Επισήμως τα διαβούλια της Παρασκευής και του Σαββάτου κάλυψαν όλο «το εύρος των προκλήσεων ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Συμμαχία», προκαλώντας κυριολεκτικά σύγκρυο:

«Η εξέλιξη των επιχειρήσεων, των αποστολών και των δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ. Η αυξημένη χρήση μη παραδοσιακών ορισμών της σύγκρουσης, ιδιαίτερα ο πόλεμος πληροφοριών. Η άνοδος των μη κρατικών παραγόντων και η πρόσβασή τους σε τεχνολογίες που συνήθως προορίζονται για κρατικές οντότητες. Το πώς οι μελλοντικές συγκρούσεις θα είναι επίμονες, ταυτόχρονες και απεριόριστες. Και πώς τα όρια μεταξύ ειρήνης και πολέμου θολώνουν όλο και περισσότερο», είπε με το πέρας της Συνόδου, δίνοντας την ατζέντα, ο Ολλανδός ναύαρχος Ρ. Μπάουερ, πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής.

Ο ίδιος τόνισε ότι όλα αυτά τα χρόνια η Στρατιωτική Επιτροπή διασφαλίζει πως «ό,τι αποφασίζεται σε πολιτικό επίπεδο είναι πράγματι στρατιωτικά εφικτό».

Με αυτόν τον μπούσουλα και σε ό,τι αφορά τις τρέχουσες αποστολές, εστίασαν στις εξελίξεις στο Αφγανιστάν καταλήγοντας ότι «υπάρχουν πολλά μαθήματα που πρέπει να αντληθούν», ενώ για τη Δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κοσσυφοπέδιο (KFOR) επιβεβαίωσαν ότι «θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να διατηρήσει ένα ασφαλές περιβάλλον στο Κοσσυφοπέδιο ανά πάσα στιγμή, σύμφωνα με την εντολή του ΟΗΕ». Παράλληλα ξεκαθάρισαν ότι «παραμένουν πλήρως αφοσιωμένοι στη σταθερότητα και την ασφάλεια στα Δυτικά Βαλκάνια».

Για το Ιράκ αποφάσισαν ότι «οποιαδήποτε αύξηση του αριθμού των στρατευμάτων θα είναι σταδιακή και θα βασίζεται στις απαιτήσεις και τη συγκατάθεση των ιρακινών αρχών». Προϊδεάζοντας βέβαια ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι κάτι παραπάνω από πιθανή, υπογράμμισαν ότι «η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Ιράκ συμβάλλει στον παγκόσμιο αγώνα κατά της διεθνούς τρομοκρατίας».

Η δεύτερη συνεδρία της Συνόδου επικεντρώθηκε στη λεγόμενη «στρατηγική στρατιωτική προσαρμογή». Με βάση την περιλάλητη «Στρατιωτική Στρατηγική του ΝΑΤΟ», ανέπτυξαν δύο «έννοιες»:

Το «Warfighting Capstone Concept» του ΝΑΤΟ, το οποίο - όπως εξήγησε ο Μπάουερ - εμπεριέχει μια «20ετή προοπτική πολέμου στον ορίζοντα, για να διασφαλίσει ότι το ΝΑΤΟ διατηρείται στρατιωτικά ισχυρό και ότι έχει ικανότητες κατάλληλες για μελλοντικούς πολέμους».

Και το σχέδιο για την Αποτροπή και την Αμυνα του Ευρωατλαντικού χώρου (Deterrence and Defence of the Euro Atlantic area - DDA). Την επιχειρησιακή εικόνα έδωσε ο Μπάουερ ως εξής: «Είναι μια προσέγγιση 360 μοιρών, ενημερωμένη επί των απειλών, που μας επιτρέπει να διατηρούμε ασφαλείς τους πληθυσμούς και το έδαφος των Συμμάχων. Το DDA πλέον ενεργοποιείται επιχειρησιακά σε σχέδια για καιρό ειρήνης, εποχές κρίσης και συγκρούσεις. Αυτό περιλαμβάνει την αναθεώρηση των Σχεδίων Σταδιακής Ανταπόκρισης της Συμμαχίας και την ανάπτυξη Περιφερειακών Σχεδίων».

Σε ό,τι αφορά τους ανταγωνισμούς με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, και στα διαβούλια της Αθήνας επαναλήφθηκε η εκτίμηση ότι «η σχέση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο από τον Ψυχρό Πόλεμο», κατηγορώντας ξανά τη Μόσχα για «επιθετικές ενέργειες» που «αποτελούν απειλή για την ασφάλειά μας».

Επίσης, «η άνοδος της Κίνας αλλάζει ριζικά την ισορροπία δυνάμεων, κάτι που πιθανώς θα έχει συνέπειες για την ασφάλειά μας, την ευημερία και τον τρόπο ζωής μας».

Σημειωτέον, ερωτηθείς για τις εξελίξεις μετά τη συμφωνία AUKUS ανάμεσα σε ΗΠΑ - Βρετανία - Αυστραλία και αν αυτή επηρεάζει τη συνοχή και τις σχέσεις στο εσωτερικό της λυκοσυμμαχίας (ήταν χαρακτηριστική η αντίδραση της Γαλλίας), ο Μπάουερ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η συμφωνία αυτή «δεν επηρεάζει άμεσα το ΝΑΤΟ», επιστρατεύοντας επιχειρήματα του τύπου: «Η Αυστραλία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Υπάρχουν αρκετές συμφωνίες ανάμεσα σε κράτη - μέλη και άλλες χώρες που επηρεάζουν πολιτικά το ΝΑΤΟ. Στο στρατιωτικό σκέλος, όμως, δεν το επηρεάζουν. Μπορεί να υπάρχουν επιπλοκές ή συνέπειες, αλλά δεν βλέπω άμεσο αντίκτυπο στη συνοχή του ΝΑΤΟ»...

Σε πηγαδάκια πάντως παρέπεμπαν καταρχάς σε «πολιτικό επίπεδο», στην επόμενη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ τον Οκτώβρη.

Τέλος, η ΣΕ συζήτησε την ατζέντα «ΝΑΤΟ 2030», τις ετοιμασίες του ΝΑΤΟ για την αντιπαράθεση μέσα στη νέα δεκαετία και πώς αυτή θα κουμπώσει πάνω στην πιο μακροπρόθεσμη νέα «Στρατηγική Αντίληψη» του ΝΑΤΟ, το κείμενο - δόγμα της λυκοσυμμαχίας, που μετά από δεκαετίες βαίνει προς αναμόρφωση πάνω στις νέες συνθήκες.

Ολα τα παραπάνω με την αμέριστη στήριξη της ελληνικής αστικής τάξης, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τον λαό.

Χαρακτηριστικά, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης σε μήνυμά του στη Σύνοδο τόνισε μεταξύ άλλων ότι «η Ελλάδα παραμένει ένας ισχυρός και αξιόπιστος εταίρος στις πρωτοβουλίες της Συμμαχίας, υποστηρίζοντας τη δέσμευση για αμυντικές δαπάνες και τα συμφέροντα ασφάλειας του NATO στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και αποστολές, επιχειρήσεις και δραστηριότητες της Συμμαχίας».

Διαφημίζοντας και τα ευρωατλαντικής κοπής σχήματα στην ευρύτερη περιοχή όπου μετέχουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, είπε ότι «έχουμε επίσης οικοδομήσει εταιρικές σχέσεις που ωφελούν τα συμφέροντα ασφαλείας του NATO. Αποτελούν νέες ευκαιρίες για συνεργασίες, οι οποίες διαμορφώνουν ένα πλέγμα που βοηθά τον ανοιχτό διάλογο στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή».

Δείχνοντας δε την πορεία για παραπέρα εμπλοκή της χώρας σε συγκρούσεις υπό τη ΝΑΤΟική σημαία, τόνισε ότι «οι προκλήσεις και οι απειλές που όλοι έχουμε μπροστά μας είναι τόσο σύνθετες που καμία χώρα δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μόνη της. Η συνεργασία μεταξύ όλων μας είναι κρίσιμης σημασίας».

Από τη μεριά του ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, σε σειρά παρεμβάσεών του στο διήμερο, ξεπλένοντας τις επεμβάσεις και πολέμους που έσπειρε όπου Γης η ιμπεριαλιστική συμμαχία και επιστρατεύοντας τα νέα προσχήματα για τα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, είπε ότι «η Συμμαχία μας πάντοτε προωθούσε τη δημοκρατία πέρα από τα σύνορα των κρατών - μελών της, ένας πολεμιστής ενάντια στον απολυταρχισμό και τον λαϊκισμό σε παγκόσμια κλίμακα». Συμπλήρωσε ότι «οι ίδιοι δεσμοί έχουν ενισχύσει τη συνεργασία άμυνας και ασφάλειας ανάμεσα στην Ελλάδα και τα συμμαχικά κράτη, προωθώντας την ειρήνη και τη σταθερότητα στα Δυτικά Βαλκάνια, στην Ανατολική Μεσόγειο και παραπέρα», στον απόηχο της αποστολής ελληνικής πυροβολαρχίας στη Σαουδική Αραβία.

Και δεν θα περιοριστούν εκεί. Ο Ν. Παναγιωτόπουλος ήταν σαφής: «Σε αυτό το τεταμένο περιβάλλον, η Ελλάδα είναι έτοιμη για μια πιο σημαντική συνεισφορά στη Συμμαχία τα ερχόμενα χρόνια», ενώ πρόσθεσε πως «η Ελλάδα είναι ένας αξιόπιστος σύμμαχος, ικανός να χτίζει γέφυρες ανάμεσα στο NATO και τους βασικούς περιφερειακούς εταίρους». «Γι' αυτόν τον σκοπό, η Ελλάδα έχει προσφάτως προχωρήσει σε σημαντικές επενδύσεις σε στρατιωτικό εξοπλισμό, ενισχύοντας συνολικά τις στρατιωτικές της δυνατότητες, μια εξέλιξη που μπορεί να έχει μόνο θετική επίδραση στην ευρύτερη δυνατότητα της Συμμαχίας στην Αμυνα - Αποτροπή», συνέχισε, δείχνοντας και για ποιον ακριβώς λόγο γίνονται νέοι εξοπλισμοί αξίας πολλών δισ. με τον ιδρώτα του λαού.

Διόλου τυχαία, θύμισε και όσα είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης τον Ιούνη στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, ότι η Ελλάδα «είναι μια χώρα που ακόμα και κατά τις δύσκολες περιόδους της οικονομικής κρίσης διέθετε σταθερά πάνω από το 2% του ΑΕΠ της για αμυντικές δαπάνες. Σήμερα η Ελλάδα επενδύει περισσότερους πόρους για τις στρατιωτικές της δυνατότητες, προκειμένου να είναι ακόμα πιο συνεπής στις υποχρεώσεις της προς τη Συμμαχία»...

Ο δε αρχηγός ΓΕΕΘΑ και οικοδεσπότης της Συνόδου, στρατηγός Κ. Φλώρος, διαβεβαίωσε με τη σειρά του σε στρατιωτικό επίπεδο τους ομολόγους του για «τον σημαντικό ρόλο της Ελλάδας ως ισχυρός πυλώνας ασφάλειας στο ευμετάβλητο περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου» και ξεχώρισε τις «σχέσεις συνεργασίας με εταίρους ξεχωριστού ειδικού βάρους στην ευρύτερη περιοχή μας» τις οποίες έχουν αναπτύξει οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, υπηρετώντας, όπως είπε, «τις αξίες της Συμμαχίας συνολικά».

Ο ίδιος δεν παρέλειψε στο περιθώριο της Συνόδου να έχει σε «εξαιρετικά θετικό κλίμα» διμερή συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό του, στρατηγό Μαρκ Μάιλι, «με έμφαση στην ενίσχυση της συνεργασίας των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών στο επίπεδο της συνεκπαίδευσης και των κοινών ασκήσεων, εντός του πλαισίου της επικαιροποιημένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) και της συνεχούς ενίσχυσης των στρατιωτικών σχέσεων Ελλάδος και ΗΠΑ».

Θυμίζουμε ότι τον Οκτώβρη ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας μεταβαίνει στις ΗΠΑ για την υπογραφή της νέας, επικαιροποιημένης Συμφωνίας, που διευρύνει παραπέρα το στρατιωτικό αποτύπωμα των Αμερικανών στη χώρα σε σημεία όπως η Αλεξανδρούπολη, όπου ο ίδιος ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ γνωστοποίησε ότι τον Νοέμβρη αναμένεται «ο μεγαλύτερος αριθμός αεροσκαφών και ελικοπτέρων που έχουμε φέρει ποτέ μέσω του λιμένα της», σε άλλη μια διεκπεραίωση αμερικανικών δυνάμεων μέσω του Εβρου.

Αλλωστε ο Κ. Φλώρος στη συνάντησή του με τον Μάιλι τόνισε «την υψηλή προτεραιότητα που έχει για τη χώρα μας η στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα»...