Τετάρτη 16 Μάρτη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Με τα μούτρα στο «ψητό» της Ενέργειας

Copyright 2017 The Associated

Στους σφοδρούς ανταγωνισμούς για τις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς Ενέργειας, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς κολοσσούς και τις ιμπεριαλιστικές τους ενώσεις, η αστική τάξη της Ελλάδας διεκδικεί τον δικό της αναβαθμισμένο ρόλο και μερίδιο από τη λεία σε βάρος των λαών. Η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ πιο πριν, «τρέχουν» με κάθε τρόπο αυτούς τους σχεδιασμούς, σπρώχνοντας τον λαό μέσα στη φωτιά.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία και η «ανάγκη» της ΕΕ για πιο γρήγορη απεξάρτηση από το ρώσικο φυσικό αέριο και πετρέλαιο δημιουργεί νέα δεδομένα και σκορπάει χαμόγελα ιδιαίτερα στους μεγάλους ναυτιλιακούς ομίλους, που «μυρίζονται» νέες ευκαιρίες για κερδοφορία από τη μεταφορά LNG, το οποίο προορίζεται να αντικαταστήσει ένα μεγάλο μέρος της Ενέργειας που προμηθεύεται η Ευρώπη από τη Ρωσία.

Oι Ελληνες εφοπλιστές διαθέτουν ήδη τον μεγαλύτερο σε αξία στόλο από LNG carriers, ύψους 19,1 δισ. δολάρια, με τους Γιαπωνέζους στα 18,1 και τους Kινέζους στα 10,4. Παράλληλα, συνεχίζουν και το 2022 την κατασκευή LNG carriers στα ναυπηγεία της Κίνας και της Νότιας Κορέας, καθώς σύμφωνα με ναυλομεσιτικές πηγές, έχουν ήδη παραγγείλει 12 LNG carriers, αξίας άνω των 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων! Ετοιμάζονται δηλαδή να πέσουν με τα μούτρα στο «ψητό» της μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου από αγορές εκτός Ρωσίας, κυρίως από τις ασιατικές και τη βορειοαμερικάνικη.

* * *


Copyright 2005 The Associated

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, από τις αρχές του 2016 έως σήμερα οι ναύλοι για τα δεξαμενόπλοια LNG έχουν εξαπλασιαστεί. «Οι πλοιοκτήτες - αναφέρουν σχετικά δημοσιεύματα - επωφελούνται επιπλέον από την τρέχουσα κρίση, καθώς με την αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου εκτοξεύονται και οι ναύλοι. Ενώ η ημερήσια τιμή για ένα πλοίο χωρητικότητας 160.000 κυβικών μέτρων ήταν 50.000 δολάρια στο τέλος Σεπτέμβρη 2021, από τον Οκτώβρη και μετά ήταν περισσότερα από 200.000 δολάρια».

Επιπλέον «η μεταφορά του LNG εκτιμάται ότι θα παραμείνει εξαιρετικά κερδοφόρα συναλλαγή, καθώς οι δυνατότητες μεταφοράς του είναι περιορισμένες. Σύμφωνα μάλιστα με παρατηρητές της ελληνικής ναυτιλιακής αγοράς, η παγκόσμια ζήτηση για χωρητικότητα LNG θα διπλασιαστεί μέχρι το 2040».

Βέβαια, οι σχεδιασμοί και οι ανταγωνισμοί γύρω από τα λεγόμενα «εναλλακτικά» καύσιμα «κινητοποίησαν» τους Ελληνες εφοπλιστές πολύ πριν το ξέσπασμα του πολέμου, καθώς ήδη από το 2015 είχαν καταλάβει την πρώτη θέση στη ναυπήγηση πλοίων LNG. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2016, ο όμιλος Αγγελικούση («Maran Gas») ήταν πρώτος παγκοσμίως, με 32 τέτοια πλοία στο στόλο του. Ο όμιλος Λιβανού δεύτερος, τρίτος ο όμιλος Προκοπίου («DynaGas») - ο οποίος πήρε και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά - ενώ ακολουθούσαν ο όμιλος Οικονόμου («TMS Cardiff Gas») και ο όμιλος Μαρτίνου («Thenamaris»).

* * *

Οι μπίζνες των Ελλήνων εφοπλιστών δεν περιορίζονται μόνο στη μεταφορά, αλλά επεκτείνονται και στην αποθήκευση του υγροποιημένου φυσικού αερίου, δίνοντας άλλη διάσταση στον σχεδιασμό της αστικής τάξης για μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο και «πύλη εισόδου» του LNG στην Ευρώπη.

Για παράδειγμα, στο έργο του πλωτού σταθμού στην Αλεξανδρούπολη συμμετέχει η εταιρεία «GasLog», του ομίλου Λιβανού. Η «Maran Gas» του ομίλου Αγγελικούση, πέρα από το γεγονός ότι διαθέτει πλέον 50 LNG πλοία, είναι ιδιοκτήτρια και μίας πλωτής δεξαμενής αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου FSRU, 173.400 κυβικών μέτρων, με κόστος πάνω από 300 εκατ. ευρώ.

Ταυτόχρονα, είναι σε πλήρη εξέλιξη το «mega project» - αντίστοιχο με αυτό στην Αλεξανδρούπολη - για πλωτή δεξαμενή υγροποιημένου φυσικού αερίου (FSRU) της «Motor Oil» (όμιλος Βαρδινογιάννη) στους Αγίους Θεοδώρους. Μία επένδυση που εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 370 εκατ. ευρώ. Το πρόγραμμα ξεκίνησε από το 2018 και η λειτουργία της δεξαμενής σχεδιάζεται για το τέλος του 2023.

Στόχος, όπως αναφέρεται, είναι ο σταθμός αυτός να γίνει η «νότια ενεργειακή πύλη» της χώρας και της Ανατ. Μεσογείου, με παράλληλη λειτουργία ενός συστήματος αγωγών που θα καλύπτουν τόσο την Πελοπόννησο όσο και τερματικά λιμάνια, εξυπηρετώντας μεγάλα πλοία μεταφοράς LNG, με «συμβολή στην ενεργειακή κάλυψη των Βαλκανίων και από εκεί και πέρα της Ευρώπης».

Αντίστοιχα, αδειοδοτήθηκε και επίσημα στις 3 Μάρτη ο πλωτός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου στο λιμάνι του Βόλου, υπό τον τίτλο «ΑΡΓΩ». Το έργο έχει αναλάβει η «Μediterranean Gas», μέτοχοι της οποίας «έχουν επενδύσεις και στη ναυτιλία», ενώ συνεργάζεται ήδη με την αμερικανική «ExxonMobil» για την εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Ελλάδα, «μέσω αποκλειστικής συμφωνίας δεκαετούς προμήθειας».

Οπως αναφέρεται σε ιστοσελίδα της εταιρείας, στόχος της είναι να μετατρέψει το λιμάνι του Βόλου σε «διεθνή κόμβο ενεργειακής προμήθειας», συμπεριλαμβανομένων LNG, φυσικού αερίου, CNG. Μέχρι το 2032 θα μπορεί να εξυπηρετήσει μέχρι 46 φορτία LNG ετησίως, για τη μεταφορά έως 4,3 δισ. κυβικών μέτρων τον χρόνο. Στόχος είναι η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας να ξεκινήσει μέχρι τον Μάρτη του 2023.

* * *

Στη βάση όλων αυτών είναι οι νόμοι των κυβερνήσεων, που υπηρετούν τον σχεδιασμό για μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο. Ενδεικτικά μόνο, στις 23 Νοέμβρη 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε νόμο - με τις ψήφους της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων - «για την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων και μεταφορών, απλοποίηση διαδικασίας αδειοδότησης και άλλες διατάξεις».

Το βασικό μέρος αυτού του νόμου ήταν η ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της κοινοτικής Οδηγίας 24/2014, για «την υποχρεωτική θέσπιση Εθνικού Πλαισίου Πολιτικής» με κίνητρα, ενισχύσεις, επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές στους μονοπωλιακούς ομίλους, με στόχο την παραγωγή «νέων πράσινων εμπορευμάτων» και συγκεκριμένα του υγραερίου (LPG), του πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG), του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και της ηλεκτρικής ενέργειας.

Προβλέπει επίσης πληθώρα διευκολύνσεων και απλοποιήσεων για τη «fast track» αδειοδότηση των επενδύσεων που αφορούν στη δημιουργία και τη διαμόρφωση κατάλληλων υποδομών για τέτοια καύσιμα, σε λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, δρόμους κ.λπ.

Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος βρίσκονται οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που πλήρωσαν και συνεχίζουν να πληρώνουν τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης με φοροληστεία, τσάκισμα δικαιωμάτων, βάθεμα της ενεργειακής φτώχειας και τώρα με τις συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, που «σκάνε» από εκατό μεριές στην πλάτη του.

Είναι άλλωστε αποκαλυπτικό ότι για να βγουν αυτά τα «project», η κυβέρνηση της ΝΔ, από το καλοκαίρι του 2021, κατάργησε με νόμο τις ΣΣΕ στα ποντοπόρα πλοία, εξασφαλίζοντας ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη για τους εφοπλιστές...


Α. Ζ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ