«ΕΜΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΟΥ ΔΙΑΝΟΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΜΥΑΛΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ. ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ, ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ».

Διαβάζοντας το απόσπασμα αυτό από την απολογία του σ. Νίκου Μπελογιάννη, βλέπει κανείς τη στάση ζωής που πρέπει να κρατά ο κάθε κομμουνιστής μπροστά στο κίνημα. Μπορεί τα λόγια αυτά να μη φτάνουν στο μυαλό του κάθε νέου ανθρώπου που θέλει να παλέψει μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ. Ομως απεικονίζουν μια πραγματικότητα σε σχέση με το ρόλο και τη δουλιά του νέου κομμουνιστή - του συνεχιστή της πάλης για το σοσιαλισμό. 83 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ τώρα, το Κόμμα δίνει τις μάχες του, κάτω από συνθήκες σκληρής διαπάλης με τα εμπόδια που βάζει ο εχθρός του. Ειδικότερα μετά την ανατροπή των Σοσιαλιστικών χωρών και την κρίση που πέρασε το Κόμμα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ήταν που ανέπτυξαν πάλι τους αγώνες, μπροστά στα μέτωπα που κατά καιρούς ανοίχτηκαν την τελευταία δεκαετία: αγροτικά, μαθητικές κινητοποιήσεις, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, εργατικό κίνημα, ασφαλιστικό. Μέσα απ' αυτή τη διαδικασία, η Οργάνωση και το Κόμμα κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και ν' αναπτύξουν το κύρος μπροστά στον κόσμο και τη νεολαία. Ειδικότερα από το 7ο Συνέδριό της, η Οργάνωση κατάφερε να τριπλασιάσει τις γραμμές της και βέβαια, να συνεχίζει να τις αυξάνει.

Ομως, η άνοδος αυτή της Οργάνωσης, η αύξηση του κύρους και του Κόμματος στυλώθηκαν πάνω στο αίσθημα ευθύνης και λειτουργικότητας της Οργάνωσης και του Κόμματος να δώσει τις μάχες με θάρρος και αυτοπεποίθηση. Δε χρειάζεται όμως, να μείνουμε εδώ. Το βάρος της μάχης που έχει να δώσει το Κόμμα και η Οργάνωση ειδικά στη νεολαία είναι μεγάλο μια και η νεολαία είναι το μεγάλο θύμα κάτω από τα δεινά που έρχονται το επόμενο διάστημα για να τσακίσουν τη νέα γενιά σε όλους τους ευρύτερους τομείς της ζωής. Εδώ, λοιπόν, έρχεται ο ρόλος της Οργάνωσης για να δείξει τον άλλο δρόμο απ' αυτό που έχουν επιλέξει για να παίξουν στις πλάτες της οι αστοί, το δρόμο της πάλης και του αγώνα, το δρόμο δηλαδή, «ή τις αλυσίδες ή τα όπλα, όπως πρότεινε στο λαό το ιστορικό ΕΑΜ - ΕΛΛΑΣ. Για να πραγματοποιηθεί όμως αυτό, χρειάζεται ο κάθε νέος, με μεγαλύτερη θυσία να αναδείξει από μέσα του ένα νέο Ν. Μπελογιάννη, ένα νέο Ν. Πλουμπίδη, ένα νέο Χ. Μαλτέζο.

Εχοντας, λοιπόν, ως όπλο το αίσθημα ευθύνης και καλλιεργώντας πρότυπα ζωής σε κάθε νέο κομμουνιστή, η Οργάνωση θα αποκτήσει άλλους ρυθμούς στη λειτουργικότητά της, αυξάνοντας το χαρακτήρα της στην εσωτερική της δομή «ΟΒ - κύτταρο οργάνωσης, οικονομικά, Οδηγητής», δίνοντας παράλληλα τη μάχη μέσα στο κίνημα της νεολαίας και βέβαια, στο πλευρό του Κόμματος.

Σίγουρα, λοιπόν, οι ανάγκες και τα προβλήματα της νεολαίας απαιτούν πιο ισχυρή, πιο μαζική ΚΝΕ, αλλά και με μεγαλύτερη ευθύνη, περισσότερη αισιοδοξία και οπωσδήποτε καλλιεργώντας άλλη στάση ζωής μέσα από αγωνιστικά πρότυπα.

«Τιμή μου εγώ πάνω απ' όλα έχω την τιμή του ΚΚΕ» - Ν. Πλουμπίδης.