Ηταν μία από τις μέρες που οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους βιώνουν με απίστευτα βίαιο τρόπο την καταστροφή που προκαλεί ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης. 102 άνθρωποι νεκροί, ανυπολόγιστες καταστροφές, μνήμες στους ζωντανούς που τους στοιχειώνουν για την υπόλοιπη ζωή τους.

Η μεγάλη φωτιά που ξεκίνησε από το βουνό της Πεντέλης κατέστρεφε ανεξέλεγκτα ό,τι έβρισκε μπροστά της, εξαιτίας των εγκληματικών ελλείψεων σε πρόληψη και πυροπροστασία. Εν έτει 2018 στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, εκεί που εδρεύουν όλες οι κρίσιμες και νευραλγικές υπηρεσίες της Πολιτικής Προστασίας, χάθηκαν δεκάδες άνθρωποι. Και αν ακούστηκαν πολλά από την τότε κυβέρνηση και τους κάθε λογής αρμόδιους, για την «κακιά στιγμή», τα «ανθρώπινα λάθη», τους «λάθος χειρισμούς» ή τη γνωστή πλέον καραμέλα της «ατομικής ευθύνης», όλα αυτά δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανά να κρύψουν την πραγματική αιτία, την πηγή του κακού.

Οι αδικοχαμένοι της φονικής καταστροφής, μαζί με τους πάνω από 170 τραυματίες, τους δεκάδες εγκαυματίες που ακόμα και σήμερα, τρία χρόνια μετά, δίνουν τη μάχη για να επουλώσουν τις πληγές τους, είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες ότι προτεραιότητα του αστικού κράτους δεν είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και της λαϊκής περιουσίας, αλλά των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.

Σήμερα, λοιπόν, τρία χρόνια μετά, οι πληγές παραμένουν ανοιχτές, αποτελώντας την άλλη όψη ενός εχθρικού κράτους απέναντι στον λαό που υποφέρει. Ετσι, συμπληρώνονται τρία χρόνια εξαγγελιών και υποσχέσεων, τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη σημερινή της ΝΔ.

Παρά τις μέχρι σήμερα εξαγγελίες των κυβερνήσεων, της Περιφέρειας και των δήμων, τα περισσότερα προβλήματα, όπως στεγαστικά και άλλα, παραμένουν, με ευθύνη της σημερινής αλλά και της προηγούμενης κυβέρνησης, ενώ οι όποιες νομοθετικές προθεσμίες τέθηκαν για την ελάχιστη ανακούφιση των πυρόπληκτων ουσιαστικά έχουν λήξει.

Η πραγματικότητα σήμερα είναι ότι συνεχίζεται η μη έγκαιρη καταβολή της πενιχρής επιδότησης ενοικίου, με το αίτημα αυτή να είναι μηνιαία και όχι τρίμηνη, όπως και η μη καταβολή όλου του ποσού για την αποκατάσταση κατοικιών.

Η πραγματικότητα σήμερα είναι ότι παραμένουν τα προβλήματα που γεννά το ειδικό χωροταξικό σχέδιο και τα προβλήματα με τις δασικές εκτάσεις. Πιο συγκεκριμένα, κατοικίες που κάηκαν και ανήκουν στους οικισμούς Προβάλινθος και Αμπελούπολη έχουν εξαιρεθεί, και οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν πάρει τις αναγκαίες αποζημιώσεις για να επισκευάσουν τα σπίτια τους. Η επίσημη κυβερνητική δικαιολογία είναι ουσιαστικά η αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας και του χαρακτήρα της έκτασης. Παρόλο που φορείς του κράτους (υπουργείο Γεωργίας, Διεύθυνση Εποικισμού, υπουργείο Περιβάλλοντος κ.λπ.) έχουν εγκρίνει τη νομιμότητα της απόκτησης της έκτασης από τον συνεταιρισμό, η έκταση έχει νόμιμα αγοραστεί, μετεγγραφεί, έχει κατασκευαστεί οδικό δίκτυο, οικοδομικά τετράγωνα και έχουν ανεγερθεί πάνω από 150 σπίτια, την ίδια στιγμή άλλοι κρατικοί φορείς (Γενική Γραμματεία Δασών, Δασική Υπηρεσία της περιοχής) θεωρούν ότι η έκταση ανήκε από την ίδρυση του ελληνικού κράτους στο Δημόσιο και χαρακτηρίζεται δημόσια διακατεχόμενη και δασική έκταση. Αυτές τις αντιφάσεις, ως αποτέλεσμα της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης που ασκήθηκε διαχρονικά από όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, τις πληρώνουν οι πληγέντες.

Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η προσπάθεια «έξωσης» των ελάχιστων οικογενειών που φιλοξενούνται στο ΚΕΔΑ/Ζ και στα ΚΑΑΥ στο Ζούμπερι. Συγκεκριμένα, από τα 150 άτομα στο Κέντρο Ετοιμότητας Διασποράς Αεροπορίας και τα 84 άτομα στο ΚΑΑΥ, αυτήν τη στιγμή έχουν απομείνει 20 οικογένειες. Οι διοικήσεις του ΚΕΔΑ/Ζ - ΚΑΑΥ και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας ζητούν την απομάκρυνση των οικογενειών από τους χώρους μέχρι τέλος Ιούλη, φορτώνοντας την ευθύνη στους πληγέντες που παραμένουν στις κατασκηνώσεις, τη στιγμή που το κράτος δεν έχει φροντίσει ούτε για την πλήρη αποκατάσταση των σπιτιών τους ούτε να δοθούν τα ψίχουλα για το επίδομα ενοικίου.

Στον αντίποδα των αργόσυρτων διαδικασιών που δοκιμάζουν την υπομονή των πληγέντων βρίσκεται η βιασύνη των κυβερνήσεων, χτες του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα της ΝΔ, να προχωρήσουν τα σχέδια ανάπλασης, με κριτήριο την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, που δείχνουν το «ενδιαφέρον» τους για την περιοχή.

Ενδεικτικό είναι το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση από πέρυσι. Ενα σχέδιο ενταγμένο στη λογική της προσέλκυσης επενδύσεων, που δίνει αβάντα στους επιχειρηματικούς ομίλους και προσφέρει έδαφος κερδοφορίας αξιοποιώντας τα «φιλέτα» γης. Μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης είναι η πολεοδομική συγκρότηση του νέου οικισμού, που εντάσσεται στον γενικότερο σχεδιασμό για τη δημιουργία ενός τουριστικού πόλου στην ευρύτερη περιοχή, με γνώμονα τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Κάτι τέτοιο άλλωστε περιλαμβάνεται και στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αττικής, αλλά και στα «αναπτυξιακά» σχέδια για την Ανατολική Αττική. Στη συγκεκριμένη δε περιοχή, σημείο αναφοράς είναι το λιμάνι της Ραφήνας.