Με το εμπόριο, το Ιράν, τη Συρία, τη Λιβύη, τις σχέσεις με τη Ρωσία, την αντιμετώπιση της Κίνας και την Αφρική των «ευκαιριών» να βρίσκονται στο επίκεντρο των συνομιλιών και η φετινή Σύνοδος Κορυφής του G7 επιβεβαίωσε τα πολλά ανοιχτά μέτωπα καταγράφοντας τις συγκλίσεις και τις αντιθέσεις των εφτά αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών (ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ιαπωνία) και όχι μόνο.

Υπό τη φετινή γαλλική προεδρία, το G7 - με τη συμμετοχή και εκπροσώπων της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών - συνεδρίασε στην Μπιαρίτζ, παραλιακή πόλη του γαλλικού νότου προς τον Ατλαντικό, κοντά στα σύνορα με τη Χώρα των Βάσκων στην Ισπανία. Οι εφτά ηγέτες συναντήθηκαν σε μια περίοδο που οξύνονται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός και οι συγκρούσεις σε «όλο το χάρτη» για τη μοιρασιά και έλεγχο αγορών, ενεργειακών πόρων, αγωγών μεταφοράς τους και γεωστρατηγικών σφαιρών επιρροής, και υπό τη «σκιά» της Κίνας και της Ρωσίας (η οποία συμμετείχε στο G8 μέχρι το 2014). Η φτωχή και γενικόλογη «κοινή δήλωση» των εφτά ηγετών καθρεφτίζει τη ρευστότητα στις παγκόσμιες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, όπου «όλοι είναι εναντίον όλων».

Πάντως και η συζήτηση για επιστροφή της Ρωσίας στο G8, που διατυπώθηκε σαν «ιδέα» από τον Αμερικανό Πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, λίγες μέρες πριν από τη σύνοδο στην Μπιαρίτζ, σχετίζεται με την αμφιταλαντευόμενη στάση των «δυτικών» ιμπεριαλιστικών κρατών απέναντι στη Ρωσία, στην προσπάθειά τους να εμποδιστεί η ραγδαία άνοδος της Κίνας.

Εκτάκτως στην ημερήσια διάταξη της συνόδου μπήκε το θέμα των πολυήμερων πυρκαγιών στον Αμαζόνιο, με τα ισχυρότερα ιμπεριαλιστικά κράτη να εκφράζουν το υποκριτικό ενδιαφέρον τους για την καταστροφή, από την οποία επωφελούνται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην Αφρική. Ενα από τα λίγα θέματα όπου εκφράστηκε κάποια σύγκλιση - χωρίς να αναιρείται ο μεταξύ τους ανταγωνισμός - είναι η «συνεργασία με την Αφρική», για την οποία αφιερώνεται ένα μακροσκελές κείμενο για τη βελτίωση των επιχειρηματικών δεσμών, της ψηφιοποίησης των οικονομιών, υποτίθεται για την αντιμετώπιση των ...ανισοτήτων κ.ά. Επί της ουσίας συμφωνήθηκε να ενταθεί η προσπάθεια μεγαλύτερης διείσδυσης στην πλούσια «μαύρη» ήπειρο με τεράστιο αναξιοποίητο πλούτο, φθηνούς και νέους εργαζόμενους, ιδιαίτερα απέναντι στην Κίνα, που εξαπλώνει ραγδαία την οικονομική και στρατιωτική της επιρροή στην Αφρική, αλλά και στη Ρωσία.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση μεσοβδόμαδα του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, ότι οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες «επιδιώκουν να ενισχύσουν την παρουσία τους στην Αφρική» και ότι η Ουάσιγκτον «συχνά απειλεί αφρικανικά κράτη - συμμάχους της Ρωσίας με κυρώσεις, ώστε να μην αγοράζουν ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό».

Στη σύνοδο είχε προσκληθεί και ο Πρόεδρος της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι, που έχει την προεδρία και στην Αφρικανική Ενωση, ενώ προσκεκλημένος ήταν και ο Ινδός Πρόεδρος, Ναρέντρα Μόντι, για το ειδικό βάρος που έχει η ανερχόμενη καπιταλιστική οικονομία της χώρας του και συνολικά η περιοχή Ασίας - Ειρηνικού. Επίσης, ο Γάλλος Πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, είχε προσκαλέσει τους αρχηγούς κυβερνήσεων αρκετών αφρικανικών κρατών στην Μπιαρίτς για συνομιλίες που αφορούσαν ιδιαίτερα «ευκαιρίες ανάπτυξης και εξέλιξης» της περιοχής Σαχέλ.

Ενα από τα κοινά ανακοινωθέντα του G7 εστιάζει στα κράτη της ζώνης του Σαχέλ (υποσαχάρια ζώνη που εκτείνεται σε Σενεγάλη, Μαυριτανία, Μάλι, Μπουρκίνα Φάσο, Νίγηρα, Νιγηρία, Τσαντ, Σουδάν, Ερυθραία), μια πλούσια και στρατηγικής σημασίας περιοχή που μαστίζεται από τη δράση «τρομοκρατικών» ομάδων και τη φτώχεια. Στο Μάλι έχουν έντονη στρατιωτική παρουσία η Γαλλία και η Γερμανία. Το ανακοινωθέν σημειώνει την αποφασιστικότητα του G7 «να πάμε τη συνεργασία μας με τα κράτη του Σαχέλ ένα βήμα παραπέρα», χαιρετίζει το Σχέδιο Δράσης του G7 για το Σαχέλ και το γεγονός ότι «όλα τα μέλη του G7 αποτελούν πλέον μέρος αυτής της συμμαχίας, είτε ως μέλη είτε ως παρατηρητές (σ.σ. Καναδάς και Ιαπωνία)».

«Με σημαντικούς ανθρώπινους, πολιτιστικούς και φυσικούς πόρους, στο Σαχέλ υπάρχουν τεράστιες ευκαιρίες», σημειώνει το G7 υπογραμμίζοντας τις «επείγουσες προκλήσεις ασφάλειας και ανάπτυξης», όπως και «την ανάγκη για ισχυρή και συντονισμένη υποστήριξη από τη διεθνή κοινότητα».

Το G7, επιδιώκοντας συμβιβασμούς στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση στη Λιβύη, καλεί σε «μια καλά προετοιμασμένη διεθνή διάσκεψη που θα συγκεντρώνει όλους τους ενδιαφερόμενους και τους περιφερειακούς παράγοντες που σχετίζονται με αυτήν τη σύγκρουση» και σημειώνει πως «μόνο μια πολιτική λύση μπορεί να διασφαλίσει τη σταθερότητα της Λιβύης». Οι ηγέτες δήλωσαν ότι στηρίζουν την κατάπαυση του πυρός, που θα πρέπει να οδηγήσει σε μακροχρόνια εκεχειρία, αν επιτευχθούν οι απαραίτητοι συμβιβασμοί.

Για το Ιράν, όπου συγκρούονται αμερικανικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα, με τις Γαλλία, Γερμανία, Βρετανία (αλλά και Κίνα και Ρωσία) να επιδιώκουν την παραμονή τους στη συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και να θίγονται έντονα από την αποχώρηση των ΗΠΑ και την επιβολή κυρώσεων, οι ηγέτες του G7 εμφανίστηκαν να συμφωνούν στο αυτονόητο. Οτι, δηλαδή, «το Ιράν δεν θα πρέπει ποτέ να αποκτήσει πυρηνικά όπλα», αλλά διαφωνούν τάχα στον ...τρόπο που αυτό θα επιτευχθεί. Πίσω από τη συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, από την οποία επωφελήθηκαν ιδιαίτερα ευρωπαϊκά (κυρίως γερμανικά), κινεζικά και ρωσικά μονοπώλια, κρύβεται ο σφοδρός ανταγωνισμός για γεωπολιτική επιρροή στην περιοχή.

Μάλιστα, από τον Εμ. Μακρόν προσκλήθηκε εκτάκτως στη σύνοδο ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Τζ. Ζαρίφ. Ο Αμερικανός Πρόεδρος εξέφρασε την «εκτίμησή του» για την Πρωτοβουλία Διαλόγου των Ευρωπαίων με το Ιράν και εμφανίστηκε πρόθυμος για περαιτέρω άμεσες διαπραγματεύσεις στο εγγύς μέλλον.

«Συμφωνούμε - και αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός - ότι όχι μόνο δεν θέλουμε το Ιράν να έχει πυρηνικά όπλα, αλλά θέλουμε να βρεθεί πολιτική λύση (και όχι στρατιωτική)», δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, στο τέλος της συνόδου. «Τι θα βγει από τις συνομιλίες και ποιες ευκαιρίες ανοίγονται, δεν μπορούμε να το πούμε σήμερα. Αλλά η ξεκάθαρη πρόθεση για συνομιλίες είναι ήδη ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός», συμπλήρωσε.

Μάλιστα, σε τηλεφωνική επικοινωνία την Παρασκευή, Αγκ. Μέρκελ και Βλαντιμίρ Πούτιν «τόνισαν την ανάγκη να εδραιωθούν οι προσπάθειες όλων των ενδιαφερόμενων μερών να διατηρήσουν τη συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα (JCPOA) σε ισχύ», ενώ η καγκελάριος τον ενημέρωσε για τις συνομιλίες στην Μπιαρίτζ.

Ακόμη στις δηλώσεις της η Αγκ. Μέρκελ στάθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του «σχήματος της Νορμανδίας» (Ρωσία, Ουκρανία, Γαλλία, Γερμανία) για τη σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία, η οποία, όπως είπε, θα γίνει τις επόμενες βδομάδες.

Στο θέμα του εμπορίου το G7 επανέλαβε την πρόθεση για μεταρρύθμιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που υποτίθεται ότι θα αντιμετωπίσει τις σημερινές και μελλοντικές «προκλήσεις». Στο στόχαστρο μπαίνει ξεκάθαρα η Κίνα, ωστόσο στις διαπραγματεύσεις για τη μεταρρύθμιση του ΠΟΕ κάθε καπιταλιστικό κράτος προτάσσει τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα. Στόχος της μεταρρύθμισης του ΠΟΕ θα είναι η «αποτελεσματικότερη προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας», πάγιο αίτημα κατά της Κίνας, που απαιτεί από τις ξένες επιχειρήσεις που επενδύουν στην Κίνα να μοιράζονται την τεχνογνωσία τους, η «παύση των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών» (από την Κίνα) και η ταχύτερη επίλυση των εμπορικών διαφορών μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών.

Κι ενώ τα σημάδια για νέα συγχρονισμένη κρίση είναι πλέον πολύ ορατά, «το G7 ζητά από τους υπουργούς Οικονομικών να παρακολουθούν στενά την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας».

Πέρα από την αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στην «παγκόσμια ιμπεριαλιστική τάξη», που εκφράζεται και στην εμπορική τους διαμάχη, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε έντονα παζάρια με την ΕΕ - και ιδιαίτερα τη Γερμανία - για μια εμπορική συμφωνία.