Η αντιπαράθεση μεταξύ των δύο «μονομάχων» περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: Επταήμερη εργασία έναντι ολιγόωρης απασχόλησης με μπλοκάκι, μεγέθυνση έναντι «δίκαιης» μεγέθυνσης της πίτας της ανάπτυξης - δεν διευκρινίζουν ποιος τρώει την πίτα -, σύνταξη Κατρούγκαλου έναντι σύνταξης Πινοσέτ - δεν διευκρινίζουν τα νούμερα -, ιδιωτική ασφάλεια και σύνταξη έναντι «δεν κάνεις και μια ιδιωτική ασφάλεια», νοσοκομεία που εκχωρούνται στους ιδιώτες έναντι εκχώρησης των εξετάσεων που γίνονται στα νοσοκομεία στους ιδιώτες, ασφάλεια μέσω «πνιγμού» προσφύγων έναντι στοίβαξής τους, ΜΑΤ και δέλτα έναντι μόνο ΜΑΤ για την «περιφρούρηση» των διαμαρτυρομένων. Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας πάλι; Αστο, θα μου πεις, κουράζει. Οχι, δεν είναι ίδιοι, διαφέρουν στο ύφος και στη σκληρότητα: Ο ένας σφάζει με το μαχαίρι και ο άλλος με το μπαμπάκι. Δίπλα τους τα μαξιλαράκια του συστήματος, έτοιμα να αναλωθούν, αν ο μεγάλος ζοριστεί. Αλλαξαν τα μπιχλιμπίδια και τα φτιασιδώματα, αλλά δεν κρύβονται στην προσπάθεια να προσφέρουν τη διασφάλιση της σταθερότητας για να δουλεύει ο τροχός. Εμείς, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, τα ξέρουμε καλά αυτά και δεν χρειάζεται να τα αναμασάμε μεταξύ μας. Ο κύριος στόχος αυτές τις λίγες μέρες πριν από τη μάχη είναι να περάσει το μήνυμα στόμα στόμα, πόρτα πόρτα, με τηλέφωνα, με το ίντερνετ, με κάθε μέσο, ότι αυτήν τη φορά ψηφίζουμε Αριστερά: ΚΚΕ δυνατό στη Βουλή για το λαό!