Τι σχέση όμως μπορεί να έχουν οι αντιπαραθέσεις π.χ. για τα κονδύλια που θα «πέσουν» για την προώθηση της νέας ΚΑΠ, η οποία ταΐζει τους επιχειρηματικούς ομίλους στην αγροτική παραγωγή, με τα συμφέροντα των αγροτών, τους οποίους ξεκληρίζει; Τι σχέση έχουν με τα συμφέροντα των εργαζομένων στη Δυτική Μακεδονία, που το μέλλον τους στο πλαίσιο του περιβόητου «Green Deal» είναι αυτό της ανεργίας και της ακόμα σκληρότερης εκμετάλλευσης, τα «μαχαίρια» για το πόσες ενισχύσεις θα κατατεθούν στο ταμείο των «πράσινων» αρπακτικών και στα περιβόητα ταμεία «δίκαιης» μετάβασης, που αποτελούν τον δούρειο ίππο για να προχωρήσει η πολιτική της «απολιγνιτοποίησης»; Οι καβγάδες για το ποιος θα καταβάλει τα περισσότερα στα ταμεία και τους μηχανισμούς για την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλη την περιοχή; Οσο κι αν παλεύουν να πείσουν για το αντίθετο, το «ταμείο» είναι μόνιμα «μείον» για τους λαούς στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, όπως η ΕΕ. Οι δικές τους «μάχες» χρειάζεται να δοθούν σε αντιπαράθεση με τα σχέδια ΕΕ - κεφαλαίου, για να ικανοποιηθούν οι δικές τους ανάγκες.