Ενάντια στους σχεδιασμούς εμπορευματοποίησης της γης και εξυπηρέτησης επιχειρηματικών ομίλων, καθώς και στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς που υπηρετεί το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) Αλεξανδρούπολης - Φερών, το οποίο συζητείται στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, τοποθετείται η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αλεξανδρούπολης.

Οπως αναδεικνύει σε ανακοίνωσή της, τα ΓΠΣ μαζί με τους αντιπεριβαλλοντικούς νόμους (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) και τα πολεοδομικά σχέδια, τα οποία εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης, αποτελούν εργαλεία σχεδιασμού και προώθησης των γενικότερων αλλά και ειδικότερων στρατηγικών της αστικής τάξης στην περιοχή και δεν έχουν κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, ούτε τον σεβασμό στο περιβάλλον.

Στο πλαίσιο ενός τέτοιου σχεδιασμού ήταν επόμενο ότι βασικές ερωτήσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δεν απαντήθηκαν από τους μελετητές και τη δημοτική αρχή, ενώ από όσες απαντήθηκαν έγινε ξεκάθαρο ότι το Δημοτικό Συμβούλιο έχει μικρή δυνατότητα παρέμβασης, καθώς η ευθύνη για την τελική έγκριση βρίσκεται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, δηλαδή με βάση την κεντρική πολιτική.

Ετσι, δεν απαντήθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: Πώς μπορεί να παρακαμφθεί η αρνητική πολυσέλιδη απόφαση του ΣτΕ για τη μεταφορά του ΚΤΕΛ από το κέντρο της πόλης στα δυτικά. Η απουσία χώρου στο ΓΠΣ για κατασκευή νέου Κέντρου Υγείας και σχολείων που έχει ανάγκη ο δήμος. Η απουσία σχεδιασμού για την επίλυση του οικιστικού προβλήματος της περιοχής Αβαντος, που ταλαιπωρεί πολλές δεκαετίες τους κατοίκους της.

Επίσης, δεν αναφέρονται καν το πεδίο βολής στη Μαυρόπετρα (εντός περιοχής NATURA) και το πιθανολογούμενο στρατόπεδο «Ουρανός», γιατί ...«ο στρατός μπορεί να κάνει ό,τι θέλει». Ενώ και το λιμάνι, με τις στρατιωτικές προτεραιότητες του ΝΑΤΟ, είναι εκτός ΓΠΣ και παραμένει άγνωστο πώς θα συνδέεται με την υπόλοιπη πόλη.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αλεξανδρούπολης σημειώνει: «Μέσα σε χρόνο μηδέν έρχονται νομοθετικές ρυθμίσεις και με πρόσχημα την ανάπτυξη απλοποιούνται και δρομολογούνται με fast track διαδικασίες οι επενδυτικές αδειοδοτήσεις επιχειρηματικών ομίλων και στρατιωτικών σχηματισμών. Το λιμάνι, ο αγωγός υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG, η Ανατολική Περιφερειακή Οδός είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα».

Σε ό,τι αφορά τις χρήσεις γης και τις λεγόμενες «εμβληματικές» αστικές αναπλάσεις (που εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης), τονίζει ότι «αφορούν και εξυπηρετούν τη "χωροθέτηση" κερδοφόρων επιχειρήσεων, όπως στην περιοχή μας μεταφορές, αποθήκευση εμπορευμάτων, "πράσινη Ενέργεια", συνεδριακός Τουρισμός ή πολυτελείας, εξυπηρέτηση της κρουαζιέρας κ.λπ. Σχολεία, ελεύθεροι χώροι, πράσινο, χώροι αθλητισμού και φυσικής δραστηριότητας, ενδεχόμενη μείωση της αξίας γης και κατοικίας δεν αποτελούν προτεραιότητα, ούτε φυσικά κριτήριο του ΓΠΣ. (...)».

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα πολιτικής προστασίας και προστασίας από φυσικές καταστροφές, «μένει η παραδοχή ενός ελλιπούς αντισεισμικού ελέγχου στα δημόσια κτίρια, μιας ανοχύρωτης παραλιακής ζώνης άνω των 9 μποφόρ, ενός σχεδιασμού διαρροής ορυκτών καυσίμων που πρέπει να γίνει κ.λπ., ενώ ορίζονται χωρίς πολλά - πολλά (μάλλον τυχαία, θα λέγαμε) διάφοροι πιθανοί χώροι συνάθροισης, χωρίς κανέναν σοβαρό σχεδιασμό».

Για τις δομές Εκπαίδευσης «υπάρχει μια γενική διαπίστωση "επάρκειας" σε κάθε βαθμίδα με την κάλυψη της "προϋπόθεσης ενεργοποίησης όλων των προβλεπόμενων χώρων", οι οποίοι ή έχουν αποχαρακτηριστεί ή δεν υπάρχουν, λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης των δημοτικών αρχών».

Χαρακτηριστικά του ύφους και του περιεχομένου του σχεδιασμού είναι ο ζήλος που επιδεικνύεται σε ό,τι αφορά «τουριστικές ζώνες, εμπλησμό (μπάζωμα της θάλασσας στην περιοχή στροφής Εγνατία), διαμόρφωση λιμενίσκου τουριστικών σκαφών, διαμόρφωση της δυτικής παράκτιας ζώνης και ενίσχυση του αστικού και συνεδριακού τουρισμού κ.λπ., για την εξυπηρέτηση γεωστρατηγικών και αναπτυξιακών σχεδιασμών, αλλά και η ταχύτητα ολοκλήρωσης αρτηριών, ακόμα και η επαίσχυντη τοποθέτηση "ευτυχούς συγκυρίας" και η παράδοση της "ασφάλειας" της πόλης και της περιοχής στη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ και των ομίλων, που τρίβουν τα χέρια τους».

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» αναδεικνύει ότι σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες συνδυασμένης ικανοποίησης του συνόλου των όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών αναγκών για: Ασφαλείς, ποιοτικές και υψηλού επιπέδου κατοικία και μεταφορές. Κατάλληλες υποδομές σε σχολεία, νοσοκομεία κ.ά. Επαρκείς δομές Πολιτικής Προστασίας, μέτρα και έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, αντισεισμικής και αντιπυρικής προστασίας. Χώρους πρασίνου και αναψυχής. Δάση και βουνά που θα έχουν ολοκληρωμένη διαχείριση, πραγματική αντιπυρική - αντιπλημμυρική προστασία και υποδομές για ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για ανάπαυση και αναψυχή. Ποιοτικό ελεύθερο χρόνο για τους εργαζόμενους.

Ξεκαθαρίζει δε ότι «μόνο στο στέρεο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας της γης και των μέσων παραγωγής μπορούν να σχεδιαστούν κεντρικά, επιστημονικά, οι χρήσεις γης με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία».