«Ο προϋπολογισμός του 2002 χαρακτηρίζεται ως ιστορικό γεγονός, επειδή συντάσσεται πρώτη φορά με νόμισμα το ΕΥΡΩ και θριαμβολογεί η κυβέρνηση για την αντικατάσταση της δραχμής. Εμείς τονίζουμε ότι αυτό δεν αλλάζει τον ταξικό χαρακτήρα του, γιατί δεν αλλάζει τη βασική φιλοσοφία του προϋπολογισμού που είναι η εξυπηρέτηση προεπιλεγμένης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής».

Τα παραπάνω τόνισε χτες στην ομιλία του ο βουλευτής του ΚΚΕ και γενικός εισηγητής του Κόμματος στη συζήτηση του προϋπολογισμού Α. Τζέκης. Η συζήτηση στη Βουλή αναμένεται να ολοκληρωθεί την Παρασκευή με ομιλίες των πολιτικών αρχηγών και την καθιερωμένη ονομαστική ψηφοφορία, που θα γίνει τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας.

Ο προϋπολογισμός, είπε, εξακολουθεί να είναι εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης που αναδιανέμει τον πλούτο που παράγεται στη χώρα μας προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που είναι οι παραγωγοί αυτού του πλούτου.

Σχολιάζοντας τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και των άλλων οπαδών του ευρωμονόδρομου για το ΕΥΡΩ ως ενιαίο νόμισμα, τόνισε ότι αυτές είναι άνευ λόγου, αφού «σε δραχμές μετρούσαν το πενιχρό εισόδημά τους οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες σε ΕΥΡΩ θα το μετράνε τώρα, ενώ απεναντίας σε δις και τρις μετρούσαν τα αυξημένα κέρδη τους οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι μεγαλέμποροι και σε δις ΕΥΡΩ θα τα μετρούν και τώρα. Και τότε και τώρα είναι οι μόνοι κερδισμένοι».

Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση και πάλι επιστρατεύει τη συνθηματολογία, για να προπαγανδίσει την αντιλαϊκή της πολιτική ως φιλολαϊκή, προκειμένου να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα και να εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους, είπε ο Α. Τζέκης και τόνισε:

«Οταν η κυβέρνηση επικαλείται την εθνική ανταγωνιστικότητα, εννοεί την ανταγωνιστικότητα της ντόπιας ολιγαρχίας και εκεί στοχεύουν τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, όπως η μείωση των ανωτάτων συντελεστών φορολογίας, η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, η επιδότηση για θέσεις εργασίας, η μερική απασχόληση κ.ά. Οσο δε για την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος (ΑΕΠ) αυτή μοιράζεται με ληστρικό τρόπο σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων».

Ετσι, συνέχισε, οι επιχειρηματίες βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες εμφανίζουν κέρδη και εισοδήματα που αυξάνουν χρόνο με το χρόνο με μεγάλους ρυθμούς με αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι πρώτη στην κερδοφορία κεφαλαίου στην ΕΕ, τα κέρδη των τραπεζών να έχουν αυξηθεί κατά 1.000% την τελευταία δεκαετία και οι ελληνικές καταθέσεις στις Ελβετικές Τράπεζες να κατέχουν την τρίτη θέση παγκόσμια με σύνολο καταθέσεων 1,5 τρισ. δρχ. Την ίδια ώρα οι εργάτες και οι υπάλληλοι εξαναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες λιτότητας με εισοδήματα, η εξέλιξη των οποίων υπολείπεται σε ποσοστά τόσο του ρυθμού ανάπτυξης του πληθωρισμού όσο και της αύξησης του ΑΕΠ.

Αναφερόμενος στα επιμέρους στοιχεία του προϋπολογισμού του 2002 ανέδειξε τον αντιλαϊκό και ταξικό του χαρακτήρα υπογραμμίζοντας:

- Για τα φορολογικά: Οι φόροι αποτελούν το 58,6% των εσόδων του προϋπολογισμού και από αυτούς οι άμεσοι φόροι φυσικών προσώπων είναι αυξημένοι κατά 7,7%, ενώ οι φόροι νομικών προσώπων αυξάνονται κατά 6,3%. Επομένως, είπε, στην πραγματικότητα οι όποιες φοροελαφρύνσεις αφορούν το κεφάλαιο, αφού μειώνονται οι συντελεστές φορολογίας των μη εισηγμένων επιχειρήσεων από 40 σε 35%, του εισοδήματος φυσικών προσώπων από 45 σε 40%, των χρηματιστηριακών συναλλαγών κατά 50% και των ΑΕ-ΕΠΕ έως και 2,5%. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι από το σύνολο των φοροαπαλλαγών που εξαγγέλθηκαν (260 δισ. δρχ. περίπου) τα 170 δισ. δρχ. αφορούν τους επιχειρηματίες και μόνο τα 90 δισ. αφορούν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους.

- Για τα εργατικά: Παρά την αύξηση των φόρων, η κυβέρνηση δίνει στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα που αποτελεί κατεύθυνση και για τον ιδιωτικό τομέα είναι 2,5%. Τόσο, είπε, κοστολογεί η κυβέρνηση την εργατική δύναμη, ενώ με «βιομηχανία» αντεργατικών νόμων προωθεί την αντιλαϊκή, ταξική της πολιτική. Αυτή η κατεύθυνση έχει ως αποτέλεσμα οι άνεργοι να ξεπεράσουν τις 550.000 ή το 12% περίπου του οικονομικά ενεργού πληθυσμού με τάση αύξησης. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση μειώνει και την επιχορήγηση προς το ΙΚΑ κατά 30%, ενώ το κράτος οφείλει στο ίδρυμα 1,3 τρισ. δρχ.

- Για τα αγροτικά: Η πολιτική της κυβέρνησης που αποσκοπεί στο ξεκλήρισμα της αγροτιάς είναι αποτυπωμένη και στον προϋπολογισμό, αφού παρά τους πανηγυρισμούς για τα κονδύλια της ΕΕ, το 1999 μειώθηκε κατά 1,4% ο συνολικός όγκος της αγροτικής παραγωγής, κατά 1,3% το συνολικό καθαρό εισόδημα και η γεωργική απασχόληση κατά 3,3%. Αυτή η πορεία, είπε ο Α. Τζέκης, θα συνεχιστεί πιο έντονα και μέσα στο 2002 και γι' αυτό το ΚΚΕ προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις να ενημερώσει τους αγρότες, ενώ στήριξε και θα στηρίζει τις κινητοποιήσεις τους.

Στη διάρκεια της αγόρευσής του ο γενικός εισηγητής του ΚΚΕ αναφέρθηκε αναλυτικά και στα ειδικότερα προβλήματα, που θα αντιμετωπίσουν με το φετινό προϋπολογισμό και διάφοροι άλλοι τομείς όπως οι Επαγγελματοβιοτέχνες, οι κοινωνικές δαπάνες, ενώ αναφέρθηκε και στο δημόσιο χρέος.

Καταλήγοντας, κατέθεσε την πρόταση του ΚΚΕ τονίζοντας:

«Για το ΚΚΕ, το θέμα του προϋπολογισμού είναι πολιτικό. Γιατί στον προϋπολογισμό η τοποθέτηση γίνεται σύμφωνα με την πολιτική επιλογή του κάθε κόμματος που πρέπει να απαντήσει: Προώθηση και εξασφάλιση των λαϊκών συμφερόντων ή των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ καταψηφίζει τον προϋπολογισμό του 2002 στο σύνολό του, επειδή αυτός είναι αντιλαϊκός, φοροεισπρακτικός, ταξικός και ενισχύει παραπέρα το κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ διακηρύσσει ότι τα προβλήματα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, μπορούν να βρουν λύση στα πλαίσια ενός άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας του δρόμου της ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας, στα πλαίσια της οποίας, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί, από την ιδιοκτησία και τον έλεγχο της οικονομικής ολιγαρχίας θα περάσουν στο λαό.

Παράλληλα με τον κοινωνικοποιημένο τομέα θα λειτουργούν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρομεσαίας αγροτιάς και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Θα υπάρχει κεντρικός πανεθνικός μηχανισμός διεύθυνσης της οικονομίας, με κρατικό σχεδιασμό σε περιφερειακό, κλαδικό και διακλαδικό επίπεδο.

Θα υπάρχει κοινωνικός και εργατικός έλεγχος και συμμετοχή στις αποφάσεις, στη διεύθυνση, στη δράση, στα αποτελέσματα και θα υπάρχει δημοκρατία στους χώρους δουλιάς.

Θα διαμορφωθεί και θα ακολουθείται διαφορετικός διεθνής προσανατολισμός της χώρας, χωρίς εξαρτήσεις από τις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Θα προωθούνται συνεργασίες με χώρες και λαούς με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος, την ειρήνη, την ανάπτυξη, την ασφάλεια.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι με μια λαϊκή οικονομία, που θα προωθείται στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας, μπορούν να ικανοποιηθούν με επάρκεια οι αυξημένες λαϊκές ανάγκες, να διασφαλιστεί η ασφάλεια της χώρας και να ανοίξουν νέοι ορίζοντες στη λαϊκή δημιουργία.