Εντείνονται οι διεργασίες γύρω από το Αφγανιστάν, στο όνομα και της «αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης», καθώς ο λαός φορτώνεται νέα βάσανα από την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Σε αυτό το πλαίσιο, χτες έγινε γνωστό ότι θα οργανωθεί Σύνοδος του Οργανισμού για την Ισλαμική Συνεργασία (OIC - συμμετέχουν πάνω από 50 χώρες) με θέμα το Αφγανιστάν. Η συνάντηση θα γίνει μετά από πρόταση της Σαουδικής Αραβίας, ενώ το Πακιστάν προσφέρθηκε να τη φιλοξενήσει στο Ισλαμαμπάντ, στις 17 Δεκέμβρη. Ο Πακιστανός ΥΠΕΞ Σαχ Μεχμούντ Κουρέσι μίλησε για τις «κοινές προσπάθειες» που «πρέπει να αυξήσουμε για να περιορίσουμε τις ανθρωπιστικές ανάγκες των Αφγανών».

Παράλληλα, στελέχη της κυβέρνησης των Ταλιμπάν συνεχίζουν να υποδέχονται διπλωμάτες στην Καμπούλ, όπου το τελευταίο 10ήμερο φτάνουν εκπρόσωποι δυτικών και ασιατικών κυβερνήσεων, παζαρεύοντας όρους συνεργασίας με τη σκοταδιστική οργάνωση που ανακατέλαβε την εξουσία.

Χτες, οι δύο αναπληρωτές πρωθυπουργοί της κυβέρνησης Αμπντούλ Γάνι Μπαραντάρ και Αμπντούλ Σαλάμ Χανάφι συνάντησαν τον ειδικό απεσταλμένο του Ουζμπέκου Προέδρου, Ε. Εργκάσεφ. Σύμφωνα με το δίκτυο «Τolo News», οι δύο πλευρές συζήτησαν την επέκταση της διμερούς συνεργασίας, κοινά σχέδια στην οικονομία και τις μεταφορές, την ανανέωση συμφωνίας για την εισαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (από το Ουζμπεκιστάν) και την επανάληψη των πτήσεων. Στις συναντήσεις συμμετείχαν και οι υπουργοί Ενέργειας, Υδάτων, Οικονομίας και Δημοσίων Εργων των Ταλιμπάν.

Στο μεταξύ, πηγές της Παγκόσμιας Τράπεζας δήλωσαν στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι σήμερα αναμένεται ανεπίσημη συνεδρίαση που θα εξετάσει το ενδεχόμενο «ανακατεύθυνσης χρηματοδοτήσεων από το ειδικό ταμείο για την ανοικοδόμηση του Αφγανιστάν»(Afghanistan Reconstruction Trust Fund - ARTF), προκειμένου «να υποστηριχθούν οι ανθρωπιστικές προσπάθειες μέσω του ΟΗΕ και άλλων ανθρωπιστικών οργανισμών».

Χαρακτηριστικό της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η αφγανική οικονομία, μετά και από τα 20 χρόνια αμερικανοΝΑΤΟικής επέμβασης, είναι ότι το ARTF ήταν η μεγαλύτερη πηγή «αναπτυξιακής βοήθειας στο Αφγανιστάν» και χρηματοδοτούσε μέχρι και το 30% του προϋπολογισμού, υποστηρίζοντας «απαραίτητες λειτουργίες της κυβέρνησης» και άλλα προγράμματα.