Στην επιστροφή από το νησί, ο ενθουσιασμός ξεχειλίζει μετά το συγκλονιστικό μάθημα Ιστορίας, που δίνει γνώση και ορμή για τις μάχες που είναι μπροστά.

Τα δύο πλοία έρχονται κοντά, οι σημαίες ανεμίζουν και τα συνθήματα πέφτουν βροχή: «Ενας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές», «Αγώνας, δράση, τόλμη κι αντοχή - Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική!». Λίγο μετά, το γλέντι ανάβει πάνω στο κατάστρωμα.

Τα δύο πλοία γίνονται «ένα» και «συνομιλούν», χάρη στη ναυτοσύνη του καπετάν Κώστα Δημητρίου (Ταρζάν) - «του ίδιου φυράματος κι εμείς», όπως αυτοσυστήνεται απ' τα μεγάφωνα στους συντρόφους με το γνωστό του χιούμορ - που ανέλαβε επικεφαλής των δύο καραβιών, του «Καπετάν Κώστας» και του «Ελισσάβετ - Δήμητρα». Ο ίδιος με την οικογένειά του και το υπόλοιπο πλήρωμα ταξίδεψαν με τα δύο καράβια από την Αμαλιάπολη της Μαγνησίας στο Λαύριο και έκαναν ό,τι χρειαζόταν για να μεταφέρουν και πάλι με ασφάλεια τον κόσμο στη Γυάρο και πίσω. Από το ταξίδι δεν έλειψε ξανά ούτε ο καπετάν Παναγιώτης Δημητρίου, πατέρας του καπετάν Κώστα, που παρά το προχωρημένο της ηλικίας του ταξίδεψε μαζί μας. Αλλωστε ...οι καλοί καπετάνιοι έχουν φανεί όταν χρειάστηκε στις φουρτούνες. Και αυτήν τη φορά είχαν ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους του Κόμματος. Και η δική τους υπόσχεση: «Του χρόνου θα φέρουμε τρία καράβια για να χωράμε»...