8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΝΕ - Ερώτηση - Απάντηση | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ερώτηση:

Τι είναι «λαϊκή οικονομία»;

Απάντηση:

Λαϊκή οικονομία είναι αυτή που αναπτύσσεται από τον ίδιο το λαό προς όφελός του. Προϋπόθεση για την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας είναι η κατάκτηση της εξουσίας από το λαό, δηλαδή από την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, γιατί τότε μόνο μπορεί να αναπτύσσεται η οικονομία, με κίνητρο την ικανοποίηση των ολοένα αυξανόμενων υλικών και πνευματικών αναγκών του. Η καπιταλιστική οικονομία αναπτύσσεται με κίνητρο το κέρδος. Οι καπιταλιστές αναπτύσσουν την οικονομία, τις επιχειρήσεις τους, όχι γιατί υπάρχουν οι κοινωνικές ανάγκες, οι ανάγκες των ανθρώπων, και σκέφτονται ότι πρέπει να τις ικανοποιήσουν, αλλά γιατί απ' αυτή τη δραστηριότητα βγάζουν κέρδος. Γι' αυτό και επενδύουν σε τομείς που βγάζουν μεγάλα κέρδη. Θεμέλιο γι' αυτή την οικονομία είναι η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Επομένως δεν μπορούν να ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες, παρά μόνο στοιχειωδώς αυτές που κάνουν ικανούς τους εργάτες να δουλεύουν για τους καπιταλιστές. Το ίδιο σε μικρότερο βεβαίως βαθμό ισχύει για τ' άλλα λαϊκά στρώματα, τα οποία εκμεταλλεύονται τα μονοπώλια.

Οταν ο λαός κατακτήσει την εξουσία αναπτύσσει ο ίδιος την οικονομία της χώρας του προς όφελός του, αφού καταργεί την ατομική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής, (εκτός απ' αυτά που είναι ιδιοκτησία των μικροαστικών στρωμάτων), την κάνει ιδιοκτησία όλης της κοινωνίας, άρα καταργεί την εκμετάλλευση. Ουσιαστικά η λαϊκή οικονομία είναι η σοσιαλιστική οικονομία.

Στο 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ, στην απόφαση για το «Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο», δίνεται η αντίληψη του Κόμματος για τη λαϊκή οικονομία στην Ελλάδα, ως εξής:

«Το ΚΚΕ θεωρεί ότι βάθρα της λαϊκής οικονομίας και ανάπτυξης είναι:

Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, όπου εντάσσονται: Η ενέργεια. Οι τηλεπικοινωνίες. Ο ορυκτός πλούτος, τα ορυχεία. Η ύδρευση. Οι μεταφορές. Οι βασικοί κλάδοι της μεταποίησης, όπως παραγωγής μέσων παραγωγής και προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Το τραπεζικό σύστημα, το σύστημα συγκέντρωσης, διοχέτευσης, διαχείρισης οικονομικών και υλικών πόρων. Το εξωτερικό εμπόριο, το συγκεντρωμένο δίκτυο εσωτερικού εμπορίου. Ο τομέας της λαϊκής στέγης. Η έρευνα. Η δημοκρατική πληροφόρηση του λαού.

Το αποκλειστικά δημόσιο, ενιαίο και δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης, υγείας, πρόνοιας, ασφάλισης. Ο κοινωνικοποιημένος τομέας θα είναι διευρυμένος, αφού το μονοπωλιακό κεφάλαιο έχει περάσει σε ανώτερο βαθμό συγκέντρωσης και διείσδυσης όχι μόνο στο πεδίο της παραγωγής, αλλά και στο εμπόριο, στον κοινωνικό τομέα, στην παιδεία, στην υγεία, στον τουρισμό.

Το ΚΚΕ δεν υποστηρίζει την πλήρη, καθολική σε πανεθνική κλίμακα κοινωνικοποίηση. Υποστηρίζει ότι, δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα της λαϊκής οικονομίας, θα λειτουργεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρών επιχειρηματιών, ιδιαίτερα αυτών που είναι σε κλάδους μεταποίησης, όπου υπάρχει πολύ μικρή συγκέντρωση.

Η ένταξη των λαϊκών αυτών στρωμάτων στους συνεταιρισμούς, με την εμπειρία που έχουν ζήσει κάτω από την πίεση των μονοπωλίων, θα κατανοείται ως συμφέρουσα επιλογή, αφού διευκολύνει τη συγκέντρωσή τους, τη διασφάλιση των συμφερόντων τους, την άνοδο της παραγωγικότητάς τους, τη βελτίωση των προϊόντων, τη διακίνησή τους.

Ετσι θα δυναμώνει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τη φτωχή αγροτιά και τα μικρομεσαία στρώματα. Θα διασφαλίζεται να υπάρχουν και να κυκλοφορούν καταναλωτικά αγαθά με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, χωρίς τη γνωστή κερδοσκοπία και την απειλή σε βάρος της υγείας.

Ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός σχεδιασμού και διεύθυνσης που κινητοποιεί τα κοινωνικοποιημένα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, το εργατικό δυναμικό, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές αξιοποιεί κάθε δυνατή θετική οικονομική διεθνή συνεργασία, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.

Ο κεντρικός πανεθνικός οικονομικός μηχανισμός σχεδιασμού και διοίκησης κατανέμει τα μέσα παραγωγής, την εργατική δύναμη, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές με στόχο: τη διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τη διευρυμένη αναπαραγωγή, την εξασφάλιση των μέσων για την ασφάλεια και άμυνα της χώρας, για τη διεθνή λαϊκή αλληλεγγύη...

Η λαϊκή οικονομία προϋποθέτει την πολιτική απεξάρτηση της Ελλάδας από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απαλλαγή και από τις τυπικές δεσμεύσεις μαζί τους. Η λαϊκή εξουσία θα έχει ήδη τη συγκατάθεση του λαού για μια τέτοια επιλογή από τη στιγμή που το πρόγραμμά της δεν μπορεί να υλοποιηθεί εντός των τειχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ».