Με μία σιωπηλή πορεία από την είσοδο του Α' Νεκροταφείου μέχρι το μνήμα του και με μία λιτή εκδήλωση στο σημείο όπου βρίσκεται θαμμένη η σωρός του από το 1991, οι Οργανώσεις Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τίμησαν χτες το πρωί τη μνήμη του Νίκου Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1935 μέχρι το 1956, καθώς συμπληρώθηκαν 49 χρόνια απ' όταν έβαλε τέλος στη ζωή του, όντας εξόριστος στο Σουργκούτ της Σιβηρίας, την 1η Αυγούστου 1973.

Ανεμίζοντας τις κόκκινες σημαίες, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έφτασαν μέχρι το μνήμα του Νίκου Ζαχαριάδη, όπου λουλούδια κατέθεσαν ο Κώστας Δανιάς, μέλος της ΤΕ Α' Αθήνας του ΚΚΕ, και ο Αλέξανδρος Μπουγάς, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Ενα λουλούδι άφησαν στον τάφο του και φίλοι της οικογένειας. Την ομιλία στη λιτή εκδήλωση έκανε ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε μέσα σε χειροκροτήματα και τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν «Αθάνατος».

Στην ομιλία του, ο Περικλής Κουρμούλης αναφέρθηκε στους σημαντικότερους σταθμούς της ζωής και της δράσης του Ν. Ζαχαριάδη, που αποκαταστάθηκε πλήρως στο ΚΚΕ με την Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για το Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος 1949 - 1968, στις 16 Ιούλη 2011. Μεταξύ άλλων, σημείωσε τα εξής:

«Ο Ν. Ζαχαριάδης υπήρξε στην ηγεσία του Κόμματος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου και τη δεκαετία μετά από αυτόν. Είναι η περίοδος που ο λαός μας, με μπροστάρη το ΚΚΕ, έγραψε μερικές από τις πιο λαμπρές σελίδες της ταξικής πάλης στη χώρα μας, με κορυφαία τη συγκρότηση του ΔΣΕ και την τρίχρονη εποποιία του, όταν η αστική εξουσία γνώρισε για πρώτη φορά τόσο μεγάλο κίνδυνο.

Παρά τις αντιφάσεις, τις καθυστερήσεις και τα λάθη που σημειώθηκαν στη μακρόχρονη ανιδιοτελή, ηρωική του πορεία, το ΚΚΕ αναδείχτηκε σε κινητήρια δύναμη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, συσπειρώνοντας στις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Ο ΔΣΕ απείλησε την εξουσία της αστικής τάξης.

Το Κόμμα μας όμως δεν κατάφερε να διαμορφώσει στρατηγική επαναστατικής ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου και με αυτόν τον σκοπό να αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα λίγο πριν την Απελευθέρωση και μετά από αυτήν.

Χωρίς να παραγνωρίζονται οι ιδιαίτερες ευθύνες του ως ΓΓ της ΚΕ, ο ρόλος του Ν. Ζαχαριάδη μπορεί να ιδωθεί μόνο ως στοιχείο κρίσης και αποτίμησης της ωριμότητας και της ικανότητας του ΚΚΕ να καθοδηγεί την ταξική πάλη σε ιδιαίτερα οξυμένες συνθήκες, με ακλόνητη πυξίδα την ανατροπή της αστικής εξουσίας.

Ενώ καμιά αντικειμενικότητα δεν μπορεί να υπάρξει σε κρίσεις και συμπεράσματα χωρίς την εξαντλητική μελέτη της γενικότερης ιδεολογικής κατάστασης, των πολιτικών επιλογών και των αντιφάσεων στη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, που επέδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωση της στρατηγικής του ΚΚΕ όλη τη συγκεκριμένη περίοδο».

Για τις σημερινές εξελίξεις ανέφερε: «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν συνέχεια του Α', ο οποίος ξεκίνησε τυπικά μια μέρα σαν κι αυτή, την 1η Αυγούστου 1914, με την κήρυξη του πολέμου από τη Γερμανία στη Ρωσία. Είχε προηγηθεί η κήρυξη του πολέμου από την Αυστρία στη Σερβία λίγες μέρες πριν, στις 28 Ιούλη. Οι αιτίες και των δυο πολέμων ήταν ίδιες: Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα για τη διανομή σφαιρών επιρροής, αγορών, πηγών πρώτων υλών, δρόμων του εμπορίου και της Ενέργειας.

Σήμερα, 77 χρόνια μετά τη λήξη του Β' ΠΠ, οι λαοί βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ιμπεριαλιστικής στρατιωτικής σύγκρουσης. Οι κήρυκες του "τέλους της Ιστορίας" μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και οι υποσχέσεις για "αέναη καπιταλιστική ανάπτυξη" σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης, από την οποία θα κέρδιζαν τάχα οι λαοί, αποδείχτηκαν λόγια του αέρα.

Οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται και ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι απόδειξη αυτής της πορείας κλιμάκωσης, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει έκρηξη. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Κίνα έχουν μπει σε νέα φάση, καθώς η τελευταία αμφισβητεί ολοένα και περισσότερο την αμερικάνικη οικονομική, στρατιωτική και πολιτική πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Οι λαοί πληρώνουν τον πόλεμο, όπως πληρώνουν και την ιμπεριαλιστική ειρήνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ζήτημα της Ενέργειας, όπου οι επιπτώσεις του πολέμου ήρθαν να επιβαρύνουν κι άλλο την ήδη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά εξαιτίας της πολιτικής της απελευθέρωσης για τα συμφέροντα και τα κέρδη του κεφαλαίου. Η ενεργειακή φτώχεια βαθαίνει, το βιοτικό επίπεδο πέφτει ακόμα πιο χαμηλά και αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο η φενάκη ότι στον καπιταλισμό μπορούν ταυτόχρονα να ευημερούν ο λαός και τα καπιταλιστικά κέρδη».

Καταλήγοντας σημείωσε: «Το Κόμμα μας, εξοπλισμένο με σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να μην πληρώσει ο λαός τις συνέπειές του, να σταματήσει τώρα κάθε ελληνική εμπλοκή, να κλείσουν οι ξένες βάσεις που πολλαπλασιάζονται, με συνενοχή της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Δίνουμε τη μάχη της οργάνωσης και της διεκδίκησης, προειδοποιώντας για τον μεγάλο κίνδυνο να γενικευθεί η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση και να αποτελέσει η χώρα μας στόχο των ιμπεριαλιστικών κέντρων που ανταγωνίζονται τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Οι σημερινές εξελίξεις και τα απανωτά αδιέξοδα της καπιταλιστικής διαχείρισης σε όλες τις εκδοχές επιβεβαιώνουν το διαχρονικό συμπέρασμα ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, παλεύοντας για την ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι στο DNA του καπιταλισμού και μόνο η εξουσία της εργατικής τάξης και των σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων μπορεί να τον εξαλείψει οριστικά, καταργώντας τις πραγματικές του αιτίες, που είναι η εκμετάλλευση και ο ανταγωνισμός για τα κέρδη.

Σ' αυτόν τον αγώνα, απέναντι στις δυσκολίες της ταξικής πάλης και στα πρόσθετα εμπόδια που γέννησε η αντεπανάσταση, εμπνεόμαστε από την αταλάντευτη στάση των χιλιάδων στελεχών και μελών του ΚΚΕ, που μέσα σε όλες τις συνθήκες κράτησαν αναμμένη τη φλόγα της πάλης για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, περνώντας σαν σκυτάλη από γενιά σε γενιά τις φλογερές ιδέες και αξίες του ΚΚΕ.

Θέλουμε και μπορούμε να γίνουμε πιο ικανοί στην καθημερινή πολιτική δουλειά και δράση, ώστε "να γίνεται ακόμα πιο διακριτός στις πλατιές εργατικές - λαϊκές δυνάμεις ο ρόλος του ΚΚΕ ως ισχυρής οργανωμένης ιδεολογικοπολιτικής εργατικής - λαϊκής πρωτοπορίας, ως ο φορέας νέων ιδεών της επαναστατικής κοινωνικής προοπτικής, απάντησης στα μεγάλα ζωτικά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί και απαιτούν επιτακτικά τη λύση τους τον 21ο αιώνα", όπως σημειώνονταν στις Θέσεις για το 21ο Συνέδριο.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η οργανωτική, ιδεολογική και πολιτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ, για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, τη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας, τη συμπόρευση ευρύτερων εργατικών - λαϊκών δυνάμεων με το Κόμμα στον δρόμο της ανατροπής. Μια συμπόρευση που πρέπει να κάνουμε τη μέρα νύχτα για να αποτυπωθεί και στην κάλπη, όποτε κι αν γίνουν εκλογές.

Ζήτω οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης! Ζήτω το Κόμμα μας που γεννάει και πλάθει ήρωες σαν τον Νίκο Ζαχαριάδη! Ζήτω το ΚΚΕ!».