Ειδική συνεδρίαση αφιερωμένη στην 8η Μάρτη πραγματοποιήθηκε χτες στη Βουλή, την οποία διοργάνωσαν η Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και η Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.

Στη συνεδρίαση χαιρετισμό απηύθυνε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Σακελλαροπούλου. Εκανε μια ιστορική διαδρομή σε γυναικείες προσωπικότητες από την Επανάσταση του 1821 έως σήμερα, αναφέρθηκε στη βία κατά των γυναικών και σημείωσε: «Γκρεμίζοντας τα θεσμικά εμπόδια και τα κοινωνικά στερεότυπα που κατασκευάζουν προδιαγεγραμμένους ρόλους για τα φύλα, ας διασφαλίσουμε την ισότιμη πρόσβασή τους στην καινοτομία και την επιστήμη, την συμμετοχή τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, την προώθησή τους σε θέσεις ευθύνης, με δυο λόγια την ενεργό παρουσία τους στην κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου».

Σε σύντομη τοποθέτησή του ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης ξαναθυμήθηκε τις ...«νοσηλεύτριες, τις εργαζόμενες στα super market, τις εργαζόμενες στους οίκους ευγηρίας», τις δασκάλες και καθηγήτριες, που αφού στις κινητοποιήσεις τους για μέτρα προστασίας τους έστειλε τα ΜΑΤ, τώρα είπε ότι «τους αναλογεί ένα μεγάλο ευχαριστώ». Από τους σύντομους χαιρετισμούς υπουργών της κυβέρνησης ξεχώρισε αυτός του υπουργού Εργασίας Κ. Χατζηδάκη, ο οποίος δείχνοντας τι κρύβεται πίσω από τις υποκριτικές κορόνες του πρωθυπουργού, αναφέρθηκε «στους άξονες της πολιτικής» της κυβέρνησης «για την υπεράσπιση της θέσης των γυναικών», λέγοντας ότι «στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί σύντομα για τον εκσυγχρονισμό του εργατικού δικαίου» - εννοεί αυτό που καταργεί ωράρια, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα - θα συμπεριληφθούν ρυθμίσεις για την επιβράβευση, δηλαδή ενίσχυση της χρηματοδότησης «επιχειρήσεων που ακολουθούν τέτοιες πολιτικές ισότητας των γυναικών» από το πρόγραμμα SURE και «χρηματοδότηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας από το Ταμείο Ανάκαμψης».

Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη επισήμανε ότι γίνεται πολύ εύκολα λόγος από την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα για ανθρώπινες αξίες, κοινωνικό κράτος, «για κώδικες δεοντολογίας και άλλα τέτοια, που δήθεν θα ελέγχουν τόσο την ατομική αλαζονεία όσο και την κατάχρηση της ατομικής εξουσίας, αλλά και της βίαιης συμπεριφοράς. Και όμως, αφήνετε επιδεικτικά και στο απυρόβλητο κυριολεκτικά τον βούρκο της σύγχρονης εκμεταλλευτικής κοινωνίας, την ίδια τη γενεσιουργό μορφή βίας που τα συστατικά της στοιχεία είναι ο οικονομικός και κοινωνικός καταναγκασμός, ο ανορθολογισμός, η καταστολή και η χειραγώγηση», ενώ δεν μπορεί να γίνεται λόγος, όπως σημείωσε, για απαλλαγή της γυναίκας από κάθε ανισότητα, όταν η μία κυβέρνηση, μετά την άλλη, καταργούν σταδιακά κάθε εργασιακό δικαίωμα, ακόμα και το 8ωρο, επιβάλλοντας δουλειά λάστιχο, όταν ακόμα ισχύει, όπως σημείωσε, ο νόμος του 1952 «που αποκλείει από το επίδομα άδειας τοκετού, λοχείας και μητρότητας όσες εργαζόμενες δεν έχουν, λέει, συγκεντρώσει 200 μεροκάματα την τελευταία διετία».

«Οι αλυσίδες της σιωπής και της βίας, της ανισοτιμίας της γυναίκας - τόνισε - πρέπει και μπορούν να σπάσουν παντού, όπως σε χώρους δουλειάς, σε σχολές, στον δρόμο του συλλογικού αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα όχι μόνο στην εργασία, αλλά και σε κάθε μορφή της κοινωνικής ζωής».