«Το πρόγραμμα της γαλλικής προεδρίας απεργάζεται "στρατηγική πυξίδα", ευρωστρατό και ράλι εξοπλισμών. Με την εμπλοκή και της ελληνικής κυβέρνησης προωθείται επιθετικός σχεδιασμός, εποφθαλμιώντας γεωστρατηγικής σημασίας περιοχές, στον σφοδρό και επικίνδυνο για τους λαούς ανταγωνισμό της ΕΕ με ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία στον Ινδο-Ειρηνικό, στην Αφρική κ.α. Συνεπώς, κινείται στις γνωστές ράγες της βαρβαρότητας του εκμεταλλευτικού συστήματος και μόνο ως ανέκδοτο ερμηνεύεται η συνθηματολογία της γαλλικής προεδρίας περί "υπεύθυνου καπιταλισμού".

Την ώρα που οι λαοί δεινοπαθούν από την αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας σε όλη την ΕΕ, η γαλλική προεδρία εμβαθύνει την εγκληματική στρατηγική των αθωράκιστων και εμπορευματοποιημένων δημόσιων συστημάτων Υγείας.

Να καθίσει λοιπόν στο σκαμνί ο ένοχος για τη γιγάντωση και μονιμοποίηση της ακρίβειας, που είναι η ευρωενωσιακή "πράσινη" στρατηγική της "απελευθέρωσης" της Ενέργειας. Ο λαός να αντιπαλέψει τους νέους "πράσινους" και ψηφιακούς φόρους, τους ψηφιακούς κανονισμούς στα μέτρα του κεφαλαίου, τη διαιώνιση της τηλεργασίας, που επιβάλλονται για το χρυσοφόρο πάρτι των επιχειρηματικών ομίλων με το Ταμείο Ανάκαμψης, στην κούρσα του ανταγωνισμού τους με τα αμερικανικά και κινεζικά μονοπώλια».

Κατά την παρουσίαση του προγράμματος δραστηριοτήτων της γαλλικής προεδρίας χτες στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Εμ. Μακρόν δεσμεύτηκε απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους της ΕΕ για «πράξεις» σε ό,τι αφορά «τον μετασχηματισμό των βιομηχανιών μας, την επένδυση στις τεχνολογίες του μέλλοντος», τις «πράσινες» μπίζνες και τη «δημιουργία μιας πραγματικής ενιαίας ψηφιακής αγοράς, που θα επιτρέψει τη δημιουργία Ευρωπαίων πρωταθλητών» και την «εδραίωση μιας Ευρώπης που ξέρει πώς να χρηματοδοτεί τους πρωταθλητές της (...) που γνωρίζει πώς να ρυθμίζει τους ψηφιακούς παίκτες». Δεν έλειψαν και οι αναφορές στην προσπάθεια να δημιουργηθούν μηχανισμοί διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που θα μεγαλώνει μαζί με την προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου.

Μίλησε ακόμα για την «πρόκληση της ασφάλειας» και επικαλούμενος «τη γεωπολιτική αταξία, την απειλή της τρομοκρατίας, τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, την παράνομη μετανάστευση» υπερασπίστηκε μια Ευρώπη που «πρέπει να εξοπλιστεί» και να ανακτήσει «τον έλεγχο των συνόρων και του χώρου μας». Προανήγγειλε συγκρότηση νέας δύναμης καταστολής στα σύνορα, μιλώντας για «προστασία των εξωτερικών μας συνόρων, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη διακυβερνητικής δύναμης ταχείας επέμβασης».

Υπερασπίστηκε ακόμα την παραπέρα στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, λέγοντας πως «όσον αφορά την άμυνα δεν μπορούμε να αρκεστούμε στην αντίδραση σε διεθνείς κρίσεις. Χρειαζόμαστε μια δύναμη πρόβλεψης που να οργανώνει την ασφάλεια του περιβάλλοντός μας (...) Θα πρέπει να σημειώσουμε αρκετές σημαντικές προόδους με την υιοθέτηση της Στρατηγικής Πυξίδας που δρομολογήθηκε υπό τη γερμανική προεδρία, με τον καθορισμό του δικού μας δόγματος ασφάλειας, σε συμπληρωματικότητα με το ΝΑΤΟ, καθώς και με μια πραγματική στρατηγική όσον αφορά τη βιομηχανία, την άμυνα και την τεχνολογική ανεξαρτησία, χωρίς την οποία αυτή η Ευρώπη της άμυνας δεν έχει νόημα και πραγματικότητα».

Τέλος, υποστήριξε μια «νέα συμμαχία στην αφρικανική ήπειρο», προαναγγέλλοντας σχετική Σύνοδο Κορυφής τον Φλεβάρη, μέσω μιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής Νέας Συμφωνίας με την Αφρική, καθώς επίσης την «επανεξέταση» της σχέσης με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αλλά και διάλογο με τη Ρωσία.