«H Ελλάδα ορθώς συμμετέχει σε αυτήν τη σημαντική - και για τη χώρα μας - επιχείρηση. Αλλά το να αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο - σε μια λογική "πρόθυμου και προβλέψιμου εταίρου" και χωρίς σαφή ανταλλάγματα - αποτελεί μια ακόμη κίνηση ανευθυνότητας από πλευράς της κυβέρνησης». Αυτό δήλωσε ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, σχετικά με την εμπλοκή της χώρας στην ευρωενωσιακή αποστολή EUNAVFOR MED «IRINI», στα ανοιχτά της Λιβύης, προς εφαρμογή υποτίθεται του εμπάργκο όπλων. Σε τι στηρίζει όμως την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, περιορίζοντας τις όποιες ενστάσεις του στα «ανταλλάγματα»; Πέρα από τις υποδομές και τα μέσα που θα διαθέσει, η Ελλάδα αναλαμβάνει ρόλο «κόμβου» για πρόσφυγες και μετανάστες που θα διασωθούν στο πλαίσιο της επιχείρησης, διαμορφώνοντας από τώρα τις προϋποθέσεις για νέες Μόριες. Αυτό δείχνει άλλωστε και η εμπειρία της Γαλλίας και της Ιταλίας, όπου κατευθύνεται μέχρι τώρα το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστευτικών ροών από τη Β. Αφρική. Οσο κι αν οι «εταίροι» δεσμεύονται για «επιμερισμό των βαρών», ο διπλός εγκλωβισμός των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν από την Τουρκία, δημιουργεί προηγούμενο και επιβεβαιώνει την άμεση συσχέτιση του Προσφυγικού με τη συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και αποστολές. Σε κάθε περίπτωση, η συγκεκριμένη επιχείρηση εγκλωβίζει ακόμα περισσότερο τη χώρα μας σε ανταγωνισμούς επικίνδυνους για τα λαϊκά συμφέροντα. Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς τα «ενδιαφέροντα» της Τουρκίας στη Λιβύη και τον εφοδιασμό του «επίσημου» λιβυκού στρατού με τουρκικά όπλα, εύκολα μπορεί να προβλέψει το ενδεχόμενο ενός «θερμού επεισοδίου» στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, ως θρυαλλίδα για την επίσπευση συμβιβασμών και συνεκμετάλλευσης.