Ως... μη γενόμενη ήταν η επίσκεψη Πομπέο για τον ΣΥΡΙΖΑ επί τρεις μέρες που ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ σουλατσάριζε και «επιθεωρούσε» από τη Θεσσαλονίκη έως τη Σούδα, αφού μάταια θα έψαχνε κανείς για καμιά ανακοίνωση ή κάποιο σχόλιο. Αλλά και πάλι τι να έλεγαν; Για τον Στρατηγικό Διάλογο που εγκαινίασαν με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και που σήμερα η ΝΔ επεκτείνει; Για τη Συμφωνία για τις Βάσεις που εκείνοι ετοίμασαν και η ΝΔ έφερε για ψήφιση; Για το στόχο της ΝΑΤΟικής «συνοχής» στην περιοχή και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης που μαζί με το στόχο της «αναβάθμισης» της αστικής τάξης ήταν το «ευαγγέλιό» τους ως κυβέρνησης και σήμερα ως αντιπολίτευσης στις σχέσεις με την Τουρκία και τις «διευθετήσεις» επί ημερών τους; `Η μήπως για τις κολιγιές με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ και τα υπόλοιπα ευρωατλαντικά «σχήματα» που έστησαν στην περιοχή; Αφού, λοιπόν, είπαν να αποφύγουν για κανά τριήμερο τις κακοτοπιές και να ασχοληθούν με το αν η αμερικανοΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών που υπέγραψαν και για την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ δίνει τώρα «μάχες» ήταν ή δεν ήταν τελικά «ιστορική» (όπως έλεγε το αρχικό κείμενο της Κοινής Δήλωσης Πομπέο - Δένδια), αφού το ζύγισαν από δω κι από κει, με το που... απογειώθηκε ο Πομπέο, οι ΣΥΡΙΖΑίοι διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση δεν πήρε αρκετά ανταλλάγματα. Ε, μην είναι και κοψοχρονιά κοτζάμ «ανάχωμα στην επιρροή Ρωσίας και Κίνας στην περιοχή», όπως θα 'λεγε κι ο φίλος τους ο πρέσβης.