Κι ήρθε τώρα η Εύβοια, με τους 8 (έως τώρα) νεκρούς, να προστεθεί στη «Μαύρη Βίβλο» των θυμάτων, με ευθύνη του κράτους και όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων.

Που γνώριζαν πολύ καλά... Και δεν έχει σημασία αν τα μετεωρολογικά μοντέλα τούς ενημέρωσαν. Γνώριζαν πολύ καλά ότι δεν έκαναν από το 2009 μέχρι και σήμερα κανένα ουσιαστικό έργο αντιπλημμυρικής προστασίας. Οτι σε αντίθεση με την ταχύτητα και την προθυμία που σχεδιάζουν τη στήριξη και αδειοδοτούν κερδοφόρες επενδύσεις στην περιοχή, γίνονται δυσκίνητοι και απρόθυμοι όταν πρόκειται να σχεδιάσουν και να χρηματοδοτήσουν μέτρα, έργα και υποδομές για την ουσιαστική προστασία του λαού από τις φυσικές καταστροφές, αποθεώνοντας και εδώ την «ατομική ευθύνη».

Η λογική «κόστους - οφέλους», το ευαγγέλιο για να χρηματοδοτήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση έργα υποδομής, με κριτήριο το επιχειρηματικό όφελος και την υποταγή της ανάγκης για προστασία της ζωής σε αυτό, έσπειρε ξανά το θάνατο και την οδύνη.

Οδύνη για τους 8 νεκρούς. Απόγνωση για την ανυπολόγιστη καταστροφή. Οργή για την έλλειψη σχεδιασμού θωράκισης και προστασίας.

Σε κάθε πρόσωπο που αντίκριζες έξω από την πόρτα ενός κουφαριού, καθρεφτίζονταν ο φόβος, η αγανάκτηση, η οργή...

Χιλιάδες άνθρωποι στην κεντρική Εύβοια, για μία ακόμη φορά, βρέθηκαν ανυπεράσπιστοι απέναντι σε ένα καιρικό φαινόμενο. Θρήνησαν νεκρούς και είδαν τους κόπους μιας ζωής να βυθίζονται μέσα στο βούρκο της πολιτικής που θυσιάζει ζωές και περιουσίες...

Και μετά από όλα αυτά, ο πατέρας που έχασε το 8 μηνών βρέφος μέσα από τα χέρια του και το ξέθαψε ώρες μετά από τη λάσπη, να ακούει τον αρμόδιο υπουργό να λέει με κυνισμό ότι εάν η κυβέρνηση προειδοποιούσε, μπορεί να υπήρχαν περισσότερα θύματα...

Και τους προηγούμενους υπουργούς να ...καταγγέλλουν, όταν ακολουθώντας ακριβώς την ίδια ακριβώς πολιτική, με ή χωρίς «112», στο ίδιο κράτος, έγιναν στάχτη 102 άνθρωποι στο Μάτι και 26 πνίγηκαν στη Μάνδρα.

Και καταγράφει την κατάσταση που επικρατεί, τα σημάδια που άφησε πίσω του ένα ακόμα έγκλημα με γνωστούς ενόχους...