Οι μόνες λέξεις που βγαίνουν από τα στόματα των κατοίκων της βόρειας Εύβοιας τις τελευταίες μέρες είναι εκκλήσεις για βοήθεια. «Είμαστε μόνοι μας. Στείλτε αεροπλάνα και ελικόπτερα. Βοηθήστε μας, καιγόμαστε» είναι οι φράσεις που απευθύνουν οι κάτοικοι των χωριών, με διάχυτη οργή και απόγνωση.

Παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή γίνονταν συνεχείς εκκλήσεις για ρίψεις εναέριων μέσων, ελάχιστα ήταν τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα που ρίχτηκαν στη μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς. Μάλιστα η απουσία τους ήταν ιδιαίτερα εμφανής τις πρώτες μέρες της φωτιάς, ενώ ακόμα και χτες, επτά μέρες μετά, η παρουσία τους ήταν αναντίστοιχη της κατάστασης.

Λιγοστές επίσης είναι και οι επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις, αποτέλεσμα της διαχρονικής αποψίλωσης και υποστελέχωσης του Πυροσβεστικού Σώματος και στη συγκεκριμένη περιοχή. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι σε πολλές περιπτώσεις οι επίγειες δυνάμεις δεν επαρκούσαν να στηρίξουν τις αντιπυρικές ζώνες που δημιουργούνταν για την ανάσχεση της πυρκαγιάς, αλλά ούτε και για την προστασία σπιτιών όταν οι φλόγες έμπαιναν μέσα σε οικισμούς και χωριά.

Μπροστά στη γύμνια του κρατικού μηχανισμού στο να προστατεύσει τα σπίτια και την περιουσία του λαού, οι κάτοικοι των χωριών της βόρειας Εύβοιας πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.

Απέναντι στις εγκληματικές ευθύνες τόσο της σημερινής κυβέρνησης όσο και των προηγούμενων, που αντιμετωπίζουν τις λαϊκές ανάγκες ως κόστος, αλλά και απέναντι στη «λογική» της εκκένωσης οικισμών και χωριών ως μοναδικού μέτρου προστασίας, οι κάτοικοι στάθηκαν απέναντι στην πύρινη λαίλαπα με μέσα όπως κλαδιά δέντρων, αλυσοπρίονα και τσαπιά, λάστιχα ποτίσματος και μικρές δεξαμενές που χρησιμοποιούν για να μεταφέρουν νερό στα αγροκτήματά τους. Και σε πολλές περιπτώσεις τα κατάφεραν. Απέτρεψαν να καούν τα χωριά τους ολοκληρωτικά.

Ανάμεσα στα δεκάδες παραδείγματα ξεχωρίζει η μάχη που έδωσαν κάτοικοι και εθελοντές στο Πευκί το βράδυ της Κυριακής, καταφέρνοντας να σώσουν τα σπίτια του πανέμορφου παραλιακού χωριού. Σε αρκετές ακόμα περιπτώσεις πήραν την πρωτοβουλία και οργάνωσαν μόνοι τους την προστασία των χωριών και των περιουσιών τους, διαμορφώνοντας ζώνες αντιπυρικής προστασίας, καθαρίζοντας δασικούς δρόμους και συντονίζοντας την πυρόσβεση, εκεί που οι αρμόδιοι έδειχναν να τα έχουν χαμένα και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να εκκενώσουν τα χωριά.

Στο πλευρό των πληγέντων και των κατοίκων της βόρειας Εύβοιας βρίσκονται από την πρώτη στιγμή συνδικάτα της Εύβοιας αλλά και γειτονικών νόμων, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους.