ΚΜε επιτυχία πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής ο ιστορικός περίπατος στις περιοχές της Καλογρέζας και της Αλσούπολης από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη Νέα Ιωνία. Η πρωτοβουλία αυτή αποτέλεσε την αφετηρία ενός πλούσιου προγράμματος δραστηριοτήτων που θα ξεδιπλώσουν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στη Βορειοδυτική Αθήνα με θέμα τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Επικεφαλής και αφηγητής ήταν ο Αναστάσης Γκίκας, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορία των Μικρασιατών προσφύγων από την πρώτη μέρα που εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ιωνία έως και τις μέρες μας.

Πρώτη στάση του περιπάτου ήταν τα λιγνιτωρυχεία της Καλογρέζας, τα οποία λειτούργησαν από το 1940 έως το 1957 και στα οποία εργάστηκαν εκατοντάδες πρόσφυγες. Εκεί ξεκίνησε και η αφήγηση, με τον Αναστάση Γκίκα να περιγράφει τις συνθήκες που οδήγησαν στη Μικρασιατική Εκστρατεία και τελικά στον ξεριζωμό των Μικρασιατών από τις πατρίδες τους. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως η τότε αστική τάξη της Ελλάδας, στο πλαίσιο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, του μοιράσματος της λείας από τους νικητές, πήρε το μέρος της Αντάντ και ηγήθηκε της εκστρατείας, με σκοπό να αναβαθμίσει τον γεωστρατηγικό της ρόλο στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και να καταλάβει πλουτοπαραγωγικές πηγές, εμπορικά λιμάνια και δρόμους που μέχρι τότε ανήκαν στην ηττημένη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ανέδειξε πως ο πόλεμος αυτός ήταν ξένος για τον ελληνικό και τον τουρκικό λαό, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ζούσαν ειρηνικά στις περιοχές της Σμύρνης και της Μικράς Ασίας. Τόνισε πως οι μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία κ.ά.) δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αλλάξουν στρατόπεδο και να συμμαχήσουν με τους Νεότουρκους, δηλαδή την ανερχόμενη αστική τάξη της Τουρκίας, όταν τελικά αυτοί μπορούσαν καλύτερα να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Τελικά οι πρόσφυγες έμειναν αβοήθητοι τόσο από την ελληνική κυβέρνηση όσο και από τις μεγάλες δυνάμεις και βρέθηκαν κατατρεγμένοι και ξεριζωμένοι σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Νέα Ιωνία.

Η δεύτερη στάση ήταν στη βιομηχανική περιοχή της Ελευθερούπολης. Ο Ανάστασης Γκίκας περιέγραψε τις άθλιες συνθήκες στις οποίες ζούσαν οι φτωχοί πρόσφυγες, σε παραγκουπόλεις και σκηνές, παρατημένοι στην τύχη τους από το αστικό κράτος όταν οι ομοεθνείς τους εργοστασιάρχες και έμποροι Μικρασιάτες απολάμβαναν κάθε διευκόλυνση από την τότε ελληνική κυβέρνηση και εγκαταστάθηκαν αμέσως σε πολυτελείς κατοικίες στην περιοχή της Νέας Φιλοθέης και του Ψυχικού. Μίλησε για τους δύο κόσμους, αυτόν των φτωχών και των κατατρεγμένων προσφύγων και αυτόν των πλουσίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η βιομηχανική περιοχή της Ελευθερούπολης αποτελεί αποκλειστικό δημιούργημα επιχειρηματιών προσφυγικής καταγωγής, ενώ οι Μικρασιάτες εργοστασιάρχες είχαν στη δούλεψή τους φτωχούς πρόσφυγες, που αξιοποιούνταν ως πολύ φτηνή εργατική δύναμη και που αναγκάζονταν να εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες.

Η τρίτη στάση του περιπάτου πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο «Ανατόλια», όπου ο Αναστάσης Γκίκας μίλησε για την επαφή των προσφύγων με τους κομμουνιστές και την επαναστατική θεωρία του μαρξισμού - λενινισμού. Τόνισε πως τα μέλη του ΚΚΕ ήταν οι μόνοι που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή τους πρόσφυγες. Μέρα με τη μέρα και με την κοπιαστική δουλειά των κομμουνιστών στήθηκαν τα πρώτα εργατικά σωματεία και από κοινού γηγενείς και πρόσφυγες εκμεταλλευόμενοι οργάνωσαν τον αγώνα τους ενάντια στους εκμεταλλευτές τους.

Ο περίπατος ολοκληρώθηκε στο μνημείο του Μπλόκου της Καλογρέζας, όπου ο Αναστάσης Γκίκας μεταξύ άλλων υπογράμμισε πως η σπορά της επαναστατικής δουλειάς των κομμουνιστών με τους πρόσφυγες κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου κάρπισε την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής, οπότε οι πρόσφυγες μετέτρεψαν την περιοχή της Καλογρέζας σε κάστρο του αγώνα, εκατοντάδες εντάχθηκαν στο ΕΑΜ και θυσιάστηκαν για να μπορεί ο λαός μας να γίνει αφέντης και νοικοκύρης στον τόπο του. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί από τους εκτελεσμένους στο Μπλόκο της Καλογρέζας ήταν Μικρασιάτες πρόσφυγες.