεις στο Αιγαίο, στο Κυπριακό, συνολικά στα Ελληνοτουρκικά δείχνουν επίσης ότι η ανακήρυξη της Ελλάδας σε «προτιμώμενο εταίρο» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ κανένα φρένο δεν έβαλε στην τουρκική επιθετικότητα. Το αντίθετο. Οι απειλές για τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου αυξάνονται, όπως δείχνει η στάση των ΗΠΑ, που παρά τις κόντρες με την Τουρκία, διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι τη χρειάζονται στο «άρμα της Δύσης», καταρχάς για να ανακόψουν την επιρροή της Ρωσίας.

Αποκαλυπτική είναι και η στάση της ΕΕ, που ασκεί επιλεκτική κριτική σε επιλογές της Τουρκίας και την ίδια ώρα πιέζει για διευθετήσεις που θα επιτρέψουν τα ευρωενωσιακά μονοπώλια να δράσουν με μεγαλύτερη ευχέρεια στην περιοχή, κρατώντας σταθερά στο παιχνίδι και την Τουρκία.

Ολα αυτά χρειάζεται την Κυριακή να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες. Μόνο με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ μπορεί ο λαός βάλει εμπόδια στον επικίνδυνο αυτό σχεδιασμό, δυναμώνοντας την λαϊκή αντιπολίτευση στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική και τα στηρίγματά της. Να οργανώσει με καλύτερους όρους την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αναπτύσσοντας σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης με τους άλλους λαούς και τα κινήματα της περιοχής.