«Χαράς ευαγγέλια» καταγράφει τις μέρες αυτές ο οικονομικός Τύπος για τους ομίλους του Τουρισμού στην Αθήνα. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, μόνο την τελευταία πενταετία άνοιξαν 37 νέα 4άστερα και 5άστερα ξενοδοχεία με σχεδόν 2.000 δωμάτια, ενώ άλλα 16 ξενοδοχεία προχώρησαν σε μεγάλες ανακαινίσεις. Παράλληλα, μεγάλωσε η διείσδυση των διεθνών αλυσίδων, με 1 στα 5 δωμάτια που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Αθήνα να ανήκει σε κάποιο διεθνές ξενοδοχειακό brand. Πίσω από τη βιτρίνα και τους αστρονομικούς τζίρους, όμως, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με νέα επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα, δουλεύοντας ήλιο με ήλιο, με 14 διαφορετικές σχέσεις εργασίας και δουλειά - λάστιχο, με τους μεγαλοξενοδόχους της Αττικής να αρνούνται να υπογράψουν ΣΣΕ. Δίπλα στα 4άστερα και στα 5άστερα ξενοδοχεία, που υποδέχονται επισκέπτες «υψηλού τουρισμού» από το εξωτερικό, «ξεροστάλιαζαν» και φέτος χιλιάδες οικογένειες που δεν μπόρεσαν να κάνουν ούτε μία μέρα διακοπές. Ενώ στις ίδιες γειτονιές ο λαός βλέπει το δικαίωμά του σε φτηνή και ασφαλή στέγη να κονιορτοποιείται από τα ενοίκια που εκτοξεύονται, τους φόρους και τα χαράτσια στη λαϊκή κατοικία που συνεχίζουν ακάθεκτα, την ακρίβεια που απογειώνεται, τη ληστεία των τραπεζών και το «πογκρόμ» των πλειστηριασμών λαϊκών σπιτιών για χρέη που αυξάνονται. Είναι κι αυτή μια γεύση για το τι «έχει λαμβάνειν» ο λαός από την εκτόξευση των κερδών των τουριστικών ομίλων, αλλά και από τα «παχιά λόγια» της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων για τη στέγη.